..๏ ลมเลยลมพัด..........ลมกวัดแกว่งไกว
บุบฝาใดใด...................หวั่นไหววังเวง
พลิ้วต้นโอนอ่อน..........โยกคลอนนั้นเอง
ปรากฏบทเพลง...........บรรเลงกานท์กวี ฯ
..๏ ไพเราะเพราะนัก....ดั่งนักดนตรี
เก่งฉกาจมากมี...........ท่วงทีปรีดา
ครั้นพลิ้วลิ่วลู่..............ช่างดูตระการตา
ดั่งนาฎลีลา..................เริงร่าร่ายรำ ฯ
..๏ กิ่งก้านซ่านไหว......ทิวใบเนื่องนำ
บังเกิดเลิศล้ำ...............ยิ่งย้ำทำนอง
เอียดเสียดเบียดกัน.....ลดหลั่นแคล่วคล่อง
โน้มเหนี่ยวเกี่ยวดอง....ช่างคล้องจองจริง ฯ
..๏ ยามย้ายส่ายทรง....ต่างตรงแอบอิง
สันต์สุขทุกสิ่ง...............ก้านกิ่งก่ายเกย
ดอกแย้มแง้มกลีบ........เสมือนรีบเปิดเผย
ยามลมรำเพย..............ชมเชยกลิ่นหอม ฯ
..๏ กลิ่นฟุ้งคลุ้งขจาย....มั่นหมายเด็ดดอม
หมายใจใคร่ถนอม........ยินยอมหรือไร
หากล่วงคืนวัน..............เฉิดฉันตลอดไป
คงความล้ำวิไล.............เผื่อใครเชยชม ฯ
..๏ แม้นด้อยน้อยค่า......โสภาสวยสม
พรักพร้อมต้องลม.........ใครชมเพลิดเพลิน
ดอกหญ้าระเริงรื่น........ดาษดื่นเกินประเมิน
ยังเสียงเสนาะเกิน.........จำเริญหัวใจ ๚ะ๛
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
