พี่ภาวิดาครับ"ศิลปะ"ที่ธรรมชาติได้มอบเป็นอุบายที่ธรรมชาติได้จัดระบบให้ผู้เป็นเจ้าของ"ดอกไม้แสนงาม"จึงมีภาระที่น่าศึกษายิ่งนักแต่ทว่า....เราท่านต่างก็จะต้อง ดูแลรักษาในกันและกันประดุจดั่งความงดงามที่"มอบให้"เป็นกำลังใจแด่เธอที่ช่วยฯลฯ,ขออภัยพี่ภาวิดา ด้วยครับที่"ดอกเข็มแย้มฯลฯ"ทำให้ผมคิดถึงผู้มีพระคุณท่านหนึ่งที่ให้ผม"ยืมเงินมา400บาท"เพื่อเดินทางเข้ากทม.ด้วยทางรถไฟสายนั้นฯจนพบกับคุณนายเธอน้าคนนั้นเธอชื่อ"น้าแย้ม"
ยิ่งมีภาระกิจมากมายเพียงใด?นั่นแสดงว่า กำลังมีความสุขแลสนุกกับงานนั้นๆแน่นวล
แวะมาทักทายพี่ภาวิดาครับยินดีมากครับพี่ กำลังใจที่ได้รับ
แล้วนึกถึงเพลง*อุทยานดอกไม้*
ที่แม่ชอบร้องให้ฟังเลยค่ะ
..ชมผกาจำปาจำปี
กุหลาบราตรีทั้ง..
ลำดวนนมแมวซ้อนกลิ่นนี้โถ
...
บุญนาค"นางแย้ม"..ชบาและสร้อยทอง