ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 313 "ถูกทิ้ง"  เหมือนถูกทิ้ง?

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 313 "ถูกทิ้ง"
เหมือนถูกทิ้ง?

 โจทย์โดยคุณ toor36
 


จขบ​(เจ้าของบล็อก) เป็นคนจำทางไม่ค่อยแม่น เวลาไปไหนๆ เดินไปถนนต่างๆ
เวลาเดินไป ก็คิดว่าจำได้แน่ แต่พอขากลับ หาทางกลับก็เหงื่อตกหลายครั้งเพราะ
ที่คิดว่าจำได้ พอจริงๆ ก็หลงทาง ก่อนๆไมมีโทรศัพท์เหมือนเดี๋ยวนี้ ที่มี GPS เปิด
ดูทางได้ ก่อนไปไหนก็หลงประจำ เวลาหลงทีกลัวมาก ถ้าอยู่เมืองไทย หรือถินบ้าน
ก็ไม่แปลก แต่ไปต่างถิ่น น่ากลัวจริงๆ

ทำไมถึงการหลงทางจะเป็นเหมือนถูกทิ้ง มีเรื่องเกิดที่ต่างประเทศสองครั้ง
ไปกับทัวร์ และก็เหมือนเดิมคือจำทางไม่ได้ เวลาไปช้า แล้วหากลุ่มไม่เจอ
กลัวมากจริงๆ

*****

*****
เวียตนามเหนือ
24 มีนาคม  2560

คราวนี้ไปเที่ยวเวียตนามเหนือ ไป ทัวร์ไกด์พาไปตลาดสด มีอโวกาโดขาย
ลูกสวยน่าซื้อมาก รถทัวร์จอดที่ถนนใหญ่และทัวร์ไกด์พาไปเดินตลาด 
ก่อนเดินไปเราคนที่จำทางไม่ค่อยได้ก็พยายาม ดูว่ารถอยู่ตรงไหน
พยายามจำชื่อร้านที่ถนนตรงข้ามที่รถจอด (คิดว่าเราเก่งแน่ คง
ไม่หลง อีกใจก็คิดไม่ต้องกลัวมาทัวร์ไกด์ก็ไป ไม่หลงหรอก)
กลุ่มเราเดินไปตลาดกัน แยกกันไป
กลุ่มละห้าหกคน เดินตามซอยตลาดสดและตลาดขายเสื้อ 
เดินกันไปเรื่อยๆ พอเห็นตลาดผลไม้
เพื่อนบางคนมาถึงก่อนก็ซื้อ อโวกาโดกัน สวยน่าซื้อจริงๆ
เราเองไม่ได้อยากซื้อเอง ตั้งใจซื้อ
ไปฝากคุณหมอ สามีเพื่อน ไม่ได้เดินมา รอที่รถ 
ทัวร์ไกด์ก็เดินไปเรื่อยๆ เราก็มองตาม คิดว่า
ไม่พลาดหรอก กว่าจ่ายเงินเสร็จ ทัวร์ไกด์ก็หายไปละ
คนทีมาจากทัวร์เราก็ออกไปนอกตลาด
กันหมดละ เกือบถึงเวลานัดเจอที่รถแล้ว 
เริ่มเดินเลี้ยวไปในตลาด ยิ่งเดินก็ยิ่งงง ทำไงดี
แต่ใจยังดีอยู่ ถามแม่ค้าว่าร้านที่เราจำไว้ ไปทางไหน
ก็ไม่มีคนเข้าใจที่เราพูด ที่นี้เริ่มใจไม่ดี เพราะหาทางไม่เจอ
แต่ก็ยังคิดว่าถ้าเขาขี้นรถ นับคนไม่ครบก็คงมาตามหาเรา
แต่เราก็ยังต้องพยายามเดินหาทางออก  แต่ยิ่งเดินใจก็ยิ่งเต้นแรง
เพราะเราหลงจริงๆละ ทัวร์ไกด์ไปไหน 
ไม่มาตามหาเราสักที...​พยายามมองไปที่ทางท้องฟ้า มองหาตึกสูงๆ
แล้วเดินไปทางตีกสูงๆ ก็เดินไปทางนั้น เลี้ยวไหนก็ไม่รู้
แต่เอาเป็นว่าต้องไปทางตีกสูงๆ เพราะเป็นถนนใหญ่ 
และก็ได้ออกไปที่ถนนใหญ่ มองไปเห็นรถทัวร์ที่จอดอยู่
ดีใจมากก จริงๆ คิดว่าหลงแล้ว
ทัวร์ไกด์เริ่มนับว่าตนมาครบยัง
พอดีเห็นเรากำลังเดินมา 

