ความจริงที่เกิดกับคนเป็นไบโพล่าคนนี้
ข้าพเจ้าขณะนี้รู้สึกเศร้ามาก ตั้งใจมากมาย เพื่อสอบเป็นข้าราชการ แต่ทุกสิ่งดูสิ้นหวัง
1.ต้องประชุมที่ทำงานด้วยเรื่องไร้สาระถึง 2 ครั้ง ทำให้เสียเวลาในการอ่านหนังสือ
2.อยู่ทำงานตอนเย็น ทั้งที่คนอื่นกลับบ้านได้ โดยที่งานนั้นไม่ใช่หน้าที่ของข้าพเจ้า ทำให้ไม่ได้อ่านหนังสืออีก
3.อยู่เย็นเพื่อทำงานของฝ่ายที่น้องสั่งให้อยู่ช่วย แต่สุดท้ายไม่ได้ทำเลยแม้แต่นิดเดียว เสียเวลาอ่านหนังสืออีก
4.ลาเพื่อเดินทางไปสอบ ต้องรอ ผอ. อนุมัติถึง 2 วัน ทั้งที่ชี้แจงไปหมดแล้วว่าไม่สะดวกเดินทางตอนเช้า เพราะไม่มีรถส่วนตัว นั่งรถสาธารณะก็ไปไม่ทันเข้าสอบ
5.นั่งรถจักรยานยนต์เพื่อไปที่โรงแรมพร้อมสัมภาระ กระเป๋าเสื้อผ้า หนังสือ เพราะแท๊กซี่ไม่ไป
6.ไม่มีเวลาอ่านหนังสือ และยูทูปติวสอบ ทำให้ทำข้อสอบไม่ได้ บวกกับไม่มีเวลาอ่านซ้ำทำให้ไม่แน่ใจในคำตอบ
7.นั่งมอเตอร์ไซด์ไปสอบแบบพะรุพะรัง เพราะโรงแรมอยู่ลึกไม่มีแท๊กซี่ ต้องใช้บริการมอเตอร์ไซด์ของโรงแรม
8.รอรถตู้ไปหมอชิตนานมาก แต่ปรากฎว่ารถส่งแค่จตุจักร ต้องนั่งรถตู้ต่อไปหมอชิตอีก
9.คิวรถตู้หมอชิตรอนานถึง 2 ชั่วโมงครึ่ง รถยังไม่มา แถมท่ารถที่รอระบุว่าไปพัทยา ทั้งที่จ้าพเจ้าบอกคนขายตั๋วว่าไปบิ๊กซีชลบุรี ไปขอคืนตั๋วเขาไม่รับคืน
10.ตัดสินใจนั่งรถทัวร์กลับแทน แต่วินมอเตอร์ไซด์บอกว่าไม่มีรถทัวร์ไปชลบุรีแล้ว
11.ด้วยเหนื่อยมาก รู้สึกท้อแท้เสียใจ เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ จึงเหมาแท๊กซี่กลับ
12.มาถึงน้ำดื่มในห้องหมด ไปกดน้ำที่ตู้หยอดเหรียญ
13.อาบน้ำ แต่งตัว ทานยา นอนตั้งแต่ 5 โมงเย็นถึง 6 โมงเช้า
14.ซักผ้า ตากผ้า ทานมาม่า ทานยา นอน ตื่นมาเที่ยง นั่งดูยูทปเรื่องความหวัง จบลงด้วยดี แต่ชีวิตจริงจะจบแบบเรื่องนี้หรือเปล่า
15.ทนทำงานต่อไป เป็นพี่ที่ดีช่วยเหลือด้านการเงินของน้อง นี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำได้
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [