วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2007
คือ 5 วันสุดท้ายก่อน จี ฮุน กลับเกาหลี
ชีวิตหลังความงอน
ผมเดินทางมาพบว่า ที่ ร.ร ผมได้รับ "ความเย็นชา" จากเธอเป็นรางวัล
แม้ว่า ไอ้คนอย่างเราจะสำนึกผิดหลังจากทำบาป
งอนเธอแรง ๆ ไป 3 ทีเมื่อวาน
ด้วยการปรับพฤติกรรมเข้าสู่โหมดปกติ ร่าเริงแจ่มใส โชว์ยิ้มหวานอย่างที่เธอชอบ
เหมือนดั่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเมื่อวานนี้แล้วก็ตาม
แต่ เธอ ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
วันนี้ จี ฮุน โชว์ผมให้เห็นจะ ๆ ว่า
การงอนแบบเย็นชาสุด ๆ เลือดเย็นสุด ๆ ตามสไตล์กิมจิ ของแท้เป็นอย่างไร
ดังนี้.....
จากที่เราเคยนั่งเรียนคาบบ่ายด้วยกันมาตลอด วันนี้ จี ฮุน ย้ายไปนั่งห่างจากผม 5 คน
เธอเดินหนีผม,หลบหน้าผม,ผมยืนคุยด้วยก็ไม่สบตา,แววตาของเธอเปลี่ยน
จนผมทนไม่ไหว เข้าไปคุยกับเธอตรง ๆ ด้วยแววตาละห้อยว่า
"โกรธเหรอ?"
เธอบอกว่า
"ไม่,ไม่มีอะไร,ไม่ได้โกรธ,ไม่ได้งอน,ไม่ได้เป็นอะไรเลยจริง ๆ"
แต่ดวงตา,สีหน้าของเธอมันไปเสียแล้ว.......
เท่านั้นยังไม่พอ เธอพลิกบทบาทของตัวเอง กลายร่าง จาก นางเอกผู้แสนดี กลายไปเป็นดาวยั่ว
เธอเลือกใช้ร่างกายของไอ้ ฮีเจ เป็นจุดดึงดูดความสนใจจากผม
(และ น.ร ทุกคน เพื่อสื่อว่า ต่อไปนี้ ไม่มีอีกแล้ว จี ฮุน กะ โทนี่ Cute couple ประจำร.ร อย่างที่น.ร หลาย ๆ คนเรียกกัน)
เธอเข้าเกียร์ 5 คลุกวงในกับไอ้ ฮีเจ เต็มรูปแบบ
กับผมเธอหน้าตาเฉยเมยไร้ความรู้สึก แต่ทันทีที่อยู่กับ ไอ้ฮีเจ ปุ๊บ เธอหัวเราะคิกคัก
จับนู่นจับนี่ กระเซ้าเย้าแหย่กัน เธอจงใจสนิทกับมันแบบออกนอกหน้าต่อหน้าผมอย่างจงใจยิ่ง
มีอยู่ช็อตหนึ่ง ผมเห็นมัน ปาด "ผมหน้า"ของเธอด้วยแววตา เจ้าเล่ห์สุด ๆ
และสาบานได้ อีก 1 ช็อตชวนช็อค มันกับเธอพูด'ไรกันไม่รู้ แต่จู่ ๆ เธอตบตูดของมันตรง lounge ผมเห็นกะตา!!!
เพราะผมนั่งเล่น psp อยู่แถวนั้นในระยะมองเห็น !!!
เมื่อหายนะกำลังเกิดขึ้น ผมจะทำอะไรได้นอกจาก พยายามใช้สมองน้อย ๆ แก้ไขสถานการณ์........
ด้วยการ........