ภาพบางส่วนที่คณะเราไปที่ยวกัน




 

วัดเจดีย์ เตรริ่นกว๊อก ( Chua TRan QUac) ตั้งทีกรุงฮานอย เป็นวัดที่มีความเก่าแกและมีสุ่งปลูก
สร้างภานในวัด เป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวมาชมวัดนี้แน่นทุกวัน วัดนี้มีความร่มรื่นและบรรยากาศ
ที่สงบร่มเย็น
เจดีย์นี้มีสีชมพู ความสูง 10 ชั้น สร้างด้วยสถาปัตยกรรมแบบจีน มีกลิ่นอายแบบญี่ปุ่นอยู่พอควร
จุดเด่นของเจดีนี้จะมีการประดิษฐานพระพุทธรูปสีขาวอยู่ในช่องรอบเจดีย์ ทำให้แตกต่างกับเจดีย์
ต่างกับเจดีย์อื่นๆในเวียตนาม และมีแผ่นหินที่อายุมากกว่า 400 ปีตัั้งอยู่มากมายรอบๆฐาน


 
เขตชายแดนเวียตนาม - จีน 
สะพานข้ามจากฝั่งเวียตนาม ไป จีน




 
 ล่องเรือพาย เรียกเรือกระจาด - ฮาลองนก ชมถ้ำสามก๊ก 
ที่นี่เขาใช้เท้าพายเรือ (การใช้เท้าพายเรือเป็น signature ของนิงห์บิงห์)
 ล่องเรือไปกลับประมาณ  2 ช้่วโมง รอดสามถ้ำ
ชมธรรมชาติ ทุ่งนา ป่าเขาสวยงาม 

ถ้ำสามถ้ำ ตำนานเล่าว่า ถ้านี้บรรจงสร้างเ้วยสายลมและกระแสนั้น
 เมื่อครั้งน้ำทะเลยังท่วมไม่ถึง มีรอยคราบน้ำเป็นหลักฐาน
มีส่วนหนี่งถ่ายภาพแล้วเหมือน
กุ้ยหลินของจึน 



ชมบรรยากาศเที่ยวเวียตนามได้ที่เวปข้างล่างค่ะ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=newyorknurse&month=22-03-2017&group=3&gblog=56


*****
ครั้งนี้ไปเที่ยวทางยุโรป ไปช็อบที่ร้านดังไปกับเพื่อนสี่คน แต่พอไปถึงร้านขายของ ก็แยกกัน
ไปดูของที่ชอบ ส่วนมากไม่ได้ซื้อหรอก แค่เดินไปเดินๆดูแต่ละแผนก ไปสักพัก เริ่มไม่เจอเพื่อนๆ
ทำไงดี เดินหาเพื่อนอีกสามคน  ก็ไม่เห็น 
ในใจคิดว่าเราตามหาเพื่อน แต่เพื่อนเขาคิดถึงเราบ้างไหม 
ว่าเขาคงไปที่รถแล้ว ไม่สนใจตามหาเราเลยหรือไง
เดินหาเพื่อนๆหลายรอบจนเหนื่อย
ตัดสินใจไปที่รถ และก็เจอเพื่อนสามคนที่รถ
นีกในใจว่า เพื่อนจะกลับไปที่รถก็ไม่คิดมองหาเราเลย
ทิ้งเราที่ร้านเนี่ยนะ  จะว่าเขาปล่อยให้เราเดินชมของให้สบายใจหรือ?
เวลาจะกลับไปที่รถทัวร์
ไม่คิดจะตามหาและบอกเราบ้างเลยหรือ ? 
เป็นความทรงจำที่ไม่ค่อยดีเท่าไร

ชมบรรยากาศ
เที่ยวยุโรป  Germany - Czech - Slovak - Hungary - Austria 




หอนาฬิกา เป็นแหล่งรวมห้างสรรพสินค้าอันทันสมัย และนักท่องเที่ยวพลาดไม่ได้ ที่จะมาชมเขตตุ๊กตาเต้นรำ ที่ประดับอยู่บนอาคารเทศบาลเมืองเก่า เวลา 11.00 น. - 17.00 น.ของทุกวัน ทุกชั่วโมงจะมีคนมายืนดู เวลานาฬิกาอยู่ตรงเวลาชั่วโมงจะมีเสียงนาฬิกาตี และดนตรี มองไปจะมีตุ๊กตาเต้นรำรอบๆด้วย พวกเราก็ไปรอดูกัน แล้วก็เดินเที่ยวดูของ รอเวลาไปทานอาหารเย็นพื้นเมืองกัน เพื่อนๆเดินซื้อของฝากกัน มีแผงลอยขายผลไม้ด้วย ราคาไม่แพง ซื้อกล้วยหอมมาหกผล ราคา 1.20 ยูโร อากาศเย็นพอไหว เดินเที่ยวไปตามถนนกัน มีร้านขายของฝากมากมาย จนถึงเวลานัดเพื่อไปทานอาหารเย็นกัน เวลานัดสำคัญมากเพราะเวลารถมารับเขาจอดนานไม่ได้
 
