ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 262 "เอาแต่ใจ" วิธีแก้อาการเอาแต่ใจ
ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 262
"เอาแต่ใจ"
โจทย์โดยคุณ toor36
คนเราชอบเอาแต่ใจตัวเองติดตัวมากันตั้งแต่เกิดทั้งนั้น
และทุกเพศทุกวัยเลยละ แต่การเอาแต่ใจตัวเองมีมากน้อยต่างกัน
ขี้นกับสภาพแวดล้อมและการอบรมบ่มนิสัยกันมาแต่เล็กๆเลย
เคยเห็นเด็กๆไหม เวลาอยากได้อะไร ไม่ได้อย่างใจ
บางคนก็ร้องไห้ลั่นและดิ้น โวยวาย ยิ่งเห็นคนมองยิ่ง
อาละวาดใหญ่ และก็ชนะได้ของที่ต้องการ
พ่อแม่ต้องยอมแพ้ เกิดจากการได้รับการตามใจตั้ง
แต่เล็ก อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่เคยโดนขัดใจ
เวลาโตมาเอาแต่ใจ คิดว่าคนรอบข้างต้องตามใจ
อยากได้อะไรก็ต้องได้ ก็จะมีชีวิตในสังคมยากทีเดียว
เพราะคนอื่นๆ เพื่อนๆ เป็นคนอื่นไม่ใช่พ่อแม่
พี่น้องที่เขาจะยอมเราตลอด ถ้าไม่แก้นิสัยเอาแต่ใจ
ชีวิตก็คงหาความสุขยาก
โตขี้นไปทำงาน บางคนก็เอาแต่ใจจะ ไม่เลือกที่เลือกเวลา
ถ้านิดๆหน่อยๆ พองามมันก็คงจะดูน่ารัก แต่ถ้าอะไร
ก็ต้องให้ได้ดั่งใจไปซะทุกเรื่อง คงไม่ไหวแน่นอน
ทำงานที่ไหนก็มีแต่คนลำคาญ และรังเกียจด้วย
ขอนำข้อมูล
วิธีการแก้อาการเอาแต่ใจ
ของ
คุณดังตฤณ มาให้อ่านกันค่ะ
******
วิธีแก้อาการเอาแต่ใจ
ดังตฤณ
เมื่อเอาแต่ใจตนเองถึงจุดหนี่ง
ทุกคนจะรู้ต้วว่า
การเอาแต่ใจตนเองไม่ใช่เรื่องน่่าพิสมัย
เพราะต่อให้ได้อย่างใจขี้นมา
ใจก็อาจมีสภาพเสียหายยับเยิน
รู้ได้แก่ใจตน ต้องทนรับสภาพนั้นอยู่คนเดียว
บอกคนอื่นไม่ถูก ให้ใครมาช่วยรับสภาพไม่ได้
***
ใจมีสภาพที่เสียหาย
จากการเอาแต่ใจมากๆ นั้น
ฟ้องได้ด้วยความรู้สีกแย่กับตัวเอง
คล้ายอวัยะที่มองไม่เห็น
ถูบทุบทำลายบุบบี้
หรืออยู่ดีๆ ไม่มีเรื่องอะไร
ก็เกิดอยากร้องให้เสียใจ
อยากไว้อาลัยให้ชีวิตพังๆของตัวเอง
*******
เพื่อจะแก้ความอยากเอาแต่ใจ
ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจว่าอาการพรรค์นี้
เกิดจากมุล คื โลภจัด และ แค้นแรง
***
โลภจัดคือ สภาพทางใจเหมือนแม่เหล็กทึี่ดูดแรง
เมื่อดูดไม่ติด หรือ ทำท่าจะดูดไม่ได้
ก็เกิดความแสบเสียวหัวใจ
แล้วตามมาดัวยความแค้นแรง
เพราะรู้สึกราวกับถูกรังแก ถูกทำให้เจ็บปวด
ทั้งที่บุคคลหรือเหตุการณ์ตรงหน้า
อาจจไม่ได้จงใจกลั่นแกล้งแม้แต่น้อย
***
คุณแก้ความโลภจัดทันทีทันใดไม่ได้
เพราะสั่งสมมานาน
แล้วก็ไม่สามารถบังคับให้ต้วเองเลิกแค้นแรงดังใจ
เพราะมักมีอาการเกร็งแน่นทางกายประกอบด้วย
สิ่งที่ทำได้คือ เห็นอาการทางกายทางใจให้ชัดว่า
อาการดูดโลกอย่างแรง เป็นอย่างไร
ความแสบร้อนค้นคะเยอไปทั้งหัวใจนั้น
อยู่ได้นานแค่ไหนในแต่ละครั้งที่เกิดขี้น
***
ทุกครั้งที่คุณเกิดสติพอจะเห็น
คือทุกครั้งที่คุณจะค่อยๆสะสมการเรียนรู้ว่า
มันมีแค่ความเจ็บปวด ที่หายไปได้
มันมีแค่ความรู้สีกไปเอง ที่เกิดได้ ด้บได้
มันมีแต่แค่จิตที่หลงยึด ที่เหนียวเหนอะได้ ดับได้
และไม่จำเป็นต้องมีตัวตนของคุณ
เสียบติดอยู่ตรงนั้นนานเลย
***
ถ้าเห็นสิบครั้งยังไม่หาย
รอเห็นถึงร้อยครั้งแล้วจะรู้ว่า
คุณเลิกเอาแต่ใจตัวเองได้ ไม่สายไป
ขอแค่เต็มใจดูให้จริง
และไม่อยากตายแบบเอามันติดตัวไปด้วย !
ขอขอบคุณข้อมูลจากอินเตอร์เนต
Klaibann Blog newyorknurse
อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย
ถูกตามใจมากๆ
ก็จะกลายเป็นคนเอาแต่ใจ
ถ้าไม่รู้ตัว
ก็แก้นิสัยนี้ได้ยากจริงๆครับ