Title: สระว่ายน้ำ



คุณว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า?

ที่ผมถามเช่นนี้ก็เพราะว่าขณะนี้ผมกำลังยืนอยู่เหนือสระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง
ผมรู้จักสระแห่งนี้มาเกือบสองปีได้แล้วล่ะ แม้จะรู้จักมานาน แต่ผมยังไม่เคยลงไปว่ายน้ำเล่นเลยซักครั้ง


ทำไมล่ะ?

กล่าวคือ ผมไม่มั่นใจ และไม่แน่ใจว่า ผมยังจำวิธีว่ายน้ำได้เหมือนเดิมหรือเปล่า...


ขออนุญาติเล่าย้อนถึงอดีตที่ผ่านมาซักหน่อย
เผื่อคุณจะรู้ว่า เหตุใดผมถึงไม่มั่นใจในการเอาตัวรอดในสระว่ายน้ำแห่งนี้


ย้อนกลับไปเมื่อประมาณเกือบ 9 ปีเห็นจะได้
ผมรู้จักสระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง สระว่ายน้ำแห่งนี้สวยงามมาก
มีครบทุกอย่างเท่าที่สระว่ายน้ำทั่วไปพึงจะมี

ผมรู้สึกหลงใหลในสระแห่งนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
รู้แต่เพียงว่า ผมอยากลงไปว่ายน้ำในสระแห่งนี้จัง

ผมจึงเข้าไปเลียบๆ เคียงๆ ถามผู้ดูแลสระแห่งนี้ ว่าผมขอลงไปเล่นน้ำหน่อยจะได้ไหม
ผู้ดูแลสระตอบ “คุณก็ลองทำให้ฉันเชื่อทีว่าคุณจะมาว่ายน้ำ พร้อมกับช่วยฉันดูแลสระแห่งนี้อยู่ทุกวันไม่ขาด”

ผมรับคำ...


เวลาผ่านไปเนิ่นนานกว่า 6 ปี ผมยังคงมาว่ายน้ำเล่น พร้อมกับมาช่วยดูแลสระแห่งนี้อยู่เป็นประจำ
อาจจะมีบางวันที่ผมไม่สามารถมาได้ทุกวัน เพราะการงานที่รัดตัว

จนมีวันหนึ่งขณะที่ผมกำลังว่ายน้ำเล่นอยู่ในสระอย่างเพลิดเพลิน ผมเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง
เข้ามาพูดคุยกับผู้ดูแลสระ ท่าทีของเขาดูเหมือนจะพึงใจกับสระว่ายน้ำแห่งนี้เช่นกัน

ผมทำทีไม่สนใจ เนื่องด้วยสัญญาที่ผู้ดูแลสระให้ไว้กับผมว่าจะให้ผมว่ายน้ำเล่นในสระแห่งนี้แต่เพียงผู้เดียว
ผมค่อนข้างที่จะไว้ใจผู้ดูแลสระของผม จึงปล่อยให้เขาและเธอพูดคุยกันอยู่นานสองนาน

จนมาวันหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังว่ายน้ำอยู่ในสระอย่างเพลิดเพลิน
กระแสน้ำอุ่นที่อยู่ในสระ กลับกลายเปลี่ยนเป็นกระแสน้ำเย็นขึ้นมาทันที โดยที่ผมไม่ทันได้ระวังตัว

ผลก็คือ ผมเป็นตะคริว...ผมหันซ้ายหันขวาเพื่อจะขอความช่วยเหลือจากผู้ดูแลสระ
แต่...ไม่มีใครมาช่วยผมเลย

เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ผมเกือบเอาตัวไม่รอด
ดีที่ผมยังมีแรงฮึด กัดฟันว่ายน้ำเข้ามาจับที่ขอบสระได้ทันก่อนที่ผมจะจมดิ่งลงไปในสระน้ำแห่งนั้นชั่วนิรันดร์


นับแต่นั้นเป็นต้นมา ผมก็แทบไม่ย่างกายเข้าไปไกลสระว่ายน้ำที่ไหนอีก
แม้จะมีบ้างที่ผู้ดูแลสระหน้าใหม่ เข้ามาเชิญชวนให้เข้าไปว่ายน้ำเล่นในสระน้ำของเธอ
แต่ผมก็ไม่กล้าเข้าไป แม้ว่าสระว่ายน้ำแห่งนั้น จะสวยงามน่าเข้าไปว่ายน้ำขนาดไหนก็ตาม


จนมาถึงวันนี้ผมได้มีโอกาสเข้ามาใกล้กับสระว่ายน้ำอีกครั้ง ผมรู้จักสระแห่งนี้มาเกือบสองปีได้แล้วล่ะ
แม้จะรู้จักมานาน แต่ผมยังไม่เคยลงไปว่ายน้ำเล่นเลยซักครั้ง เหตุผล...ก็อย่างที่ได้เล่าไปแล้วล่ะครับ


สระแห่งนี้ค่อนข้างกว้างขวาง และสวยงามพอใช้ แต่ต่างกับสระที่อื่นตรงที่ว่า ผู้ดูแลสระแห่งนี้ค่อนข้างเป็นกันเอง แต่เธอก็ยังไม่เคยชวนใครมาว่ายน้ำเล่นที่นี่ซักที หลังจากที่สระแห่งนี้ถูกทิ้งขว้างอย่างไม่ไยดีจากคนที่เข้ามาว่ายน้ำที่นี่คนเก่า ดังนั้นการที่เธอจะอนุญาติให้ใครเข้ามาในบริเวณสระได้นั้น ถือว่ายากพอสมควร แต่ผมก็เข้ามานั่งเล่น พูดคุยกับผู้ดูแลสระจนเธออนุญาติให้เข้ามาจนถึงบริเวณขอบสระได้แล้วทั้งที่มีคนอีกมากมายรอคอยที่จะเข้ามาทำความรู้จักกับผู้ดูแล และหวังจะเข้าไปใกล้ๆ ถึงริบขอบสระเช่นผม อืม...ไม่สิ จะว่าไป เรียกว่าเธอเผลอให้ผมเข้ามาโดยมารู้ตัวน่าจะถูกต้องกว่าล่ะมั้ง


ทีนี้ปัญหาติดอยู่ที่ว่า ผมยังไม่กล้ากระโดดลงสระเสียที


ต่อคำถาม “คุณว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า?”

ผมเพียงแค่อยากรู้ว่า ตอนคุณว่ายน้ำเป็นนั้น คุณมีวิธี หรือเทคนิกอย่างไรในการพยุงตัวให้ลอยอยู่เหนือผิวน้ำได้อย่างไร แต่...ผมกลับมาคิดได้ทีหลังว่าเทคนิกในการว่ายน้ำนั้น แม้จะสอนกันได้ แต่เราก็ต้องมีความกล้าหาญในการกระโจนลงสระให้ได้เสียก่อน หลังจากนั้นก็มาดูที่ความอดทนว่าเราจะทนกับความแปรปรวนของกระแสน้ำได้ไหวไหม บางวันเจ้าของสระอาจจะปล่อยกระแสน้ำอุ่นออกมา ให้เราว่ายน้ำได้อย่างสบายใจ แต่บางวันเธออาจจะปล่อยกระแสน้ำเย็นขึ้นมาเพื่อแกล้ง หรือทดสอบความอดทนของเราก็ได้ใครจะไปรู้

ผมนึกย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ผมว่ายน้ำเป็นใหม่ๆ ตอนนั้น...ผมใช้ความกล้าเพียงอย่างเดียวในการกระโจนลงสระ หากวันนี้เพียงความกล้าเพียงอย่างเดียว จะทำให้ผมจำได้ถึงวิธีการว่ายน้ำหรือเปล่า ไม่มีใครตอบได้ นอกจากผมต้องลองกระโดดลงไปเท่านั้น


ผมหลับตา...สูดหายใจเข้าปอดให้ลึกที่สุด
แล้วก็เริ่มนับในใจ...



นึง...



ส่อง...



ซั้ม!








Bada Bada - Joanna Wang




Create Date : 02 มิถุนายน 2552
Last Update : 1 กรกฎาคม 2552 18:57:30 น.
Counter : 1478 Pageviews.

8 comments
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 2 unitan
(16 เม.ย. 2567 10:34:46 น.)
15 เมษายน 2567 คุกกี้คามุอิ
(15 เม.ย. 2567 04:15:53 น.)
15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)
เรา คือ เอไอ ชีวภาพ..ที่ ทุกอย่าง ทำงาน อัตโนมัติ..อวิชชา ไม่รู้ โง่ ทุกข์..โดย อัตโนมัติ 15 CXO.Asia
(15 เม.ย. 2567 05:12:22 น.)
  
จม! ...............
โดย: อมิธีสท์ วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:58:13 น.
  
ทำไมอ่านแล้ว แอบรู้สึกสยิวกิ้วยังไงไม่รู้ครับ ฮุๆๆ

ป.ล. อนุญาต ไม่มีสระอินะตัวเอง
โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:23:41 น.
  
คุณนู๋พลอย - ตาย! สิครับ ถ้างั้น อิอิ

คุณพีท - คิดลึกอะไรบางอย่างอยู่ชิม้า อย่านะๆ เค้ารู้ทันนะตะเอง อิอิ

ปล. ขอบคุณมากเลยครับผม อายจัง ^ ^
โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.122.50.172 วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:27:30 น.
  
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมคุณยางนานมากแล้ว

อิอิ...ละอายใจ

ตูนว่ายน้ำไม่เป็นอะคะ
โดย: ปณาลี วันที่: 4 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:20:20 น.
  
...
เบญจางคประดิษฐ์ พอได้

ฟรีสไตล์ ผีเสื้อหรืออื่นๆ ผ่านค่ะผ่าน

เป็นโรคกลัวน้ำ

คุณตูน

เราไปหัดว่ายน้ำกัน หาครูฝึกหล่อ เท่ห์ กล้ามเป็นมัดๆ
ซิกแพ็คเรียงเป้นตับ...ซ้วบ

อะไรนะ..ชวนผิดคน

อ๋อ..ต้องชวนคุณพีทเหรอ...

คุณตอยฯสบายดีนะคะ หวังว่าๆ
โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:50:11 น.
  
ผ่านไปหลายวัน ...ว่ายออกอ่าวไทยไปเเล้วหรือยังจ๊ะหนุ่มตอย




ปล. เค้าจะหายหน้าไปบ้างเเล้วน้า ...เเวะมาส่งข่าวเท่านั้นล่ะ
โดย: อมิธีสท์ วันที่: 8 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:37:02 น.
  
มาเยียมคุณยางค่ะ

คุณสิงห์ คุณพีท คุณยางอีกคนไปว่ายน้ำกัน
โดย: ปณาลี วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:19:14 น.
  
ว่ายน้ำเป็นค่ะ
แต่ยังเข็ดไม่กล้าว่ายเพราะเคยจมน้ำมาก่อน

ตอนนี้ก็ผ่านมาจะ 2 ปีแล้วมัง
คิดอยากว่ายน้ำใหม่อีกครั้ง
แต่ใจมันก็ยังไม่กล้าพอ
สงสัยต้องอยู่บนคาน เอ๊ยย!!!! อยู่บนริมขอบสระต่อไป

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:12:36 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pinkyangmatoy.BlogGang.com

ยางมะตอยสีชมพู
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด