ผมเคยเป็นคนอกสายตา คนที่คุณเองไม่เคยเห็นผมเลย
แต่วันนี้ผมก็อยากรู้นะว่าผมอยู่ในสายตาของคุณบ้างหรือเปล่า
ถึงแม้คำพูดของคุณผมจะไม่เคยได้ยิน
แต่ผมเองก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกคุณ ผมเองบอกตัวเองแค่ว่า
ผมโชคดีแค่ไหนที่มีโอกาศได้เจออีกครั้ง ในวันที่ผมพร้อม
ที่จะยืนข้างคุณ ไม่ใช่แค่ในฐานะน้องปีหนึ่งเหมือนเดิม
เวลาที่ผ่านมา ทำให้ผมทำตัวเองให้ดีขึ้น
และหวังว่าสักวันคุณจะเห็นผมบ้าง และแล้ววันนี้ก็มาถึง
ผมอยากมีคุณในทุกวัน ในทุกๆเช้า ตื่นนอนพร้อมกัน
ยิ้ม หัวเราะไปด้วยกัน เสียใจด้วยกัน จับมือเดินไปพร้อมกัน
มือของคุณอุ่นทุกครั้งที่ผมได้สัมผัส ผมต่างหากที่เหงื่อออกเต็มมือเวลาที่ได้กุมมือคุณ(คุณบ่นบ่อยๆ 555+)
เหมือนเป็นที่รู้กันว่า เวลาผมขับรถ ไม่ว่ารถคุณหรือรถผม
เรามักจะนั่งจับมือกัน มันบอกได้หลายๆความรู้สึก
วันนี้เราเจอเรื่องที่เราคิดอยู่แล้วว่ามันต้องเกิด แต่ก็อดไม่ได้ที่
เราจะแอบเครียดกันทั้งคู่ แต่ก็นะขอบคุณมืออุ่นๆของคุณที่บอกว่า
"ไม่อยากให้นายช่างเครียด" อย่าคิดมากนะ ไม่เป็นไร
ผมชอบคำว่าไม่เป็นไรของคุณที่สุดเลย
มันเหมือนกับมันไม่เป็นไรจริงๆ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้
ผมก็หวังใจอย่างงั้น ว่าเราจะผ่านไปพร้อมกัน
P.s ผมเป็นคนในสายตาคุณหรือยังครับ