Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
13 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
จิตเรียกลูกค้าได้...จริงๆนะ

.จะว่าไป..ไม่เชื่อก้อต้องเชื่อ...ในเรื่องของจิตที่เราสามารถคิดสั่งได้..."คิดดีได้ดีตามที่คิด...คิดชั่วก้อจะเกิดความชั่วอย่างที่ตนคิด " ..เลยตั้งจิตไว้เลยว่า..."ฉันจะไม่คิดอะไรที่ไม่ดีให้กับตัวเองและผู้อื่น.."

มีเรื่องประหลาดหลายต่อหลายครั้งค่ะ...ทำให้เชื่อสนิทใจเลยค่ะว่า...."จิตสามารถสั่งได้จริงๆ"...




มีเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับจิตสั่งหลายต่อหลายครั้ง...ถ้าการค้าไม่ดีถึงที่สุด รู้สึกจิตกำลังจะตก...ต้องรีบคิดในทางที่ดี....ต้องบังคับใจตัวเองไม่ให้จิตตกเด็ดขาด....

ฉันเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์...ฉันเชื่อในกรรมดี....ตัวฉันเองเปรียบเสมือนคนที่กำลังว่ายน้ำ..ว่ายยังไม่ถึงฝั่ง..เมื่อไหร่ที่แรงหมดฉันกำลังจะจมน้ำ...ฉันกำลังปล่อยให้ตัวเองค่อยๆจมน้ำจริงๆ..ไม่ว่ายต่อไปแล้ว....แล้วอยู่ๆจะมีมือมาจากที่ไหนไม่รู้มาดึงฉันขึ้นให้พ้นน้ำ....มือนี้ไม่เคยปล่อยให้ฉันจมน้ำตายเลยจริงๆ.....



มีครั้งหนึ่ง...ฉันต้องหาเงินเพิ่มอีกสองหมื่นให้ได้ภายใน3 วันเพราะจะสิ้นเดือนแล้ว...แล้ววันที่29 ของเดือนนั้น อยู่ๆก้อมีลูกค้าต่างชาติ ถ้าจำไม่ผิดเป็นชาวเยอรมัน...มาเหมาสินค้าที่ร้านเกือบหมด...วันนั้นฉันได้สองหมื่นบาทพอดิบพอดีกับที่ต้องหาเพิ่มให้ได้ทั้งหมดจำนวนเงินห้าหมื่นบาท ...ค่าเช่าร้านตอนนั้นห้าหมื่นบาทค่ะ...หลังจากนั้นเหตุการณ์แปลกๆแบบนี้เกิดขึ้นทุกครั้ง ที่เมื่อไร เดือนไหนใกล้สิ้นเดือนแล้วยังหาเงินได้ไม่พอกับค่าเช่า...ประมาณใกล้สิ้นเดือนจะมีลูกค้ามาเหมาสินค้าที่ร้านทุกครั้ง....ฉันอุ่นใจที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยช่วยเหลือ....แต่...ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงไม่ช่วยให้ฉันพ้นจากภาวะทุกข์และท้อจากการค้าตรงนี้ไปเลยละคะ....ทำไมต้องรอให้ฉันเครียดและทุกข์จนถึงที่สุดถึงยื่นมือมาช่วย.....

ฉันพ้อกับพี่บี๋ว่า " ทำไมถึงปล่อยให้ฉันทุกข์..ถึงจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้ามาช่วยคะ....ทำไมไม่ให้ฉันผ่านความเลวร้ายต่างๆเหล่านี้ไปเลย...ทำไมต้องรอให้ฉันเครียด ท้อ และทุกข์สุดๆ...ถึงจะเข้ามาช่วย " พี่บี๋...พี่ที่ปรึกษาฉันค่ะ พี่บี๋บอกว่า..."แล้วแนนรู้มั๊ยว่าชาติก่อนแนนทำกรรมอะไรไว้...นี่อาจเป็นกรรมเก่าที่แนนเคยทำไว้...ชีวิตถึงต้องล้มลุกคลุกคลานแบบนี้...แต่พี่บี๋เชื่อว่า...แนนผ่านไปได้ตลอดแน่นอน...ที่สำคัญจิตห้ามตกเด็ดขาด...."

