เพื่อคุณคนเดียว ล้มลุกคลุกคลานมาสะจนเกือบลืมมองใครสักคนที่คอยให้กำลังใจ ยืนข้างผมเสมอ อาทิตย์ที่ผ่านมาผมมีคำถามในใจ "รักผมบ้างไหม" ผมถามคำถามนี้หลายครั้งสงสัยคุณหนิงแอบเบื่อในใจ (จะถามทำไมหนักหนายะ) แต่ก็อยากรู้ถึงได้ถามไง คุณหนิงไม่ค่อยบอกรักผมเท่าไหร่ นานๆๆๆถึงนานมากจะบอกสักที แต่สำหรับผมๆว่ามันเป็นคำที่เพาะที่สุด เท่าที่ผมเคยได้ยินมา อาจจะไม่เหมือนคนอื่นๆที่บอกว่าดูที่การกระทำ (จะบอกการกระทำก็เห็นแต่อยากได้ยินให้ชื่นใจ) ผมไม่ได้ขาดความอบอุ่น ในครอบครัวแต่อย่างใด อย่าเข้าใจผิด เพียงแต่ที่บ้านผมคุณพ่อผม เป็นศิลปินเต็มตัวที่มีอารมณ์อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอนะครับ ป๊าแสดงความรักในแบบของท่านให้ผมเห็นบ่อยๆ เช่นเดินสวนกับหม่าหม้า ป๊าก็จะบอกว่า "ผู้หญิงคนนี้สวยจังเลยใครนะช่างโชคดีจริงๆที่เป็นสามีเธอ" ผมแอบทำหน้าเลี่ยนๆบ่อยๆ 555+ จริงอิจฉาก็ว่าได้ บางทีเห็นหม่าหม้ายุ่งกับงานกองโต ป๊าก็เดินเข้าไปหอมแก้ม หรือไม่ก็กอด แล้วบอกว่า "เหนื่อยไหมครับ มีอะไรให้ป๊าช่วยรึเปล่า" บางทีเห็นหม้าเหนื่อยก็จะเข้าไปนวดให้ หรือไม่ก็หาน้ำอุ่นมาให้แช่เท้า เห็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแบบนี้ผมจะไม่คุ้นเคยได้ไง แต่ก็นั่นแหละบางทีการมาจากคนละครอบครัวก็อาจจะมีบ้างที่ความเห็น และการแสดงออกไม่เหมือนกันจนหลายๆครั้งทำให้เกิดปัญหา ผมว่าความรักมันไม่ยากที่จะพูดหรือบอกใคร แต่มันยากตรงที่เข้าใจและ รักอย่างจริงใจมากกว่า ผมได้ยินเด็กสมัยนี้มีแฟนคบกันสวยหน้าตาดี หล่อก็เข้าไปจีบ (บางทีผู้หญิงจีบผู้ชายก่อนก็มีเยอะไป)พอมีโอกาศ เหมาะก็บอกรักทั้งทีอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักหรือหลง หรือแค่ชอบแต่เหมาว่ารักไว้ก่อนบอกๆไป บางคนหวังแค่อยากมีอะไร ด้วยเลยบอกรักไป สุดท้ายมันไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะตอนเลิกๆ ยากกว่าบอกรักเยอะ ผมเชื่อว่าผู้หญิงส่วนใหญ่รักยากและเลิกยาก เพราะหลายๆคนคงเคยได้ยินคำนี้ว่า ผู้ชายรักจาก 100 ไปหา 0 แต่ผู้หญิงรักจาก 0 ไปหา 100 อาจจะใช้ไม่ได้กับบางคนนะครับ สำหรับผมแล้วผมรักคุณหนิงจาก 0 รึเปล่า อาจจะไม่ใช่นะครับ อาจจะเริ่มที่ 5 เพราะวันแรกที่ผมเห็นเธอผู้รู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอน่ารักจริงๆ จนทำให้ผมพยายามตามหาเธอว่า เธอเรียนคณะอะไร สาขาอะไร และ ชื่ออะไร ขยับไปเรื่อย 555+ สุดท้ายได้แต่มองเพราะไม่กล้าจีบ ใครจะกล้าละครับ ยิ่งพอรู้ว่าที่บ้านเธอฐานนะเป็นยังไง ห่างจากผมราวฟ้า กับเหว ผมมันพวกต้องดิ้นรนด้วยตัวเองทุกอย่างกว่าจะเรียนจบ จริงๆป๊า หม้าก็เลี้ยงผมได้สบายอาจจะไม่ถึงกับมีกินมีใช้มีจ่ายเต็มที่ แต่ก็ไม่ถึงกับ ขัดสน แต่ความที่สำนึกว่าตอนสมัยเรียนมัธยม ป๊า หม้าเหนื่อยขนาดไหน ต้องประหยัดแค่ไหนให้ลูกเรียนโรงเรียนดีๆ เลยทำให้ทำงานหาเงินเรียนเอง ดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่รบกวนท่านมาก แต่ก็นั่นแหละยิ่งทำให้ผมกับคุณหนิง ไกลกันออกไปอีก ในตอนนั้นคิดแค่ว่า "สักวันผมต้องดีกว่านี้และดีพอสำ หรับคุณหนิง" แต่คุณหนิงบอกว่า"หายไปทำอะไรมา 17 ปี นี้ถ้ากล้าจีบ ตั้งแต่ตอนนั้นป่านนี้ลูกเรียนมหาลัยแล้ว มัวแต่คิดว่าตัวเองไม่พอ เคยถามคุณหนิงรึยังว่าพอดีกับคุณหนิงรึเปล่า" แป่ว  จริงด้วยไม่เคยถาม 55+ ใครจะกล้าละจริงไหม เล่นห้าวสะขนาดนั้น เข้าไปจีบนอกจากจะหัวเราะผมแล้วอาจจะมีศอก เข่า แข้ง แถมมาด้วยก็ได้ 555+ ใครจะรู้  ช่วงนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองซึมๆ เบื่อๆ ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่รู้ทำไม เหมือนกัน วันๆนอกจากออกไปทำงานแล้วก็ไม่ได้ไปไหน ไม่อยากจะไปด้วย หมดเวลางานก็หมกตัวอยู่ในคอนโด วันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปเที่ยวกับคุณหนิง น้ำตก,น้ำพุร้อน, โครงการหลวงหนองเขียว ก็สนุกดีครับ แอบเก็ยอโวคาโดมาเพียบๆเลย แวะไปเที่ยวสวนเงาะที่แม่แตงด้วย คุณหนิงบอกว่า "ไม่เห็นต้องไปถึงจันทบุรีเลยเชียงใหม่ก็มี" จริงครับมีทั้งเงาะ ทั้งลองกองเลย เรื่องรูปขอติดไว้คราวหน้านะครับ เพราะอาทิตย์หน้าก็คุยกันว่าจะไปเที่ยวกันอีกรอบผมอยากเล่นน้ำ เพราะน้ำตกสวยมากๆเลยครับ อ๋อเกือบลืมเราไปเที่ยวชาวล้านเผ่า คะฉิ่นด้วย คุณหนิงได้ผ้าทอสวยมา 1 ผืน จริงเค้าไม่ยากขายให้เรา เราสองคนขับรถตามถึงบ้านเลย ก็นะคุณหนิงอยากได้ วันที่ 26-27 เดือน หน้าที่นี้จะมีพิธี "รำมะหน่าว" ด้วยตอน 9 โมงเช้า อยากไปเหมือนกันแต่ว่า มันเป็นวันศุกร์กับวันเสาร์ท่าทางจะอด คุณหนิงบอกว่า "นายช่างไปบอกหัวหน้าเผ่าให้เลื่อนเป็นวันอาทิตย์ได้ไหมบอกว่าคุณหนิงไม่ว่างไปไม่ได้" นั่น!  เค้าจะเลื่อนมั้ยเนี้ยะ 555+P.s 1 ผมขอโทษนะครับถ้าอาทิตย์ที่ผ่านมาทำตัวไม่น่ารักกับคุณหนิง ผมจะทำเพื่อคุณหนิงให้มากกว่านี้นะครับ ก็ผมมีคุณหนิงคนเดียวนี้หน่า หนิงอื่นสวยแค่ไหนก็ไม่สน สนอยู่หนิงเดียวนี้แหละครับ
ฮ่าๆๆๆๆ
ประโยคที่น้องวินเขียนไว้ พี่ก๋าก็เจอครับ พี่ก๋าก็กลัวสิ่งดีดีที่เขาจะแบ่งปันจังเลย 555  โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:18:22:28 น.แต่ผมเริ่มจาก 0-100 นะครับ / สวัสดีตอนค่ำๆครับ อากาศเริ่มเปลี่ยนแล้ว รักษาสุขภาพครับ
โดย: raknakubkondee
วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:21:54:49 น.ทำไมน้อ ญ เริ่มจาก 0-100
เพราะรักไงคะ แต่แปลกเหมือนกันน่ะ ญ จะเป็นฝ่ายถามชายมากกว่า รักไหม ยังรักกันอยู่ไหม แต่รินเพิ่งมาเห็นคุณวินเนี่ยแหละ ที่ขยันถามคุณหนิงอิอิ ก็คนมันรักนี่หน่า หยอดหน่อยนะ..  โดย: Rinsa Yoyolive
วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:13:13:07 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อัพบล็อกใกล้กันเลย..
ขวัญเลยแวะมา...
ซึมซับความรัก..ที่มีอยู่ทั่วบล็อกเหมือนเดิมค่ะ
ฝากความคิดถึงถึงคุณหนิงด้วยนะคะ