วันนี้แวะเข้ามาอีกครั้ง หลังจากที่ห่างหายไปนานมาก
ยังดีที่Bloggang ยังเก็บพื้นที่ไว้ให้
ขอบคุณเพื่อนๆที่น่ารักทุกท่านครับ
คุณวี โสดในซอย คุณริน Rinsy น้องขวัญ ในความอ่อนไหว
และเพื่อนคนอื่นๆ จะบอกว่าถึงไม่ได้แวะมาแต่คิดถึงเสมอนะครับ
วันเวลาผ่านมาสู้กับโรคภัยและตัวเองตอนนี้ก็แค่ยังทรง
ยังผ่านไปไม่ได้ทั้ง 100% แต่สู้ขาดใจ
ช่วงเวลาที่หายไป นี้ผลงานตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้
2 ขวบ 2 เดือนพอดีครับ มีแต่คนบอกว่าหน้าเหมือนปะป๋าเด๊ะๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สู้ต่อนะคะ..นายช่างมีกำลังใจและของขวัญที่เยี่ยมที่สุดอยู่แล้ว...
ขวัญขอเป็นหนึ่งกำลังใจเล็กๆด้วยคน..
เพราะรู้ว่านายช่างกะคุณหนิงก็เอาใจช่วยขวัญเหมือนกัน...
ฝากความคิดถึงถึงคุณหนิงด้วยนะคะ