หน้าหอนาฬิกาMunich Glockenspiel รอดูตุ๊กตาเตันรำกันค่ะ



 05 เมษา 2555

เที่ยวยุโรป  Germany - Czech - Slovak - Hungary - Austria 
ชมภาพเพิ่มที่เวปข้างล่างค่ะ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=newyorknurse&month=05-04-2012&group=3&gblog=22


สรุปเราไปไหนๆจะหลงบ่อยๆ แต่เดี๋ยวนี้มี GPS เลยไม่ค่อยหลง
และเป็นสว. ก็ไม่ค่อยได้ไปไหนมาก  เลยไม่ค่อยได้มีโอกาสหลงทาง
หรือมีโอกาสให้ถูกทิ้ง หรือ ถูกลืม

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ยังใช้ได้เสมอ
ไปไหนต้องหาทางช่วยตัวเอง
อย่าคิดว่าจะมีคนช่วย เขาช่วยก็ดี 
เขาไม่ช่วยก็ลำบาก ถ้าเราไม่เรียนรู้การช่วยตัวเอง 





เพื่อนกันตลอดไป - โจ สูงเนิน รถไฟดนตรี [ OFFICIAL LYRICS VIDEO ]


ขอบคุณวีดีโอจากอินเตอร์เนต


 



 
Friendship Blog/Klaibann Blog
 
newyorknurse



Create Date : 25 ตุลาคม 2565
Last Update : 26 ตุลาคม 2565 3:10:30 น.
Counter : 710 Pageviews.

4 comments
หนังสือและอุปกรณ์การเรียนสำหรับเด็ก ป.1 ของโรงเรียนประถมที่ญี่ปุ่น SN_monchan
(7 เม.ย. 2567 05:39:08 น.)
โรงงานผลิตอาหารเสริมผู้ชาย ตัวเลือกสำหรับคนที่ต้องการเป็นเจ้าของแบรนด์ที่ได้คุณภาพ สมาชิกหมายเลข 7213059
(3 เม.ย. 2567 00:10:02 น.)
9 แนวคิดที่ทำให้เรามีชีวิตประจำวันที่ดีกว่าเดิม peaceplay
(31 มี.ค. 2567 09:18:27 น.)
เอื้องชมพูไพร สมาชิกหมายเลข 4313444
(21 มี.ค. 2567 02:45:05 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ

  
น่าสนุกจังค่ะพี่น้อย

โดย: หอมกร วันที่: 26 ตุลาคม 2565 เวลา:8:34:41 น.
  
มันน่ากลัวจริงๆ ครับ ยิ่งสมัยก่อนที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวหน้าเหมือนปัจจุบัน อีกทั้งภาษาเราไม่ค่อยได้ยิ่งน่าหวาดหวั่น ถ้ามืดค่ำความน่ากลัวจะยิ่งทวีคูณเลยล่ะครับ

เดี๋ยวนี้มี GPS มี Google Map บางทีเราซ้อมเดินก่อนได้เลยครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 26 ตุลาคม 2565 เวลา:15:01:24 น.
  
สวัสดีค่ะพี่น้อย

หลงทางหรือหลงกลุ่ม
ยิ่งเป็นต่างบ้านต่างเมืองต่างภาษายิ่งน่ากังวลใจนะคะ
ถ้าสมัยนั้นใช้มือถืออย่างปัจจุบันก็คงช่วยได้มาก
พอจะนึกภาพความดีใจหลังจากได้เจอกลุ่มออกค่ะ
เพราะต๋าก็เคยหลงค่ะพี่น้อย

โดย: Sweet_pills วันที่: 27 ตุลาคม 2565 เวลา:1:11:30 น.
  
ไปเที่่ยว ตปท. บางทีผมก็ทิ้งคนอื่นไปถ่ายภาพนานมาก 555

ดู ๆ แล้วเพื่อนเขาทิ้งผมมากกว่า เดินหายไปไหนไม่รู้กว่าจะ
หาพบนานมาก
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 28 ตุลาคม 2565 เวลา:5:46:13 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Newyorknurse.BlogGang.com

newyorknurse
Location :
ราชบุรี .. New York ...   United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 164 คน [?]

บทความทั้งหมด