ค่ะ...ฉันก้อเชื่อตามนั้นจริงๆ

ฉะนั้น..ที่ผ่านมา..เมื่อไหร่ที่การค้าตกต่ำสุดๆ แย่สุดๆ จนฉันท้อ เครียด และทุกข์ถึงที่สุด...จิตฉันจะนึกถึงลูกค้าทันที...ถ้านึกถึงคนไหน..อีก2-3 วันลูกค้าคนที่ฉันนึกถึงก้อจะโผล่มาที่ร้าน...มาซื้อสินค้าที่ร้านแต่ละครั้งเป็นหมื่นบาท....หรือไม่ก้อจะมาซื้อตามจำนวนเงินที่ฉันขาด..ที่จะต้องเอาไปจ่ายค่าเช่าร้าน....หรือบางครั้งต้องการใช้เงินด่วนจริงๆ....อยู่ๆลูกค้าคนที่ฉันนึกถึงก้อจะมาที่ร้าน....มันเป็นเรื่องแปลกมากนะคะ....เพราะฉันมีลูกค้าประจำหลายคน...หลายชาติ....ไม่รู้มีอะไรมาดลจิตดลใจให้ฉันนึกถึงเฉพาะคนที่จะมาที่ร้านในเวลานั้นทุกครั้ง...




เดือนนี้มีหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นหลายครั้ง...เกิดขึ้นตามที่จิตคิด จิตสั่งจริงๆค่ะ.....

จากเดือนที่แล้วเรามีออเดอร์คนซาอุดิ...จนป่านนี้...เค้ายังไม่โอนเงินมาให้เลย....ออเดอร์เยอะมาก มัดจำให้มาแค่หมื่นเดียว...เค้าทำให้พวกเราทุกข์หนักกว่าเดิมหลายเท่า...เดือนที่แล้วไม่มีเงินเดือนให้กล้วย....จนกล้วยแทบไม่มีเงินใช้...วันหนึ่งน้องกล้วยคงทนกับการไม่มีเงินใช้เลยไม่ไหวแล้ว....กล้วยเดินผ่านร้านพวงมาลัย...(เมื่อก่อนเราซื้อพวงมาลัยไหว้พระที่ร้านทุกวันไม่เคยพลาด...แต่ช่วงหลังเศรษฐกิจไม่ดี...วันๆแทบไม่ได้ขาย....ทำให้บางวันซื้อพวงมาลัยไหว้บ้าง...แต่ส่วนใหญ่จะไม่ซื้อแล้วค่ะ....เงินจะกินยังไม่มี...เสียดายค่าพวงมาลัยแล้วล่ะค่ะ..) แต่วันนั้นกล้วยรู้สึกว่า ไม่มีเงินใช้เลย...จะซื้อพวงมาลัยดีมั๊ย..แต่แล้วก้อตัดสินใจซื้อ...น้องกล้วยไหว้พระที่ร้านแต่เช้าแล้วตั้งจิตอธิฐาน " ขอให้ท่านช่วยลูกด้วย..ขอให้มีลูกค้ามาเหมาสินค้าที่ร้านด้วยเจ้าค่ะ...หนูไม่มีเงินใช้เลยจริง..."

ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง....ก้อมีลูกค้าต่างชาติเดินเข้ามาที่ร้าน...เหมาเสื้อไปหมด 8 ตัว...และกระโปรงทั้งหมด 7 ตัว... เงินเกือบสามพันบาท...เรื่องนี้เพิ่งผ่านเมื่อต้นเดือนนี้เองค่ะ...

อาจเป็นเพราะแรงอธิฐานของน้องกล้วย...ทำให้วันนั้นพวกเรามีเงินพอที่จะใช้จ่ายบ้าง หลังจากที่ไม่มีเงินใช้เลยเกือบเดือน...แต่ก้อต้องแบ่งเอาไปจ่ายให้กับคนปักผ้าด้วย....




