ความจริง 2 เวอร์ชั่น(23/2/07) วันที่ 23 ก.พ 2007 (ตอนที่ 3) 6 โมงเย็นถึง 3 ทุ่มที่ Chinatown,Chicago เป็นช่วงเวลาของ "ประเด็นร้อนในคืนหนาว" ผมและผองเพื่อนนั่งรับประทาน มื้อเย็น กันอย่างเอร็ดอร่อย(คงอร่อยกันหมดยกเว้นผม)ไปพร้อม ๆ กับ วิเคราะห์วิจารณ์ เรื่องราวความรักหักมุม ระหว่าง ผม กับ จี ฮุน อย่างเมามันส์ในอารมณ์ วิเคราะห์วิจารณ์แล้วมันได้อะไรขึ้นมา? ได้สิครับ....... ก็เมื่อสุดท้ายแล้วผมดันเลือกที่จะเชื่อเองว่า คน ๆ เดียวที่มีคำตอบที่แท้จริงของเรื่องทั้งหมด "โกหก" ผมก็ต้องทำเดิ้นด้วยการ หันมาพึ่งความจริงจากปากคนอื่น ๆ เพื่อเอามายึดถือเป็น "ความเชื่อ" แทน ด้วยการ ประติดประต่อสิ่งต่าง ๆ ที่พวกเขา(และเธอ)อาจจะผ่านหูผ่านตา หรือ มีข้อมูลลับที่น่าเชื่อถือได้ เช่น ข้อมูลที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน ซึ่งอะไรเหล่านี้ค่อนข้างจะเป็นวิธีที่แปลกพอสมควรใน "กระบวนการเชื่ออะไรบางอย่างจากตัวบุคคลคนหนึ่ง" แต่ผมก็เลือกจะทำ อย่างน้อย "ความจริงจากปากคนอื่น" มันก็ไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง เหมือนกับความจริงจากปากของเธอ ที่เธอสามารถใช้มันทำให้เกิด effect บางอย่างมาสู่ผม(เพื่อจุดประสงค์บางอย่างได้---(ถ้ามี)) ในทางปรัชญาเราเรียกความจริงนี้ว่า "ความจริงบริสุทธิ์"(ประโยคนี้ผมมั่วขึ้นมาเองน่ะครับ  )การนั่งคุยกันที่ Chinatown คืนนี้จึงไม่ได้เกิดขึ้นเพ่ือ แสวงหาวิธีไปแก้ไข หรือ แก้สถานการณ์อะไรกับ จี ฮุน เพื่่อพลิกกลับมาให้ผมประสบความสำเร็จ อีกต่อไปแล้ว เพราะ เวลาหมด หมดเวลา แล้ว พรุ่งนี้ก็วันสุดท้ายของผม กับ เธอ แต่สิ่งที่ผมต้องการจะทำ คือการเสาะแสวงหาความจริง เพื่อจะเอามาบันทึกไว้ใน "หัวสมองของผม" เรื่องเธอต่างหาก ว่า เมื่อเธอจากไปแล้ว เธอควรจะเข้าไปนั่งอยู่ในความทรงจำของผมด้วยเรื่องราวแบบไหนดี? ผมควรจะใส่เนื้อเรื่องให้เธอแบบไหนดี? ที่แบบเป็นเรื่องจริงน่ะ เรื่องไม่จริงไม่เอาเลย เปลืองเนีื้อที่สมอง ไม่อยากจะจำฟรี ๆ สงสาร จี ฮุน น่ะ ที่จะต้องเข้ามาอยู่ใน สมองของผมอย่างผิด ๆ ไปตลอดชีวิต  นับตั้งแต่ สุนทรพจน์ จบลง ด้วยความที่มีสติเหลืออยู่เล็กน้อย ผมจึงเริ่มไล่ตามเก็บ "ความจริงตามรายทาง" จากปากคนอื่น ๆ ค่อย ๆ สะสมมันจาก เพื่อนร่วมโต๊ะอาหารเย็นนี้ และจากปากคนอื่น ๆ อีกเล็กน้อย (แหล่งข่าวที่เชื่อถือได้แบบไม่โดนเธอครอบงำและไม่มีผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งนั้นน่ะ) ์์ จนในท่ีสุด ผมก็พบว่ามีข้อมูลลับ(สุดยอด)หลงเหลืออยู่บ้างนิด ๆ หน่อย ๆ ความจริงจากปากบุคคลที่เชือถือได้ประมาณ 4-5 คน คนละประโยค 2 ประโยค ที่ผมจะสามารถนำมา ผูกกัน กับ ความจริงจากตัวผมเอง ให้กลายเป็น "ความจริงฉบับฉายจริง(เวอร์ชั่นที่ไม่เอาสิ่งที่เธอพูดมารวมด้วย)" ที่ผมจะใส่ไปให้เธออย่างเป็นทางการในความทรงจำของผมในอีก 70 กว่าช.