Title: ส่อง

ตรู๊ดดดดดด......................................................

เสียงโทรศัพท์ของพงศ์ดังขึ้น
ขณะที่เขากำลังง่วนอยู่กับงานหน้าจอเรืองแสงขนาด 16 นิ้วอยู่

“เฮ้ย...ไงวะ ดึกดื่นป่านนี้ไม่หลับไม่นอนรึไงเพื่อน”
เสียงปลายสายนั้นคือไอ้อินเพื่อนตัวดีของเขานั่นเอง

“เออ...แล้วถ้ามึงรู้ว่ามันดึก แล้วจะโทรมาหาพระแสงอะไรล่ะวะ”
“อ้าว...พูดงี้ ยอกย้อนนะมึง...ไม่ใช่อะไรหรอกแบบว่ากูมีของดีมาบอก”

“ของอะไรวะ” พงศ์ถามอย่างสนใจใคร่รู้
“เอ้อ...มันก็ไม่ใช่ของหรอกนะ เป็นโปรแกรมน่ะ”

“โปรแกรมอะไร...?”
“โปรแกรม chat ว่ะ”

“เฮ้ย...โตจนมีลูกตัวเท่าควายแล้วยังจะทะลึ่งคุยกะสาวอีกเหรอวะ”
“มึงอย่าเพิ่งด่ากู...ตอนแรกที่กูได้มาจากเพื่อน กูก็พูดเหมือนมึงแหล่ะ”

“แล้วมันดียังไง”
“เอาเป็นว่าสนใจแล้วดิ”
“มึงอย่าชักช้า...”
“ดุจังเว้ย...ใจเย็นๆสิวะ มึงเปิด MSN สิ เดี๋ยวกูส่งลิงค์ไปให้”

“แล้วมันคืออะไร?”
“ชิบหาย...MSN มึงก็ยังไม่รู้จักเหรอวะ...ตามโลกให้ทันหน่อยสิวะเพื่อน
เดี๋ยวลูกน้องที่บริษัทมึงจะแซวเอา...มึงจำไว้เลยนะ ถึงเราแก่แล้ว
แต่ก็ต้องวิ่งตามเทคโนโลยีให้เท่าทันอยู่ดี แก่แต่อินเทรนด์ไง”

“เออ...เอาเหอะๆ แล้วมันทำยังไง...
ว่าแต่มึงนี่ก็รู้ดีจังนะ การพูดการจาก็แปลกๆ อย่างกับวัยรุ่นเลย”
“ฮ่าๆ ไม่ได้หรอกว่ะ...เดี๋ยวจะเชย...จีบสาวในเน็ตแล้วไม่เนียน”

“แก่ป่านนี้แต่ดันไปจีบผู้หญิงคราวลูก เดี๋ยวเหอะมึง ซักวันเค้าจะจับได้”
“ไม่มีทางว่ะ...เพราะกูใช้รูปผู้ชายหล่อๆในเน็ตโชว์...แม่งหล่อชิบหาย สาวๆนี้ติดตรึม”

“เออ...พ่อวัยรุ่น ซักวันนึงเหอะ มึงจะรู้สึก”
“เทศน์จังว่ะ...สรุปจะให้กูสอนไหมเนี่ย”

“มึงก็ว่ามาสิ...”

---------------------------------------------------------------------

ในค่ำคืนที่ผู้คนต่างหลับใหล
แต่สำหรับหลายหมื่นคนบนโลกไซเบอร์
ยังคงกำลังลงมือป้อนรหัสผ่าน 4 หลัก
เพื่อเข้าไปมีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
หรือแสวงหาความต้องการบางสิ่งบางอย่างจากคนแปลกหน้า
ตามคำบอกเล่าที่ขึ้นอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์...รวมทั้งพงศ์ด้วย


"ใครอยากให้น้อง Gift ZuZaa ปลดกระดุมช่วย กด 1 ด้วยครับ"

