วันนี้ขออนุญาตเขียนถึงตัวเองอีกสักครั้ง เพื่อเป็นการยืนยันวิสัยทัศน์ที่ว่า สนใจการเรียนรู้ตลอดชีวิต สามารถปฏิบัติได้จริงตามวิสัยทัศน์ที่กำหนดไว้ มิใช่กำหนดวิสัยทัศน์แบบสร้างวิมานในอากาศ หรือทึกทักเอาว่าการอ่านหนังสือต่างๆนั้นคือการเรียนรู้ตลอดชีวิต นั่นอาจจะถูกเพียงส่วนหนึ่ง แต่การนำความรู้ที่ได้อ่านมาปฏิบัติอย่างเป็นรูปธรรมล่ะ ทำได้หรือเปล่า? นี่คือการท้าทายวิสัยทัศน์ที่กำหนดขึ้นอย่างแท้จริง

นับตั้งแต่ผมเริ่มรู้จักการใช้คอมพิวเตอร์ มาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2548 ผมก็ตั้งปณิธานไว้ในใจตลอดมาว่า จะต้องเรียนรู้และสามารถใช้คอมพิวเตอร์ในกิจกรรมต่างๆเท่าที่คนวัยสูงอายุอย่างผมจะพึงกระทำได้ ไม่ว่าคนสูงอายุส่วนมากจะมองว่ามันเป็นเรื่องยาก เกินกว่าที่สมองของคนสูงอายุจะกระทำได้ ผมก็ไม่ท้อถอยเพียรพยายามศึกษาหาความรู้ด้วยตนเองมาอย่างต่อเนื่อง พยายามฝึกปฏิบัติในโปรแกรมต่างๆจนสามารถใช้งานได้ในระดับหนึ่ง อาทิ การเข้าเน็ต การเสิร์ชข้อมูลจากเว็บต่างๆ การสร้างบล็อกตามเว็บไซต์ฟรีทั้งในประเทศและต่างประเทศ จนวันนี้ผมมีเว็บบล็อกมากกว่า 10 บล็อก
ทั้งหมดตามที่กล่าวมานี้ มิใช่เป็นการโอ้อวดตนเองว่าเก่งมีความสามารถแต่อย่างใด ผมมีวัตถุประสงค์เพียงเพื่อจะบอกกล่าวว่า ไม่มีใครที่จะแก่เกินเรียน และในชีวิตเรามีเรื่องที่น่าสนใจเรียนรู้อีกมากมาย

ผมเองวันนี้ยังนึกเสียดายว่า มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ค่อนข้างจะน้อยไปเสียด้วยซ้ำ ผมยังมีเรื่องที่สนใจจะเรียนรู้อีกหลายเรื่อง เกรงว่าเวลาในชีวิตจะไม่พอเสียแล้ว
คนสูงวัยกับไอที

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีเรื่องเครียดกับความก้าวหน้าของ ไอที เรื่องหนึ่งคือ ผมไปซื้อมือถือยี่ห้อ โนเกีย รุ่น N 70 มาเครื่องหนึ่ง เป็นมือถือมือสองที่มีสภาพยังค่อนข้างใหม่อยู่ จะซื้อเครื่องมือหนึ่งก็เข้าประเภท "รสนิยมสูง แต่รายได้ต่ำ" การซื้อมือสองนั้นค่อนข้างจะเสี่ยงนิดหน่อย ประเภทตาดีได้ตาร้ายเสีย ในช่วงสองสามปีมานี้ผมใช้มือสองมาประมาณ 5 เครื่องแล้ว จากรุ่นธรรมดาๆพัฒนาให้สูงขึ้นเรื่อยๆ เครื่องใหม่นี้ถือว่ามีระบบที่ค่อนข้างสูงทีเดียวของ โนเกีย ซีรี่ส์เอ็น เพราะมีฟังชั่นหลากหลายใช้งานได้ครบเครื่อง เท่าที่มือถือระดับนี้จะมีได้