มข้างหน้านี้ "ความจริงฉบับผู้กำกับตัดเอง(Director's Cut) เรื่อง "การพบกันของ โทนี่่ กับ จีฮุน" ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันสุดท้าย ตั้งแต่ต้นจนจบ 2 เดือนเกือบเต็ม ๆ ที่จะฉายในหัวของผมนับจากนี้เป็นต้นไป............ เขียนบทได้ออกมา คร่าว ๆ ได้ ดังนี้ หมายเหตุ: เครื่องหมาย** หมายถึง "เป็นคำพูดจากคำให้การของคนอื่นๆ ที่เชื่อถือได้+ผมไม่เคยรู้มาก่อน และเป็นประโยชน์ต่อรูปคดียิ่งนัก" ส่วนที่เหลือเป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์ของผมเอง  โช จี ฮุน กับ ผม พบกันครั้งแรกวันที่ 8 มกราคม แล้วผมก็ปิ๊งเธอทันที(แบบไม่ต้องเสียเวลารอนาน) เธอมาเรียนภาษากับพี่สาวของเธอ(ซึ่งอยู่ห้องเดียวกับผม---แต่เธอเรียนอีกห้อง เราไม่มีโอกาสได้เรียนห้องเดียวกันเลย) วันต่อมา พอผมรู้ว่าเธออายุ 18 ผมถอดใจพับโครงการจีบเธอไปทันที เพราะอายุห่างกันมากเกินไป จึงลดลงมาเหลือแค่ แอบชอบเฉย ๆ แต่มิวายเลือก(แอบ)ตามเธอไปเรียน วิชาเลือกคาบบ่ายตามเธอทั้ง 2 วิชารวด เพราะไม่อยากพลาดการอยากร่วมชื่นชมความน่ารักให้หัวใจชุ่มฉ่ำ ในความถี่ 5 ครั้งต่อสัปดาห์(วันละคาบก็ยังดี) แล้ว เธอก็เริ่มต้นเข้ามาตีสนิทกับผมเอง ด้วยการ มาโผล่หน้าตรงห้องผมทุกวัน ทุก ๆ ช่วงพัก 15 นาที ประมาณว่า หลับตาเดินออกไปนอกห้องแล้วลืมตาขึ้นมาก็จะเห็น "เธอยืนแอบอยู่หลังประตูแล้วพูดว่า Hi !! Tony เมื่อเจอผม" ทุกทีไป และด้วย การสังเกตุอย่างเป็นกลางสุด ๆ (จริง ๆ นะ) ผมพบว่าเธอทักแค่ผมคนเดียว ทั้ง ๆ มีน.รผู้ชายอยู่ยั้วเยี้ยเต็มร.ร อีกอย่างคือ ผมไม่เคยทักเธอมาก่อน(และไม่เคยทักก่อน) ไม่เคยคุยกับเธอเลย นั่งเรียนก็คนละที่ เธอทำแบบนั้นไป 1 อาทิตย์ติด ๆ โดยไม่หวั่นแม้ว่าสิ่งที่ผมให้กลับไปก็แค่ Say Hi ประโยคเดียวสั้น ๆ คืนกลับไปแค่นั้น ผมเร่ิมรู้สึกตะหงิด ๆ ถึง ความผิดสังเกตุ ของผู้หญิง 1 คนที่จงใจมาทักผู้ชายคนหนึ่งเป็นพิเศษแบบออกนอกหน้า **ในขณะเดียวกันนั้นเอง มีการแอบจับคู่ให้ เม ยอง พี่สาวของเธอ เกิดขึ้นเงียบ ๆ โดยผู้หญิงเกาหลีกลุ่มหนึ่ง(ตามประสาวัยรักวัยเรียน) โดยที่ผมกลายเป็นผู้ถูก แจ๊กพ็อต เป็น 1 ในผู้ถูกเสนอชื่อเข้าไปให้ เม ยอง พิจารณา โทษฐานที่ สาว ๆ เกาหลีเห็นว่า ผมกับ เม ยอง หน้าตา คล้าย ๆ กัน แถมสไตล์,บุคลิก น่าจะเข้ากัน ควรลอง เดท กันดูซักตั้ง แต่ เม ยอง ปฎิเสธความหวังดีนั้น ด้วยเหตุผลที่ว่า น้องสาวของเธอ ชอบผม เธอจึงอยากจะให้ผมไป เดท กับน้องสาวของเธอแทน(ช่างเป็นพี่ที่จิตใจประเสริฐอะไรเช่นนี้)  และแล้ว บ่ายวันหนึ่ง จี ฮุน ก็เดินดุ่ม ๆ เข้ามาบอกกับผมหน้าตาเฉยว่า "โทนี่ วันนี้นาย sexy มาก ๆ"  ต่อหน้า อาจารย์ 1 คน+เพื่อนอีก 1 คน อย่างไม่อายฟ้าดินแล้วเธอก็เร่ิมเรียกผมว่า Tony Sexy Guy ต่อหน้าคนหลาย ๆ คน นับแต่นั้น นอกจากจะสร้างความ อับอาย ให้แก่คนขี้อายอย่างผมแล้ว ผมเริ่มกลับลำเริ่มคิดจีบเธอด้วยเหตุการณ์นี้  ป.