ชั่วเสี้ยววินาทีนั้นเอง ทุกๆคนที่อยู่ในโลกไซเบอร์แห่งนี้ต่างพร้อมใจกันกดเลขหนึ่ง
จนหน้าต่างของโปรแกรมนั้นวิ่งแทบไม่ทัน

“ขอบคุณมากนะคะเพื่อนๆทั้ง 1522 user ที่ช่วยกันโหวต
อดใจส่องกันไปเรื่อยๆ นะคะ
แล้วเดี๋ยวน้อง Gift ZuZaa นางฟ้าของเราจะสมนาคุณให้เอง”

เสียงดีเจสาวภายในห้องแชทรูมนั้นทั้งคอยพูด คอยเชียร์และเปิดเพลงให้เร้าใจ
ซึ่งก็เขย่าใจหนุ่มม่ายวัยทองอย่างพงศ์ยิ่งนัก

“ซี๊ด......อาห์....” แล้วก็ตามมาด้วยเสียงเขย่าขวัญของดีเจเสียงสวย
ซึ่งก็ยิ่งทำให้พงศ์ถึงกับเคลิบเคลิ้มเลยทีเดียว

Innaca: ไงวะมึง...เพลินเลยสิ ** เป็นข้อความที่ส่งมาจากอินนั้นเอง
Pongnarin 400: เฮ้ย มึงส่งข้อความมาหากูได้ไง
Innaca: กำ นี่มึงไม่ร้เลยหรือวะ ** อินยังพิมพ์ตอบกลับมาด้วยภาษาวัยรุ่น
Pongnarin 400: ก็เพิ่งรู้เนี่ยแหล่ะ
Innaca: เออ งั้นรู้ไว้ ว่ามัน zip หากันได้ ถ้าเรามี ID User ของคนๆ นั้นอยู่
Pongnarin 400: เหรอ

------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้ก็เป็นเวลา 1 เดือนเต็มแล้ว ที่พงศ์กลับจากเลิกงาน ก็มาท่องโลกไซเบอร์
ดูผู้คนที่เข้ามาเล่นในโปรแกรมนี้...
โปรแกรมที่สามารถดูพฤติกรรมทางเซ็กซ์ของมนุษย์ได้จากทุกๆที่

Innaca: เฮ้ยพงศ์ ที่ห้อง siam x มีคนแสดงคู่ด้วยเว้ย รีบส่องด่วน
Pongnarin 400: เฮ้ย เหรอ ขอบใจๆ

ภาษาที่ใช้กันในห้อง chat room ในโปรแกรมนี้นั้น
จะใช้คำว่า “ส่อง” เมื่อเรากำลังดูใครที่เปิดกล้องแวบแคมโชว์อยู่
และคำว่า “นางฟ้า” สำหรับสาวๆที่กล้าโชว์
คำว่า “นักแสดง” ก็คือผู้ที่โชว์เช่นกัน
ส่วนใหญ่ พวกที่ชอบโชว์จะไม่ให้เห็นหน้า
ส่วนหนุ่มๆสาวๆ ที่เข้ามาเพื่อคุย หรือหาคู่กัน ก็จะโชว์หน้าแทน

แต่...สำหรับใครที่ไม่มีกล้อง จุดประสงค์หลักก็คือการส่อง....
และพงศ์ก็เป็นหนึ่งในนั้น

บนหน้าต่างโปรแกรมนี้ มีหนุ่มสาวทั้งวัยรุ่นจริงๆ และวัยรุ่นปลอมๆ
อย่างพงศ์ และอิน เข้ามาอย่างมากมาย

นอกจากนั้นแล้วยังมีหนุ่มสาวบางคนที่มีความกล้า
กล้าเปลื้องผ้าโชว์ อวดส่วนสัด และเรือนร่างสวย
ให้ใครต่อใครในโลกนี้ได้ยลโฉมของเขาและหล่อน

ซึ่งก็มีหลายรูปแบบ ทั้งโชว์หน้าอก จนกระทั่งถึงการร่วมเพศโชว์
หนักกว่านั้นก็มีเป็นกลุ่ม หรือที่เรียกกันว่าสวิงกิ้ง

