เหลือบตาไปมองปฏิทิน วันนี้วันที่ 20 ธันวาคม 2559 เหลืออีกเพียง 11 วัน ปี พ.ศ. 2559 ก็จะผ่านเราไป ขึ้นปีใหม่ พ.ศ. 2560 มันเป็นจักรราศีที่เปลี่ยนผ่านไปตามธรรมชาติ แต่ใจคนเราก็มักจะเอามาคิดร้อยเรียงให้ผูกพันกับชีวิตของตนเองโดยความเคยชิน
เช่นหลายคนก็จะคิดว่าปีใหม่ที่กำลังจะมา ชีวิตการงานของตนคงจะดีขึ้น ความไม่ดีทั้งหลายในปีเก่าที่กำลังจะผ่านไป คงจะนำความไม่ดีไปด้วย
หากจะถามตรงๆว่าแล้วท่านเปลี่ยนแปลงอะไรที่ไม่ดีในชีวิตของท่านบ้าง ก็เปล่าเลย แต่ก็อุตส่าห์มีความหวังที่จะดีขึ้น

สิ่งใหม่ที่เห็นได้เป็นรูปธรรมที่กำลังมาคือ ปฏิทินตั้งโต๊ะ หรือปฏิทินแขวน

สมัยที่ผมยังเป็นเด็กวัยรุ่นผมมีสิ่งที่รอคอยคือ บัตร สคส. และสมุดไดอารี่เล่มใหม่
บัตร สคส.สำหรับส่งอวยพรให้เพื่อนๆ สำหรับสมุดไดอารี่สำหรับเขียนบันทึกความหวังใหม่ๆที่ตนเองปรารถนาจะได้ ทั้งสองสิ่งนี้ผมเลิกสนใจไปนานหลายสิบปีมาแล้ว

ถามว่า ณ วันนี้ผมหวังอะไรกับปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่วันนี้ ตอบง่ายๆโดยไม่ต้องคิดว่า หวังที่จะเห็นลูกหลานมีความสุข ตนเองมีสุขภาพที่แข็งแรงปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ สามารถช่วยตนเองได้ตามอัตถภาพ ไม่เป็นภาระกับคนใกล้ชิดหรือลูกหลาน แต่อย่างไรก็ตาม ตนเองก็จะต้องดูแลสุขภาพตนเองให้ดีในระดับหนึ่ง มิเช่นนั้นความหวังที่กล่าวมาอาจจะเป็นความหวังลมๆแล้งๆก็ได้

พูดถึงการดูแลตนเองในวัยสูงอายุนี่ มันยากกว่าวัยหนุ่มสาวมากนัก เพราะร่างกายมันค่อนข้างจะอ่อนเปลี้ย ไม่แข็งแรงเหมือนวัยหนุ่มสาว ยิ่งถ้ามีโรคภัยไข้เจ็บมารบกวนหลายโรค มันจะยิ่งดูแลยากขึ้นอีก

คนสูงวัยสิ่งที่ต้องเผชิญอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คือ ร่างกายมันมีสิ่งเสื่อมสลายเข้ามาเยือน เช่น สายตาพร่ามัว หูฟังอะไรไม่ชัด ฟันเริ่มหัก ความจำเริ่มเสื่อม ฯลฯ เป็นต้น ลำพังการต่อต้านกับสิ่งที่เสื่อมสลายตามธรรมชาตินี้ก็เหนื่อยสาหัสแล้ว หากมีโรคภัยไข้เจ็บอื่นๆมาแทรกแซงอีก ท่านลองคิดดูชีวิตคนสูงวัยนี่จะลำบากสักเพียงไร

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมีชีวิตอยู่ก็ต้องต่อสู้กันต่อไป เพราะทั้งหลายทั้งปวงนี้มันเป็นสัจธรรมของชีวิต เมื่อเกิด ก็ต้องแก่ ต้องเจ็บป่วย ต้องตาย แต่จะทำอย่างไรให้ชีวิตที่ยังอยู่มีความสุขตามอัตถภาพนี่สิสำคัญ

แต่คนเรามีสองส่วนคือ กายและใจ อย่าลืมดูแลใจให้มีความสุขด้วยก็แล้วกัน ดูแลใจอย่างไรให้มีความสุข เป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่แต่ละคนต้องค้นหาด้วยตนเอง คงไม่มีใครมาแนะนำได้อย่างถูกต้อง