อมก๋อยและรอยยิ้ม


๗ - ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๐





ท่ามขุนเขากลางพนาดาวดารดาษ
ท่ามบรรยากาศไมตรีจิตมิตรสหาย
ท่ามข้าวของเนืองนองมองเรียงราย
ท่ามความหมายรื่นรมย์อุดมการณ์





แม้นเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแสนสาหัส
ด้วยเส้นทางป่ารกชัฏอัตคัตผ่าน
รู้ !.. อีกฟากโพ้นนั้นแสนกันดาร
เขาเล่าขานชาวป่าปากะญอ




เสียงหัวเราะหยอกเย้าราวพี่น้อง
เกิดจากความปรองดองใช่ร้องขอ
ไม่มีความแตกแยกแผกเหล่ากอ
ต่างแต่งแต้มเติมต่อสายสัมพันธ์





เปิบข้าวเหนียวเคี้ยวหมูดูเอร็ดอร่อย
ถึงมีน้อยก็แบ่งให้ไม่เดียจฉันท์
จะมาจากแหล่งไหนไม่สำคัญ
ต่างแบ่งปันเสบียงเยี่ยงคุ้นเคย




มิตรภาพตราบสิ้นทั้งดินฟ้า
สมเจตนาเปรมปรีดิ์พี่น้องเอ๋ย
ทุกสัมผัสเกินคำนำภิเปรย
กาลล่วงเลยทั้งหมดยังจดจำ





เริ่มต้นวันเดินทางกระทั่งเช้า
ผ่านขุนเขาลำธารละหานฉ่ำ
ค่ำคืนที่ดื่นดาวพราวระบำ
น้ำค้างพร่ำไอหมอกหยอกเยียบเย็น




รำลึกถึงรอยยิ้มของเด็กน้อย
และชาวดอยที่ลำบากทุกข์ยากเข็ญ
หนาวปีนี้คงสบายคลายลำเค็ญ
และกลายเป็นความอบอุ่นละมุนละไม





ขอบคุณเอื้องอังกูรก่อการคิด
และมวลมิตรผู้เอื้อเฟื้อจุนเจือให้
บุญร่วมสร้างมหาศาลธารน้ำใจ
จักสืบสานต่อไปในปณิธาน





Create Date : 15 ธันวาคม 2550
Last Update : 15 ธันวาคม 2550 11:41:27 น.
Counter : 886 Pageviews.		  
1 comments
Share
  
เห็นแล้ว
มีความรู้สึก
ร่วมยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ
โดย: คนสาธารณะ วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:21:52:54 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

จังงัง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ธันวาคม 2550

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
16
17
18
19
21
22
23
25
26
27
28
29
30
 
 
15 ธันวาคม 2550
All Blog