ถนนสายนี้มีตะพาบ ก.ม.ที่ 257 "กรรมสะท้อน ย้อนยอกชีวิต" โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า*********************************************************เพราะจากโจทย์ ที่เราตีความว่า กรรมไม่ดีที่ทำจะส่งผลให้ต้องได้รับผลไม่ดีจากกรรมหรือผลการกระทำนั้นๆ เราก็ว่าเขียนยากมาก ไม่อยากสารภาพบาปของเราหรือของใครออกสื่อ แล้วก็เขียนไม่ชำนาญแต่งนิยาย แต่ก็เห็นหลายคนเขียนเรื่องกรรมดีส่งผลให้ชีวิตเป็นไปด้วยดี เราเลยมาตอบโจทย์อาศัยอิงน้องๆฝ่ายหลังขออภัยที่เขียนล่าไปหลายวันว่าแล้วก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ขอยกตัวอย่างกรรมดีที่ได้กระทำในการปลูกป่าที่เราเรียกว่าบ้านป่าในทุกวันนี้ จากที่ดินที่มีแต่หญ้า กลายเป็นป่าที่ไม้ใหญ่จำนวนมากสูงกว่า 20 เมตร จากในบ้านมองออกไปไม่เห็นเพื่อนบ้านเพื่อนบ้านก็ไม่สามารถเห็นเรา เป็นผลงานที่ภูมิใจถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระองค์พ่อหลวงร.9 และส่งผลให้ทุกวันนี้เราได้ใช้บ้านป่าเป็นที่พักผ่อนที่สงบร่มเย็นมากลักษณะสวนป่าก็เป็นผืนป่าธรรมชาติจริงๆ มีทั้งกล้วยไม้ปลูกเองและเกิดเอง เฟิร์น มอส ไลเค่น เห็ด และสารพัดสัตว์เล็กๆ เช่นแมงปอ ผีเสื้อ มิ้ม ทาก หอยทาก ท่านที่ติดตามเรื่องราวของบ้านป่ามาบ้าง ก็คงได้เห็นสิ่งเหล่านี้มาแล้วนะคะป.ล.อยากได้โจทย์ที่ตีความง่ายๆและกว้างๆค่ะ น้องต่อแต่อย่าบอกให้พี่ช่วยออกเลยนะคะ ไม่ถนัดอีกโจทย์แบบ สดชื่น นี่ดีมากเลย เขียนได้หลากหลาย HOME & GARDEN
"ศิลปะกับธรรมชาติ"สมัยหนึ่งนานมากจริงๆ ที่สวนโมกขพนาราม หลวงพ่อพุทธทาส ท่านพูดในหนังสือของท่าน ว่า "ต้นไม้เขาคุยกัน"จึงสงสัยมาก เลยชวนคุณนายเธอและเจ้าตัวเล็ก ไปนั่งฟังท่านพูดที่ลานวัดของท่านชัดเจนยิ่งนัก เมื่อพี่ภาวิดา รักพวกเธอ"ต้นไม้ฯลฯ"พวกเธอก็รักพี่ภาวิดา เพื่อตอบแทน ในความรักที่มีให้ต่อกัน,นี่แหละเหตุแห่งกรรม+ พี่ภาวิดาจึงได้ ยินเสียงบรรดาเหล่าต้นไม้ที่พวกเธอคุยกัน"ความสุขสงบเย็นขอขอบคุณพี่ภาวิดา อีกครั้ง ที่นำบ้านป่าส่วนตัวมาให้ชมถึงบ้านที่กทม.10240ด้วยครับsrc=https://www.bloggang.com/emo/emo15.gif>
ขออนุญาตเล่าบรรยากาศที่ผ่านหน่อยครับ พี่ภาวิดา เรื่องมีอยูว่าเมื่อคืนตามปรกติ ยามเงียบสงัด ผมชอบเข้ามาอ่านเรื่องต่างๆ ที่บล็อกฯลฯ ปรากฏว่าเข้ามาไม่ได้ ระบบบอกว่า"ขณะนี้ระบบมีการใช้งานกันมาก...ขอให้มาเข้าใหม่ในครั้งหน้า..."ผมคิดนึกไปว่า ผมคงถูกระบบพันทิพสั่งงดใช้งานไปแล้ว ผ่านไปนานมากเป็นช.ม.ก็ยังเข้าไม่สามารถ เข้ามาได้ ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นแบบนี้มาก่อนจากนั้นผมก็เลย หยุดเข้ามาไปทั้งวัน จนถึงเวลานี้จึงได้ทดลองเข้ามาอีกรอบ เพื่อให้แน่ใจผมต้องขออภัยพี่ภาวิดา ด้วยครับ ที่มาเล่าเรื่องที่ผมสังสัยมากครับ เพราะผมรู้สึกจะสร้างเกมส์ฯลฯ ที่ออกจะแปลกๆกว่าเพื่อนๆในบล็อกแก้งค์เขาครับ
ขอขอบคุณครับ พี่ภาวิดา ที่กรุณาบอกประเด็นสำคัญคือผมจะรู้ตนเองอยู่เสมอ ชอบคิดนึกแบบ ที่อาจจะพวกเธอหลานๆ ที่ดูแลระบบ เกิดลำคาญ ตาคนแก่ๆตนนี้เลยบล๊อก ชะเลยพี่ภาวิดาครับ ที่ผมมาถามพี่นั้น เพราะผมเห็นพี่(แอบอ่าน)พวกหลานๆในระบบ จะให้ความเคารพ/ชอบพี่มาก ผมเลยถือโอกาส ผมเองไม่ชอบไปวุนวายกับพวกเธอ"หลานๆที่ดูแลฯลฯ"ก็ทำให้เข้าใจดีครับ คุณก๋าก็แนะนำให้บอกพวกหลานๆที่ดูแลฯ ก็ขอขอบคุณคุณก๋ายิ่งนักขออภัยพี่ภาวิดา อีกครั้งที่ต้องมาอ่าน เรื่องที่ผมสงสัย ตอนนี้หายสงสัยแล้วครับพี่
ฤดูหนาวนอนห่มผ้า ยามสายสวมเสื้อกันหนาวใส่ถุงเท้ามาจิบกาแฟ ไอร้อนลอยขึ้นได้กลิ่นหอม
มีความสุขที่สุดครับพี่
กรรมดีผมก็พอมีบ้างแต่เขียนมะออกครับพี่ 5555
ระยะหลังนี้ตะพาบช่วยได้ คือ ๆ บางครั้งเขียนไม่ออก
นึกเรื่องไม่ออกตามสภาพตนเอง 555 พอได้รับ
โจทย์ก็นั่งนึกว่า เราเคยอยู่ในเหตการณ์แบบนั้น
บ้างไหมหนอ..