ช่วงเวลาดีๆของแต่คนแตกต่างกันออกไป
สำหรับบางคนอาจจะมองว่าไม่เห็นจะเป็นช่วงเวลาที่ดีตรงไหน
อาจจะเป็นแค่เรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นกับใครหลายๆคนทุกวัน
เช่นมีโอกาศนั่งทานข้าวด้วยกัน มีโอกาศได้คุยกันพร้อมหน้าพร้อมตา
แต่สำหรับบางคนไม่เลยที่จะให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ไม่อยากคุย
ไม่อยากเจอหน้า ทั้งที่ใครหลายๆคนพยายามและหาโอกาศ
ผมเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกว่า ไม่อยากให้ช่วงเวลาดีๆในชีวิตผ่านไปเฉยๆ
กลัวว่าวันหนึ่งไม่มีโอกาศ ได้คุยได้เจออีก เวลาที่ผ่านไปแล้ว
มันย้อนกลับมาไม่ได้ ทำได้แค่เพียงพูดคำว่าเสียดายเวลา
แต่ตอนที่มีเวลามีเรื่องที่ต้องทำมากมายจนลืมเรื่องเล็กๆน้อยไป
ผมเองมานั่งคิดเหมือนกันว่าวันนี้เราปล่อยให้มีช่วงเวลา
ที่หลุดไปบ้างหรือเปล่า และพยายามไม่อยากให้มันเกิด
เมื่อไม่นานมานี้ผมเสียลูกน้องมือดีไปคนหนึ่งเพราะเรื่องเหล้า
ทั้งที่ผมเตือนอยู่เสมอว่า เลิกเถอะ ไม่ดีนะ ลูกละ เมียละ
พ่อ แม่และใครหลายๆคนคิดถึงเค้าบ้างหรือเปล่า
เวลาที่นั่งในวงเหล้า กลับไปคุยกับลูก เมีย ทำกับข้าวกินข้าวที่บ้านมั้ย
ดีกว่ามาเสียเวลานั่งในวงเหล้านะ เสียเงินและเสียเวลา
และสิ่งสุดท้ายเสียโอกาศ เพราะหลังจากเย็นวันนั้นพอผมพูดกับเค้า
เกือบ 3 ชั่วโมงจนเข้าใจแล้ว เค้าพูดกับผมว่าขอวันนี้วันสุดท้าย
ล้างคอ และแล้วก็เป็นวันสุดท้ายจริงๆ เค้าออกมาจากหน้างานไม่ถึงกิโล
รถมอเตอร์ไซชนกับเสาไฟฟ้า เพราะเมา เสียชีวิตคาที่เลย
ไม่มีโอกาศ และใช้ช่วงเวลาดีๆไปกับวงเหล้า
แต่คนที่ร้องไห้และเสียใจมากที่สุด ไม่ใช่ ใครสักคนในวงเหล้าเลย
ทุกคนแค่เสียใจและเสียดาย แต่สุดท้ายก็ตั้งวงเหล้าในงานเพื่อนตัวเอง
ผมมองแล้วพูดอะไรไม่ออกเลยรู้สึกแค่ว่า ขนาดนี้ยังไม่กลัวกันอีก
ยังไม่เข็ดทำยังไงให้เรื่องแบบนี้มันหายไปสักที สงสารคนที่อยู่ที่บ้านรอ
และคนที่ต้องการเวลาจากคุณ