ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 334. "ปัจจัย 5"
ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 334 "ปัจจัย 5"
ปัจจัย 5 แต่ละคนต่างกัน แล้วแต่เป้าหมาย
โจทย์โดยคุณ จันทราน็อคเทิร์น
เราก็รู้กันว่าปัจจัย 4 ของทุกคนคือ อาหาร เครื่องนุ่มห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค
ซี่งเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิต และคนส่วนมากหรือแทบทุกคนก็ยังมีความ
ต้องการปัจจัยอื่นๆอีก อาจจะมีหลายอย่าง เป็นปัจจัย 5 6 7 ต่อๆไป แล้วแต่ความ
ต้องการของแต่ละคน
สำหรับคนที่พอใจกับปัจจัย 4 แบบพอเพียง ก็ไม่ต้องดิ้นรน ขวนขวายอะไร
ก็ไม่ต้องเหนื่อยยาก แต่ถ้าต้องการมากว่าปัจจัย 4 เงินทองมากมาย ลาภยศ
ความเป็นอยู่แบบดีกว่าธรรมดา
บางคนอยากอยู่ดีมีทรัพย์สินมากมาย จะได้ใช้จ่ายหรูๆ ก็เป็นปัจจัยที่ 5 ของคนกลุ่มนี้
คือต้องวิ่งเต้นทำงาน วิ่งเต้นหาเงิน ทำธุระกิจต่างๆ เพื่อจะได้มีทรัพย์สินเงินทองเยอะ
จะได้มีความหรูหราในชีวิต เป็นปัจจัยที่ห้าของคนกลุ่มนี้
บางกลุ่มก็ทำงานจนเกษียณ และรู้สีกว่าทำงานมาพอสมควรอยากพักและ
หาความสงบทางจิตใจ อยากมีปัจจัยที่ห้า คือการปฎิบัติธรรม
ลด ละ สละวาง ก็หันมาสนใจฟังธรรม ปฎิบัติธรรม
ในสถานปฎิบัติธรรมที่เราเห็นๆกัน จะพบคนวัยกลางคน และวัยสูงวัยกัน
ระยะหลังๆนี้นักเรียนนักศีกษา และบุคคลกร ที่ทำงานก็สนใจกับธรรมะ
การปฎิบัติธรรมกันมากขี้น
นับว่าการสนใจปฎิบัติธรรม ก็เป็นอีกปัจจัย 5 ของอีกหลายๆคน
และการฟังธรรมปฎิบัติธรรมมีมากมาย
ให้พุทธศาสนิกชนได้ติดตาม มีทั้งติดตามสดผ่านทาง Face Book ทาง
Youtube ฟังธรรมธรรมและสอนการปฎิบัติธรรม เดินจงกรม ทำสมาธิ
แบบสดตามเวลาเช้า เย็น สามารถปฎิบัติธรมที่บ้านได้
******
ๅ ปัจจัย ๔ ของกายและใจ
นี่คือเรื่องของกายกับใจ กายต้องมีปัจจัย ๔ ใจต้องมีธรรมะถึงจะมีความสุข
เพราะธรรมะเป็นเหมือนปัจจัย ๔ ของใจ เป็นอาหารใจ มีธรรมะแล้ว
จะมีความอิ่มเอิบใจ มีความปลอดภัย มีความมั่นคง ไม่หวั่นไหวกับภัยต่างๆ
ที่จะเข้ามาเหยียบย่ำทำลายจิตใจ เหมือนกับมีบ้าน เราก็ไม่หวั่นไหวกับฝนฟ้า
ฝนจะตกแดดจะออกอย่างไร เราอยู่ในบ้านก็ปลอดภัย
ถ้ามีธรรมะก็เหมือนมีเรือนใจ ธรรมะเป็นยารักษาโรคใจด้วย โ
รคของใจก็คือความทุกข์ความวุ่นวายใจ ถ้ามีธรรมโอสถก็จะดับความทุกข์
ความวุ่นวายใจได้ พระพุทธเจ้าจึงต้องทรงออกแสวงหาธรรมะ เพื่อจะได้
ปัจจัย ๔ มาดูแลรักษาใจ ส่วนปัจจัย ๔ ของร่างกายก็มีตามอัตภาพ
ไม่จำเป็นต้องหรูหราวิเศษอาหารจะมีราคาเท่าไรก็ไม่สำคัญ
ถ้ารับประทานเข้าไปแล้วทำให้อิ่มท้อง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย
ก็ถือว่าเหมือนกัน อาหารที่ขายตามข้างถนน อาหารที่ขายในร้านหรูหรา
รับประทานเข้าไปก็ได้ผลเท่ากันคือ ทำให้ร่ายกายอิ่ม อยู่ต่อได้
ปัจจัย ๔ ของนักบวช จึงไม่พิถีพิถันเหมือนกับฆราวาส เพราะนักบวชมีปัญญา
รู้ความเหมาะสม รู้ประมาณ แต่ฆราวาสเนื่องจากถูกอำนาจ
ของกิเลสตัณหาครอบงำอยู่มาก จึงไม่รู้จักประมาณในปัจจัย ๔
จะหลงยึดติดกับความหรูหรา ความฟุ่มเฟือย .
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
จุลธรรมนำใจ ๑๐ กัณฑ์ที่ ๓๗๑
๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๐
ข้อมูลจาก
https://www.facebook.com/100044944966517/posts/866167231558101/?mibextid=cr9u03
ขอบคุณวีดีโอจากอินเตอร์เนต
Friendship Blog/ Education Blog newyorknurse
อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย
ธรรมะเป็นสิ่งสำคัญจริงๆครับ
แต่คนก็มักมองข้ามด้วย
จะนึกถึงธรรมะก็ตอนที่ใจทุกข์
ซึ่งตอนนั้นจะมาเรียนรู้ก็ยาก
เพราะใจมันทุกข์อยู่เสียแล้ว