Unsuitable Lover : รักไม่ได้ลิขิต ไป๋อวิ๋น เขียน นิยายในหมวดนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย  Unsuitable Lover : รักไม่ได้ลิขิต (2 เล่มจบ) ไป๋อวิ๋น เขียน เฟื่อง แปล สำนักพิมพ์ Fu Novels 530 บาท 345 หน้า หลังปกเล่ม 1 อะไรนะ!? คู่นัดดูตัวของผู้ชายหล่อเหลาเลิศเลอเปอร์เฟ็กต์ที่สุดในโลกหล้าอย่างเขา ดันเป็นผู้ชายพันธุ์ไดโนเสาร์ที่ทั้งขาเป๋แล้วก็น่าเบื่อเนี่ยนะ? บ้าเอ๊ย หน้าทู่เหมือนหัวมันแบบนี้ก็ควรอยู่แต่ในบ้าน อย่าออกมาสร้างมลพิษทางสายตาให้ชาวโลกสิ! ต่อให้ผู้ชายตายหมดโลก เขาก็ไม่มีวันชอบหมอนี่แน่นอน! เฮอะ...ไปตายซะเถอะไป แค่เห็นเผิงอี้หานแวบแรก หลินซีไห่ก็ตัดสิน 'โทษประหาร' ให้เรียบร้อยแล้ว นึกไม่ถึงว่าเจ้าไดโนเสาร์หน้าทู่จะทำอาหารอร่อยสุดยอด เจอผู้ชายทนมือทนเท้า ละเอียดลออ แถมยังอ่อนโยนทั้งที ไม่จับมาเป็นคนรับใช้ พ่อครัว พ่วงสุนัขเฝ้าบ้านแบบฟรีๆ อย่างไรไหว? โอเค ตกลงตามนี้แหละ! เผิงอี้หาน นายต้องใช้ผลบุญที่สะสมมาหลายชาติเลยนะ ถึงได้อยู่ร่วมบ้านกับหนุ่มหล่ออย่างฉัน แต่บอกไว้ก่อน อย่าริอ่านทำตัวเป็นคางคกอยากกินเนื้อหงส์ฟ้าเชียวละ! คุยกันหลังอ่าน เห็นปกมีหมาแมวนี่อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นมหกรรมสัตว์เลี้ยงนะคะ ในเรื่องไม่มีหมาแมวแต่อย่างใด แค่ผู้เขียนเขาเปรียบนายเอกเป็นแมวเปอร์เซียจอมหยิ่ง ส่วนพระเอกก็เป็นเจ้าหมาที่คอยทำตามคำสั่งเจ้านายต้อยๆ หลินซีไห่ นายเอก หน้าตาดี บุคลิกดี หน้าที่การงานดี ทุกอย่างเลิศเลอหมด แต่ที่ยังไม่มีแฟนก็เพราะตัวเขานั้นเรื่องมากและเลือกมาก ก็แหง คนอย่างนี้ก็อยากหาคนรักที่เหมาะกับตัวเองที่สุดสิ เมื่อเพื่อนนัดดูตัวให้เขาเจอกับเผิงอี้หาน ซึ่งหน้าตาธรรมดา แต่งตัวเฉิ่ม แถมยังขาเป๋ หลินซีไห่จึงไม่วายตั้งแง่เขา แถมยังพูดจาวิจารณ์ให้เจ้าตัวได้ยินอีก แต่เผิงอี้หานก็รู้ตัวเองดีว่าตัวเขาไม่เหมาะกับหลินซีไห่ จึงไม่เคยกล่าวโทษชายหนุ่มเลย เส้นทางของทั้งคู่น่าจะเป็นคู่ขนาน แต่กลับต้องมาข้องเกี่ยวกันอีก เมื่อเผิงอี้หานมีฝีมือทำอาหารถูกใจหลินซีไห่ และหลินซีไห่ก็มีห้องให้เผิงอี้หานพัก ทั้งสองเลยกลายเป็นรูมเมตกันนับแต่นั้น เผิงอี้หานทำอาหาร ปัดกวาดเช็ดถู ดูแลความเป็นอยู่ของหลินซีไห่ ส่วนหลินซีไห่ก็สมบูรณ์พูนสุขเมื่อมีทาสรับใช้ใจดีคอยพะเน้าพะนอ แต่ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ ถึงเผิงอี้หานจะเป็นสุนัขรับใช้ที่ซื่อสัตย์ แต่เมื่อหลินซีไห่ไม่ให้ใจ สุนัขตัวนี้ก็ผันแปรไปได้ เป็นแนวความรักที่ไม่เหมาะสม ระหว่างคนสมบูรณ์แบบนิสัยไม่ดี กับคนดีที่ไม่สมบูรณ์แบบ เล่มแรกเราจะเห็นความเอาแต่ใจ ปากร้าย เห็นแก่ตัวของหลินซีไห่มากๆ จนอาจเกลียดนายเอกไปเลย ส่วนเล่มสองก็จะพลิกไปอีกอารมณ์หนึ่ง ในเล่มแรก โอรู้สึกว่าผู้เขียนจงใจมากไปกับการทำให้นายเอกนิสัยไม่ดีจนดูไม่ค่อยธรรมชาติ ส่วนในเล่มสองนี่ดีขึ้น อารมณ์เรื่องโดยรวมก็กำลังพอเหมาะ มีดราม่า แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดกับร้องไห้ ชอบเล่มสองมากกว่าเล่มหนึ่ง ตัวละคร พระเอกนายเอกไม่ใช่คนดีแบบน่าชื่นชมทุกอย่าง แต่ละคนก็มีข้อเสียของตัวเองอยู่ โอไม่ชอบใครเป็นพิเศษ ตัวละครไม่ค่อยมีเสน่ห์ดึงดูดนัก ทั้งที่พล็อตชวนเสียน้ำตา น่าจะดราม่าได้ถึงไส้ทรวงเลย เรื่องมันน้ำเน้าน้ำเน่า อ่านข้างหลังผู้เขียนยังบอกเองเลย แต่ในความน้ำเน่าก็มีประโยค มีคำพูดที่อ่านแล้วชอบเหมือนกัน จัดว่าเพลินๆ (2.5+3)/2 = 2.75 ดาว โอไม่ชอบเนื้อหาในเล่มพิเศษแฮะ รู้สึกว่าในเมื่อเรื่องหลักตัวละครพัฒนาแล้ว ก็ไม่อยากเห็นหรืออ่านอะไรที่ถอยหลังน่ะ สิ่งที่ได้มา หนังสือ 2 เล่ม ที่คั่นลายปก 2 ใบ โปสการ์ดลายปก 2 ใบ เล่มเล็ก (Special Booklet) 1 เล่ม และที่คั่นลายเล่มเล็ก 1 ใบ *หมายเหตุ โปสการ์ดลายปกและที่คั่นลายเล่มเล็กแถมให้เฉพาะบางช่องทางการสั่งซื้อ โอชอบปกเล่มหนึ่งมาก หน้านายเอกสวย น้องหมาโกลเด้นในปกก็น่ารักมาก   ข้างในเล่มเล็กเป็นการ์ตูนตอนพิเศษ ชื่อ Oh, Happy Day! ด้านหลังมีเฉพาะคำบรรยาย (น่าจะเป็นฉบับนิยายนั่นแหละ) เนื้อเรื่องเดียวกัน  ใครไม่แน่ใจว่าจะชอบหรือเปล่า ลองไปอ่านตัวอย่างดูที่เพจฝูได้นะคะ เขาลงตัวอย่างเยอะอยู่ เกือบจบเล่มหนึ่งแน่ะ . . . คนคนนี้เป็น 'แมว' เลี้ยงยาก เลือกกินเป็นที่หนึ่ง ไม่ชอบหัวหอม กระเทียม ขิงสด แล้วก็ซีอิ๊ว เดี๋ยวนี้เวลาทำกับข้าว เขาเลยต้องใส่ซีอิ๊วให้น้อยหน่อย หรือถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ใส่เลย ผักที่ไม่กินมีเห็ดกับมะเขือเทศที่ทำสุกแล้ว แต่ถ้าหากใส่ในสลัดจะพอกินได้บ้าง กับข้าวทั่วไปกินได้ แต่ไม่กินอาหารสมัยนิยม ไม่แม้แต่จะลองชิมด้วยซ้ำ ถ้าพวกจานเนื้อจะไม่กินไก่น้ำแดง ดังนั้นต้องทำเป็นไก่นึ่งหรือไม่ก็ไก่ย่าง ไม่กินเนื้อแพะ ส่วนเนื้อวัวกับเนื้อหมูพอกินได้บ้าง ไม่กินเครื่องใน ถ้าเป็นอาหารทะเลยิ่งเลือกหนัก จะกินแต่ปลากับกุ้งสด ไม่กินของแช่แข็ง ไม่กินปลาทูน่า แต่กินซูชิ ถ้าหากเอาปลาทูน่ามาทำซูชิจะชอบมาก...สรุปคือเขามีรายการที่ต้องจำเยอะแยะเต็มไปหมด แต่ถึงอย่างนั้น หลินซีไห่ก็ยังมีข้อดี นั่นคือหากเขาใส่ของที่ตัวเองไม่ชอบกินลงไปในอาหาร ฝ่ายนั้นก็จะเลือกของนั้นออก แล้วกินแต่ของอย่างอื่นที่ตัวเองชอบ ไม่เหมือนบางคนที่หากลองว่ามีของที่เกลียดแล้ว ก็จะไม่กินเลยทั้งจาน แน่นอนว่าข้อดีแบบนี้ไม่อาจเรียกว่าเป็นข้อดีได้เต็มปาก เผิงอี้หานยิ้มอ่อนใจ ก่อนจะใช้ไม้จิ้มฟันจิ้มชิ้นแอปเปิลส่งไปป้อนหลินซีไห่ถึงปาก "เอ้า กินสักชิ้นสิ" หลินซีไห่ไม่ปฏิเสธ อ้าปากอย่างว่าง่าย พูดไปพูดมา สาเหตุก็คือขี้เกียจนั่นแหละ หลังจากที่เผิงอี้หานจับสังเกตอยู่นาน ก็พบว่าคนที่ขี้เกียจจนถึงขนาดนี้ ถ้าหากไม่ปอกแอปเปิลหั่นเป็นชิ้นส่งให้ถึงปาก ก็จะไม่ยอมกินอย่างแน่นอน ต่อให้ชอบรสชาติของแอปเปิล ก็จะแค่มองด้วยความอยากกิน แล้วหันกลับไปสนใจเกมเหมือนเก่า หน้า 84-54 บทที่ 5 เล่ม 1 . . . คนเราทุกคน ล้วนมี 'ใครคนนั้น' ของตัวเองอยู่ในใจด้วยกันทุกคน บางคนโชคดี ได้เจอกันตั้งแต่แรก อยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า กลายเป็นตำนานรักที่ผู้คนจะเล่าขาน ในขณะที่บางคนเฝ้าเพียรตามหามาแสนนาน ฝ่าลมฝ่าฝนนับครั้งไม่ถ้วนกว่าจะได้พบ นำความซาบซึ้งตื้นตันใจล้นเหลือมาให้ ทว่า...มีคนจำนวนมากกว่าที่ไม่ได้พบคู่ครองแบบนั้นเลยทั้งชีวิต ได้แต่หาใครก็ได้มาคั่นเวลาช่วยคลายเหงา แต่ท้ายที่สุดแล้ว กลับกลายเป็นการขยายช่องว่างในหัวใจให้กว้างขึ้นกว่าเดิม คนที่ควรคู่กับหงส์ฟ้า ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเป็นหงส์ฟ้าด้วยกันอยู่วันยันค่ำ หน้า 98-99 บทที่ 6 เล่ม 1 . . . ชีวิตคนเราเนิบช้ายาวนาน จะได้พบใคร ได้รักใคร ถูกใครทรยศหักหลัง ถูกใครทอดทิ้ง เหล่านี้ล้วนอยู่เหนือการควบคุม ไม่ได้แปรผันไปตามความต้องการของคน หากเลือกได้ ใครเล่าจะไม่อยากอยู่กับคนที่รัก ต่อให้แค่มองหน้าฝ่ายตรงข้ามเงียบๆ โดยไม่ทำอย่างอื่น เท่านี้ก็สุขล้ำเหลือแสน หน้า 123 บทที่ 17 เล่ม 2 . . .
สวัสดีค่ะคุณโอ
ปกสวยดีนะคะ ชอบลายเส้นแบบนี้ ของแถมน่ารักซะด้วยมีการ์ตูนอีก เนื้อเรื่องน่าสนใจเสียดายที่เป็นวายอะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เกศสุริยง Education Blog ดู Blog ก้นกะลา Music Blog ดู Blog Tui Laksi Home & Garden Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: เรียวรุ้ง
  วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:12:48:29 น.ไว้เดี๋ยวจะอ่านบ้าง ดองของ FU หลายเรื่องเกินไปแล้ว
โดย: Prophet_Doll
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:14:39:17 น.อืมม เคยอ่าน พล็อตเรื่อง แนวนี้มาแล้ว ประมาณว่า ตัวละครตัวนึงตาบอด อารมณ์ร้าย แล้วอีกคนเป็นคนฝึกสุนัขนำทาง โอยย จบได้แบบ น้ำตารื้น เรื่องนี้ ปกไม่สะดุดสายตาเลยอ่ะ ไม่ชอบอ่าน หมาแมว ประเภทรักสัตว์อะไรด้วยก็เลยมองผ่านไป
โดย: fanrongjiang
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:18:28:00 น.คุณเกศสุริยง ขอบคุณที่โหวตให้นะคะ
คุณรุ้ง การ์ตูนแถมนี่น่าจะคิดรวมมาในราคาแล้วนะคะ ถือว่าชุดนี้ราคาสูงทีเดียวเลยค่ะ ขอบคุณที่โหวตให้นะคะ คุณPd โอแอบเห็นว่าเรื่องนี้อยู่ในเรื่องที่คุณPdซื้อมาแล้วแต่ดองอยู่เหมือนกันค่า  คุณfanrongjiang โอชอบหมา เห็นอะไรเกี่ยวกับหมานี่สะดุดตาก่อนเลยค่ะ  โดย: ออโอ
 วันที่: 6 มีนาคม 2560 เวลา:0:17:44 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Food Blog ดู Blog
Mitsubachi Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะคุณโอ