..๏ ดารดาษแดงประทับประดับช่อ
ลานลออชมพูพราวและขาวสด
เลื่อมลดาค่าพอชะลอพจน์
พเยียยศยั่วพยางค์ให้วางมา
ร้อนรุ่มสุมไล่หัวใจจี้
อาจดับด้วยมาลีอันมีค่า
เพื่อเยือกเย็นเหยาะลงตรงอุรา
ทุกดอกแห่งบุปผาล้วนสมบูรณ์
ชบาไพรไร้กระถางกลางกระท่อม
อาจมิหอมเช่นกุหลาบใช่สาบสูญ
ค่าแจกันกุก่องอาจกองกูณฑ์
หากจรูญกลับจรายหัวใจเรา
กลิ่นจรุงฟุ้งหอมดอมด้วยจิต
หากแค่พิศเพียงผาดประกาศเขลา
ด้วยคุณค่าน้อยใหญ่ใช่ยิ่ง-เยาว์
มากแง่เงางดงามควรตามดู ๚ะ๛
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
