อ่า...นะ
เป็นเราจะร้องเพลง...

ไป..อยากไปไหนก็ไป
ของปีเตอร์ คอร์ป อ่ะ..ไปหามาฟังซะนะ

  

12 พฤศจิกายน เธอตั้งชื่อ msn ว่า "เรื่องราวระหว่างเรามันเกิดขึ้นเร็วจัง" ผมเอะใจ เพราะฟังดูงง ๆ ไม่เข้ากับสถานการณ์ของตัวเองเท่าไหร่ เลยถามแตงโมไป ว่า "in love กับ ใครเหรอเนี่ย? ชื่อ m มันฟ้อง"
แตงโม เงียบไปซักพัก ก่อนกลับมาบอกว่า "หมายถึงพี่ต้นนั่นแหละ"
^
^
^
^
ตอแหลจัง .... เราคิดว่า จขบ.คงดีขึ้นมากแล้วนะ
แต่ถ้าลึกยังแอบคิดเอาคนๆนี้มาทําเมีย .... ถือว่าเป็นความผิดพลาดในชีวิตของเธออย่างยิ่ง

ตอนนี้ถือว่าโชคดีมากที่จขบ.
ได้รู้อะไรๆ ตั้งแต่ต้นๆ อีกหน่อยจะดีใจ ที่ไม่ได้พลาดคบกับคนแบบนี้ ..... ถึงแม้จะอยากพลาดแค่ไหนก้อเถอะ ....


ปล. ว่าแต่เพลง ในบล๊อค
เปลี่ยนเป็นไป ตายไปเถอะรีบไปตายเสียที จะตายที่ไหนก้อไป จะเหมาะกว่า ..... แรงไปไม๊ แต่ถ้าเป็นเรา คงร้องเพลงนี้ให้เค้าฟังอ่ะ .....

  

รั้งไว้ทำไมคะ
อยากรู้อยากเห็นมาก ๆ
รบกวนหลังไมค์มาบอกหน่อย

  

นั่นสิ จะรั้งไว้ทำไม อาการ สตอเบอรี่ แบบนี้เราก็เคยเป็น รู้ดีด้วย

ตอนนี้เปโกะ แค่ยังไม่อยากเสียเธอไป เพราะยังทำใจไม่ได้ ซึ่งเราก็เคยเป็นอีก นั่นแหละ

แต่ขอบอกว่า ปล่อยเค้าไปตอนนี้เถอะนะ อย่าเก็บผู้หญิงคนนี้ไว้อีกเลย

  

เชิญไปฟังเพลงค่ะ --> ทางนี้เลย

  

อืม. จขบ คิดอะไรอยู่หว่า??

  

สงสัยยังไม่เคยฟังเพลงเจ็บนี้อีกนาน

จริงๆน่าจะพอรู้ตัวตนที่แท้จริงของน้องคนนี้แล้วนะ หรือว่า ความรักทำให้ปิ๊กโกะตาบอด

  

อ่านมาตั้งนาน
สรุปก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดี...
ว่า โกหกทำไม โกหกเพื่ออะไร
รู้...ว่าคนเราก็ต้องมีเหตุผล
แต่ทำแบบนี้ มันทำร้ายจิตใจกันเกินไปหน่อยแล้ว

ปล. เห็นด้วยกับทุก คห.ข้างบนเลย

  

แก้วนี้แก้ช้ำในไม่ได้...
แต่ไอ้ที่อยู่ข้างหลังแก้วน่ะ
ของฝาก pecochan ล้วนๆ
เอ้า....กรึ่บ......

  

ขอแค่รู้ว่าตัวเองทำไรอยู่..ก็พอแระนะ..เป๋โกะ..


ขอให้โชคดี...

  

แตงคงสับสนและยังหาจุดยืนของตัวเองไม่เจอ สับสนตัวเองและยังคงเสียดายอะไรบางอย่าง แถมยังกำลังสนใจอะไรใหม่ๆอยู่
เราว่านายถามตัวเองก่อนดีกว่า ถ้ารักผู้หญิงคนนี้จริง แล้วถ้าเขาเป็นยังงี้อีกในวันข้างหน้า นายจะทำใจได้ไหม อย่ามัวหมกมุ่นหาอะไรใต้โต๊ะอยู่เลย ลองออกมาแล้วลุกขึ้นมองบนโต๊ะสิ มีอะไรสนุกๆรอนายอยู่ตั้งเยอะ

เฮ้อ!...เป็นอะไรไปนะเรา

  

พ้มกลับ มองเป็นเรื่อง ไม่ซีเรียสนะ...ไม่ช่ายจะปลอบ.....ใจ

แต่เค้าอยู่ อะดีแล้ว...

