Bloggang.com : weblog for you and your gang
เรื่องที่ไม่มีสอนในโรงเรียนแพทย์: The Untold Stories from The Medical School.
บ้านเกิด เพื่อนเก่า: Corman
เคยถูกความฝันทำร้ายบ้างไหม ?
นิยายเรื่อง "บ้านเกิด เพื่อนเก่า" โดย Avery Corman ผู้เขียน Kramer VS Kramer และ OH God ที่เคยเอามาเขียนไว้ก่อนหน้านี้แล้ว แปลเป็นไทยโดย เริงศักดิ์ ปานเจริญ
นิยายขนาดเรื่องสั้นขนาดยาว หรือเรื่องยาวแบบปานกลาง ความหนาสามรัอยหน้า ที่อ่านแล้วทำให้ต้องกลับมาคิดถึงตัวเองได้ยกใหญ่เลยทีเดียว
..........
นิยายเปิดเรื่องด้วยชายหนุ่มผู้หนึ่งที่เกิดและเติบโตในย่านบรองซ์ นิวยอร์ค ลูกชายคนเดียวของครอบครัวชาวยิวที่พ่อเป็นพนักงานขายในร้านขายเสื้อผ้า และแม่ที่เป็นแม่บ้านเต็มตัว ในครอบครัวที่ดูเหมือนสงบสุขนี้ พ่อผู้ที่ได้เป็นเพียง "ผู้ช่วยผู้จัดการ" มาตลอดชีวิตการทำงาน แม้ว่าจะเปลี่ยนผู้จัดการไปแล้วหลายคน ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นคนดีเกินไป ประกอบกับภาวะครอบครัวที่ต้องกินอยู่อย่างประหยัดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ทำให้เกิดความตึงเครียดที่ไม่มีใครเอ่ยปากขึ้นในครอบครัว พ่อกับแม่ที่แทบไม่คุยกัน (ในยุคที่การหย่าร้างเป็นเรื่องที่หาได้ยาก-โดยเฉพาะในสังคมชาวยิว) เด็กหนุ่มมีชีวิตตามแบบฉบับเด็กชายอเมริกัน ทำงานล่วงเวลาที่ร้านขายขนม เล่นบาสเกตบอล คบเพื่อน มีแฟน เรียนหนังสือ ...เรียงตามลำดับความสำคัญ
ในภาวะเช่นนั้น เด็กหนุ่มต้องหาทางเดินออกจากชีวิตในย่านที่ไม่เจริญนักแห่งนี้ไปสู่โลกภายนอก ความหวังเรื่องการเล่นบาสเกตบอลถูกหยุดไว้เพียงมีชื่อติดในทีมรวมดาราระดับมัธยมเนื่องจากข้อจำกัดเรื่องความสูง (6 ฟุต-สูงเกินมาตรฐานคนไทยแต่ยังไม่พอสำหรับการเปล่งประกายในสนามใหญ่) เขาเข้าเรียนในระดับวิทยาลัย เขาจบการศึกษาและได้งานทำในฐานะนักเขียนคำโฆษณาในแคลิฟอร์เนีย... คนละฝั่งทะเลกับบ้านเกิด ด้วยเหตุผลที่ว่าเขามีความเป็นคนนิวยอร์คอย่างเต็มตัว
จากนั้นเขาก้าวหน้าในอาชีพงานโฆษณา ได้เงินเดือนสูงขึ้น งานประสบความสำเร็จ จากนั้นได้แต่งงานกับบัณฑิต "ประวัติศาสตร์ศิลป์" ลูกสาวของครอบครัวผู้มีฐานะครอบครัวหนึ่งในแคลิฟอร์เนีย... แม่ของเขาเสียชีวิต ส่วนพ่อก็แต่งงานใหม่กับแม่หม้ายที่อยู่อพาร์ตเม้นหลังเดียวกันนั่นเอง ก่อนจะย้ายไปอยู่ฟลอริดาในที่สุด ภรรยาของเขาผลิตลูกสาวน่ารักออกมาสองคน จากนั้นก็เปิดโรงเรียนสอนศิลปะที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี เรื่องน่าจะจบลงด้วยดี จนกระทั่งเขาได้รับการติดต่อให้ไปทำงานที่นิวยอร์ค ด้วยเหตุผลที่ว่า เขามีความเป็นคนแคลิฟอร์เนียอย่างเต็มตัว
เขาย้ายกลับมาทำงานในนิวยอร์ค ซื้อบ้านที่ลองไอร์แลนส์ ไม่เหยียบย่างเข้าเขตบรองซ์อีกเลย งานโฆษณาของเขาประสบความสำเร็จ เขาร่วมหุ้นกับเพื่อนเปิดบริษัทโฆษณาของตัวเอง ภรรยาประสบความสำเร็จในโรงเรียนศิลปะแห่งใหม่ที่ย้ายมาเปิดในฝั่งตะวันออก
ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อทั้งเขาและภรรยาประสบความสำเร็จมากเกินไป...
