ยินดีด้วยนะค่ะ..ถ้าเรื่องงานดีขึ้น ก็แสดงว่าทุกอย่างที่ดี ๆ จะตามเข้ามาค่ะ..เอาใจช่วยนะค่ะ รักตัวเองให้มาก ๆ ด้วยน๊า

สวัสดีค่ะ ผ่านเข้ามาเพื่อหากำลังใจ เพราะช่วงนี้จิตใจก็เป็นทุกข์เรื่องงานเหมือนกันค่ะ จริงอย่างที่บอก พอสวดมนต์จิตใจเราก็สงบลง และทุกข์น้อยลง
มาอ่านบทความนี้ แล้วสบายใจขึ้นค่ะ ขอบคุณมาก แล้วจะขอมาอ่านเรื่อย ๆ นะคะ

การรอคอยคนที่ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ หรืออาจไม่มาเลยก็ได้
มันเจ็บปวดจริง ๆ ค่ะ เลิกรอเถอะ เพราะชีวิตเรายังมีค่า
กับคนรอบข้าง พ่อ แม่ พี่ น้อง เรา
ทำใจให้สบาย ๆ นะคะ ทุอกย่างที่เกิดกับเรา
มันคือทั้งพรหมลิขิตและกรรมลิขิตอ่ะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้

เหมือนอ่านนิยายเรื่องหนึ่งเลยนะคะ

คุณเป็นคนอดทนกับการรอคอยมากๆ เลยนะคะ น่าชื่นชมจังค่ะ และกะอิจฉาคนที่คุณรอ คนนั้นมาก เค้าเป็นคนโชคดีที่มีคนรอเค้าอยู่ แต่เค้าโชคร้ายที่ไม่รู้ว่ามีคนที่มีความอดทนต่อการรอในการกลับมาของเค้า

และถุงขออนุโมทนากับการปฏิบัติธรรมของคุณด้วยค่ะ
ถุงเองช่วงที่อยู่ในวิกฤติของชีวิตกะเข้าวัดเช่นกัน อยู่วัดปฏิบัติธรรมครั้งละ สามวัน สองคืน ถือศีลแปดด้วย
ช่วงนั้นไปวัดบ่อยมาก จนเพื่อนๆ จะเรียกว่า แม่ชีอยู่แล้ว

หลังๆ มาพ่อป่วยบ่อย ถุงกะมะค่อยมีโอกาสได้ไปวัดสักเท่าไหร่ เพราะต้องอยู่กับแม่เพื่อดูแลพ่อช่วงนั้นพ่อป่วยหนักจนคิดว่าพ่อคงอยู่อีกไม่นาน แม่กะเครียดมาก ช่วงนั้นถุงนอนหน้าเตียงพ่อ ทุกคืน ก่อนนอนกะสวดมนต์อธิษฐานขอบุญที่ลูกได้ทำมาตลอดนั้นขอยกให้กับผู้เป็นบิดามารดาทั้งหมด และพ่อกะอยู่มาจนถึงทุกวันนี้

ดีใจด้วยค่ะที่ทุกอย่างดีขึ้น
ขอให้ผลบุญรักษาค่ะ

อยากไปปฏิบัติธรรมบ้างจัง

พอได้อ่าน ก็ทำให้รู้ว่ามีคนเหมือนเราด้วย เราก็รอ แต่ 5 ปี แล้วทำอะไรก็ไม่ค่อยประสบความสำเร็จ จนทีสุดก็คงต้อง คิดว่าเป็นเวรกรรม ก็ไปบวชชีพราห์มเพื่ออโหสิกรรมให้กับเจ้ากรรม นายเวร เท่าที่อ่านblog ของคุณ รู้สึกยิ้มนะ ที่ว่า ชะตาชีวิตคุณ ช่างคล้ายกับดิฉันจริงๆ แล้วก็คิดว่า เออ บนโลกใบนี้ไม่ใช่มีเราคนเดียวที่เจ็บ แต่เราก็มีเพื่อนๆ ที่เจ็บ แต่เราจะทำอย่างไรให้เจ็บน้อยที่สุด ท้ายที่สุด ธรรมะ นี่แหละ ยาวิเศษ ขอให้สู้ๆ ต่อไปนะคะ คิดเสียว่า จะสุข จะทุกข์ก็ใจเราเอง ทุกข์ได้แต่อย่านานนะคะ

ดีใจด้วยนะคะที่ผ่านเรื่องราวต่าง ๆมากมาย มาได้เป็นอย่างดี อยากไปปฏิบัติธรรมบ้างอ่ะ แต่ไม่มีเวลาเลย ต้องดูแลลูกและทำงานด้วย ก้อาศัยที่จะสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนและภาวนาบางในบางครั้งที่ว่าง

ขอชื่นชมในความอดทนและมุ่งมั่นมากนะครับ อ่านแล้วช่วยให้มีกำลังใจขึ้นเยอะ ขอให้ผลบุญรักษา และเอาใจช่วยด้วยคนคับ

ดีจัยเป็นที่สูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ที่ชีวิตพี่แนนดีขึ้นซะที
ผ่านชีวิตแย่ๆมาเยอะ
ถือซะว่าเป็นบทเรียน
ให้เราเข้มแข็ง
ทุกวันนนี้มีเรื่องเข้ามา
มันก้อเรยยยเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
ยังไง ยิ๋งจาเอา
กาแฟดอยตุงมาเป็นกำลังใจให้นะคร๊า

พี่แนนจ๋า....

สำหรับรัตน์.... รัตน์คิดว่า... (ต้องบอกก่อนนะคะว่าไม่ใช่เป็นเพราะรัตน์มีพี่ดัมอยู่เคียงข้าง หรือได้มีคู่ที่แสนดีแบบนี้ รัตน์ถึงพูดได้)

.... การที่เรารอคอยใครสักคน... คนที่เป็นคู่แท้นั้น... ถ้าเราเจอ และมันใช่ มันก็โชคดี หากการรอคอยนั้นมันไม่ทำร้ายตัวเราเอง.....

แต่หากการรอคอยนั้น มันแสนว่างเปล่า... คน ๆ นั้นเค้าไม่ได้รู้ซึ้งถึงการรอคอย และความรู้สึกที่แท้จริงของเราเลย.... มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะค่ะ....ถ้ามันยิ่งทำร้ายจิตใจเราเอง (โดยที่เค้าไม่ได้มารับรู้เลย)

.... ตั้งแต่ก่อนที่รัตน์จะเจอพี่ดัม รัตน์ไม่เคยรอคอย ไม่เคยคาดหวังเลยค่ะ....

เพราะรัตน์เชื่อว่า.... คนเราหากเค้าสร้างให้เป็นคู่กันจริง ๆ... ยังไงซะ เราก็ต้องมาเจอกัน และใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ดูแลกันอยู่ดี...

เราควรเปิดใจ.... ยอมรับความจริงของชีวิต และใช้เวลาทุกนาทีให้มีค่า ทำให้ตัวเองมีความสุข.... ลองเปิดใจรับสิ่งใหม่ ๆ คนใหม่ ๆ ความรู้สึกใหม่ ๆ เข้ามา

.... ใครจะไปรู้ว่า.... คนที่เราเคยมองข้าม คนที่เราคิดว่ามันไม่ใช่... เค้าอาจจะเป็นคนที่ให้ความสุขเราได้อย่างแท้จริงก็ได้นี่คะ....
........................

ก่อนที่รัตน์จะเจอกับพี่ดัม... รัตน์ก็มีแฟนอยู่แล้ว และคิดว่าใช่... คนนี้แหล่ะ (และลักษณะตรงตามดวงที่ดูมาเลย) เค้าเป็นคนดีเพียบพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตา ฐานะ การศึกษา หน้าที่การงาน ฯลฯ... เราคบกันมา 5 ปี... ด้วยความคาดหวังสูงสุดในชีวิต

แต่เมื่อลองใช้หัวใจ ความรู้สึก และเหตุผลต่าง ๆ พิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว จึงรู้ว่ามันเป็น 5 ปี ที่รู้สึกว่า... มันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง... ... นี่ไม่ใช่ความรัก และความสุขที่เราต้องการอย่างแท้จริง..... มันเหมือนเป็นแค่กฎเกณฑ์บางอย่างที่ใจเราตั้งกติกาขึ้นมาเองเท่านั้นเอง.... เหมือนเราต้องเล่นไปตามเกม.... เล่นไปตามบทที่เราเขียนขึ้น... และเมื่อบางครั้งมันไม่ดำเนินไปตามบทที่เราวาง... มันเลยกลับกลายเป็นปัญหาซ้ำซาก (ทั้งที่มันไม่น่าเป็นปัญหา)

.... และจากนั้นรัตน์ก็ลองเปิดใจ.... ทำความรู้จักับพี่ดัม โดยไม่คาดหวัง และไม่วางกฎเกณฑ์อะไรเลย.... ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ ที่เป็นตัวของตัวเองทั้งคู่...

.... กับชีวิตที่ขาด ๆ เกิน ๆ ไม่เพียบพร้อมทั้งคู่ มันกลับกลายเป็นควมลงตัว ที่พอดิบพอดี โดยไม่ต้องแต่งเติมอะไรเลย....

และทำให้เราสองคนมีวันนี้...วันที่เราได้รับความสุขอย่างแท้จริง โดยไม่คาดหวัง... แต่มันก็สุขล้น...

............................

ที่รัตน์บอกมายืดยาว รัตน์ไม่บังอาจจะไปเสนอแนะ หรือสอนอะไรพี่แนนนะคะ... เพียงแต่อยากให้พี่แนนลองเปิดใจอีกหน่อย... เหมือนที่รัตน์เคยบอกพี่เสมอ ๆ...

และไม่อยากให้พี่คาดหวัง... และหมดเวลาไปกับการรอคอยที่เค้าไม่เห็นคุณค่าเลย...

คนเก่งทุกอย่าง อย่างพี่แนน... รัตน์เชื่อว่า มีคนที่ดีพร้อมและรักพี่แนนจริง ๆ รออยู่อีกมาก... เพียงแค่พี่แนนลองเปิดใจ... อย่าปิดกั้นหัวใจตัวเอง เพียงเพราะผู้ชายที่เราคิดว่าเค้าคือคู่แท้ไปเพียงฝ่ายเดียวเลยค่ะ

รัตน์อยากให้พี่แนน พี่สาวคนดีของรัตน์มีความสุข สดใสน่ะค่ะ... ไม่อยากให้พี่เครียด... อยากให้มีคนมาช่วยเติมแรงกายและแรงใจให้พี่แนน... และเอาพลังนั้นมาทำร้าน ทำเสื้อผ้าให้เยอะ ๆ ตามออเดอร์ แบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยน่ะค่ะ....
.......................................................

ดีแล้วล่ะค่ะ ที่พี่แนนเอาธรรมมะมาดับทุกข์ในใจ และขอให้พี่แนนมีความสุข หมดทุกข์ซะทีนะคะ...

พี่สาวรัตน์จะได้ยิ้มแย้ม สดชื่น ให้สมกะหน้าตาน่ารัก ๆ ของพี่แนนนะคะ....

รัตน์จะเอาใจช่วยนะคะ


................................................

อ่านเรื่องที่พี่แนนกะพี่ ๆ น้อง ๆ ปฎิบัตกะพ่อแม่แล้ว รู้สีกดีจังเลยค่ะ ซาบซึ้งจัง...


ที่้บ้านรัตน์ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้ หรืออาจจะมีบ้าง แต่ไม่เคยทำกับพ่อแม่แบบนี้กันหรอกค่ะ...

ทั้ง ๆ ที่ตัวรัตน์เองก็ตั้งใจทำมาหลายครั้งนะคะ แต่ถึงเวลาก็ไมไ่ด้ทำ หรือทำไม่ได้สักที...

คือบ้านรัตน์ไม่ได้อบอุ่น หรือผูกพันกันในครอบครัวเลยน่ะค่ะ มันเลยทำยากมาก ๆ

ขนาดตอนแต่งงานก็ตั้งใจไว้ดิบดี ว่าจะกราบขอบคุณและขอขมาเตี่ย กะแม่ ในทุก ๆ อย่างที่ผ่านมา หากรัตน์ทำอะไรให้เตี่ย-แม่ไม่พอใจ

อุตส่าห์เตรียมมาลัยไว้แล้วนะคะ.... แต่มันก็เรื่องราวอื่นมาผจญ ให้หมดความตั้งใจน่ะค่ะ

ขนาดโอกาสดี ๆ แบบนั้นยังไม่ได้ทำ นี่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ รัตน์จะมีโอกาสได้กราบแท้าเตี่ย-แม่สักครั้งในชีวิต
....................................

ขอให้พี่แนนมีความสุขมาก ๆ นะคะ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยค่ะ

ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง


ป.ล. วันนี้รัตน์ตั้งใจมามาก ๆ เลยค่ะ เปิดเน็ตปุ๊บ ก็ตรงมาหาพี่แนนก่อนเลยค่ะ

แนน
บางทีเจอคู่แท้แล้วมันก็ไม่ได้มีแต่ความสุขตลอดไปหรอกนะ และถึงแม้จะยังไม่เจอคู่แท้ชีวิตมันก็ไม่ได้มีแต่ความทุกข์ตลอดไปหรอกนะ ชีวิตมันก็มีทั้งสุขทั้งทุกข์ปนๆกันไปตลอดชีวิตนั่นล่ะ ไม่มีอะไรยั่งยืนหรอกทั้งความสุขและก้อความทุกข์ สุดท้ายมันก็จะผ่านไป โชคดีที่แนนได้รู้จักกับธรรมมะ แนนจะได้มีปัญญาเป็นภูมิคุ้มกันในชีวิต ทุกอย่างขึ้นกับมุมมองของเรา ของทุกอย่างในโลกนี้มีหลายด้าน เราเลือกมองด้านที่ทำให้ชีวิตและจิตใจของเราสงบ นั่นจึงจะเป็นความสุขที่แท้จริง

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ

คิดส่ิงใดขอให้สมหวังนะค่ะ

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ทำสิ่งใดก็ขอให้ประสบความสำเร็จทุกประการค่ะ

สวัสดีครับ
สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆ น๊า
อย่าเจ็บ อย่าจน คิดหวังสิ่งใด ขอให้สมความปรารถนานะครับ......

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน....ดีจั๊ดนักครับ

ไม่ได้แวะมาบล็อคคุณแนนเสียนานเลย เข้ามาอีกทีถึงกับตกใจ ก็ขออวยพรให้คุณแนนมีความสุขกับชีวิตมากๆๆ สุขภาพแข็งแรงนะครับ

สุขสันต์วันเกิดนะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อนะคะ

สวัสดีครับ
ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเที่ยวชม
จะคอยติดตามชมผลงานนะครับ
ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน.....ดีจั๊ดนักครับ

มาส่งมอบกำลังใจดี ๆ ให้คะ
ยินดีที่ได้รู้จักคะ

มาส่งมอบกำลังใจดี ๆ ให้คะ
ยินดีที่ได้รู้จักคะ

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

สวัสดีครับ....
แวะเข้ามาทักทายน่ะครับ....สบายดีไหม....