พงศ์เคยคิดว่าจริงๆแล้วโปรแกรมนี้
ไม่ได้มีดีแค่การโชว์เซ็กซ์ในโลกไซเบอร์เพียงเท่านั้น
ถ้าเอามาใช้ดีๆ ก็จะเกิดประโยชน์มากมายเช่นกัน

หากมีการพัฒนาให้ได้ดียิ่งขึ้นกว่านี้หรือมีการควบคุมและจัดระบบให้ได้
จะสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการจัดการประชุมผ่านอินเทอร์เน็ตได้ง่ายๆ
และยังมีบ้างห้องที่จัดไว้สำหรับผู้พิการทางด้านร่างกาย
แต่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นโดยการคุยผ่านเว็บแคมโดยใช้ภาษามือ

การทำความรู้จักกับโปรแกรมนี้อย่างถ่องแท้นั้น
จะทำให้ได้พบเพื่อนใหม่ จากสังคมใหม่ของทั่วโลก
ทำให้ได้มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ได้ฝึกภาษาทั้ง
ภาษาอังกฤษ ภาษาตุรกี ภาษาสเปน ภาษาเยอรมัน ภาษาโปรตุเกส ฝรั่งเศส ฯลฯ

แต่ปัจจุบันเทคโนโลยีและโปรแกรมคอมพิวเตอร์
ถือกำเนิดเกิดขึ้นใหม่อย่างรวดเร็ว เพื่อใช้ในการตอบสนองความต้องการ
และให้ทันสถานการณ์ของวัยรุ่นและวัยทำงานในยุคนี้

บ้างให้ประโยชน์นานัปการ
บ้างกลับถูกนำมาใช้ประโยชน์กันแบบผิดๆ
อย่างเช่นโปรแกรมนี้ที่ต้องกลับกลายมาเป็นสื่อลามกอนาจร
ซึ่งพงศ์ก็ยอมรับ และใช้มันอย่างโดยดี

-----------------------------------------------------------------------

ตรู๊ด.................................................

เสียงโทรศัพท์ของพงศ์ดังขึ้น
ขณะที่เขากำลังง่วนอยู่กับงานหน้าจอเรืองแสงขนาด 16 นิ้วอยู่
เป็นสายเรียกเข้าจากอินนั่นเอง

“ฮัลโหล ว่าไงวะ วันนี้กูต้องทำงานว่ะ ไม่ว่างเข้าไป”
“พงศ์....กูจะทำยังไงดี” เสียงของอินสั่นเครือ

“อะไรวะ...อิน....เกิดอะไรขึ้น” พงศ์ร้องถามขึ้นมาอย่างตกใจ
“ล...ล...ลูกสาวกู....บ...บอกว่าวันนี้...จะไปทำรายงานบ้านเพื่อน
ต...ต...แต่เมื่อกี้กูเข้าไปดูที่ห้อง....ก...ก...กูก็เจอ ลูกสาวกู
เล่นโปรแกรมนี้อยู่....แล้ว...แล้ว...ก็...”

“อิน...! มึงทำใจดีๆไว้นะ อะไรที่มึงไม่อยากพูดมึงก็ไม่ต้องพูด
แล้วกูก็ไม่อยากฟังคำที่โหดร้ายนั้น...มึงรู้ไหมว่าบ้านเพื่อนลูกมึงอยู่ที่ไหน”
“กูไม่รู้....ฮือออออ”
“..........................................”



















-----------------------------------------------------------------------------------

พงศ์ถึงกับอึ้งกับสถานการณ์ของอิน...
และนั่งมองหน้าจอเรืองแสนนั้นนานแสนนาน

จนเขาก็ตัดสินใจ...ลบโปรแกรมเฮงซวยนั้นทิ้ง
ปิดคอมพิวเตอร์....แล้วก็เดินออกไปจากห้อง

จุดมุ่งหมายอยู่ที่ห้องข้างๆ...ห้องของลูกสาวเขาเอง