..........
ความสำเร็จที่ทุกคนได้มาย่อมต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน แต่ละคนต้องจ่ายสิ่งแลกเปลี่ยนทั้งสิ่งของที่เป็นรูปธรรมจับต้องได้ และด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างที่ไม่สามารถมองเห็นหรือจับต้องได้ แต่สามารถรู้สึกได้ เจ็บปวดได้ และที่สำคัญก็คือมันสามารถกลับมาทำร้ายเราได้ในภายหลัง หลายคนอาจต้องจ่ายสิ่งแลกเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นของครอบครัว เป็นความฝันวัยเด็กที่ต้องถูกซุกไว้ลึกสุดในจิตสำนึก เป็นสุขภาพที่ไม่อาจวัดได้ด้วยระดับคอเลสเตอรอลในกระแสเลือด
บางสิ่งอาจแลกคืนมาได้ แม้มันจะไม่เหมือนครั้งที่เราได้สูญเสียมันไป แต่อย่างน้อยก็ยังมีคนที่พร้อมจะแลกความสำเร็จเหล่านี้กับสิ่งที่เขาสามารถแลกคืนมาได้นั้น ขึ้นอยู่กับว่าเรากล้าจะหยิบความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของเราออกมาแลกกับความฝันวัยเยาว์ที่แตกหักเสียหายจนไม่รู้ว่าจะซ่อมแซมได้อีกหรือเปล่าหรือไม่
..........
ลองคิดถึงตัวเอกในเรื่อง ถ้าใครสักคนประสบความสำเร็จในชีวิตมากถึงระดับนี้แล้วเขาพร้อมจะเสียสละมันไปหรือไม่... เมื่อแม่ของเขาตาย พ่อที่ไม่เคยร้องทุกข์กับความล้มเหลวของครอบครัวที่ไม่สามารถหาทางออกได้ก็ได้แต่งงานใหม่ และใช้ชีวิตท่องเที่ยวไปในสถานที่ต่าง ๆ กับภรรยาคนใหม่ โดยที่เขาไม่เคยคิดเสียใจกับความเป็นคน "ดีเกินไป" สำหรับอาชีพพนักงานขาย ในขณะที่ตัวเอกของเรื่องเป็นคนที่ต้องใช้ชีวิตอยู่กับการแข่งขันและคำโกหกหลอกลวงอยู่ตลอดเวลา (เพราะมันคือโฆษณา-คุณดื่มความสุขไม่ได้/ซุปสกัดในขวดแก้วไม่ทำให้คนฉลาดขึ้น) ในเมื่อมันไม่สามารถให้ความสุขกับชีวิตของเขาได้ มิหนำซ้ำเขาต้องเอาความสุขในชีวิตไปแลกกับความสำเร็จ แล้วทำไมคนอย่างเขาถึงจะไม่ยอมและมันกับความฝันของเขาเอง แม้ว่าความฝันที่เขาแลกมาจะถูกฝุ่นจับหนาจนเลอะเลือน แต่มันก็ยังน่าจะให้ความสุขกับชีวิตของเขาได้
อ่านเรื่องนี้แล้วก็ได้มองย้อนกลับมาถึงชีวิตตัวเองว่าทุกวันนี้เรามีความสุขกับชีวิต หรือมีความสุขกับการทำงาน หรือมีความสุขกับครอบครัวมากกว่ากัน แน่นอนว่าถ้าไม่ทำงานก็คงมีชีวิตไม่ได้ มีครอบครัวไม่ได้ แต่ถ้ามีแต่งานแล้วชีวิตต้องแตกสลาย (ทั้งทางกายภาพและทางจิต) ครอบครัวล้มเหลวก็คงไม่ใช่สิ่งที่ดี หรือมีแต่ครอบครัว ไม่มีชีวิต ไม่มีงาน นั่นก็คงไม่ทำให้มีความสุข
อย่าให้ความฝันทำร้ายตัวเราเอง จงซื่อสัตย์กับความฝัน ความฝันเองก็จะต้องตอบคำถามของความจริงได้
..........
คอร์แมนเขียนเรื่องนี้ได้ดี ตัวละครแต่ละตัวสามารถจับต้องได้ มีมิติและความรู้สึกนึกคิดเป็นคนธรรมดาที่เราสามารถพบเจอได้ในชีวิตประจำวัน เนื้อหาไม่หลุดไปจากชีวิตของใครหลาย ๆ คน ทำให้เมื่ออ่านเรื่องนี้จบแล้วสามารถกลับมาคิดถึงตัวเองได้โดยไม่ยากนัก ไม่มีเรื่องที่อ่านแล้วเกินจริง แต่ก็สามารถทำให้ผู้อ่านติดตามเรื่องด้วยความรู้สึกเป็นห่วงและเอาใจช่วยตัวละครในเรื่องได้ตลอด
คงต้องตามหา Kramer VS Kramer มาอ่านเสียแล้ว
Create Date : 20 ตุลาคม 2550
Last Update : 20 ตุลาคม 2550 22:30:23 น.
