ทำไมบ้านเมืองและสถานการณ์แย่ลงเร็วขนาดนี้ เป็นคำถามที่อยู่ในใจผม
เหมือนหลายๆคนทั่วไป ว่าทำไปทำไม เผาเพื่ออะไร ความวุ่นวาย ทำๆไม
ใครเสียใจ แล้วใครเดือดร้อน ตอนนี้ในบ้านเมืองเรา กลายเป็นมีผู้ก่อการร้าย
ผมว่ารุนแรงมากสำหรับคำนี้ จากคนที่เรียกตัวเองว่าสู้เพื่อประชาธิปไตย
แต่ตอนนี้พวกคุณถูกเรียกว่าผู้ก่อการร้าย ผมไม่เห็นด้วยกับการกระทำหลายๆ
อย่างตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ว่าด้านไหน ประเทศไทยก็เจ็บปวดอยู่ดี
ประชาชนที่เค้าทำมาหากิน ก็เดือดร้อนอยู่ดี การออกมาเรียกร้องถ้าทำโดย
สันติวิธีก็เข้าใจเพราะถ้าความเห็นไม่ตรงกัน แน่นอนมันก็ต้องมีการชุมนุม
อันนี้เป็นเรื่องธรรมดา แต่ที่ไม่เข้าคือ การออกมาเสียเลือดเสียเนื้อคราวนี้
มันจะไม่ม่เกิดประโยชน์อะไรเลย คนที่เสียชีวิต ไม่ได้เสียชีวิตด้วยความ
ที่ถูกมองว่าคนกลายเป็นวีรบุรุษประชาธิปไตย แต่คุณถูกมองเป็นแค่
ผู้ก่อการร้ายที่เสีนชีวิตไป ผมว่าน่าเสียดายนะ การออกมาเรียกร้องครั้งนี้
ผมก็เข้าใจแหละว่ากลุ่มคนที่หวังผลทางการเมือง และเพื่อเอื้อประโยชน์
หลายๆอย่างให้กับตัวเอง แต่ทำไมต้องเอาชาวบ้านที่ไม่รู้เรื่องไม่เห็นตอน
พวกคุณโกง พวกคุณใช้กัน เห็นแค่เศษเสี้ยวที่พวกคุณหยิบยื่นให้
แต่เค้าก็มองว่าคุณคือ ฮีโร่ในใจเค้า จนเค้ายอมที่จะจากไปเพราะคุณ
ไม่รู้สึกถึงการกระทำบ้างเหรอ หรือว่าสะใจที่มันกลายเป็นเรื่องขนาดนี้
คุณพูดเองว่ารักประเทศไทย อยากกลับมา อยากเข้ามาทำความเจริญ
พัฒนาประเทศไทยอีกครั้ง แต่การกระทำของคุณต่อให้ได้กลับมา
มันไม่ใช่พัฒนาประเทศจาก 1-2-3 เหมือนทุกที แต่มันต้องพัฒนาจากติดลบ
เพราะเรื่องทั้งหมดและความเสียหายที่เกิดขึ้น เราต้องถูกมองจากสายตา
ของต่างชาติที่จะมาลงทุนก็คงไม่กล้าพอ เรากำลังจะกลายอีรักไปแล้วเหรอ
คุณก็น่าจะเห็นจุดจบของซัดดัม ซึ่งแน่นอน อำนาจจะไม่อยู่กับใครค้ำฟ้า
เมื่อไรที่คุณใช้อำนาจในทางที่ไม่ถูก มันจะอยู่ให้คุณแค่ฮึกเหิม ใจกล้าที่
จะสู้กับความถูกต้อง แต่สุดท้ายเมื่อคุณรู้สึกตัวอำนาจมักจะเปลี่ยนมือจากคุณไป
โดยที่คุณเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ใช้ให้เป็นดีกว่า มีอำนาจ แต่อย่าเป็นคน
ใช้อำนาจ มันห่างไกลกันมากเลยนะ สองคำนี้
P.s คนตาบอดนั้นไม่น่าอิฉา คนตาดีก็ไม่น่าอิจฉา แต่คนที่พอใจในสิ่งที่ตัวเอง
เป็นต่างหากที่น่าอิจฉา
P.s 2 คิดถึงคุณหนิงนะเพราะเรื่องบ้าๆพวกนี้ทำให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเมื่อวานน้อยมากๆ แต่ผมเข้าใจแหละ เพราะผมเองก็ห่วงคุณมากเช่นกัน