ปัญหาที่ตามมาคือเป็นเครื่องมือสอง คนขายมักจะไม่เอาคู่มือหรืออุปกรณ์มาขายพร้อมกับตัวเครื่อง มีแต่อุปกรณ์ชาร์จไฟเท่านั้น แต่เมื่อตัดสินใจซื้อมาแล้วก็ต้องก้มหน้าหาความรู้ที่จะใช้มันให้ได้


อันดับแรกผมก็เข้าไปที่เว็บไซต์ //www.nokia.co.th/ เพื่อเสิร์ชหาข้อมูลและรายละเอียด คุณสมบัติ และวิธีใช้งานของมือถือรุ่นนี้ เมื่อพบแล้วหลังจากอ่านจนเข้าใจดี เผื่อว่าจะลืมตามวิสัยของคนสูงอายุ จึงพริ้นต์เก็บไว้อ่านทบทวนอีกชุดหนึ่ง


การอ่านคู่มือถึงจะมีความเข้าใจในระดับหนึ่ง เมื่อลงมือใช้งานจริงกับตัวเครื่อง ก็ยังมีปัญหาจุกจิกต่างๆตามมาอีก เพราะเครื่องมีระบบมากและฟังชั่นค์มากหลายเมนู ผมใช้เวลาในการทดลองใช้เมนูต่างๆเกือบ 4 วัน เรียกว่าเกือบลืมงานอดิเรกอื่นๆไปเลย เพราะผมมีนิสัยค่อนข้างไม่ดีอย่างหนึ่งว่า ถ้าจับอะไรแล้วยังใช้งานไม่คล่อง ก็จะกัดแบบไม่ปล่อย จนกว่าจะมีคำตอบว่า เออ...ใช้ได้แล้ว

ต่อมาผมก็เข้าไปที่เว็บไซต์ //www.dtac.co.th/ เพื่อจะดูว่ามือถือรุ่นนี้ ใช้อะไรได้บ้างในระบบนี้ เพราะผมใช้ระบบนี้มานานหลายปีแล้ว จากเว็บไซต์นี้ผมต้องตั้งค่าเครื่องให้รองรับการสื่อสารทางเน็ตที่เรียกว่า GPRS, WAP เป็นต้น


ผมมีข้อมูลว่าเครื่องรุ่นนี้สามารต่อเชื่อมเข้ากับ คอมพิวเตอร์ ได้ เพื่อโอนถ่ายข้อมูลภาพ และวีดีโอคลิป แต่ต้องลงโปรแกรมที่เรียกว่า Nokia Pc Suit เสียก่อน ผมตัดสินใจโหลดโปรแกรมลงในเครื่อง แต่ตอนที่จะเชื่อมต่อเครื่องมือถือกับคอมฯ ผมตัดสินใจอยู่นานทีเดียว เพราะถ้าทำไม่ถูกเครื่องมือถือมีสิทธิ์พังง่ายๆทีเดียว แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ ผมตัดสินใจเชื่อมมือถือกับคอมฯอย่างระมัระวัง ทุกอย่างดำเนินไปตามขั้นตอนอย่างราบรื่น และใช้งานได้ดี ผมโหลดภาพจากมือถือเข้าเก็บไว้ในไฟล์ของคอมฯ ลองชมดูสักภาพนะครับ

ภาพนี้ผมถ่ายด้วยมือถือที่เล่ามา เป็นภาพพระบรมฉายาลักษณ์ ร. 5 ที่ผมตั้งบูชาในห้องทำงานส่วนตัวที่บ้าน ผมโหลดมาจากคอมฯครับ

และสุดท้ายนี้ผมก็ดีใจที่พยายามเรียนรู้ระบบไอทีได้ ตามสมควรแก่วัยแล้วครับ
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาอ่านข้อเขียนของคนสูงอายุอย่างผมครับ