แทบทุกรัฐในโลกต่างผิดศีลเรื่องลัก ชิง หรือ ปล้นทรัพย์
ผลตอบแทนการลงแรงลงทุนผลิตและค้า ควรเป็นของแต่ละคน รัฐกลับเก็บภาษีเหมือนลงโทษผู้ลงแรงลงทุน ทั้งที่ควรให้รางวัลพวกเขา เพราะคนที่ได้รับผลตอบแทนสูง แสดงว่าเขาขายของดีราคาถูก จึงมีลูกค้ามาก
(แต่ถ้าใช้อำนาจผูกขาด ก็ต้องลงโทษเป็นรายกรณีไป)
แต่มูลค่าที่ดินเกิดจากชุมชนหรือส่วนรวม กลับยกให้เจ้าของที่ดิน แทนที่จะเก็บเป็นภาษีนำมาบำรุงส่วนรวม
ภาษีที่ดินต่ำไป จึงมีการเก็งกำไรสะสมกักตุนที่ดินกันทั่วไป (ของไทย 70 % เหลือทำประโยชน์ 30 %)
ที่ดินจึงหายาก ราคาสูง คนก็หางานทำยาก ค่าแรงต่ำ ผลผลิตของชาติต่ำ
ซ้ำก่อวิกฤตวัฏจักรฟองสบู่เป็นระยะ ๆ เดือดร้อนทั้งส่วนตัวส่วนรวม คนรวยคนจน
แต่ที่ไม่ควรเก็บก็กลับเก็บคือภาษีเงินได้ ภาษีการลงแรงลงทุนผลิต/ค้า
ซึ่งทำให้รายได้ต่ำ สินค้าแพง แข่งต่างชาติยาก คนก็ยิ่งหางานทำได้ยากขึ้น
นี่คือความอยุติธรรมขั้นฐานราก สาเหตุความยากจน อาชญากรรม ศีลธรรมเสื่อม
เฮนรี จอร์จ จึงเสนอเมื่อกว่า 130 ปีมาแล้วในหนังสือ Progress and Poverty ปี 1879 ให้ยกเลิกภาษีทุกชนิด ยกเว้นให้เก็บภาษีอย่างเดียวที่คิดจากมูลค่าที่ดิน โดยไม่รวมมูลค่าของสิ่งปรับปรุง (improvements) ภาคไทยอยู่ที่ //utopiathai.webs.com/ProgressAndPoverty.html หน้า 406
จอร์จมีชื่อเสียงในขณะที่มีชีวิตอยู่ เป็นลำดับ 3 ของสหรัฐฯ ต่อจาก Thomas Edison และ Mark Twain (//henrygeorgeschool.org/whowashg.htm )
ขณะนี้มีบุคคลและองค์กรทั่วโลกจำนวนมากสนับสนุนแนวคิดของเฮนรี จอร์จ ส่วนที่สมัครเป็นสมาชิกของ Council of Georgist Organizations ดูได้ที่ //www.cgocouncil.org/showcgo.php
จากเว็บเศรษฐศาสตร์เพื่อความเป็นธรรม //utopiathai.webs.com