|
นับเวลาถอยหลัง ๏ นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน หลับตาย้อนเรื่องราวคราวผ่านผัน สิบสองเดือนสามร้อยหกสิบห้าวัน มากสุขสันต์เคล้าคลุกทุกข์ปนเป
เผลอแป๊บเดียวพ้นผ่านอีกขวบปี งานเลี้ยงมีเพื่อนชวนให้สรวลเส พรรคพวกนัดกินลมชมทะเล แล้วเตร็ดเตร่ตามภูดูเดือนดาว
แต่ปลายเดือนงานรุมสุมท่วมหัว เพื่อนมายั่วหยิบหมอกหยอกลมหนาว เราหมดหวังกระทั่งแหงนดูดาวพราว แถมนั่งหง่าวง่วงเหงาเฝ้าหน้าจอ
คนอื่นอื่นท่องเที่ยวกันสุขใจ คงปราศใครหน้าเศร้าดุจเราหนอ งานไอทีเงินเดือนเหมือนเกินพอ นึกแล้วท้องานประชิดคิดไม่ทัน
งานรื่นเริงปีใหม่ไม่ว่างเที่ยว ต้องโดดเดี่ยวทำงานหัวบานนั่น เพราะภาระหน้าที่ที่ผูกพัน ยากจัดสรรเปลี่ยนตัวผู้ทำแทน
นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน รำลึกย้อนแบบอย่างพร้อมวางแผน หลังปีใหม่จะท่องไปทั่วทุกแดน แล้วโลดแล่นเยือนถิ่นจินตนาการ
จะพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า ขี่เมฆาเกี่ยวรุ้ง ณ สวรรค์สถาน เอื้อมเด็ดดอกดาริการะย้าบาน สุขสราญประทังใจที่ไหวเอน
ซบจันทราต่างหมอนหนุนนอนฝัน แก้มแนบจันทร์นวลเจ้าหยอกเย้าเล่น ปล่อยโลกลอยละล่องไปไร้กฎเกณฑ์ ปลดหลักการหลีกเร้นเรื่องหลอกลวง
มหรรณพจบสายสมุทรสิ้น จะเริงรินรื่นระลอกให้ใหญ่หลวง แล้วหยอกเอินแก่งเกาะออเซาะทรวง สดับท่วงทีท่าชลาลัย
เพียงดื่มด่ำอมฤตสฤษฏ์รุ่ง ประดับปรุงปรัศนาอัชฌาสัย พักโลกร้อนนอนหนาวผะผ่าวไป มิปรารถนาสิ่งใดในชีวี ๚ะ๛
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 16 17 18 19 21 22 23 25 26 27 28 29 30
|