ล แต่สถานการณ์ตอนนี้ ผมกับเธอ ก็ยังไม่ใช่เพื่อนกัน เราแค่เรียนด้วยกันวันละคาบ เราก็ยังนั่งห่างกัน ผมก็ยังไม่เคยเข้าไปคุยกับเธอ แต่เธอก็ยังคงพยายามมาตีสนิทกับผมต่อไป.... **ถัดจากนั้น 1 วัน แหล่งข่าวภายในส่งข่าวลอยมาเข้าหูผมว่า เธอมีแฟนอยู่แล้วที่เกาหลี (ผมไม่แปลกใจหรอกที่คนอย่างเธอมีแฟน ก็น่ารักซะขนาดนี้) แต่ผมต้องยอมเศร้าใจด้วยการพับโครงการจีบเธออีกครั้งในรอบ 2 อาทิตย์ไปอย่างน่าเสียดาย  **เม ยอง เองก็บอกว่า จี ฮุน มีแฟนอยู่ที่เกาหลีจริง แต่อยากเลิกเพราะ ผู้ชายคนน้ันเป็นคนน่าเบื่อ(อืมม์) แต่แฟนเธอไม่อยากจะเลิก และแล้ว จม.รักฉบับนี้ก็มาถึงมือของผม  จ.มที่เธอบอกว่าส่งให้เพราะคิดแค่เพื่อนเท่านั้นจริงๆ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นผมยังไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธอเลย ไม่เคยพูดกันยาวกว่า 2 ประโยคด้วยซ้ำ !!! ป.ล และถ้าคิดแค่เพื่อนจริง ๆ ทำไมไม่กล้าเอามาให้ด้วยตัวเอง ต้องให้พี่สาวเอามาให้อ่า?? คนทั้งโลกก็คงเป็นแบบนี้ ถ้าเราอยากเป็นเพื่อนกับใครซักคน เราคงไม่เขียนจ.ม รูปหัวใจที่มีใจความแบบนี้ เพื่อไปสื่อให้เค้ารู้ว่า เราอยาก "แค่อยากเป็นเพื่อน(จริง จริ๊ง)หรอก" หรือต่อให้เป็นเพื่อนกันก็เถอะ เพื่อนที่ไหนเค้าส่ง จ.ม รูปหัวใจแบบนี้ให้กันเนี่ย?  **เม ยอง บอกว่า การ์ดใบนี้น้องสาวของฉันไม่ได้เขียนเล่น ๆ นะ โทนี่ หลังจาก การ์ดใบนี้ ผมไปเดทกับ จี ฮุน 3 ครั้ง ครั้งแรกที่เราจับมือกัน เธอพูดออกมาว่า "วันนี้จะไม่ล้างมือเพราะได้จับมือ โทนี่" (แม้จะพูดออกแนว ล้อเล่น แต่ คนไม่ได้คิดอะไรไม่พูดหรอกอ่า) นอกจากนั้นยังมี sms หวานแหวว ๆ จากเธอ หลายอัน อาทิ "Have a good night My tony....." "We have Iceskating tomorrow LOVELY Tony....." และเมื่อวาเลนไทน์มาถึง....... เราเป็นมนุษย์คู่เดียวในร.รที่เอาของขวัญกล่องเบ้อเริ่มมาให้กันและกันที่ร.ร  และตกเย็นเราจับมือกันเล่น Iceskating 2 ต่อ 2 ท่ามกลางน.รกว่า 30 คน(ที่มาด้วย)อย่างเปิดเผย  **ที่ ลานสเก็ต เพื่อนผมคนหนึ่ง แอบได้ยิน จี ฮุน ยืนคุยกับพี่สาวของเธอ 2 คนว่า จีฮุน พูดกับพี่สาว ว่าชอบโทนี่ ม๊าก มาก โทนี่สเปคสุด ๆ ชอบเวลาโทนี่ยิ้ม โทนี่ยิ้มน่าร้ากกก(อืมม์ อันนี้ผมไม่ยักรู้มาก่อนนะเนี่ยว่า ตัวเองยิ้มน่ารัก )วันรุ่งขึ้น หนังสือพิมพ์(น.รทำเอง)ประจำร.ร เขียนเรื่อง ผมกับ จี ฮุน คู่รักคู่ใหม่ประจำร.