Title: แต่งงาน



หากชีวิตนี้มีเรื่องราวมากมายที่ผ่านเข้ามา
เสี้ยวหนึ่งในชีวิตของผม...มีเธอคนนั้นอยู่ข้างกายเสมอ
และหวังใจไว้ว่า...
นับแต่นี้ตลอดไป...จะมีแต่เธอคนนั้น ตลอดชีวิตของผม

วันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 25xx

ผมค่อนข้างงุ่นง่าน และกระสับกระส่าย
ทำไมน่ะหรือ...
เพราะว่าวันนี้ผมนัดเธอมาทานข้าว
และ...จะขอเธอ...ร่วมชีวิต ร่วมทางเดินไปกับผม

ผมจดจำมุข รวมทั้งศึกษาหลากหลายวิธี
ทั้งในหนังสือ และในหนัง โดยเฉพาะในฉากที่ พระเอก ขอนางเอกแต่งงาน
เพื่อที่จะมาใช้ในค่ำคืนนี้...

ผมยกนาฬิกาขึ้นมาดูเป็นครั้งที่เท่าไหร่...
ผมจำไม่ได้...รู้แต่เพียงว่า
ในใจผมตอนนี้ ใจจดใจจ่อเฝ้ารอคอย
เธอคนนั้น...คนที่ผมเตรียมคำพูดมากมายร้อยแปด
และหวังที่จะรวบรวมคำพูดทั้งหมดนั้นออกมาเป็นแหวนวงนี้

ผมเฝ้ารอ...ชะเง้อมอง ไปอีกฟากถนน
ผู้คนขวั่กไขว่ เดินสวนกัน
ไม่มีแม้แต่เงาของเธอ

ผมเพียรที่จะโทรหาเธอ...แต่ไม่เป็นผล
สัญญาณความรักจากมือถือของผม...
ไปไม่ถึงสัญญาณหัวใจของเธอ...
เธอกำลังปิดสัญญาณนั้นอยู่

บริกรในร้านกำลังทำความสะอาด เช็ดถูร้าน
ใช่ครับ ร้านกำลังจะปิด...
ไฟแต่ละดวงเริ่มดับลง ทีละดวง
หัวใจของผมก็เช่นกัน...ที่เริ่มดับลงอย่างช้าๆ
ในใจเฝ้าแต่เพียรถามตัวเอง
ว่า...ทำไม ๆ ๆ
ทำไมเธอคนนั้นถึงไม่มาตามนัด
เธอกำลังต้องการจะปฎิเสธผมหรือเปล่า

ผมจะดีใจมาก ถ้าเธอไม่มาตามนัด
และกำลังนอนอยู่ที่บ้านของเธออย่างสบาย

กลับกัน หากว่า...
เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเธอระหว่างทางที่จะเดินมาหาผมล่ะ

ไม่นะ...มันต้องไม่เป็นอย่างนั้น

ผมภาวนาให้เธอปลอดภัยอยู่ที่บ้านดีกว่า
แม้ว่าเธอจะปฏิเสธรักผมก็ตาม

บริกรเดินมาบอกผม
ได้เวลาที่ผมจะต้องเดินออกจากร้านแห่งนี้แล้ว
มันเป็นร้านที่ผมนัดเธอทานข้าวด้วยกันครั้งแรก

ความทรงจำมากมาย...
ผุดขึ้นมาในห้วงคิดคำนึง

คิดไม่ถึงเลย
ร้านอาหารร้านนี้ เคยเป็นจุดเริ่มต้น
ระหว่างผม และ เธอคนนั้น

แต่ใครจะรู้...
ร้านอาหารร้านนี้ ก็เป็นจุดจบ
ระหว่างผม และ เธอคนนั้น...เช่นกัน

ดึกมากแล้ว...
ผมมองนาฬิกา...
ขณะนี้เวลา 23.05 น. ของวันที่ 15/09

15/09 !!
15/09 ก็คือ วันเสาร์ที่ 15 กันยายน 25xx นี่หน่า


เวรกรรม...
ผมมาก่อนเวลานัดล่วงหน้า 1 วัน

ผมเบิร์ดกบาลตัวเองหนึ่งที
ก่อนจับรถเมล์กลับบ้าน
เพื่อฝันถึงความรักของผมในวันพรุ่งต่อไป...


Get this widget | Share | Track details





Create Date : 16 กันยายน 2550
Last Update : 16 กันยายน 2550 22:27:35 น.
Counter : 954 Pageviews.

12 comments
ไสยศาสตร์เป็นเรื่องของคนโง่ ท่านพุทธทาสกล่าวไว้ให้คิด ไม่ควรหลงไปในทางที่ผิด สติและปัญญาคือทางเดิน สมาชิกหมายเลข 802627
(13 มี.ค. 2568 02:04:36 น.)
Il balen del suo sorriso from Il Trovatore by Giuseppe Verdi ปรศุราม
(13 มี.ค. 2568 10:06:53 น.)
ครบปีมีเรื่องเล่า : สิงคโปร์แรก ตอนที่3 : Welcome to THE ERAS TOUR มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(11 มี.ค. 2568 11:03:39 น.)
๏ ... ทางสายรุ้ง ... ๏ นกโก๊ก
(11 มี.ค. 2568 19:10:38 น.)
  
อ่านแล้ว หลงนึกว่าเรื่องจริง นะเนี่ย
โดย: tai_tu วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:22:57:55 น.
  
