|
อ่อนไหว  ..๏ สายลมแผ่วแนวไผ่พลันไหวหวั่น
ลำเคียงกันก่ายเกยเลยเสียดสี
บังเกิดเสียงจากปล้องก้องราตรี
ทำนองมีเสียงเสนาะไพเราะดัง
ใบรีเรียวเพรียวพัดสะบัดกิ่ง
ไม่แน่วนิ่งโยกย้ายส่ายหน้าหลัง
บ้างลู่ลมเรียงรายคล้ายลำพัง
ดุจชวนฟังเพลิดเพลินจำเริญใจ
มีบางปล้องต้องเอียงดังเลี่ยงหลบ
บ้างกระทบเบียดบังยังลำใหญ่
มีเอียดเสียดสอดแทรกแหวกกิ่งใบ
เสียงเปลี่ยนไปหลายหลากหากฟังเพลิน
ครั้นลมแรงแข็งขันพลันลู่ริ้ว
ใบปลิดปลิวลอยล่องต้องห่างเหิน
สีซีดสดหลากใบคล้อยไกลเกิน
ต่างดำเนินแยกย้ายตามสายลม
ยามลมพัดสะบัดกิ่งชิงโดดเด่น
ปล้องพลอยเอนเอียงบ้างช่างเหมาะสม
กอกวัดไกวกิ่งแกว่งตามแรงลม
ช่างน่าชมยิ่งนักประจักษ์ตา
ครั้นลมนิ่งอิงกันไม่หวั่นไหว
ปล้องกิ่งใบสงบครันชักหวั่นผวา
หากเมื่อลมพัดผ่านซ่านอุรา
คืนชีวากอไผ่ให้ไหวตาม
การแข็งขืนยืนเด่นเช่นไม้ใหญ่
พายุใดข่มเหงสิ้นเกรงขาม
เพื่อท้าทายแรงลมโหมคุกคาม
ผ่านย่ำยามอาจโค่นลำต้นตาย
จงลู่เอนเช่นไผ่อันไหวอ่อน
ลมยอกย้อนผ่อนปรนจนห่างหาย
ประคองตนพ้นผ่านภยันตราย
พายุคลายคงเด่นงามเช่นเคย ๚ะ๛ |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 28 29 30 31 |
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