2 comments
Counter : 1126 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านถึงคำว่า
"อย่าให้ความฝันทำร้ายตัวเราเอง จงซื่อสัตย์กับความฝัน ความฝันเองก็จะต้องตอบคำถามของความจริงได้" แล้ว
อยากอ่านเล่มนี้ค่ะ
โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 125.25.197.10 วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:23:32:58 น.
หนังสือเก่ามากแล้วครับ ไม่ได้บอกปีที่พิมพ์ไว้ แต่คาดว่าคงสิบกว่าปีแล้วครับ กำลังหา Kramer มาอ่านอยู่เหมือนกันครับ เพิ่งเห็นหนังสือของ corman เมื่อปีที่แล้วนี่เอง อ่านแล้วน่าสนใจครับ เขาเขียนเรื่องไม่ยาวนัก ใช้คำไม่เยิ่นเย้อ แสดงความคิดตัวละครได้ชัดเจนดีครับ
โดย:
Zhivago
วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:0:45:15 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Zhivago
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
?
]
มนุษย์เข้มแข็ง
กว่าที่ตนคิดไว้เสมอ
New Comments
Group Blog
บทนำ
หลัง โรง-บาล
ว่าด้วยเรื่องหนังสือ
แวดวงหนังสือ
ประวัติศาสตร์
ดูหนังละคร-ย้อนดูตัว
นอกเรื่อง
Draft
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
20 ตุลาคม 2550
บ้านเกิด เพื่อนเก่า: Corman
All Blogs
ริมฝั่งแม่น้ำหัวใจสลาย: พิบูลศักดิ์
Maze Runner and The Hunger Games
สู่อนันตกาล: เจน ฮอว์กิ้ง
หลังเธอนั้นฉันยันเอง: ริสะ วาทายะ
Beyond Band of Brothers
แว่วเสียงรายา; พนมเทียน
โอเวอร์ตัน แผนลับลวงโลก
มีตำหนิ
จาก big bang ถึงปลาที่ว่ายในเอกภพ
Three cup of tea
มีบ้างพึงกระทำ มีบ้า่งมิอาจไม่กระทำ
หมอผีครองเมือง:The Crucible: Arthur Miller
Norwegian Wood: Murakami
เฮมิงเวย์ เฒ่าผจญทะเล
1984: George Orwell - อำนาจรัฐที่ไร้การควบคุม
บ้าก็บ้าวะ: Ken Kesey
เธอคือชีวิต: Chukovski
แผนพลอยชั่ว: Smith
ก็องดิดด์: Voltaire
ฟาเรนไฮต์ 451: Bradbury
ความน่าจะเป็น: ปราบดา หยุ่น
ทุ่งฝัน: Salinger
หอบน้องหนีนาซี: Serraillier
บ้านเกิด เพื่อนเก่า: Corman
ท้อปบู้ตทมิฬ: Jack London
ฉันจึงมาหาความหงอย: ไพบูลย์ วงเทศ
พระเจ้าเพื่อนรัก: Corman
ของขวัญจากดวงดาว: Mandino and Kaye
คนนอก: Camus
เขาชื่อกานต์: สุวรรณี สุคนธา
เมื่อฮิตเลอร์ขโมยกระต่ายสีชมพู: Kerr
ก้าวรักในรอยจำ: Sparks
หลวงพ่อคามิลโลกับสมภารกร่าง
ตึกคนไข้หมายเลข 6: Chekov
สิทธารถะ: Hesse
โลกียชน: Steinbeck
Friends' blogs
=p o o k p u i=
jonykeano
หมาชายหาด
kandida
kenzen
ปูขาเก เซมารู
PedDg
วรณัย
ผู้สาวเมืองยศ
kreang52
แพนด้ามหาภัย
ยาคูลท์
สาวไกด์ใจซื่อ
hesse004
แม่ไก่
แค่เพียงรู้สึกสุขใจ
ขามุง
January Friend
พุกไม้
AngelTomorrow
the grinning cheshire cat
หมอแมว
anfunkel
chim
grappa
I will see U in the next life.
narumoltama
Charlotte Russe
masharee
roybilan
birdwithnolegs
my-codename-v
Clear Ice
Webmaster - BlogGang
[Add Zhivago's blog to your web]
Links
ห้องพักแพทย์
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
"อย่าให้ความฝันทำร้ายตัวเราเอง จงซื่อสัตย์กับความฝัน ความฝันเองก็จะต้องตอบคำถามของความจริงได้" แล้ว
อยากอ่านเล่มนี้ค่ะ