น่ารักมากๆเลย ภาพสวย เรื่องสนุก เพลงเพราะ เข้ากันได้ดีจริงๆ ส่งสำนักพิมพ์ด่วนนะคะ ชอบมาก add blog แล้ว จะแวะมาหาบ่อยๆนะ
โดย: SweetYorkie วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:23:25:06 น.
  
เห็นด้วยกับคห.2 นะ เขียนได้น่ารักมากมาย เพลงเพราะอีกตะหาก
ปล.แล้วอย่าลืมฝันต่อล่ะ
โดย: ศิลาริน IP: 203.131.209.242 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:9:45:42 น.
  


จะรีบอะไรขนาดนั้นล่ะเว้ย...
หล่อๆอย่างเราๆต้องให้หญิงมาขอสิครับเพื่อน (ขอ...?)
โดย: sweettoxic IP: 58.8.85.240 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:14:13:39 น.
  
อิอิอิอิ
อ่านแล้วตอนแรกออกแนวสงสารนะเนี่ย
แต่ตอนหลังก็ฮา

ป.ล. พอถึงงานคุณยางมะตอยสีชมพูจริงๆ
อย่าจำวันผิดนะคะ

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:20:45:40 น.
  
คุณ tai_tu - ถ้าเป็นเรื่องจริง อีตานี่คงน่าสงสารปนน่าถีบ น่าดูล่ะครับ อิอิ

คุณSweetYorkie - อิอิ ขอบคุณมากครับ ที่ชมว่าผมน่ารัก 555+ เอ๊ะ ไม่ใช่นี่หว่า ^ ^ แหะๆ เอาเป็นว่ายินดีครับผม แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมเยียนกันบ่อยๆล่ะ

หยา - แล้วผมจะฝันต่อว่าอะไรดีล่ะ -*-

คุณชายอ๊อฟ - กว่าจะถึงวันนั้น สงสัยจะแก่ตายไปก่อนแหงมๆเลยเพื่อนเอ๋ย...

คุณหมูปิ้งฯ - อิอิ ถ้าจำวันผิด สงสัยจะมีฮากว่านี้แน่ๆเลยฮะ...
ก็รออยู่เหมือนกันแหล่ะฮะ...แล้วจะมีสาวมาให้ผมขอแต่งงานไหมนั่น...^ ^ (จริงๆอะมี แต่เค้าจะยอมเร้อ...T T)
โดย: ยางมะตอยสีชมพู (ยางมะตอยสีชมพู ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:21:25:46 น.
  
ขอบคุณนะคะที่เข้าไปเยี่ยม แวะมาทักทายค่ะ
หลับฝันดีนะคะ
โดย: กิ๊ฟค่ะ (คืนไร้ดาว ) วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:22:04:05 น.
  
ถ้าเป็นเรื่องสมมติ และอิชั้นเป็นเจ้าสาว คงจะปลื้มไม่น้อยอ่ะ
ว่าเจ้าบ่ายตื่นเต้นขนาดจำวันผิด ท่าจะอยากขอเราแต่งงานมากๆ ฮ่าๆ

แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงในชีวิต...คงจะ..ป๊าบเข้าให้ทีนึง..
ขนาดนัดวันกินข้าว ยังจำผิด เรื่องอื่นจะยังจำได้ไม๊ห๊า? ป๊าบเข้าให้..
หุหุ โหดเนอะ อีหนึ่ง

...และก็ขอไว้อาลัยกับการสูญเสียของอุบัติเหตุวันทูโกที่ไม่มีใครอยากจะให้เกิดด้วยคะ
ขอบคุณคุณยางมะตอยฯน๊ะ ที่อุตส่าห์นึกถึงเรา...อย่างว่าแหล่ะค่ะ ถึงที่ตายก็ต้องตาย เราโกงความตายไม่ได้
จงใช้ชีวิตแต่ละวันให้คุ้มค่า เมื่อเวลาตายมาถึงจะได้พร้อมและทำใจได้ที่จะไป...
โดย: GottaBeMary วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:1:56:30 น.
  
ขั้นมาพารากราฟแรกๆ
นึกว่าเจ้าของบ๊อกชิงสละโสดซะแล้วว

อ่านลงมาเรื่อยๆ
อ้าว หักมุมซะงั้น

แต่งจริงๆเมื่อไหร่ ต้องไม่มีหักมุมนะคะ
โดย: SnowPatrol วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:12:34:17 น.
  
คุณกิ๊ฟค่ะ - คร๊าบผมมม...ยินดีที่ได้รู้จักฮะ... ^ ^

คุณหนึ่ง - โห...โหดน่าดู แล้วจะมีใครกล้ามาขอไหมครับนั่น.. (แต่ก็มีหลงผิดมาคนนึงนี่นา เนาะ )

คุณเบิร์ด - ชีวิต มีความโสดสนิทเป็นเพื่อนฮะ...555+ กลัวว่าตอนที่แต่งจริงๆ จะหักยิ่งกว่ามุมอ่ะดิฮะ T T
โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.124.85 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:19:47:17 น.
  
สวัสดีหลังวันศุกร์นะคุณยางมะตอยสีชมพู
โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:17:24:58 น.
  
มีกล่องเดียวเองฮะ...
คุณหมูปิ้งจะมาเพิ่งกล่องให้ผมไหมล่ะ


โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.128.35 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:21:52:50 น.


แต่ละครั้งคนเราก็ควรมีแค่ 1 กล่องไม่ใช่เหรอ
โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:22:15:03 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pinkyangmatoy.BlogGang.com

ยางมะตอยสีชมพู
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด