ผมว่า
ใคร ๆ ก็เป็น


เจอคนที่ปิ๊ง
เจอคนที่ถูกใจ
ตามป้ายรถเมล์,ตามห้าง,ร้านอาหาร
ตามร้านกาแฟ,ร้านหนังสือ,ร้านเนตฯ
ในลิฟต์,ในเซเว่น ฯลฯ
ที่ไหนก็ได้
แต่......แค่ครั้งเดียวในโลก


แค่ไม่กี่นาที
และก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้กลับมาเจอกันอีกหรือไม่?

และส่วนใหญ่เราก็ทำได้แค่เพียงมองคนที่เราปิ๊ง
เดินผ่านไป.....
โดยทำอะไรไม่ได้เลยเสมอ ๆ









แต่ไม่ใช่ที่นี่........

ที่ชิคาโก้(เมืองแห่งสายลม)
เพราะเรามี "สิ่งนี้"



ในนสพ. Chicago Reader
เรามี คอลัมน์ นี้!!!



I Saw You
คอลัมน์สำหรับ "นักตามล่าหารักแท้ตามป้ายรถเมล์"
และ "สถานที่ที่คนแปลกหน้ามาพบกันเพื่อผ่าน"

I Saw You
ฉันเห็นคุณ
แต่ฉันไม่ได้แค่เห็นคุณเท่านั้น
ฉันเห็นสามีหรือภรรยาของฉันในอนาคตต่างหาก


I Saw You
ไม่ใช่ คอลัมน์ หาคู่แบบ ลุงหนวด
ไม่ใช่ หาใครก็ได้
แต่ หา คนที่เราเคยเจอแล้ว และ ปิ๊ง!!!
คน ๆ นั้น
คนที่เจอกันไม่กี่นาที
แต่อยู่ในใจนานนับ ชั่วโมง



วันนี้....

ระหว่าง นั่งอ่าน นสพ. กินข้าวเย็น(กระเพราปลาดุก)
แล้วเหลือบไปเจอคอลัมน์นี้
ลองอ่านดูครั้งแรก
นอกจากความฮาแล้ว
ผมได้พบว่า
อืมม์.....
มันก็ถือว่าเป็นอะไรที่ กู๊ดไอเดีย ดีนะเนี่ย!!!



แม้ว่าจะอ่านข้อความที่คนเหล่านั้นส่งมา
แล้วจะ "ฮามากกว่าจะโรแมนติค"
บางข้อความอ่านแล้ว "ออกแนวโรคจิต มากกว่า น่าสงสาร"
แต่ ผมก็ชอบ Concept โดยรวมของมันนะ


เพราะสำหรับคนบางคน
แม้จะเป็นที่ร้านกาแฟ และอยู่กันคนละโต๊ะ
เค้าก็อาจจะชอบกันจริง ๆ ก็ได้ ใครจะไปรู้
เพียงแต่คำว่า "คนแปลกหน้า" และโอกาส ไม่อำนวย
ขวางกั้นเขาและเธอเอาไว้


I Saw You จึงถือกำเนิด
เพื่อ ทำลาย กำแพงเหล่านั้น
(ว่าไปนั่น)


ล้อเล่นกับ ความรัก ได้ไง?
คนแปลกหน้า 2 คน
อาจจะเปลี่ยนชีวิตกันและกันก็ได้
ขอเพียงโอกาส


หลังจากอ่าน Chicago Reader จบ
ผมได้พบว่า

อย่างน้อยที่สุด......
ในรอบอาทิตย์ที่ผ่านมา
ที่ เมืองแห่งสายลม
ในคอลัมน์ I Saw You
มีความรักเกิดขึ้น 17 ครั้ง
ต่างสถานที่
ต่างสถานการณ์
ต่างเวลา

ซึ่งทั้งหมดล้วนแล้วแต่
เฝ้ารอคอยความเมตตา
จาก คนที่เขาและเธอหลงรัก
แม้เพียงไม่กี่วินาที

หวังเพียงให้
เขาและเธอ
บังเอิญ(หรือตั้งใจ)ได้เหลือบมาเห็น
ข้อความเหล่านี้เท่านั้นก็พอ......


