การุณยฆาต Euthanasia Sammon เขียน
Sammon เขียน สำนักพิมพ์ Onederwhy 360 บาท 351 หน้า
หลังปก
ในฐานะผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ถ้าคุณคือผู้บริสุทธิ์...ผมจะคบกับคุณ แต่ถ้าคุณเป็นฆาตกร...ผมจะเป็นคนจับคุณใส่กุญแจมือด้วยตัวของผมเอง
คนเรามีสิทธิ์ที่จะกำหนดการตายของตนเองหรือไม่? อัตราการตายของคนไข้ระยะสุดท้ายที่เพิ่มขึ้นโดยปริศนา ทิ้งร่องรอยความสงสัยในใจของ ‘พ.ต.ต.วสันต์’ อย่างลบไม่ออก เมื่อมารดาผู้เพิ่งจากโลกไป อาจเป็นหนึ่งในตัวเลขนั้น ในช่วงเวลาที่เขาช้าไปเพียงหนึ่งก้าว ‘หมอกันตภัทร’ เจ้าของไข้ผู้ดูแลแม่ของเขาในช่วงเวลาสุดท้าย คือบุคคลซึ่งเข้ามามีบทบาทในหัวใจของตำรวจหนุ่มในวันที่โศกเศร้าที่สุด ทว่ายิ่งความรู้สึกเริ่มถลำลึก ปริศนาของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็ยิ่งผูกโยงเข้ากับคนรักมากขึ้น ทีละนิด ๆ ...
คุยกันหลังอ่าน
เรื่องนี้หยิบประเด็นเรื่องการุณยฆาตมาใช้ผูกโยงเรื่อง โดยให้พระเอกของเราอย่างหมอกันตภัทร เป็นผู้ชูประเด็นเรื่องนี้ แต่แน่นอนว่าตอนนี้การการุณยฆาตผิดกฎหมายของไทย
เริ่มเล่าจากการตายของมารดาตำรวจหนุ่มอย่างวสันต์ ซึ่งดูเผิน ๆ ก็ควรจะเป็นการตายจากโรคภัยไข้เจ็บตามปกติ แต่เพราะอัตราการเสียชีวิตจากการตายจากโรคดูจะถี่และเร็วขึ้นกว่าเดิม บวกกับเริ่มมีความผิดปกติที่พบเห็นได้เข้ามา ทำให้ตำรวจเริ่มสืบหาข้อเท็จจริง ซึ่งทุกความน่าสงสัยนั้นชี้ตัวไปที่หมอกันตภัทร แพทย์ที่รับผิดชอบเรื่องการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง
แต่วสันต์กับหมอกันตภัทรกำลังสานสัมพันธ์กันอยู่ ในฐานะตำรวจ วสันต์ต้องเป็นผู้ผดุงความยุติธรรม ในฐานะคนรัก วสันต์หวังอย่างยิ่งว่าผู้ชายที่คบหาดูใจกันจะบริสุทธิ์พ้นทุกข้อกล่าวหา แต่นอกจากไม่ค่อยให้ความร่วมมือแล้ว กันตภัทรยังมีพิรุธ ทำให้วสันต์ไม่อาจคลายใจได้เลย
ตายโดยธรรมชาติ หรือฆาตกรรม ถ้าฆาตกรรม ใครเป็นคนร้าย ทำไปเพื่ออะไร
และหนทางความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ในเมื่อมีเรื่องของหน้าที่ความรับผิดชอบ และมารดา เข้ามาข้องเกี่ยว
+++
น่าจะเป็นแนวสืบสวนระทึกขวัญ โดยให้พระเอกของเราเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย ซึ่งอ่านไปก็ระแวงไปทั้งเรื่อง พอเป็นอย่างนี้ เลยทำให้โอไม่ค่อยอินเรื่องความรักในเรื่องเท่าไร อีกอย่างคือ ความรักของคู่นี้เร็วมาก เจอหน้ากันครั้งแรก ถูกใจ ถูกชะตา เคมีดูเข้ากันได้ หมอกันต์ก็รุกจีบทันที ส่วนวสันต์เป็นสายซึน ชอบทำหน้าบึ้ง ๆ ปากอย่างหนึ่ง แต่ใจอย่างหนึ่ง ไม่ค่อยพูดหวาน แต่พอหมอรุกหนักเข้าก็ใจระทวย
แต่พอเป็นแนวระทึกขวัญ โอคาดหวังความน่าตื่นเต้นของเหตุการณ์ ความรู้สึกที่ตามติดไม่หยุด แต่เรื่องนี้ไม่รู้ทำไม อ่านไปวางไป อืด ๆ เอื่อย ๆ มารู้สึกว่าเครื่องตัวเองติดจริง ๆ เอาตอนครึ่งเรื่องหลัง จะมีช่วงที่รู้สึกว่าคำพูดไม่เข้าปาก ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติอยู่บ้าง อาจเป็นด้วยการพยายามแทรกพล็อตเข้าไปนั่นแหละ อยากจะโยนแนวคิดมุมมองเข้าไป แต่การแทรกยังไม่เนียน แล้วก็ไม่ค่อยลื่นไหล แต่ภาพรวมก็ไม่ใช่รอยแผลใหญ่
การหลอกล่อคนอ่าน การสับเหตุการณ์ ก็ถือว่าดีนะคะ มีช่วงล่อให้หลงบ้าง ติดกับบ้าง บางอย่างก็เดาได้ บางอย่างก็โดนหลอก ก็เพลินอยู่ เรื่องนี้มีคู่รองด้วย โอรู้สึกว่าตั้งแต่คู่รองโผล่ออกมาทำให้เรื่องกระเตื้องขึ้น อาจจะด้วยความสดใสของตัวละครด้วยอย่างหนึ่ง
ฉากอยู่ในภาคเหนือ ตัวละครพื้นถิ่นก็จะพูดภาษาเหนือกัน ก็พอเดา ๆ ที่พูดกันได้บ้าง
เดาว่าอาจจะทำเป็นแนว ๆ ซีรีส์ ที่โยงตัวละครเกี่ยวข้องกัน เรื่องนี้มีหมอบรรณ (จากเรื่องพฤติการณ์ที่ตายหรือเปล่า โอลืมเนื้อหาแล้ว แต่เดาว่าใช่) และทิ้งท้ายเหมือนจะมีภาคต่อในอนาคตอีก แต่เล่มนี้ก็จบในตัวแล้วนะคะ ไม่ต้องกลัวค้าง อ่านได้
3.5 ดาว ภาพรวมสำหรับโอยังก้ำกึ่งอยู่ ยังไม่ค่อยสมบูรณ์หรือมีอะไรที่อาจจะติดใจอยู่บ้าง แต่ก็อ่านได้เพลิน ๆ
หน้า 15 กันต์สัมผัสได้ถึงความโกรธเคืองในน้ำเสียง “ผมเข้าใจว่าคุณกำลังรู้สึกทั้งเสียใจ ทั้งขุ่นเคือง ผมจะบอกให้ครับว่าความต้องการของคุณแม่ของคุณที่เคยบอกผมไว้คืออะไร” มือของนายแพทย์หนุ่มเอื้อมไปแตะที่หน้าขาของนายตำรวจเบา ๆ “เธอไม่ต้องการที่จะตื่นมาทุกข์ทรมานเพราะอาการปวดแสนสาหัสอีกแล้วครับ” นายตำรวจหนุ่มหลับตา “เพราะนั่นคือสิ่งที่แม่ต้องการ ผมก็คงต้องยอมรับ” ในที่สุดกันตภัทรก็ทำให้คนตรงหน้ารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นได้เสียที หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหาทั้งคู่พร้อมขวดน้ำเปล่าแช่เย็นขนาดเล็ก แพทย์หนุ่มบอกขอบคุณ เปิดขวดน้ำยกดื่มสองสามอึก น่าจะถึงเวลาที่เขาควรบอกลาครอบครัวนี้แล้ว “ผมไปก่อนนะครับ ถ้าหลังจากนี้ใครมีปัญหาสุขภาพอะไร สามารถมาติดต่อหาผมที่โรงพยาบาลได้เสมอเลยนะครับ” วสันต์ก้มลงมองมือของนายแพทย์ที่กำลังแตะบนหน้าขา ทำให้กันต์ต้องรีบดึงมือออกจากบริเวณที่น่าจะทำให้นายตำรวจรู้สึกไม่สบายใจ >> ‘มือ’ ตอนแรกที่วางไว้บนขา ต่อมาหยิบขวดน้ำมาเปิด (เปิดขวดน้ำใช้สองมือ) แสดงว่าต้องยกมือออก ฉากสุดท้ายบอกว่ามือแตะอยู่ แสดงว่าหมอกันต์วางมือลงมาอีกครั้ง ถ้ามีกริยาบ่งชี้ชัดกว่านี้จะทำให้ฉากโดยรวมลื่นไหล ภาพที่ถ่ายทอดจะออกมาต่อเนื่องมากขึ้น (ภาพไม่แย้งกันเอง)
22 หญิงสาวรูปร่างผอมแห้งคนหนึ่งเดินตรงมาทางทีมแพทย์ ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม “สวัสดีเจ้า” “สวัสดีครับ ผมเป็นหมอเยี่ยมบ้านจากโรงพยาบาลนะครับ นี่เป็นญาติของคุณ...” กันต์เหลือบสายตาลงมองชื่อหน้าแฟ้ม “สงกรานต์รึเปล่าครับ” “เป็นแฟนเจ้า” หญิงวัยกลางคน “เชิญตังในเลยเจ้า คุณหมอ” >> เป็น ‘หญิงสาว’ หรือ ‘หญิงวัยกลางคน’ คะ แล้ว ‘หญิงวัยกลางคน’ กำลังทำอะไรคะ (ขาดกริยา)
37 “เพราะว่าผม...” วสันต์โพล่งขึ้นมา “อยากจะศึกษาคุณให้มากกว่านี้ เพราะผมคิดว่าผมจะจริงจังกับคุณ ผมเลยยังไม่อยากรีบนอนกับคุณ ผมไม่อยากเป็นแค่คู่นอนฆ่าเวลาของคุณ คุณเข้าใจผมนะ” กันตภัทรอึ้งกับการพูดที่แสนจะตรงไปตรงมา จริงที่ว่าเขาต้องการชวนนายตำรวจไปค้างคืน และเขาก็หวังความสัมพันธ์ระยะยาวเช่นกัน เห็นทีคงจะต้องตามใจอีกฝ่ายไปก่อน การที่ค่อย ๆ ศึกษาเรียนรู้กันก็สมเหตุสมผล >> จริงที่ว่าเขาต้องการชวนตำรวจไปค้างคืน ‘แต่’ เขาก็หวังความสัมพันธ์ระยะยาวเช่นกัน
38 ศพลูกสุนัขขนดำ >> คน ใช้ ศพ , สัตว์ ใช้ ซาก ค่ะ
โนโนชายกับชาย ไม่โอจ้า 555
โดย: หอมกร วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:16:51:14 น.
คุณหอมกรคะ ตราบใดที่คนคนหนึ่งมีจิตใจ ตราบนั้นเขาพึงมีเส้นทางของเขาเอง ไม่เข้าใจไม่ว่า แต่การกีดกันสิทธิพึงมีในชีวิตของคนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำค่ะ
โดย: ออโอ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:31:00 น.
ขอบคุณคุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดินสำหรับโหวตค่ะ
โดย: ออโอ วันที่: 28 พฤศจิกายน 2563 เวลา:12:32:24 น.
|
บทความทั้งหมด
|