ผมเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ายังพอมีเนื้อที่ส่วนตัวของผมอยู่ตรงนี้
จนวันนี้มีใครคนหนึ่งได้เปิดอ่านมัน (เพราะไม่มีอะไรจะอ่าน555+)
เวปที่เค้าอ่านประจำมันล่มก็เลยมาลงเอยที่หน้า bolg ของผมเหตุผลดีสุดๆ
มันทำให้ผมอยากมานั่งเขียนอีกครั้งหนึ่ง ช่วงนี้เป็นช่วงเหนื่อยใจ
หลายเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายจนผมเตรียมใจทุกเช้าก่อนตื่นนอนว่าวันนี้
ผมจะเจอกับอะไรแล้วจะรับมันได้หรือเปล่า สุดท้ายถึงรับมันไม่ได้
โชคชะตาก็ยัดมันใส่มือผมแล้ว สิ่งที่ผมทำได้คือก้มหน้าก้มตารับมันไป
การที่เราเกิดมาในโลกแน่นอน ไม่มีใครเกิดมาพร้อมเรา(ถ้าคุณไม่ใช่แฝด)
คนบางคนที่เราเรียกว่าเพื่อน ไม่ต้องพูดอะไร หรือบอกอะไรมากมาย
แค่ตัวหนังสือของเค้าเราก็รับรู้ได้ถึงอารมณ์ของเค้าว่าเค้ารู้สึกยัง
มีปัญหาอะไรไม๊ มันดูเหมือนเว่อร์ๆนะ แต่นั่นแหละเรื่องจริง
เพราะเราจะทำหรือรู้สึกแบบนั้นได้ก็ต่อเมื่อ "ใครคนนั้นเป็นคนที่เรารัก"
ผมเป็นคนรักคนยากมาก (มากๆ) แต่พอรักแล้วมันคือทั้งหมด
เพราะผมจะยอมได้ทุกอย่างเพียงเพื่อใครคนนั้น "ไม่เสียใจ"
ทำคนที่เข้าใจเราต้องเดินจากเราไป ทั้งที่เหตุผลมันไม่น่าจะเป็นเหตุผล
แต่ก็ต้องเพราะว่ามันไม่มีเหตุผลนี้แหละ การเข้าใจความรู้สึกความคิด
อารมณ์ที่ของคนอื่น มันไม่มีบทบาทตายตัว ว่าพูดแบบนี้แล้วจะคิดแบบนั้น
แต่การดำเนินชีวิต ก็ไม่ได้มีคน 2 คนอยู่ในโลก เราต้องอยู่กับ "เค้า"
เค้าที่ว่าหน้าตาเป็นยังไงอยากรู้จริงๆ เพราะคำพูดที่ว่า "กลัวเค้าว่า"
การที่เราไม่อยู่ในโลกแค่ 2 คน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามิตรภาพ
จะต้องเสียไปเพราะ"เค้า" แต่เราเองก็ต้องยอมรับกฎที่ใครก็ไม่รู้วางไว้
แล้วบอกว่าแบบนี้ผิดแบบนี้ถูก โดยที่ไม่มองว่าความต้องการของ
แต่ละคนไม่เหมือนกัน ความต้องการกับความถูกต้องมันมักจะสวนทางกัน
ผมไม่เคยเชื่อเลยว่าวันหนึ่งมันจะมาถึงตัว ตอนนี้ทำได้เต็มที่เลย
คือ"ทำใจ" ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยแต่มันต้องเป็น
ต้องยอมรับ ทั้งที่รับไม่ได้ มันผิดตรงไหนที่คน 2 คนจะคบกัน
และเข้าใจกันในหลายๆเรื่อง หัวเราะด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน
แต่พอวันหนึ่งใครคนนั้นที่มี กำลังเดินหายไปแล้วเป็นแค่ความทรงจำ
ที่ดีแต่ทุกๆการเดินทาง ทุกคำพูด ทุกรอยยิ้ม มันจะอยู่ในใจเสมอว่า
เธอไม่เคยจากไปไหนยังอยู่ที่เดิมเสมอ ถึงเราไม่เจอกันเหมือนเดิม
แต่เรายังคุยกันได้อยู่ ก็จริงอยู่นะแต่มันก็ใจหาย และไม่อยากที่จะให้
มันเป็นแบบนี้เลย ที่สำคัญผมบอกรักเค้าไปแล้ว
p.s ผมรู้ว่าไม่ใช่การทิ้งกันหรอกผมยังมีนางฟ้าของผมอยู่เสมอ
p.s 2 ยอมให้เป็นนางฟ้า (สมใจอยาก) เลยนะ
p.s 3 ไม่มีใครทำให้เราเจ็บหรือเสียใจได้ถ้าเราไม่รับมันมา
วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:22:39:52 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [