คืนนี้ผมร้องไห้ให้เธอ(24/2/07)

วันสุดท้ายแล้วสินะ สำหรับ ผม กับ จี ฮุน ที่ชิคาโก้

เมื่อคืนผมนอนบ้านเพื่อน(ชาวเกาหลี)
เพราะเป็นวิธีเดียวที่จะหนีจาก "อารมณ์ฟุ้งซ่าน" จากการอยู่คนเดียวในอารมณ์เศร้าได้
ไปนอนคุยกับเพื่อนเรื่อง "จี ฮุน"
และฉวยโอกาสปรึกษาปัญหาเรื่อง "ผู้หญิงเกาหลี"ไปในตัว จนถึงตี 3

นั่ง ๆ นอน ๆ งง ๆ ถาม ๆ ตอบ ๆ
เรื่อง "วัยรุ่นเกาหลี"
เรื่อง "โอกาส"
เรื่องที่ควรรู้ก่อน "ริจะจีบหญิงเกาหลี"
นั่งเรียนรู้จริง ๆ จัง ๆ ครั้งแรก
หลังจากจีบไปตั้ง 3 คน โดยไม่เคยศึกษา แล้วก็สอบตก
ผมไม่น่าลืมว่า
จะเข้า "สอบ" เรื่องอะไรก็ควรต้องอ่าน "หนังสือสอบ" เรื่องนั้นก่อนสิครับถึงจะถูก

สุดท้ายได้บทสรุปว่า

เพื่อนของผมฟันธงให้ผม "เลิกจีบผู้หญิงเกาหลี" อย่างเด็ดขาด
นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป



ด้วยเหตุผลที่ว่า
"ผู้หญิงเกาหลียุคใหม่นั้นอันตราย---ไม่ได้เหมือนในละครอย่างที่ผมคิดหรอก"
ให้ดู กรณี จี ฮุน เป็นตัวอย่าง
เขาบอกให้ผมเปลี่ยนเป้าหมายเป็นชาติอื่นโดยด่วน!!!

ด้วยความที่ผมกำลังเหนื่อยใจ(จากผู้หญิงเกาหลี)
"ผมจึงผงกหัวหงึก ๆ ไปเป็นคำตอบ อย่างไม่ต้องคิดมาก"
ส่วนจะทำได้หรือไม่? ผมตอบตอนนี้เลยก็ได้ว่า
"ผมทำไม่ได้หรอก )



แล้วผมก็ไปร.ร ด้วยสภาพหัวใจที่แหลกเหลว

ไปเผชิญหน้ากับ Choi Ji Hyun ผู้หญิงใจร้าย เป็นครั้งสุดท้าย



ผู้หญิงใจร้าย ดันใจดีมีของขวัญมาให้ผมส่งท้าย
ของขวัญที่ทำให้ผมน้ำตาตกใน(มันจี๊ดไปถึงในใจอย่างแรงเลยทีเดียว)
เพราะของขวัญชิ้นนี้มันเชื่อมโยงเกี่ยวกับความทรงจำเรื่องผมกับเธอโดยตรง



Hoof Mints (ลูกอมเม็ดจิ๋วระงับกลิ่นปากที่เผ็ดในระดับสุดยอด)
จากร้านกาแฟ Caribou ที่ผมชอบไปขอ จี ฮุน กินบ่อย ๆ
บ่อยในระดับความถี่ ที่มากเสียจนวันหนึ่งเธอถึงกับพูดว่า

"Tony you like my candy----you don't like me"
เธอบอกกับผมบ่ายวันหนึ่งตอนผมขอกินมัน
"I like both"ผมตอบ
แล้วเป็นไงล่ะ พอบอกว่า
"ชอบ"ทั้งลูกอม "ชอบ" ทั้งคนเป็นเจ้าของลูกอม ดูเจ้าของลูกอมทำกับผมสิ ใจร้ายมากกกกกกกกกกกก

เธอให้ Hoof Mints มาเป็นของขวัญต่างหน้า(ส่งท้าย)ให้ผม 3 กล่องรวดพร้อมกับผูกริบบิ้นขาว
ป.ล แค่ตลับเดียวก็สามารถ ใช้อม ได้ประมาณ 2-3 เดือน
แต่นี่เธอกะให้ผม ใช้อม ได้ถึง ปีหน้า เลยทีเดียว

จี ฮุน จะรู้มั้ย?ว่า
ทุกครั้งที่ผมควักมันขึ้นมาจากกระเป๋า
ผมจะเห็นหน้าเธอถูกควักออกมาจากกระเป๋าด้วยเช่นกัน
สรุปว่า ผมจะเห็นหน้าเธอมาตามหลอกหลอนอย่างน้อย 1 ปีตามปริมาณของลูกอม

แม้ตัวของเธอกำลังจะไม่อยู่แล้วแต่ยังกะจะทรมานผมอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก



เมื่อใจดีให้ของขวัญแก่ผมแล้ว เธอก็กลับไปทำตัวใจร้ายเหมือนเดิม

ไม่พูด ไม่จา เดินหนี ไม่ยิ้ม ไม่คุย ไม่มอง(แอบมองรึเปล่า? อันนี้ไม่รู้)
ไม่แม้กระทั่ง เอ่ยปากชวนผม ไป dinner อำลาเย็นนี้ที่ The Chesecake Factory สาขา ตึก John Hancock
ต้องให้ เม ยอง (พี่สาวเธอ)เป็นคนชวนมาชวนผมเอง

และพอไปนั่งอยู่ในร้านอาหารตอนเย็นแล้ว ก็นั่งคนละที่กับผมอย่างจงใจ
เลือกที่จะไปโผล่อยู่ในกลุ่มผู้ชายเกาหลี เฮฮาปาร์ตี้
ออกอาการเหมือนกับว่า ผมไม่ได้นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วยเลย



"ไม่น่ามาเลยเรา"ผมได้แต่คิดในใจ

"ทำไมเธอถึงได้ ทำร้ายจิตใจของผม ขนาดนี้"

"จะกลับอยู่แล้วแท้ ๆ จะไม่ได้เจอกันอีกแล้วแท้ ๆ ทำไม แม้แต่ตอนจบดี ๆ ก็ยังไม่มีให้กัน"

"เนี่ยเหรอ? คือสิ่งที่เพื่อนทำกับเพ่ือน(ในกรณีที่อยากเป็นเพื่อนกันจริงๆ น่ะ)"

"ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้นะ?"



เป็นอาหารมื้อที่ เจ็บปวดจริง ๆ


และแล้ว
"ความเศร้าโศก อีกชุดใหญ่ ๆ ที่เข้ามาเสริมความเศร้าในหัวของผม"
บวกกับ
"การจะต้องจากลา คนที่เรา(เคย)ผูกพัน(อย่างลึกซึ้งเป็นพิเศษ)
ก็เปลี่ยนสภาพออกมาเป็น "น้ำตา"
เมื่อผมต้องอำลา จาก จี ฮุน จริง ๆ หลัง dinner จบ
ปิดฉาก 2 เดือนที่มีให้กันมา ให้กลายเป็นแค่ความหลัง

ทุก ๆ คนร่ำลา 2 พี่น้อง เป็นคร้ังสุดท้าย
ตรงหน้า The Cheesecake Factory
และกำลังจะแยกย้ายกันไปทางใครทางมัน จะเจอกันอีกหรือเปล่า?
ฟ้าเท่านั้นที่รู้ ทำได้ดีที่สุดก็คงแค่ อวยพร ให้ ทุกคนโชดดี

ส่วนผม

ในที่สุดแล้วนั้น
ก็ไม่สามารถ "กลั้นน้ำตาลูกผู้ชาย(ขี้แย)" ของตัวเองเอาไว้ได้
เมื่อ ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็น เธอ นั่นเอง
ที่เดินเข้ามากอดผม แล้วพูดว่า

"Goodbye tony"

Create Date : 04 พฤษภาคม 2550 Last Update : 1 มีนาคม 2551 13:50:35 น. Counter : 583 Pageviews.		24 comments
Share Tweet

	เจิมแต่ต้นปี ยื่นขอเงินชดเชยกรณีเจ็บป่วย สวยสุดซอย (4 เม.ย. 2567 14:18:26 น.)		ของไม่ตรงปก ผักไม่ตรงซอง? สวยสุดซอย (3 เม.ย. 2567 12:54:31 น.)
	วันอวดผัว... ไม่ชอบก็เลื่อนผ่าน สวยสุดซอย (2 เม.ย. 2567 16:00:41 น.)		ทำ Passport ของลูกชาย SN_monchan (29 มี.ค. 2567 05:27:08 น.)