หันหน้าเข้าหา เม ยอง พี่สาวแท้ ๆ ของเธอ
กระโจนขึ้นรถไฟ Green line หลังเลิกเรียน ตามไปส่ง เม ยอง (และ จี ฮุน) ที่ Union Station อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ส่ิงที่ผมได้จาก เม ยอง คือ บทสนทนาคลุกวงใน 40 นาทีจากเธอ
ถาม ๆ ตอบ ๆ กับบุคคลที่สนิทกับ "เธอ" ที่สุด
ผมคาดหวังว่า นาทีนี้จะมีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนอกจาก เม ยอง คงไม่มี
แต่ นอกจาก ที่ เม ยอง ก็ยังคงยืนยันคำเดิม(เพราะคงเป็นสิ่งเดียวที่เธอรู้)ว่า
"น้องสาว ของเธอชอบผมจริง แต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะพวกเธอไม่ได้อยู่ที่นี่"
ผมไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย ไม่มีคำตอบสำหรับสถานการณ์ในวันนี้
เม ยอง บอกว่า
"พูดตรง ๆ เลยนะ ถึงแม้ว่า ฉันกับ จี ฮุน จะเป็นพี่น้องกัน แต่เราก็ไม่ได้สนิทกันมากอย่างที่เธอคิด และเรื่องบางเรื่องฉันก็ไม่เข้าใจน้องฉันเลย เหมือนกับเรื่องนี้"
ตบท้ายว่า
"เรา 2 คนไม่ได้ดีกันอย่างที่เห็นที่ร.รเสมอไปหรอก ่เมื่อเช้านี้ก็ยังทะเลาะกันอยู่เลย"
อืมม?.......หลังจากการให้สัมภาษณ์ของ เม ยอง ทำให้ผมได้ข้อสรุปว่า
ถ้า เม ยอง เองก็ยังไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้นระหว่าง จี ฮุน กับ ผม
บนโลกนี้ก็คงจะไม่มีใครรู้ล่ะว่า เกิดอะไรกับเธอ?
และแล้วผมก็ต้องเดินคอตกออกมาจาก Union Station เป็นครั้งที่ 2
จาก ผู้ชายในสเปคของเธอ ตอนนี้ผมหมดสภาพความเท่
ล่องลอยและฟุ้งซ่านด้วยพิษแห่งความรัก
นอกจากเศร้าอยู่เพียงลำพังแล้ว
ก็ทำได้แต่รอฟัง "คำตอบสุดท้าย" ที่ เม ยอง รับปากว่า
คืนนี้จะคุยกับ จี ฮุน ให้รู้เรื่องว่ามันเป็นยังไงกันแน่? แล้วพรุ่งนี้จะมาบอกผม
และระหว่างทางกลับบ้าน ผมก็ไม่พลาดที่จะกดไอพอดจัด
on the go playlist หมวดเพลงเศร้าที่จัดไว้เดี๋ยวนั้นมาฟังตามนิสัย "คนชอบฟังเพลงเศร้าเวลาเศร้า" ของตัวเอง
และเมื่อได้ฟังเพลง "แกล้งโง่" แล้ว ผมก็รู้สึกได้ทันทีว่า
บางท่อน มันช่างเหมือนกับ เหตุการณ์ในวันนี้ของผมเลยอ่า
Choi Ji Hyun ผู้หญิงใจร้าย
ผู้หญิงนี่เอาใจ หรือว่าเดาใจยากนะคับ เป็นทุกคนเลยอ่ะ
เด๋วจะเข้ามาอ่านจนวันที่เทอกลับเลยนะคับ
ส่วนเรื่องของผมอ่ะ รูปคงไม่ได้เอามาลงแล้วหล่ะคับ
เทอบอกปฏิเสธผมในบลอคเลย เหอๆ
ต่อไปก็คงจะไม่เขียนเรื่องของเทอแล้วหล่ะคับ
เหมือนกับว่า ความรู้สึกของผม ผมเก็บไว้คนเดียวดีกว่า
เข้าไปตรง group ... ก็ได้คับ password = taum
เขียนวันนี้เลย ถ้าอยากอ่านความเศร้าแบบสุดๆ
ลองเข้าไปอ่านดูนะคับ
ขอโทษด้วยน๊าไม่ได้ดูรูปอ่ะคับ
บาย