สู่อนันตกาล: เจน ฮอว์กิ้ง

อ่าน "สู่อนันตกาล ชีวิตฉันและสตีเฟน ฮอว์กิ้ง" เขียนโดย เจน ฮอว์กิ้ง ภรรยาคนแรก 620 หน้าแล้วรู้สึกหม่นหมองไปตลอดวัน

สตีเฟน ฮอว์กิ้ง เป็นนักฟิสิกส์ผู้ปราดเปรื่อง ถูกกักขังไว้ในร่างกายตัวเองด้วยโรค motor neuron disease เขาค่อย ๆ สูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อส่วนต่าง ๆ ของร่างกายทีละน้อย สวนทางกับแนวคิดทางฟิสิกส์ที่ก้าวหน้าของเขา และท้าพนันได้ว่าพออ่านเรื่องที่เขาเขียน(ให้ชาวบ้านทั่วไปอ่าน)จบแล้วจะรู้สึกว่าเรารู้จักเอกภพของเราน้อยกว่าก่อนจะอ่านอีกมาก

ชีวิตของเขาประหนึ่งกำลังก้าวเข้าไปสู่ "ขอบฟ้าเหตุการณ์-event horizon" ณ ที่ที่กาลเวลาถูกยืดขยายออกไปจนไม่มีที่สิ้นสุด โลกทั้งใบหมุนวนอยู่ต่อหน้าในขณะที่ตัวเองได้แต่นั่งนอนอยู่บนเตียงเฝ้าดูมันโดยไม่อาจเหนี่ยวรั้งหรือทักท้วงใด ๆ ได้ เขาเคลื่อนไหวตัวลำบากขึ้นเมื่อโรคนี้รุมเร้ามากขึ้น เขาเขียนได้ช้าลง พูดได้น้อยลง กินอาการโดยใช้เวลานานขึ้นด้วยชนิดของอาหารที่จำกัด ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากภรรยา ลูก ผู้ร่วมงาน เพื่อน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ว่ามาก็ไม่ได้ทำให้ความปราดเปรื่องทางความคิดของเขาลดน้อยลง

เจนพบสตีเฟนตั้งแต่ทั้งคู่ยังเป็นเด็ก เธอรู้จักเขาตั้งแต่ก่อนตัวเขาจะป่วยด้วยโรคนี้ เธอตัดสินใจแต่งงานกับเขาทั้งที่รู้ว่าชีวิตของเขาอาจดำเนินต่อไปได้อีกไม่นาน (สตีเฟนผ่านเหตุการณ์เฉียดตายอันเป็นผลจากโรคนี้มาตั้งแต่ ค.ศ. 1963 จนถึงปัจจุบัน ปี 2013 ยังมีชีวิตอยู่)

เจนค่อย ๆ พาเราเข้าไปมีส่วนร่วมในชีวิตเธอตั้งแต่ปลายวัยรุ่นจนถึงวันที่ต้องแยกทางกันกับนักฟิสิกส์ผู้นี้ ตั้งแต่รู้ว่าเขาเป็นโรคนี้เมื่อก่อนจะแต่งงานกัน ไปจนถึงความยากลำบากในการใช้ชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา การมีลูก และการใช้ชีวิตส่วนตัวของเธอเอง

ในช่วงแรก การเป็นนักฟิสิกส์ที่กำลังจะพิการและเพียรพยายามเสนอทฤษฎีใหม่ ๆ นั้นทำให้ชีวิตของเขาและครอบครัวต้องพบกับความยากลำบาก แต่ในระยะหลังที่แวดวงฟิสิกส์ยอมรับเขาว่าเป็นคนที่อยู่แนวหน้า ครอบครัวของเขาก็ต้องพบว่ามันมีความยากลำบากมากยิ่งขึ้นกว่าตอนที่เขายังไม่เป็นที่รู้จักเสียอีก

เบื้องหลังความสำเร็จของบุรุษ ย่อมต้องมีสตรีอย่างน้อยหนึ่งนางเป็นผู้คอยสนับสนุน เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน เจน ฮอว์กิ้งนับเป็นผู้เสียสละแทบทุกสิ่งที่เธอพึงจะให้กับเขาได้ เธอพาเราผ่านเข้าไปในชีวิตอันยากลำบากแสนเข็ญ ทั้งในฐานะภรรยาและแม่ของลูกสามคน จนถึงการเป็นนักศึกษาปริญญาเอกที่ต้องดูแลสามีพิการและต้องการการดูแลยิ่งกว่าลูกคนหนึ่งเสียอีก

ความมีชื่อเสียงของสตีเฟนทำให้เขาเป็น "บุคคลสาธารณะ" และดูเหมือนสตีเฟนจะชมชอบกับมันไม่น้อย แต่มันก็มีค่าใช้จ่้ายที่ต้องใช้แลกมาสำหรับความความโด่งดังนั้น และคนที่ต้องจ่ายให้กับมันมากที่สุดไม่ใช่สตีเฟน

เจนนำเราผ่านชีวิตช่วงต่าง ๆ ของเธอและสตีเฟนอย่างช้า ๆ เราจะค่อย ๆ ซึมซับประสบการณ์และความรู้สึกที่เธอมีหรือผ่านพบไปเหมือนหนึ่งเราอยู่ร่วมในเหตุการณ์นั ๆ ด้วย และเธอทำมันได้ดี (เจนจบปริญญาเอกทางภาษาศาสตร์) เรารู้สึกหดหู่ หม่นหมอง ดีใจ โศกเศร้า และรู้สึกทุกอย่างตามที่เธอพบด้วยความซื่อสัตย์ในสิ่งที่ตัวเองเขียน

เธอไม่ปฏิเสธว่าเธอพบกับ "ใครคนหนึ่ง" ในระหว่างที่ชีวิตสมรสของเธอยังไม่แตกแยก เธอบอกเราว่าเธอซื่อสัตย์กับสตีเฟนมากเท่าที่ผู้หญิงคริสเตียนในยุคอุดมคติคนหนึ่งจะทำได้ การหย่าร้างกับสตีเฟนไม่ได้เกิดจากเธอ แต่เป็นเหตุภายนอกอันเนื่องมาจากความมีชื่อเสียงและการป้อยอจากคนรอบข้างของสตีเฟน

เราไม่รู้ความจริงทั้งหมดหรอก เราเพียงรู้ความจริงด้านหนึ่ง แต่ถึงอย่างไรเราก็รู้ว่ามันเป็นความจริงด้านที่เจ็บปวด และโดยเฉพาะอย่างยิ่งใครที่เคยต้องดูแลญาติใกล้ชิกสักคนที่มีความพิการอย่างรุนแรง ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นสามี ภรรยา ลูก หรือบิดามารดา มันเจ็บปวดเสมอหากเราต้องย้อนความรู้สึกกลับไปช่วงนั้นอีกครั้ง มันเป็นเรื่องที่เราไม่สามารถลืมได้ เราอยากเก็บสิ่งดี ๆ รวมไปถึงความรู้สึกดี ๆ เอาไว้ให้ได้ตลอดกาล หรือเอามันไปวางไว้ที่ขอบฟ้าเหตุการณ์ให้เวลานั้นยืดขยายไปจนเป็นอนันต์ แต่โลกที่แท้จริงมันเจ็บปวดเช่นนี้แหละ

หากท่านมีโอกาสได้พบหนังสือหนาหกร้อยกว่าหน้าเล่มนี้ หน้าปกเป็นรูปผู้หญิงผมยาวคนหนึ่งถ่ายคู่กับชายหนุ่มใส่แว่นหนาเตอะคนหนึ่ง จงหยิบมันขึ้นมาอ่านเถิด

Create Date : 20 กรกฎาคม 2556		0 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2556 0:36:03 น.
Counter : 1901 Pageviews.
Share Tweet