รที่เอาของขวัญมาให้กันวันวาเลนไทน์ ออกตีพิมพ์ (ที่ร.ร ผมมีน.ส.พ ออกทุก ๆ วันพฤหัสอ่ะครับ )เวลาตกเป็นข่าว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็น Brad Pitt และ จี ฮุน เป็น Angelina Jolie เลย ฮ่าๆ ป.ล คู่รักฮอลลีวู้ดเค้าชอบผสมชื่อกัน เช่น Tomkat,Bradgelina,Bennifer คู่ของผมต้อง Jiny (Ji hyun+Tony) แต่และแล้วสุดท้าย จี ฮุน กลับมาปฎิเสธผมตอนเย็นด้วยหน้าตาเศร้าสร้อยวันนั้นเองว่า "ผมเป็นสเปคจริง แต่ไม่อยากได้แฟน อยากได้เพื่อน"  ประโยคแรกอย่างเป็นทางการที่เธอ "ปฎิเสธ" ผมจากปากของเธอ ซึ่งทำให้ เรื่องราวทุกอย่างที่มีทั้งหมดในสมองของผม ถูกท้าทายจากระบบความเชื่อ โดยทันที และจริง ๆ แล้ว จุด ๆ นั้น มันควรจะจัดได้ว่าเป็น "สุดเขตแดนของอาณาเขตแห่งความจริง" ที่เธอมีต่อผมอย่างที่สุด ใช่หรือไม่??? สิ้นสุดการมีอยู่ของความจริง ก่อนที่เธอจะปล่อยให้ ความสับสน,ความงุนงง,ความขัดแย้ง ฯลฯ วิ่งเข้ามาปะปนทุกอย่างที่เคยเชื่อในสมอง ของผม มั่วไปหมด ความจริงนั้นบางทีผมก็ไม่ได้กลัวมันซักเท่าไหร่หรอก ความจริงอาจเชื่อได้ไม่ยาก แต่ถ้าจะต้องเก็บเอาเรื่องโกหกมาเชื่อว่าเป็นความจริงนี่สิ มันยากที่จะทำใจ  เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่ง(ที่ผมดันชอบ)เอาความจริงมาให้ผมตั้ง 2 เวอร์ชั่น (เวอร์ชั่นคำพูด กับ เวอร์ชั่นการกระทำ) และผมไม่สามารถรู้ได้ว่า เวอร์ชั่นไหนเป็นความจริง ยังไงก็ตาม ผมก็คงจะต้องเลือกซักอันหนึ่งน่ะแหละ(นะ) เป็น ฉบับฉายจริงใน ความทรงจำ ของผม
โชคดีที่มนุษย์ถูกสร้างมาให้รู้จักเสแสร้ง และปรับตัวให้ได้กลับสถานการณ์ที่ชวนปั่นป่วน เมื่อทุกอย่างเปลี่ยนไปเราก็ต้องรู้จักปรับตัวให้เป็นคนที่เข้มแข็ง ก่อกำแพงป้องกันตัวเองขึ้นมา และเรียนรู้พฤติกรรมของมนุษย์ แต่ไม่ปิดตัวเองที่จะเริ่มเรียนรู้คนอื่น ๆ ต่อไป สู้สู้ มีอีกหลายคนที่อาจชอบคุณอยู่ก็ได้นะ
 โดย: Nisasa
 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:14:42 น.ท่าทางเธอก็คงยังสับสนในตัวเอง
ไปเร่งรัดอะไรตอนนี้ก็อาจจะทำให้อะไรๆเปลี่ยนแปลงได้นะคะ ลองดูๆต่อไปเรื่อยๆก็น่าจะดีกว่า (มั๊ง)  โดย: oHLa
วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:22:19 น.แล้วตอนนี้ได้ติดต่อกันบ้างป่าวอ่ะคับ
ไม่ได้แวะมาหลายวันเลยอ่ะ เราทั้งคู่โดน tag ยังไม่ได้ทำเลยอ่า อ่านแล้วเหมือนอ่านเรื่องของตัวเองจริงๆนะคับ เทอก็มาทำดีกะผมอย่างนี้แหล่ะ อาจจะน้อยกว่า จนเพื่อนๆก็บอกว่า "อย่างนี้อะ เค้ามีใจแล้วหล่ะ" แต่จุจบของมันก็อยู่ที่คำว่า "เพื่อน" ไม่อยากได้เพื่อนแล้วอ่ะ ตอนนี้เพื่อนเยอะมากกๆๆๆๆๆ เหอๆ สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามพรหมลิขิต โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก
วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:59:59 น.ภายใต้ดวงอาทิตย์อันเจิดจ้า ไม่มีสิ่งใดปิดบังความจริงได้หรอกครับผม สักวันความจริงก็จะประจักษ์แก่คุณเอง ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะรอมันได้หรือเปล่า ถ้าคุณรอมันไม่ได้ คุณก็จะเป็นฝ่ายเดินจากไป แต่ถ้าคุณรอได้ ความจริงมันก็จะเดินทางมาหาคุณเองนั่นแหละครับ ผมเคยเขียนเรื่องความจริงใน Blogang ผมนะ เรื่อง "หนี" อ่ะครับ ลองอ่านดูได้นะครับ
ฝากถึงคุณและเขาด้วยนะครับว่า "ถึงคุณจะหนีความจริงได้ไกลสักเท่าไหร่ ก็ไม่พ้นใจของคุณอยู่ดี" โดย: เราหล่อมาก
วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:14:56 น.She's really cute ( last pic ), that's why u r so crazy of her.
โดย: Mudmee (Princess in the Blue
) วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:22:23 น.กำ...ก็คงอาจยังสับสนอย่างที่ใครเค้าว่ากันหล่ะค่ะ
คือใจนึงก็อยากจะสานสัมพันธ์เพราะเป็นคนในสเป็ค แต่ก็นะ มันต้องมีอีกใจนึงที่มีเหตุผลว่าไม่อยากให้ความสัมพันธ์ลักษณะนั้นเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม.... ยังไงก็เอาใจช่วยค่ะ... โดย: rainoflove
วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:45:31 น.โดนเค้าวางยาแล้วก้อจากไป .... หรือว่าสุดท้ายแล้ว จขบ.ไม่เซ๊กซี่ อย่างที่เค้าคิดไว้รึป่าวน๊า ฮิฮิ
 แต่ก้ออยากรู้เหมือนกันนะ ว่าใจของจีฮุนเค้าคิดไรอยู่น๊า .....โดย: คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา.
วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:39:47 น.สวัสดีจ้า..
อิอิ แวะมาบอกว่าบัตรทอสับก็ใช้ค๊า..แต่ตอนนั้นไปนิวยอร์ค แล้วก็โทรกลับบ้านซะกระหน่่ำ แต่ก็เพราะโทรกลับบ้านเนอะ..เลยรู้สึกผิดน้อยหน่อย สำหรับเรื่องสาวเกาหลี..ให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์ดีกว่าเนอะ อย่าเพิ่งตัดใจเลยน๊า... โดย: เอ็มเองจ้า... (~~FrOm NoW oN~~
) วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:57:48 น.เรื่องนี้ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่า จี ฮุน จริง ๆ
แต่ในเมื่อไม่สามารถพิสูจน์ความจริงอะไรได้ ก็ขอให้เลือก ความทรงจำที่จะไม่ทำร้ายหัวใจตัวเองก็แล้วกันนะ (และเราก็คิดว่า pecochan ได้เลือกที่จะจำความทรงจำเวอร์ชั่นหนึ่งไปเรียบร้อยแล้วล่ะ  )โดย: Almondblist
วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:22:14:02 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
choi ji hyun 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [