|
คือรักคือดวงใจ (Be My Girl)
 ผู้แต่ง: แอลลี่
สำนักพิมพ์: มันดี
พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2550
ราคา 155 บาท
หัวใจของคุณหนูแสนใสตกอยู่ในอันตราย
เมื่อพ่อเพลย์บอยตัวร้ายมั่นหมายจะคว้ารักปักใจปอง
ต่อให้ใครมาขวาง ก็ไม่หวั่น
...
ก็เผลอใจไปแล้วนี่
* * * * * * * *
เล่มนี้เป็นเหตุการณ์ก่อน Be My Man
ศศินุชโดน วศิน ถามว่า "คุณหลงรักผมใช่ไหม?" แล้วก็บอกให้เธอลาออกเพราะเธอทำงานอย่างที่เขาต้องการไม่ได้ สาวหัวอ่อนอย่างเธอถึงกับช็อค สับสนและหมดความมั่นใจ เพราะเธอพยายามกับงานนี้อย่างเต็มที่ เนื่องจากอยากอยู่ใกล้วศินที่เป็นทั้งเจ้านาย เพื่อนบ้านและหนุ่มในฝันของเธอ
ระหว่างนั่งรถกลับกับวศินที่มีสีหน้าบึ้งตึง เธอจึงประชดด้วยการลงจากรถไปขึ้นรถของ มุรธา เพลย์บอยประจำออฟฟิศที่โทรมาบอกว่ารถเขาจ่อท้ายรถของวศินอยู่ตอนนี้ มุรธาพาศศินุชไปที่ห้องเพราะมีแผนแอ้มสาว แต่ก็ถึงกับอึ้งกับความไร้เดียงสาของเธอ เลยเก็บเขี้ยวไว้เป็นการชั่วคราวเพื่อหวังผลระยะยาว
แต่ในที่สุด เพลย์บอยก็ต้องถอดเขี้ยวเป็นการถาวร กลายเป็นแมวนอนหวดให้ศศินุชและญาติผู้ใหญ่ของเธอจัดการอบรมบ่มนิสัยเสียใหม่
จขบ. ไม่อินกับเล่มนี้ถึงขนาดเปิดกลับไปกลับมาอย่าง Be My Man เพราะพระเอก-นางเอกเล่มนี้เป็นแนวที่พบบ่อยในนิยายรักพาฝัน นั่นคือ นางเอกเป็นสไตล์คุณหนูอ่อนต่อโลก อ่อนหวานน่ารัก (เล่มนี้เพิ่มคุณสมบัติ "น้องค่ะ" ไปด้วย เธอ "ค่ะ" อย่างเดียว) พระเอกเจ้าชู้เล่ห์เหลี่ยมแพรว ตั้งใจจีบเล่น แต่กลับมาเกยน้ำตื้นที่ความหวานของนางเอก วศิน..ตัวร้ายในเล่มนี้..ก็ไม่ได้ร้ายสะใจเป็นพิเศษ (แค่โง่  )
จุดที่ชอบในเล่มนี้คือการใส่ "ความเป็นจริง" ในช่วงท้าย ให้ผู้ใหญ่เข้ามาแทรกและทดสอบความรักของมุรธา เป็นบททดสอบที่เปลี่ยนเสือเป็นแมวขนานแท้ เหมือนจะบอกคนอ่านกลาย ๆ ว่าถ้าปล่อยให้ฝ่ายหญิง "ค่ะ" อยู่คนเดียว ความรักนี้อาจสั้นและดูไม่มีค่าเท่าที่ควร ในขณะเดียวกัน ช่วงที่ทั้งคู่แยกกันก็เป็นการเสริมสร้างศศินุชให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ไม่ใช่ไข่ในหินอย่างเก่า
อีกจุดที่ชอบคือฉาก "สอง ส." (ไม่ได้ย่อจาก สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เด้อ) ในเรื่องล่อทีเดียวสามยก  ค่อยสมราคาคุยหน่อยว่าพระเอกเป็นเสือผู้หญิง สามยกไม่ซ้ำลีลา นางเอกขึ้นเหนือล่องใต้ มีเปลี่ยนสถานที่อีก ว้าว เหมือนนางเอกอยู่ ๆ ข้ามขั้นจากอนุบาลไปมหาลัยเลยนะเนี่ย
... แน่นอนว่าคนแต่งใส่ "ความเป็นจริง" มาชะลอความจั๊กกะดึ๋ยของคนอ่าน ด้วยการให้ผู้ใหญ่ตำหนิทั้งคู่เมื่อจับได้ และสั่งให้พระเอกถือศีลสองปีแน่ะ โหดร้ายต่อเพศชายยิ่งนัก ขอประท้วง (แต่พอครบกำหนด นางเอกก็แอบกลับมาทบทวนบทเรียนกับเขาก่อนไปหาป้า ถือว่าเจ๊ากัน เอิ้กๆ)
สรุปว่าเป็นแนวโรแม้งแบบไม่มอมเมา (หรือเมาแค่พองาม) อีกเล่มค่ะ
-- หลังจากนี้ สปอยล์นิดหน่อย --
ในเรื่อง หลังจากมุรธาคบกับศศินุชสักพัก ก็เกิดตบะแตกกับภาพยั่วตายวนใจของสาวเจ้ายามปล่อยตัว เลยลงมือแค่ภายนอก เสร็จแล้วทั้งคู่ก็ไม่ค่อยกล้าสนิทกันอย่างเก่า มุรธาเลยบอกเลิกนางเอกไปหาสาวที่เคยชอบชื่อแนน คราวนี้ทำกิจกรรมกันทุกคืน คืนละหลายครั้ง จนพระเอกโอดเพลงอุกาฟ้าเหลือง ข้อยบ่ไหวแล้ว ยกธงขาวจากสาวนักแส้ (ขำกลิ้งตรงฉากนี้)
อ่านจุดนี้แล้วแอบคิดว่าสุดท้ายแล้ว ผู้ชายยามอัดอั้นมาก ๆ ก็ใช้น้องชายคิดมากกว่าสมอง ถ้าสมมติว่าแนนเป็นสาวปกติ ไม่แรงแบบในเรื่อง นางเอกเรื่องนี้คงตกกระป๋องชัวร์
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2550 |
|
10 comments |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2550 10:24:58 น. |
| Counter : 2655 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
ผู้แต่ง: แอลลี่
)
ค่อยสมราคาคุยหน่อยว่าพระเอกเป็นเสือผู้หญิง สามยกไม่ซ้ำลีลา นางเอกขึ้นเหนือล่องใต้ มีเปลี่ยนสถานที่อีก ว้าว เหมือนนางเอกอยู่ ๆ ข้ามขั้นจากอนุบาลไปมหาลัยเลยนะเนี่ย 
จดเงียบๆแล้วจากไป 