อัพเดทเดือนมีนาปี50ค่า ....."เมื่อแม่ค้าเจอนักเลง".. เดือนที่แล้วค่ะ...เกือบมีมวยกับไอ้นักเลงบ้านนอก สงสัยจะเพิ่งเข้ากรุง....เค้าคงลืมตัวไปว่านี่ไม่ใช่ตำบลว่ากรูนิหว่าน่ะค่ะ... ที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกนะคะ...แค่แนนเอารถมาจอดหน้าร้านตัวเอง แต่บังเอิญ ด้วยความกลัวว่าท้ายรถจะยื่นมากเกินไปเลยพยายามขับชิดด้านใน เพียงแต่ว่า แค่ขยับรถใกล้กับไอ้มอเตอร์ไซด์คันหนึ่งที่จอดอยู่หน้าร้านแนนเหมือนกัน.....ยังไม่ทันจะชนไอ้มอเตอร์ไซด์นี่เลย .....แหม!! นึกว่าเจ้าของเป็นใคร "ไอ้นักเลงบ้านนอก" เดินมาด้วยสีหน้าเหี้ยมสุดฤทธิ์....แต่ด้วยความที่ฉันเองไม่ได้คิดว่าจะมีเรื่องอะไร เพราะไม่ได้ชนรถเค้าซักหน่อย ....และไอ้นักเลงคนนี้ฉันก็เคยเห็นหน้า เพราะมันคือ สามีของลูกจ้างร้านนกคนสวยกลางซอยของฉันนี่เอง... .....ไอ้เราเห็นเค้าเกิดมาก็รีบลงจากรถ แล้วบอกว่า "พี่เองๆๆๆ ...ไม่ได้ชนนะจ๊ะ " ......ไอ้บ้านักเลงมันมองหน้าแล้วพูดว่า "อ้อ!! นึกว่าใคร " แล้วมันก็โยนหมวกกันน็อคของมันลงพื้น เสียงก็ดังซิคะ ดังตุ๊บ!! ..อารายฟ่ะ !! โยนหมวกกันน็อคใส่เราทำไมฟ่ะ ชนก็ไม่ได้ชน ...... แล้วไอ้นักเลงมันก็ก้มลงเก็บหมวกของมันเอง แต่ตามันจ้องฉันอยู่น่ะซิคะ.......แล้วมันก็เดินหันหลังกลับไป ...ไอ้เราก็ยืนงงอยู่ แล้วก็พูดว่า "เวอร์จริงๆเลย"..... .....เพียงแค่คำนี้คำเดียวเท่านั้น ...ไอ้นักเลงบ้านนอก มันหันหลังกลับมา แล้วก็เอาตัวมีชิดกับฉัน แล้วก็ ด่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..........ไอ้ด่าอะไรเนี่ย คำพูดมันแปลกๆ จับใจความได้นิดหน่อยว่า " ตะกี้พูดว่าอะไร (ปล.มันตระโกนใส่หูฉันค่ะ)"...." พูดทำไม พุดออกมาได้ยังไง อยากมีเรื่องเหรอ .." อะไรประมาณนี่น่ะค่ะ......แหมจะบอกว่า วันนี้วันโชคดีของมันนะคะ เพราะวันนี้ฉันอารมณ์ดี เลยไม่ได้สนใจอะไรที่มันพูดเท่าไหร่ ไอ้เราก็ได้แต่พูดว่า "ไปๆ กลับไปร้านตัวเองได้แล้ว พอได้แล้ว หยุดได้แล้ว "......พอมันด่าฉันเสร็จมันก็เดินกลับไป.... .......อารายฟ่ะ ...ไปกินรังแตนมาจากไหนไม่รู้ ... ไอ้เราก็เริ่มนั่งหน้าเครียดกับพี่เนแล้วว่า มันด่าเราทำไมฟ่ะ ...เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย....ตอนนั้นก็ประมาณ เที่ยงคืนแล้ว คนก็ทะยอยกลับบ้านกันแล้ว...เลยไม่มีพยานเลยเรา ว่าเค้าเดินมาด่าเราก่อนนะ.....ซักพักหนึ่งไอ้นักเลงบ้านนอกมันเดินออกมากับแฟน แทนที่มันจะจบ ...มันคงจะเป็นโรคประสาท มันเข้ามาว่าฉันในร้านอีก....จับใจความได้นิดหน่อยว่า.." ผมไม่ต่อยผู้หญิงหรอก พรุ่งนี้พี่ไปเอาพวกพี่มาเลย หรือไม่ก็ไปพาแฟนพี่มาเลย .... " ..สงสัยจะบ้าจริง ...กรูยังไม่มีแฟนเฟ้ย" ในใจฉันมันก็ขำนะ มันท้าให้เอาแฟนมาต่อยกับมันเนี่ย ไอ้บ้า...แทงใจดำฉันนะเฟ้ยไอ้น้อง... และแล้วมันก็ด่าๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เราก็พูดไปว่า "พอได้แล้ว กลับไปได้แล้ว หยุดได้แล้ว " มันก็ยังคงด่าๆๆๆ จนแฟนมันบอกว่า "พอได้แล้ว ...อายคนอื่นเค้า" แล้วไอ้นักเลงก็เดินไปที่รถมอเตอร์ไซด์แล้วก็ขี่กลับไปกลับแฟนตัวเอง...... .....เฮ้อ!! อารายของมัน สงสัยของจะขึ้น..... .......นั่นคือเหตุการณ์ผ่านมาประมาณเกือบ 2ปีที่แล้วนะคะ..... ....."เมื่อนักเลงเจอแม่ค้า..">.. ....แหม!!...นึกว่าจะจบไปแล้ว...... เมื่อเดือนที่แล้วค่ะ...แนนไปเปิดร้านเอง ไปตอน 6โมงแล้ว..น้องกล่วยเปิดประตูข้างหน้า ส่วนแนนเปิดประตูด้านข้าง...ตอนที่แนนเปิด สายตามันเหลือบไปเห็น ไอ้หน้าคุ้นๆมันเดินมาใกล้ๆ และก็จ้องแนนอย่างกับจะกินเลือด..เชอะ!! มองทำไงฟ่ะ ?? ไอ้เราก็ยอมใครซะที่ไหน เลยมองมันกลับ..... ...แค่นั้นเอง มันเดินเข้ามาชิดตัวฉันอีกแล้ว แล้วมันก็พูดว่า "..ง มีปัญหาอะไรมามองหน้า กรู ..._ง นึกว่า_ง เก่งนักเหรอ......กรูไม่กลัว_ง หรอก "... ...อะไรอีกแล้วฟ่ะ!! แต่มันบังอาจขึ้น มึง กูกับฉันเหรอ ...ฉันเป็นใคร เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดจา มึงกรูกับฉัน ......ชักโกรธ โกรธธธมากกกกกก "ไปโรงพักกันเลยดีกว่า " ฉันก็ตระโกนกลับเหมือนกัน ..เพราะท่าทางคงจะจบยาก พอดีพี่เนขับรถผ่านมา แนนเลยขึ้นไปที่รถแล้วบอกพี่เนว่า "ไปโรงพักลุมพินีเลยพี่เน".....ไอ้บ้านักเลงบ้านนอกนั่น มันก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซด์มัน แล้วขับมาปาดหน้ารถแล้วตระโกนใส่ฉันอีกว่า "_ง แน่นักใช่มั๊ย _งระวังตัวให้ดี _งเจอดีแน่ ".........ชะชะชะ !! กล้านักนะไอ้หนู ฉันเลยตระโกนกลับไปว่า " ไปโรงพักเลย ไปเดี๋ยวนี้เลย " แต่สีหน้าฉันตอนนั้น ก็โกรธเลือดขึ้นหน้าเหมือนกันนะคะ .... .....ช่วงที่พี่เนขับรถไปสน.ลุมพินี..แนนโทรไปหาพ่อ บอกว่า "ไอ้นักเลงบ้านนอกมันมาหาเรื่อง ตอนนี้กำลังไปโรงพัก พ่อออกมาด่วนนะคะ แนนรอพ่อที่โรงพักนะคะ". ..นั่งเอามือตบๆๆๆที่หัวใจตัวเองเบาๆ แล้วคิดว่า อย่าโกรธๆๆๆๆๆ เพราะรู้ตัวว่าถ้าโกรธมาก มันจะแรง ต้องระงับอารมณ์โกรธของตัวเองก่อนที่จะไปถึงโรงพัก..