ไม่อยากให้เสียใจ ผมเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ายังพอมีเนื้อที่ส่วนตัวของผมอยู่ตรงนี้ จนวันนี้มีใครคนหนึ่งได้เปิดอ่านมัน (เพราะไม่มีอะไรจะอ่าน555+) เวปที่เค้าอ่านประจำมันล่มก็เลยมาลงเอยที่หน้า bolg ของผมเหตุผลดีสุดๆ มันทำให้ผมอยากมานั่งเขียนอีกครั้งหนึ่ง ช่วงนี้เป็นช่วงเหนื่อยใจ หลายเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายจนผมเตรียมใจทุกเช้าก่อนตื่นนอนว่าวันนี้ ผมจะเจอกับอะไรแล้วจะรับมันได้หรือเปล่า สุดท้ายถึงรับมันไม่ได้ โชคชะตาก็ยัดมันใส่มือผมแล้ว สิ่งที่ผมทำได้คือก้มหน้าก้มตารับมันไป การที่เราเกิดมาในโลกแน่นอน ไม่มีใครเกิดมาพร้อมเรา(ถ้าคุณไม่ใช่แฝด) คนบางคนที่เราเรียกว่าเพื่อน ไม่ต้องพูดอะไร หรือบอกอะไรมากมาย แค่ตัวหนังสือของเค้าเราก็รับรู้ได้ถึงอารมณ์ของเค้าว่าเค้ารู้สึกยัง มีปัญหาอะไรไม๊ มันดูเหมือนเว่อร์ๆนะ แต่นั่นแหละเรื่องจริง เพราะเราจะทำหรือรู้สึกแบบนั้นได้ก็ต่อเมื่อ "ใครคนนั้นเป็นคนที่เรารัก" ผมเป็นคนรักคนยากมาก (มากๆ) แต่พอรักแล้วมันคือทั้งหมด เพราะผมจะยอมได้ทุกอย่างเพียงเพื่อใครคนนั้น "ไม่เสียใจ" ทำคนที่เข้าใจเราต้องเดินจากเราไป ทั้งที่เหตุผลมันไม่น่าจะเป็นเหตุผล แต่ก็ต้องเพราะว่ามันไม่มีเหตุผลนี้แหละ การเข้าใจความรู้สึกความคิด อารมณ์ที่ของคนอื่น มันไม่มีบทบาทตายตัว ว่าพูดแบบนี้แล้วจะคิดแบบนั้น แต่การดำเนินชีวิต ก็ไม่ได้มีคน 2 คนอยู่ในโลก เราต้องอยู่กับ "เค้า" เค้าที่ว่าหน้าตาเป็นยังไงอยากรู้จริงๆ เพราะคำพูดที่ว่า "กลัวเค้าว่า" การที่เราไม่อยู่ในโลกแค่ 2 คน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามิตรภาพ จะต้องเสียไปเพราะ"เค้า" แต่เราเองก็ต้องยอมรับกฎที่ใครก็ไม่รู้วางไว้ แล้วบอกว่าแบบนี้ผิดแบบนี้ถูก โดยที่ไม่มองว่าความต้องการของ แต่ละคนไม่เหมือนกัน ความต้องการกับความถูกต้องมันมักจะสวนทางกัน ผมไม่เคยเชื่อเลยว่าวันหนึ่งมันจะมาถึงตัว ตอนนี้ทำได้เต็มที่เลย คือ"ทำใจ" ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยแต่มันต้องเป็น ต้องยอมรับ ทั้งที่รับไม่ได้ มันผิดตรงไหนที่คน 2 คนจะคบกัน และเข้าใจกันในหลายๆเรื่อง หัวเราะด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน แต่พอวันหนึ่งใครคนนั้นที่มี กำลังเดินหายไปแล้วเป็นแค่ความทรงจำ ที่ดีแต่ทุกๆการเดินทาง ทุกคำพูด ทุกรอยยิ้ม มันจะอยู่ในใจเสมอว่า เธอไม่เคยจากไปไหนยังอยู่ที่เดิมเสมอ ถึงเราไม่เจอกันเหมือนเดิม แต่เรายังคุยกันได้อยู่ ก็จริงอยู่นะแต่มันก็ใจหาย และไม่อยากที่จะให้ มันเป็นแบบนี้เลย ที่สำคัญผมบอกรักเค้าไปแล้ว p.s ผมรู้ว่าไม่ใช่การทิ้งกันหรอกผมยังมีนางฟ้าของผมอยู่เสมอ p.s 2 ยอมให้เป็นนางฟ้า (สมใจอยาก) เลยนะ p.s 3 ไม่มีใครทำให้เราเจ็บหรือเสียใจได้ถ้าเราไม่รับมันมา
เข้าใจ
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ
 วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:22:39:52 น.พ่อพระ แต่สำหรับผมคงเป็นพระเพลิงมากกว่า 555+
โดย: wingang (wingang
) วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:15:09:54 น.เป็นคนที่เข้าใจโลก มากๆเลยค่ะ สู้ต่อไปนะคะ เรายังสามารถมองเห็น และรับรู้คนที่เรารัก ดูกว่าไม่ได้รับรู้อะไรเลยนะคะ
โดย: Sai Eeuu
วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:8:51:35 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [