แค่ปล่อยก็ลอยตัว มันคงเป็นเรื่องจริงถ้าเรารู้จักปล่อยวาง ทุกเรื่องให้มนเป็นไปตามทางของมัน ที่ควรจะเป็นและแก้ปัญหาตามเรื่องที่มันเกิด แต่สุดท้ายเรามักจะปล่อยหรือวางมันไม่ได้ ผมเองก็คนหนึ่งที่เวลามีปัญหาก็แบกมันไว้เต็มบ่า ก็รู้ว่าเครียดไม่ได้ รู้ว่าไม่ดีต่อสุขภาพแต่จะให้ทำยังไง ในเมื่อปัญหาเกิด ถึงแม้ใครหลายๆคนจะพูดให้ผมฟังบ่อยว่า ๆปัญหามีปัญญาเกิด แต่กว่าปัญญาจะเกิด ผมเองก็แทบจมอยู่กับปัญหา ช่วงนี้ผมมีความรู้สึกว่าตัวเองคิดช้าลง ทำอะไรช้าลงไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะอาการป่วยที่ผมเป็น เมื่อวานกว่าจะลุกขึ้นนอนไปเกือบครึ่งวัน กว่าจะลุกขึ้นมาทำงานทำการ เล่นเสียเวลาไปเยอะเลย เตรียมมื้อเที่ยงให้คุณเสร็จผมก็แวะไปรับตั้มที่ร้าน เอาน้องพอใจมากอาบน้ำ คุณหนิงบอกว่า ล้างเครื่องด้วยนะ ไม่ได้ล้างมานานแล้ว ผมก็โอเคครับ แต่พอมาถึงร้านตั้ม 5555+ ได้ฮาเลยครับ ผมก็เดินเล่นไปเรื่อย ตั้มเรียกผม "พี่ดูอะไรนี่หน่อยครับ" ผมก็เอ่อ มีอะไรเหรอ เห็นเปิดฝากระโปรงรถ พอผมเห็นมันก็ตอบทุกคำถามด้วยเสียงหัวเราะ โอ๊วเขรอะมากกก เอาน่าก็คุณหนิงบอกแล้วว่าไม่ได้ล้างมานานมาก ตั้มบอกว่าไม่ได้ล้างมานานหรือไม่เคยล้างเลยพี่ แต่ตั้มเองก็น่ารักมากที่ ล้างสะสะอาดเอี่ยมเลย ในราคาที่ถูกมากๆ เพื่อนรุ่นน้องผมคนนี้เปิดร้านคาร์แครครับ เป็นหนุ่มที่ทุ่มทุนสร้างจริงๆ ผมว่าตั้มใจถึงทีเดียวในเรื่องธุระกิจ สามารถมากเพราะถ้าเป็นผม ผมอาจจะไม่ใจถึงขนาดตั้ม แต่เอาเถอะ ทุกคนมีวิถีชีวิตของตัวเอง ผมเองก็เหมือนกัน ทุกวันนี้ผมก้าวแต่ละก้าว ก็มีหวั่นๆอยู่บ้าง อาจจะเพราะทุกก้าวในเส้นทางธุรกิจ มันมาพร้อมความเสี่ยงเสมอ แต่แน่นอนความเสี่ยงก็จะมาพร้อมความสำเร็จ ถ้ากล้าที่จะเสี่ยง ก็กล้าที่จะได้รับ และไม่ได้รับ ผมว่าด้วยงานของผมมันสอนผมให้แข็งแกร่งขึ้นทุกวัน เจอคนเยอะได้เรียนรู้คนหลากหลาย แต่อาจจะไม่ใช่ผมดีอะไร เพราะยิ่งรู้มากในจิตใจคน ยิ่งทำให้กลัว เข้าไปอีก แต่สำหรับคุณหนิงบอกให้รู้บ้างก็ดีครับ เมื่อวานคุณหนิงบอกรักผมตอนเช้า แล้วถามผมว่าอยากให้คุณหนิงบอกทุกวันเหรอ ใจผมอยากจะบอกว่าใช่ครับ แต่ก็นะพูดแค่ว่า มันเป็นคำที่เพาะที่สุดครับ แต่คุณหนิงบอกเมื่อคุณหนิงอยากบอกแล้วกันนะครับ อาจจะเพราะผมเคยเห็นป๊ากับหม้ามั้งครับ ขานั้นสวีตหวานกันตลอด จนวันที่จากกัน ผมอยากมีครอบครัวแบบนั้นบ้างจัง เมื่อวานเรามีเวลาไปทานข้าวด้วยกันหลังจากแวะไปเอารถ เราสองคนแอบแว๊ปไปทานข้าวกันที่ "ข้าวเม่าข้าวฟ่าง" ก็โอเคครับ ทำเวลาได้ดี คุณกลับไปทานข้าวที่บ้านต่ออีกมื้อแล้วก็บ่นว่า "คุณหนิงอ้วนแน่ๆ" เอาน่าจะอ้วนยังไงก็ยังน่ารักเสมอ เมื่อวานเราคุยกันเรื่องบ้านด้วย เราได้ข้อสรุปใหม่ ว่าเราจะขายที่แล้วซื้อที่แถวในเมืองดีกว่า ผมก็เห็นด้วยนะเพราะที่แม่ริมผมก็ไม่ได้ถูกพันธ์อะไรหรอก ไม่เคยมีใครไปอยู่ด้วยซ้ำ คุณบอกผมแค่ว่า อยากให้ผมทำบ้านให้เสร็จมีหลักมีฐาน ป๊ากับแม่ของคุณจะได้มองว่าผมเองก็ไม่ใช่หวังจะเข้ามาเอาอะไรของคุณ ผมรู้คุณมีมากกว่าผม แต่ผมเองก็พยายามนะครับไม่ได้ท้อหรือเหนื่อยที่จะ สู้ งานหนักไม่เคยฆ่าใคร ใจตัวเองต่างหากที่มักจะทำร้ายตัวเราเอง ถ้าผมมองว่าคุณสูงกว่าผมทุกอย่าง ผมคงไม่ทาง แน่ละผมเองก็คงได้แค่มอง แต่นี้ไม่เลยในเมื่อคนลดระดับลงมามองผม แล้วทำไม ผมจะทำตัวเองให้ดี เพื่อคุณไม่ได้ สบายมากทำจะทำให้ดีที่สุดครับ เพราะผมรู้ว่าคุณจะอยู่ข้างผมเสมอ ก็คุณบอกเองว่าถ้าคุณรักใคร มันหมายถึงทั้งหมดหัวใจเหมือนกัน "ทุ่มทุนสร้าง" P.s มีความสุขกับการทำงานนะครับ
กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ >> กอดๆๆๆ
อัพบล็อกแล้วนะคะ >> ตามคำเรียกร้อง คิดถึงทุกคนมากมายก่ายกองโพดๆ คิคิ,, โดย: cd2lucky
 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:13:19 น.คิดเยอะ
กับ คิดมาก ไม่เหมือนกันนะคะ ....หาหัวใจให้เจอ จะเป็นสุขค่ะ... โดย: zagai2002
วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:31:43 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่ไม่หนักเท่าไหร่ครับ