นั่งเอามือตบๆๆหัวใจเบาๆ จนความโกรธเริ่มค่อยๆหายไป...... ....พอถึงโรงพัก ไอ้นักเลงมันทำท่าโทรศัพท์ พูดเสียงดัง เหมือนว่ามันใหญ่ ....... ตำรวจถามว่า"มาทำมั๊ยกัน"....ไอ้นักเลงมันมองหน้าฉันแล้วตระโกนใส่ฉันอีกว่า "จะเอายังไง"....ฉันไม่พูดกับแกให้เสียศักดิ์ศรีหรอก ..ฉันหันไปพูดกับตำรวจว่า "มาแจ้งความค่ะ ...ว่า โดนไอ้ผู้ชายคนนี้(มือฉันก็ชี้ไปที่ไอ้นักเลงนั่น) มันข่มขู่จะทำร้ายร่างกายค่ะ"....... ...ชะชะชะ เป็นไง อึ้ง!! อึ้งกิมกี่ !พี่เนก็อึ้ง! พี่เนกระซิบถามว่า คิดมุขนี้ได้ยังไงเนี่ย เพราะพี่เนยังไม่รู้เลยว่า มาโรงพักทำไม.........ตำรวจก็บอกว่าให้เข้าไปแจ้งความข้างในห้อง....ไอ้ก็เดินเข้าไปในห้องใหญ่ๆ มีตำรวจนั่งเรียงๆกันอยู่...ตรงข้างมีชาวบ้านมาแจ้งความอะไรกันเนี่ยค่ะ แต่มีไม่กี่โต๊ะ..." ....."เมื่อนักเลงกับแม่ค้าเจอตำรวจ..".. ...แนนกับพี่เนก็นั่งรอตำรวจให้ว่างซะก่อน....ช่วงรอก็ได้ยินไอ้นักเลงมันพูดโทรศัพท์ว่า "เค้าให้กูมาโรงพัก กูก็มา แต่กูไม่รู้ว่าให้กูมาทำไม....แต่เค้าบอกว่า มาแจ้งความว่าถูกข่มขู่ทำร้ายร่างกาย "...... เป็นไงล่ะไอ้น้อง เจอมุขพี่...... ...ซักพักตำรวจก็เรียกเข้าไปนั่งคุยทั้งสองคน ฉันเล่าก่อน ...ก็เล่าแบบที่พิมพ์ข้างบนน่ะค่ะ ....เล่าจบ ตาไอ้นักเลงบ้านนอกเล่าบ้าง...มานก็เล่าแบบที่ฉันเล่านี่แหละค่ะ แต่มันบอกว่า "หมวกกันน็อกของผมหล่นแบบที่พี่เค้าบอก...แต่มันเสียงดังไปหน่อย "....... ..หน่อยๆๆ!! หมวกกันน็อคหล่นหรือแกจงใจโยนลงฟ่ะ ...ด้วยความที่ ทนไม่ได้มันโกหก ไอ้เราเลยพลั้งปากพูดไปว่า "ไม่จริงค่ะๆๆ เค้าจงใจทำใส่ค่ะ" ...... ...ตายแล้ว!! หน้าแตกเลยเรา เพราะ..คุณตำรวจบอกว่า ระหว่างที่คนหนึ่งเล่าห้ามอีกคนขัดขึ้นมา ไม่งั้นจะไม่ให้พูดอีก......อายเลย เพราะคุณตำรวจสุดหล่อบอกว่า "คุณคับรักษากติกาด้วย...เค้าเล่าอยู่ คุณห้ามพูดแทรงระคับ".....ไอ้เรารีบหดหน้าลงแล้วพูดว่า "ค่ๆๆๆ.."... ...พอมันเล่าจบ ตำรวจถามว่า แล้วฉันจะเอายังไง ฉันก็บอกว่า "เอาเป็นว่ามาแจ้งความค่ะ ว่า โดนข่มขู่ทำร้ายร่างกาย ด้วยคำพูดตะกี๋ที่ว่า "มึงเก่งนักใช่มั๊ย มึงระวังตัวให้ดี มึงเจอดีแน่"....เนี่ยค่ะ ประโยคนี่ ขอแจ้งความ"....คุณตำรวจก็ถามว่า มีอีกมั๊ย ไอ้เราก็นึกไม่ออก เลยบอกว่า "เดี๋ยวรอผู้ใหญ่มาก่อน".......เพราะใจคิดว่า ถ้ามาแจ้งแค่นี้ พอกลับไปที่ร้านไอ้นักเลงบ้านนอกมันก็มาหาเรื่องอีก ไม่ได้ ต้องเอาให้มันเข็ดจะได้จำ เล่นกับใครไม่เล่น ฉันไม่ยอมหรอกนะคะ ด้วยพื้นฐานฐาะนะครอบครัว และตำแหน่งหน้าที่การงานของพ่อ ฉันจะเล่นมันให้ถึงที่สุด.......เพราะว่าพ่อได้ทำการโทรไปบอกกับผู้การเรียบร้อยแล้วว่า ..."ลูกสาวผมมีเรื่องกับนักเลง ตอนนี้อยู่ที่สน.ลุมพินี"....... ....เอาซี่!! แกโดนฉันเล่นกลับแน่ไอ้บ้านนอก ....."เมื่อตำรวจกับนักเลงเจอคุณพ่อ".. ...ขณะที่นั่งรอพ่อ...อยู่ๆคุณตำรวจสุดหล่อก็เดินออกไปข้างนอกแล้วเดินกลับมาหาฉันแล้วยื่นกระดาษทิชชู่ให้ฉัน 3แผ่นแน่ะ ...ฉันก็เงยมองหน้าคุณตำรวจ ให้กระดาษชั้นทำไม....แต่มือก็รับไว้นะคะ เพราะเค้ายื่นให้แล้ว คุณตำรวจบอกว่า "เอาเผื่อไว้เช็ดหน้าเช็ดตา"...."ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ...".....พี่เนงงอีกแล้วคับทั่น.....ทำไมไม่ให้ฉันด้วยละ ทำไมให้แนนคนเดี๋ยวฟ่ะ.......ปะโธ่!! ก็คนมันหน้าตาดีก็งี้แหละ...... ....ซักพักพ่อเดินเข้ามา ....อ่ะนะ มาดคุณพ่อก็ใช่เล่น เดินเข้ามาถามฉันว่า "มีเรื่องอะไร...ไหนเล่าให้พ่อฟังหน่อย" ฉันก็นั่งเล่าๆๆๆ พอพูดจบพ่อก็เดินไปที่ไอ้นักเลงมันนั่งอยู่ตรงข้ามตำรวจ ...พ่อพูดว่า " เออ มีเรื่องอะไรกันหลานชาย"....ไอ้นักเลงมันยกมือไหว้พ่อ แล้วก็พูดๆๆๆๆๆ จำจับความได้อีกว่า " ผมไม่รักแกผู้หญิงหรอกคับ..ผมเลยเป็นทหารอยู่2ปี ...ผมเลยเดินสวนลนามหน้าในหลวง...."..."แหม!! ถ้าผมได้คุยกับพี่เค้าดีๆตั้งแต่แรก ก็ไม่มีเรื่องหรอกคับคุณพ่อ..." ....อ้าว!! ว่าไปนั่น......ก็เธอไม่ให้โอกาสฉันพูด เธอมัวแต่ขึ้นเสียงดังด่าๆๆๆฉันฝ่ายเดียว......"ผมก็รู้จักพี่เค้ามานานแล้วคับ ร้านอยู่ใกล้ๆกัน...." แล้วทั้งพ่อและนักเลงก็คุยกัน ...อารายฟ่ะ ฉันให้พ่อมาเอาเรื่องมันนะเฟ้ย ทำไมพ่อไปพูดดีกับมันอยู่ได้......ไอ้เราก็ขัด "พ่อๆๆๆๆๆ ตะกี๋มันด่าแนนนะพ่อ มันไม่ใช่อย่างงี้นะพ่อ"....พ่อก็บอกว่า "รู้น่าๆๆๆ"... ...พ่อก็หันไปคุยกับไอ้นักเลงต่อ "เนี่ยตอนนี้ภาคใต้กำลังมีปัญหา ฆ่าฟันกัน ตอนนี้พวกเราทุกคนต้องสามัคคีกันใช่มั๊ย คุณตำรวจ" ...คุณตำรวจตอบว่า "ใช่คับๆ"....อ่ะ พ่อพูดต่อ...เราอยู่ตรงนี้พื้นที่เดียวกันเราต้องช่วยเหลือกันใช่มั๊ยหลานชาย "...."คับๆ ผมก็ว่าอย่างงั้นละคับ".....อ่ะ พ่อว่าต่อ "เนี่ยร้านอยู่ใกล้ๆกัน ควรจะมีน้ำใจกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ใช่มั๊ย "...." ค่ะๆ " "คับๆ".......พ่อเราก็พูดต่อ พูดๆๆๆๆๆ.... ....อารายฟ่ะ!! ฉันชักจะหงุดหงิด นั่งตาแดงๆกำลังจะร้องไห้ ก็ฉันจะเอาเรื่องมันนะ ทำไมอยู่ๆ กลายเป็นคุยดีๆกับมัน" ....."เมื่อตำรวจเจอคุณหนู" .. ชักฉุนแล้วนะคะ คุณพ่อที่รัก...ตะกี้ลูกสาวพ่อโดนไอ้บ้านี่มันด่าแรง ขึ้นมึงกูเลยนะ ...ทำไมพ่อไม่ช่วยลูกสาวตัวเองเลยร้องไห้แล้วนะ ลูกจะเอาเรื่องมันนนนน....... คุณตำรวจสุดหล่อจ้องหน้าฉัน ...แล้วพูดกระซิบว่า "อย่า ร้องไห้ อย่าร้องไห้ " ฉันก็มองหน้าคุณตำรวจ ทำหน้างงๆ อะไรนะ ไม่ได้ยิน....เค้าก็พูดอีกว่า "อย่าร้องไห้ เดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลัง"....อ้าวเหรอ ... ไม่ให้ร้องไห้ แต่น้ำตามันกำลังจะไหล ฉันเลยเอากระดาษทิชชู่ที่คุณตำรวจให้มาเช็ดๆๆๆน้ำตา ...... ...ฉันนั่งหันหลังให้พ่อแล้ว..พี่เนนั่งข้างฉัน ..เราสองคนนั่งกระซิบกัน ...แต่ฉันจงใจพูดกระซิบให้คุณตำรวจสุดหล่อได้ยินจะได้เห็นใจเรา .."พี่เน...ตะกี้มันไม่ใช่อย่างนี้นินา มันเล่นละคร มันทำได้ยังไง ตะกี้ยังด่าแนนเสียงดังลั่นสวนลุมอยู่เลย"..."ใช่ มันเก่งนะเนี่ยแนน.. มันเนียนมากเลย ทำเหมือนเป็นพระเอกหนังเลย ดูมันดิ "...."เออใช่ พี่เน..มันนึกว่ามันเล่นหนังอยู่เหรอไง... มันเปลี่ยนอารมณ์เก่งมากเลย ....ไม่ยอม แนนไม่ยอม....".... ....เรากระซิบกันพักหนึ่ง..... ....ก็ได้ยินไอ้นักเลงมันพูดว่า "ในฐานะที่ผมอายุน้อยกว่า ผมขอกล่าว ขอโทษก่อนก็ได้คับ พ่อคับผมขอโทษ พี่คับผมขอโทษ...."...แล้วมันก็ยกมือไหว้พ่อ ไหว้ฉัน และไหว้พี่เน....... งง!! ไหว้เราเหรอเนี่ย...เรายกมือรับไหว้กลับแทบไม่ทัน เพราะไม่ทันตั้งตัว....และไอ้นักเลงก็พูดว่า "ผมขอจับมือพี่หน่อย เราจะได้หายกัน เป็นพี่เป็นน้องกันนะคับ" งง!! ขอจับมือด้วย ไอ้เราทำหน้างงสุดๆแล้วพูดว่า "แน่ใจอ่ะ....แน่ใจนะว่าจะไม่มาหาเรื่องพี่ที่ร้านอีก"....."ผมเป็นลูกผู้ชายนะ ผมเลยขอจับมือพี่ไง เราจะได้จบ ไม่มีเรื่องกัน แล้วเป็นพี่เป็นน้องกันไง "......"พี่ชื่อพี่แนนกับพี่เนใช่มั๊ยผมชื่อตี๋นะ" .......... ...เราส่งมือไปเช็คแฮนกับไอ้นักเลงเบา แล้วรีบเอามือออก.. ...พ่อก็หันไปบอกคุณตรวจว่า "ขอโทษนะคุณตำรวจที่มารบกวน เรื่องเล็กนิดเดียวเอง เรื่องไม่เป็นเรื่องเล๊ย ไปๆๆกลับบ้านเถอะลูกพ่อหิวข้าว " มุขของพ่อค่ะ พ่อหิวอะไรกันเพิ่งทานข้าวมาเมื่อกี้....... ...คุณตำรวจ2คนก็คงจะงง ..อ้าว จะกลับแล้วเหรอ...."แล้วไม่ลงบันทึกเหรอคับ"...."ไม่ต้องหรอก ..ยังไงผมฝากดูแลลูกสาวผมด้วยนะคุณตำรวจ ...ผมก็ไม่ยอมเหมือนกันถ้าลูกสาวผมเป็นอะไรไป.....ยังไงฝากเรื่องไว้แต่ไม่ต้องลงบันทึกหรอก.."... .."คับๆได้คับเดี๋ยวผมจะบันทึกในหนังสือส่วนตัวของผมแล้วกันนะคับ เผื่อจะมีเรื่องอีก ผมถ่ายบัตรประชาชนของทั้งสองคนไว้แล้ว ไม่ต้องห่วงคับ .... เดี๋ยวผมให้เบอร์โทรของพวกผมสองคนไว้ ถ้ามีอะไรให้รีบโทรหาผมทันทีนะคับ"...."ดีคับๆคุณตำรวจ...ให้ลูกสองคนเก็บเบอร์โทรคุณตำรวจไว้ มีอะไรจะได้โทรไปให้มาช่วยได้..."..... ...คุณตำรวจยื่นกระดาษที่จดเบอร์โทรให้ฉัน ...ฉันมอง เออดี ให้เบอร์2คนเลย เพราะก๊ากๆๆๆๆๆ ตำรวจคนที่เอากระดาษทิชชู่มาให้ และบอกฉันว่า "อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้" หน้าตาหล่อด้วยแหละ ..... ท่าทางอายุจะ30 เองมั๊ง.........มีเบอร์คุณตำรวจคนนี้ด้วย ก๊ากๆๆๆๆ ...... ...แหม!!ไอ้บ้านักเลงมันเอาบ้าง "ผมขอเบอร์คุณตำรวจด้วยคับ เผื่อผมโดนทำร้ายเหมือนกัน "..........ไรฟ่ะ ...มันพูดออกมาได้ยังไง ...กลัวฉันจะไปทำร้ายมันเหรอไงเนี่ย อ้ายบ้า .......... ด้วยมารยาทคุณตำรวจก็เขียนเบอร์ให้มันไปเหมือนกัน ด้วยสีหน้าแบบนี้ มานจะเอาเบอร์ตูไปทำไมฟ่ะ!!! ..."อ่ะ กลับไปร้านได้แล้วลูก เสียเวลาค้าขายแย่เลย..เนอะตี๋เนอะ "...."ใช่แล้วคับ...ผมก็ว่าเสียเวลา"......"ไปๆลูกขอบคุณคุณตำรวจแล้วกลับกันได้แล้ว"...... ...คุณตำรวจก็คงจะงง เพราะไอ้เรากับพี่เนยังงงเลย อ้าว!!กลับแล้วเหรอ ก็ตะกี๋คุณตำรวจบอกว่าจะคุยด้วยหลังจากที่ไอ้นักเลงมันกลับไปก่อนไง....ทำไมพ่อตัดบทเร็วจัง..... ...ทำหน้างงเล็กน้อยแล้วหันไป "ขอบคุณค่ะ.." แล้วพ่อ แนน พี่เน กับไอ้น้องตี๋ ก็เดินออกจากโรงพักด้วยกัน เปรียบเสมือน เราครอบครัวเดียวกัน...... "จะไปสวนลุมยังไงตี๋..ไปกับพ่อมั๊ย พ่อเอารถมา"...."ไม่เป็นไรคับผมเอามอเตอร์ไซด์มา"....แล้วไอ้ตี๋ก็หันมาทางแนน "อ้าวพี่ ยิ้มหน่อยซิ ทำไมหน้าบึ้งอยู่ได้".....เอายิ้มแบบนี้มั๊ยเล่าไอ้น้อง...........พี่จะยิ้มปากกว้างแบบนี้ได้ยังไง ก็พี่จะเล่นงานน้องซะให้เข็ด ทำไมกลายเป็นอย่างนี้ได้.......... ...และแล้ว เราก็เลยกลายเป็นพี่เป็นน้องกันไปแล้ว..... ...ไอ้ตี๋มันพูดว่า " พี่สบายใจยัง...ถ้าพี่มีเรื่องอะไรเรียกใช้ผมได้ ผมจะมาช่วยทันที....พ่อคับผมสบายใจแล้วคับ ผมกลับก่อนนะคับ หวัดดีคับคุณพ่อ" ......... ...เฮ้อ!!!! เขม่นกันเกือบสองปี ทำไมเรื่องมันจบง่ายอย่างนี้หว่า"   Create Date : 15 มีนาคม 2550 9 comments Last Update : 21 มีนาคม 2550 2:12:00 น. Counter : 919 Pageviews. Share Tweet

ทำได้แล้ว ดีใจจังเลย   โดย: ซ่อนทรายแก้ว (ซ่อนทรายแก้ว ) 15 มีนาคม 2550 4:31:16 น.