เค้ากลับมา เราได้อะไร...เสียใจ..เสียดาย...เสียรู้...แค่นั้นรึ...

สู้ให้เค้าอยู่ต่อ...หางาน หาการทำ...หาที่เรียน...อยู่จนกว่า วีจะหมด....ก็ได้ ต่อ วีอีก นานๆก็ยังได้...

อย่างงี้ละ...เค้าเรียกว่า วัดใจ กันอีกรอบ....

วัดใจเรา ว่า รัก เค้าทนเค้าได้ป่าวว....เปลี่ยนเค้าได้ไหม

วัดใจเค้าว่า..เค้าผิดแล้ว เค้ายอมรับผิด(ตามที่เค้าว่ามา) นะดี..แต่จะทำอีกป่าวว...ไม่รู้..

ปล. วันนี้จะส่งเพลงเปลี่ยน ไปให้นะคับ..เนื้อเพลงดี..มาก

.อะไรกัน..ยังไม่เริ่มต้นเดินด้วยกันเรย...แค่ ใส่รองเท้าผิดข้าง..มิไช่จะเดินไม่ได้ ..นี่นา...

โอ้ววว.....เม้นท์ ยาวแฮะ...เหนื่อย

  

ไปรั้งให้เค้าอยู่ทำไม ไม่เข้าใจ แปลกคน ให้เค้ากลับไปนั่นแหละดีแล้ว

ถ้าเค้าคบกะคนแถวบ้านอยู่ แล้วเค้าจะมาที่นี่ทำไม

ปล่อยเค้ากลับไปเถอะ

  

ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น เพราะเคารพในการตัดสินใจของคุนน้อง ...ที่สามารถทำให้ได้คือให้กำลังใจ ก้อนโตๆๆ ละจ้า ถ้าอยากมีเพื่อนคุย MSN ได้นะจ๊ะคุนน้อง

  

เราเข้าใจนะว่าเป๊กกี้รั้งเขาไว้ทำไม

เพราะน้องเขาบอกว่า "จะไป" ไงล่ะ มันเหมือนกับว่าเขาสำนึกผิดแล้วเขามียางอาย เขาไม่กล้าอยู่ (ซึ่งเราว่ามันมารยาอ่ะ) เป๊กคงรู้สึกผิด สงสาร ไม่ใจร้ายพอ เลยรั้งเขาไว้

ลองถ้าน้องเขาอ้อนวอนว่าอยากอยู่ต่อดิ่ เป๊กจะโกรธมากว่าหลอกกูแล้วยังมาหน้าด้านขออยู่อีก ก็คงไม่รั้งเขาไว้หรอก

เป๊กโกะอยากทำอะไรก็ทำนะจ๊ะ แต่อย่าให้เขาหลอกใช้ ช่วยเหลือเขาตามสมควรอย่างพี่ที่ดีคนนึงก็พอค่ะ (ถ้ายังรู้สึกดี ๆ อยู่)

อยากให้ถอดวิญญาณออกมาดูว่าน้องเขาเป็นคนยังไงจะได้ตัดใจได้นะคะ

  

เห็นด้วยกะลิงจ๊าก จ๊าก... อย่าไปซีเรียสสสส

  

เวลาเรามาอ่าน blog ของตัวทีไร มักเริ่มด้วยเรื่องเศร้าทุกครั้งเลย แต่เป็นไร เราก็แอบส่งความเห็นใจปลอบใจไปตามสายทุกครั้งเหมือนกัน ไม่รู้จะได้รึเปล่า ประมาณอยู่ห่างๆๆอย่างห่วงๆ เราเขียน blog ไม่เป็น ไม่เก่งแต่ชอบอ่าน
ไงเราก็จะเป็นกำลังใจให้ผ่านเรื่องร้ายๆๆไปได้นะ
ถ้าไม่รังเกียจก็มาซบอกเหี่ยวๆๆของหมีน้อยแล้วกัน หุหุหุ

  

บอกเค้ารีบๆกลับไปเหอะ