ยกตัวอย่างเช่น.........
(3 จาก 17 อันที่ผมชอบ)



Dunkin Donuts สาขา Ashland
ฉันอยู่ในแถวรอซื้อกาแฟ,วันพุธ,8.30 a.m,วันที่ 11 ก.ค
ฉันอยู่ในแถวข้างหลังคุณ 2 คน,คุณหันมา,เห็นฉัน
และยิ้ม,ฉันไม่ได้คิดว่าคุณยิ้มให้ฉัน,จนกระทั่งฉันได้กาแฟ
จึงเพิ่งรู้สึกตัว,แต่คุณไปเสียแล้ว,
คุณ: ผมบลอนด์,ผมตรง,ใส่เสื้อลายดอกไม้,Jean Capris
ผม:ผมน้ำตาล,เสื้อยืดดำ,กางเกงขาสั้น,
ถ้าย้อนกลับไปได้ฉันอยากพูด
สวัสดีตอนเช้ากับคุณ,ซื้อกาแฟให้คุณ,
ฉันสัญญาว่า คร้ังหน้าฉันจะรู้สึกตัวให้เร็วกว่านี้


บนจักรยาน ที่ Belmont/Broadway
ฉันเห็นคุณขี่จักรยานที่ Belmont ตัดกับ Broadway
คุณใส่หมวก,ฉันกำลังข้ามถนนต่อหน้าคุณกับเพื่อน ๆ ของฉัน
คุณทำงานที่ Xsport,เราสบตากันเพียงแค่ชั่วครู่แต่ดูเหมือนนานเหลือเกิน,
ฉันคือผู้หญิงผมสีน้ำตาลยาว,ถ้าคุณได้อ่านข้อความนี้,
ฉันอยากรู้จักคุณ


บนรถเมล์
วันพฤหัสที่ 12 ก.ค,รถเมล์สาย 66,รถเมล์ช่วงเวลาเร่งด่วน,
คุณ:มีรอยสักที่ Amazing และ ยิ้มอันแสนหวาน,คุณกำลังคุยโทรศัพท์และฉันแอบได้ยินชื่อคุณ,
ฉัน:นั่งตรงข้ามกับคุณและไม่สามารถปลีกสายตาไปจากคุณได้เลย,
แต่ขี้อายเกินไปที่จะพูดอะไรออกไป,เราต่างก็ลงรถเมล์ที่ป้ายเดียวกัน,
แต่คุณไปทางเหนือ,ฉันไปทางใต้,บางทีครั้งต่อไป เราอาจเดินไปทางเดียวกัน




I Saw You
มีอัตราค่าบริการไม่แพง
$5 ลงให้ 7 วัน
$10 ลงให้ 1 เดือน



อืมม์.......
10 เหรียญถือว่าถูกมาก
ถ้าผมคิดจะตามหาใครซักคน
คนที่เสียดาย
หรือ
"รักแท้ที่แพ้โอกาส"


ที่ ร้านอาหารไทยข้าง ผับ Duffy's
วันเสาร์ที่ 21 ก.ค
คุณ:ผมสีน้ำตาล ดัดผม ใส่สายเดี่ยวสีขาว,
ปวดฉี่มาก,คุณกับเพื่อนของคุณ Erika วิ่งเข้ามาขอเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้ขอ,
ร้องเพลงเสียงดังลั่น
และออกมาสั่ง Crag Rangoon กินที่เวลา 4 ทุ่ม 45
ผม:หนุ่มไทย ผมยุ่ง ๆ ใส่เสื้อ The Rolling Stones,
เป็นคนเอา Crab Rangoon มาเสิร์ฟให้คุณ,
คุณ ชมว่า ผมดูดี,ทรงผมของผมเท่,คุณรักผม,คุณต้องการผม,
แต่ผมต้องรีบวิ่งเอาหม้อหุงข้าวในครัวไปแช่เพราะร้านใกล้ปิด,
เมื่อกลับออกมาคุณก็ไปเสียแล้ว,และผมยังไม่ได้ตอบอะไรคุณเลย,
ถ้าคุณได้อ่าน และถ้าคุณชอบทรงผมของผมจริง
ผมอยากบอกคุณว่า ผมอยากให้คุณเป็นคน "สระผม" ให้ผมตลอดไป


ผมอาจจะส่งข้อความนี้ไปหา Sarah
ถ้าคืนนั้น
มันไม่ออกแนว "รักแท้ในคืนหลอกลวง" นะ