คืนพรุ่งนี้ค่อยมาอัพนะคะ ตอนนี้เกือบตี5แล้ว ..พิมพ์ไม่ไหวแล้วค่ะ   โดย: ซ่อนทรายแก้ว (ซ่อนทรายแก้ว ) 15 มีนาคม 2550 4:33:19 น.

ทำไมนอนดึกจังคะ..อิอิ ดีใจด้วยค่ะ ที่ทำบล้อกได้จ๋วยยแย้วว..   โดย: i'm not superman 15 มีนาคม 2550 6:59:04 น.

สวยจังค่ะ หวานด้วย ระวังมดขึ้นคอมพ์นะคะ   โดย: โสดในซอย 15 มีนาคม 2550 7:14:16 น.

ใช่สาวบ้านหมีแพนด้าป่ะ   โดย: somnumberone 15 มีนาคม 2550 17:50:01 น.

ขอบคุณนะคะที่ส่งบล็อกมาให้อ่าน..... หายตัวไปนานแต่ก็ยังเป็นกำลังใจกันเหมือนเดิม ...แหม งานนี้ต้องยกนิ้วให้คุณพ่อนะคะ ที่ใจเย็นมากๆ และแก้ปัญหาได้อย่างนิ่มนวล ....เอ งานนี้คนที่น่าสงสารที่สุดยกให้ใครดีน๊า..... ให้คุณแนนแล้วกันค่ะ ......อิอิ นายตี๋ก็ทำปายด้าย ...... แต่ไม่เป็นไรค่ะคุณแนน ยังไงก็ได้เบอร์ของคุณตำรวจสุดหล่อมาเป็นรางวัลปลอบใจแล้วนี่นา .....จริงม๊ะ ก๊ากกก.......   โดย: แฟนคลับค่ะ IP: 213.64.255.157 17 มีนาคม 2550 16:36:02 น.

โอยยยยยยยยยย ขำๆๆๆๆ ไม่คิดว่า จะมีเรื่องขำให้อ่าน ....เอิ๊กกกก   โดย: พี่แอ้ IP: 74.119.210.221 17 มีนาคม 2550 21:08:13 น.

ว๊าวววววววววววววว... นึกว่าเข้าบล็อกผิดซะอี๊กกกกกกกกกก.... วันนี้หวานแว๋วมาเลยนะคะพี่แนนนนนนนนนน.... อิอิ นี่ถ้าไม่อ่านเรื่อง นึกว่า เจ้าของบล็อกนี้ มีฟามร๊ากกกกกกกกกกกกกก เก่งจังเลยค่ะ.... รัตน์ยังใส่ตุ๊กกะตุ่น ตรงตัวนับคอมเม้นท์ไม่ได้เลยค่ะ... เหอ ๆ... พยายามมาเป็นปีแล้วค่ะ   โดย: largeface 23 มีนาคม 2550 22:47:47 น.

ปืงปืงอมาว 15 ทบา 5000   โดย: พงพัธ แภ้วาณ IP: 58.8.186.76 24 ตุลาคม 2550 18:08:44 น.