นางเอกไม่มาร.ร
ก็มีแต่เก้าอี้อันว่างเปล่าของนางเอกน่ะสิ
ละครที่มีแต่พระเอกเล่นอยู่คนเดียว นางเอกไม่มาเข้าฉากแบบน้ี
มันก็ออกมาเป็นแบบเนี้ย.......
พระเอกถือโอกาสไปนั่งคุยกับอดีตรักเก่า ลี ซู จี ระหว่างเรียน
(อดีตรักเก่านี่คือ จีบเค้าแล้วไม่ติดอ่ะนะ)
แต่ไม่ได้คิดฉันชู้สาวหรอก นั่งคุยเรื่อยเปื่อย
เรื่อง ซู จี กับผมนั้นมันไม่มีวันคุอีกครั้งอย่างแน่นอน
(ไม่คุเพราะเค้าไม่เอาเราไง อิอิ)
(ลี ซู จี กับเสื้อใหม่ที่เพ่ิ่งซื้อมาเมื่อวาน)
ป.ล เรื่องบังเอิญ----
สาวเกาหลีที่ผมชอบทุกคนเรียนเมเจอร์ art กันหมด!!!
(อืมม์ แนวผมอาจแนวเด็กอาร์ทเกาหลีมั้ง?)
พระเอกกินข้าวเที่ยง(international lunch buffet)
กับเพื่อน ๆ โดยกินแต่อาหารท้อง ไม่ได้กินอาหารตา เหมือนเคย
ยุน ซอง ฮวา ก็เลยได้ตำแหน่งสาวหน้าตาดีสุดประจำโต๊ะอาหารประจำวันนี้ไปโดยปริยาย
(ให้เกียรติถ่ายรูปประเดิมมือถือใหม่ของผมที่กำลังเห่อ--
--มือถือผมก็ผลิตภัณท์เกาหลีอีกแหละ Samsung
)
ถ้าเปรียบโลกเราเหมือนโต๊ะอาหาร
บนโต๊ะอาหารแห่งนี้ผมมันก็เปรียบเหมือน ผัดผักกาดดองใส่ไข่(ที่แม่ทำให้ในวันนี้)
ฝันอยากเคียงคู่กับ กิมจิ บนโต๊ะแห่งนี้ไปชั่วนิรันดร์
แต่เรามันก็แค่ผักกาดดอง...........
อาหารไทย indy ๆ แปลก ๆ เปร้ียว ๆ ไม่ดัง
น้อยคนที่จะชอบ(แม้คนไทยก็เหอะ)
แม่ผมเคยพูดประโยคเด็ด อธิบายตัวผมให้เพื่อนแม่ฟัง และผมช๊อบ ชอบว่า
"ลูกชั้นน่ะเค้าเป็นคนที่ไม่ได้ชอบใครง่าย ๆ และก็ไม่มีใครมาชอบเขาง่าย ๆ เช่นกัน"
มันก็เลยเป็นเรื่องยากที่จะหาคนต่างชาติมาชอบกิน ผักกาดดอง นะ
อืมม์ ถ้าผมเป็น ผัดไทย ก็ว่าไปอย่าง...........
ป็อบปูล่าร์ โดนใจ,ได้ใจ ทุก ๆ คนแบบนั้น คงมีหวังได้เคียงคู่กับเธอ
แต่ก็ได้แต่ฝัน.........
หวังว่าพรุ่งนี้ นางเอก จะมา ร.ร นะ
)
แต่ชอบทานต้มผักกาดดองนะ 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
วันนี้ขอเป็นกำลังใจให้บ้างแล้วกันนะค่ะ
ว่ามั้ยว่าความรักเป็นเรื่องที่แปลก บางคนได้มันมาแบบง่ายๆ บางคนไขว่คว้าตั้งนานถึงจะได้เจอกับสิ่งที่เรียกว่าความรัก
สนุกกับชีวิตนะค่ะ