ส่วนวันจันทร์ที่ผ่านมา.....ฉันคงเครียดจัด นอนไม่ค่อยหลับ...ฉันต้องการเงินเพื่อไปหาหมอด่วนเลยค่ะ จำเป็นต้องหาเงินให้ได้ในวันนี้....วันนี้เราจับฉลากให้มีสิทธิ์ออกไปขายของหน้าห้างได้...การค้าตอนนี้เราหวังพึ่งการไปขายของหน้าห้างนี่ละค่ะ....ถ้าพูดถึงร้านของตัวเองจริงๆที่อยู่ในตึกแล้ว..ไม่เคยหวังเลยว่าจะขายได้...เพราะเงียบเป็นป่าช้า...คนไม่ค่อยมีเดินเลย....ฉันเลยสั่งกล้วยว่า " กล้วย..วันนี้ขายของให้ได้นะ...พี่จะเอาเงินไปหาหมอ .."....ส่วนพี่จะขายของที่ในร้านเอง...แยกกันขาย...กล้วยรับปาก "ได้ๆ ..เดี๋ยวจัดให้ "

ไม่รู้เป็นเพราะจิตฉันรึป่าวนะคะ....ที่คิดว่า...ไม่ไหวแล้ว..จะหาเงินไปหาหมอวันนี้ให้ได้...แค่ช่วงเช้าฉันนั่งเฝ้าร้านที่อยู่ชั้นใต้ดิน...อยู่ก้อมีลูกค้าคนไทยสองคนเดินเข้ามาในร้าน...หยิบกระโปรงแขกปักขึ้นมาทาบตัวเองดู..ส่วนฉันต้อนรับขับสู้อย่างดีที่สุด...จนลูกค้าเกิดความประทับใจ...ซื้อทันทีเลยค่ะ..ไม่ต่อ...ราคาแค่250....แต่ลูกค้าพูดว่า..."ซื้อเพราะคนขาย...นานๆจะเจอคนขายพูดจาน่ารัก น่าซื้อ....ชอบคนขายถึงซื้อ และก้อชอบกระโปรงตัวนี้ด้วย มันแปลกดี "...ก่อนกลับยังชมฉันไม่ขาดปากเลย....แต่สำหรับฉัน...รู้สึกทันทีเลยว่า...คงเป็นเพราะจิตฉันมุ่งมั่นที่จะหาเงินให้ได้...แต่ เท่านี้ยังไม่พอที่จะไปหาหมอหรอกค่ะ....ขอเพิ่มอีกนิดหน่อยนะคะ....จิตคิดแบบนี้จริงๆนะคะ....

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เป็นอาทิตย์ เราได้0 บาทแทบทุกวัน.....ยังจะหวังว่าจะขายได้มากกว่า 250บาทนี้อีกเหรอ...โลภไปรึเปล่าไม่รู้นะคะ....ได้ 250 บาทต่อวันก้อหรูแล้วล่ะค่ะ....

ฉันเดินออกไปถามกล้วยหน้าห้างหลายครั้งเหมือนกันว่า "ขายได้รึยัง.."...คำตอบที่ได้จากกล้วยเหมือนเดิม "ยังเลย..".... อืม ...ไม่เป็นไร...หาเงินต่อไป.....

บ่ายสามแล้ว...ยังเหลืออีก3 ชม...ยังพอมีเวลาขาย ร้านปิด 6 โมงตามที่ทางห้างกำหนดไว้......บ่ายสามกว่าก้อมีเด็กสาวๆ เข้ามาที่ร้านมาหยิบกระโปรงแขกแบบเดียวกับที่ขายไปเมื่อเช้าอ่ะค่ะ....น้องเค้าเอามาทาบที่ตัว...ฉันเลยบอกว่า ลองเลยก้อได้ค่ะ..ปกติที่ร้านขายส่งเค้าไม่ค่อยให้ลอง...แต่สำหรับร้านฉัน...ลูกค้าลองได้ค่ะ...ไม่สวย ไม่ชอบ ไม่ต้องซื้อค่ะ...เสียดายเงินเปล่าๆ....ซื้อไปขอให้ได้ใส่ดีกว่านะคะ....น้องเค้าดีใจที่ฉันให้ลอง.....พอใส่สวยน้องเค้าบอกว่าเอาตัวนี้เลยค่ะ...ไม่ต่อ...แถมยังเลือกซื้อเพิ่มอีก1 ตัว.......สรุปวันนี้เป็นอะไรที่งงมาก...ขายได้ตั้ง 750บาทเลยเหรอ......มากที่สุดในรอบอาทิตย์เลยนะคะ....ในแต่ละเดือน เดือนหนึ่งมี30-31วัน....เราขายได้เงินจริงๆ ไม่ถึง7 วัน....บางวันได้ 99 บาท...บางวัน250 บาท.....เพิ่งมีต้นเดือนได้เกือบ3000 ไปวันหนึ่ง....และวันนี้ก้อนับว่าได้เกือบมากที่สุดในรอบเดือน.....

สำหรับพวกเรา เรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลก....จากที่จิตฉันขอ....ขอให้ฉันมีเงินไปหาหมอวันนี้ด้วยเถิด.......แต่ฉันไม่ใช้เงินหมดทั้ง750 หรอกนะคะ....ขอแค่พอค่ายานิดหน่อย ไว้มีเงินมากกว่านี้ค่อยไปหาหมอประจำ.......ที่เหลือให้พี่เนกับกล้วยไว้ใช้บ้าง.....


มีอีก...วันอังคารที่ผ่านมา..เรามีนัดกับนันและพี่หลวง พี่กับน้องข้างร้านค่ะ ว่าวันนี้จะไปหาอะไรทานกันหลังจากปิดร้าน....พวกเราเครียดค่ะ..อยากปลดปล่อยความเครียด..บวกกับนัดน้องกับพี่ข้างร้านไว้แล้ว....วันนี้เราต้องหาเงินเพื่อไปทานข้าวนอกบ้านกัน...ตั้งแต่ขายของที่นี่มาหลายเดือน...เราไม่เคยได้ไปทานข้าวด้วยกันกับเพื่อนๆแถวร้านเลย...บวกกับน้องจะย้ายออกสิ้นเดือนนี้...เราเลยคิดว่าเราน่าจะไปหาอะไรทานด้วยกัน...ก่อนที่น้องจะย้ายออกไป...

แต่จะเอาเงินที่ไหนไปทานละคะ....วันนี้ฉันกับพี่เนพาคุณป้าไปไหว้หลวงพ่อจรัญที่วัดอัมพวัน....ทางร้านเลยปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องกล้วยอีก....ฉันสั่งกล้วยไว้อีกแล้วว่า..."วันนี้หาเงินไปทานอาหารที่เซ็นทรัลเวิร์ดให้ได้นะน้อง...ส่วนพี่จะไปไหว้ ขอพรหลวงพ่อจรัญอีก....เราช่วยกันคนละทางนะจ๊ะ..."

5 โมงเย็น..กล้วยยังขายไม่ได้เลย...จิตทุกคนเริ่มลุ้น...ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยพวกลูกด้วยเถอะค่ะ....ขอดลจิตดลใจให้มีลูกค้ามาซื้อสินค้าที่ร้านอีกภายในไม่กี่นาที่นี้ด้วย.... 5 โมงกว่า...ก้อมีลูกค้าเข้ามาซื้อสินค้าที่ร้านภายใน5 นาที กล้วยได้เงินมา850บาท....โชคดีอะๆเช่นนี้....เรามีเงินไปทานอาหารด้วยกันกับเพื่อนๆที่ร้านแล้วค่ะ...




แต่แล้ว...เครียดอีกแล้ว อาทิตย์นี้ขายได้วันจันทร์เพียงวันเดียว....เฮ้อออออ.......เงินเข้าร้านอาทิตย์นี้ได้ไม่กี่บาทเท่านั้น......ทุกข์มั๊ยคะ...การค้าแบบนี้.....

จนเมื่อคืน...เครียดอีก....ไม่มีเงินใช้เลย...ทำไมชีวิตมันทุกข์หนักหนาสาหัสแบบนี้.....เครียดๆๆๆๆ.......


วันนี้วันศุกร์เ ป็นวันที่พี่เนไปร้าน...เราสลับกันไปร้านค่ะ....ไปหลายๆคนเปลืองค่าใช้จ่าย ค่ารถ ค่าอาหารการกิน.....ไปคนเดียวก้อพอ...

วันนี้ตาพี่เนแล้ว....พี่เนออกจากบ้านพร้อมน้องน้อท ปกติน้อทไปส่งพี่เนที่หน้าสวนลุมไนท์ แต่วันนี้น้องน้อทขับเลยไปส่งอีกป้าย..คือป้ายหน้าซอยพระเจน (ซอยพระเจนเป็นบ้านเก่าของพวกเราค่ะ..พวกเราเคยอยู่ที่นี่ตอนเด็กๆ) บังเอิญพี่เนยืนรอรถเมล์ที่ป้ายนี้...แล้วพี่เนมองเข้าไปในซอย...เห็นศาลเจ้าหลวงปู่ฉัตรแก้ว....พี่เนเลยตั้งจิตอธิฐานว่า "หลวงพ่อฉัตรแก้วคะ....ช่วยลูกด้วย....ลูกเคยอยู่บ้านในซอยนี้ ลูกเกิดที่นี่..โตที่นี่..ขอให้ท่านช่วยให้วันนี้ลูกได้ขาย...ขอให้ขายดีด้วยนะเจ้าคะ" ....พอพี่เนนั่งรถผ่านพระพรหม...พี่เนก้ออธิฐานขอให้พระพรหมช่วยอีก.....ช่วงนี้ต้องตั้งจิตให้มั่นค่ะ....ถ้าพวกเราขอทุกวันๆๆ แต่ถ้าจิตไม่แน่วแน่...คงไม่ส่งผลช่วยพวกเราได้....บางวันกล้วยรู้สึกไม่ค่อยสบาย...จิตไม่พร้อมที่จะขายของ ถึงอธิฐานไปก้อเท่านั้น เพราะจิตไม่พร้อมที่จะขาย...ด้วยร่างกายที่ไม่พร้อมด้วยค่ะ...อาการไม่สบายก้ออยากนอน อยากพักผ่อน ...ทำให้วันนั้นก้อจะไม่ได้ขาย เป็นเรื่องธรรมดา.....

และบ่ายสี่โมงของวันนี้...ลูกค้ารายใหญ่ที่เคยสั่งทีหลายหมื่นมาที่ร้านพร้อมกันสองพี่น้อง....ถึงแม้ว่าจะซื้อไม่ถึงหมืน...สำหรับเวลานี้ได้แค่นี้เราก้อดีใจมากแล้วค่ะ....ปกติคู่นี้เคยซื้อครั้งหนึ่ง 5-6 หมื่นเลยค่ะ....วันนี้ซื้อไม่กี่พัน...แต่บอกว่าอาทิตย์หน้าจะมาอีก.....จะมาซื้อเพิ่ม...เพราะเสาร์อาทิตย์จะไปซื้อของที่จตุจักรก่อน......

แต่แค่นี้เราก้ออุ่นใจแล้วว่า....เราเพิ่งปิดร้านที่อินทราไปเมื่อเดือนตค.ที่ผ่านมา เราไม่ได้บอกลูกค้าเก่าเลย....แต่ก่อนหน้านี้ลูกค้าส่วนใหญ่จะรู้ว่าเรามี2ร้าน....ถ้าไม่เจอเราที่อินทรา...คงจะตามมาหาที่กรุงทองเองนะคะ.....

วันนี้ก้อเป็นวันที่ดีใจอีก1 วัน....ยังไงซะยอดรวมยังไม่ถึงหมื่นเลยค่ะ....แต่ไม่เป็นไร...เรายังมีเวลาอีกหลายวันก่อนสิ้นเดือนนิ.....




ตอนนี้ไม่ได้คิดถึงเงินที่จะต้องจ่ายค่าส่วนกลางให้กับทางห้างแล้วล่ะค่ะ...ยังไงก้อหาไม่เคยได้ถึงหมื่นห้าอยู่แล้ว.......บังเอิญก่อนหน้านี้มีร้านที่อินทราพอที่จะขายได้ เลยมีเงินไปจ่ายค่าส่วนกลางที่กรุงทอง...แต่เดือนนี้เราไม่มีร้านที่อินทราแล้วค่ะ...เราหวังการค้าที่กรุงทองไม่ได้เอาซะเลย....ชั่วโมงนี้ขอแค่ขายได้ไปวันๆพอมีเงินให้พวกเรา3คนใช้บ้าง.....อาทิตย์ที่แล้วขายได้ 2พันกว่า ก้อเอาไปจ่ายให้กับคนปักผ้าเกือบหมด....เหลือให้กล้วยไว้ใช้เล็กน้อย....อาทิตย์นี้ฉันขายได้ 750 บาท...3 คนแบ่งกันใช้...ตกอาทิตย์นี้มีเงินคนละ250 บาทไว้ใช้จ่าย.....วันนี้เพิ่งจะมีเงินเดือนให้กล้วยครึ่งหนึ่ง..เป็นเงินเดือนของเดือนที่แล้วที่เราค้างน้องไว้...อย่างน้อยจิตที่พี่เนอธิฐานวันนี้ก้อช่วยพวกเรา3คนได้อีกแล้วค่ะ....

อ่านแล้วเครียดแทนมั๊ยคะ....บางอาทิตย์ขายไม่ได้ซักบาท....ก้อไม่มีเงินใช้เลยไงคะ......ไม่รู้พวกเรามีชีวิตอยู่โดยไม่มีเงินใช้ได้อย่างไรนะคะ...

อดทน...อดทนและก้ออดทน......

เพราะพวกเรารู้ดีค่ะว่า.......สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะมาช่วยพวกเราเสมอ....แต่ต้องรอจนกว่าจะถึงที่สุดจริงๆ.......พวกเราต้องอดทน..จิตต้องไม่ตก....จิตต้องคิดแต่ด้านดี..คิดว่าเราต้องขายได้...ยังไงเราต้องขายได้......เราสามารถบังคับจิตตัวเองได้จริงๆนะคะ....ฉันเคยจิตตกมาแล้ว....เคยคิดว่าท้อมากแล้วจะไม่ลุกแล้ว...หมดแรงแล้ว....ไม่เอาแล้ว....การค้าแบบนี้...ท้อที่สุดถึงที่สุด....ช่วงนั้นชีวิตไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย..ยิ้งจิตตกอะไรๆก้อแย่ไปหมด...จนพี่บี๋เตือนสติ..."แนน..ห้ามจิตตกเด็ดขาด...ออกมาจากร้านซักพัก..ห่างจากร้านซักพัก...ไปทำใจให้สงบก่อน ห้ามฟุ้งซ่าน...สบายใจแล้วค่อยกลับมาที่ร้าน......"....ฉันต้องให้พี่บี๋เตือนฉันเสมอ.....อย่างน้อยชีวิตของฉันก้อเจอแต่คนดีๆ...มีแต่คนคอยหวงใย....แค่นี้ก้อทำให้ชีวิตหน้าอยู่ขึ้นแล้วล่ะค่ะ...เพื่อนๆ ญาติ พี่น้อง....เป็นหวงฉันเสมอ...ทุกคนยินดียื่นมือเข้ามาช่วย..แต่...ยังค่ะ...ยังไม่ต้องถึงขนาดนั้น...ฉันยังพึ่งตัวเองได้อยู่...จะพยายามจนถึงที่สุดค่ะ...แค่หวงใย..เป็นกำลังใจให้ แค่นี้ฉันก้อดีใจมากแล้วค่ะ....


แต่..ถ้าอยากได้..อยากมี...อยากขอ..เหมือนกับที่จิตฉัน...คิดแล้วได้อย่างที่ขอ...อยากแนะนำให้สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนค่ะ..สวดบทพาหุง..คาถาชินบัญชร...หรือคาถาเงินล้าน..หรืออิติปิโส....อะไรก้อได้...ลองสวดมนต์ทุกคืนดูนะคะ....ถ้ามีโอกาสได้ใส่บาตร..ขอให้ใส่ทุกเช้า หรือไม่ก้อใส่ทุกเช้าวันเสาร์ก้อได้ค่ะ...ว่างๆ ไปนั่งกรรมฐานที่วัดยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ...ลองทำดูนะคะ...ถึงแม้ว่าชีวิตของฉันจะยังไม่ดีขึ้นนัก..แต่ฉันรู้เสมอค่ะว่า...มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือฉันตลอดเวลาจริงๆ....สะสมบุญไว้เยอะๆนะคะ...ชดใช้กรรมหมดเมื่อไหร่ ชีวิตของฉันดีขึ้นแน่นอน...ฉันเชื่ออย่างนี้จริงๆค่ะ...ต่อไปนี้มีอะไรเกิดขึ้นก้อตาม..ห้ามจิตตกเป็นอันขาด..เพราะจิตตกแล้วดึงขึ้นมายากค่ะ...




วันนี้พอก่อนนะคะ....กะว่าต่อไปจะเล่าเรื่องผู้หญิงคนหนึ่งที่มีจิตอิจฉาริษยา...ยุแยงตะแคงรั่ว ปากไม่ดี ระรานคนอื่นเค้าไปทั่ว....ผลจากการกระทำทั้งหมดของคนคนนี้จะออกมาเป็นอย่างไร...จะเล่าต่อไปในไดอารี่หน้านะคะ.....










Create Date : 13 ธันวาคม 2551
Last Update : 30 สิงหาคม 2552 23:50:06 น. 12 comments
Counter : 24219 Pageviews.

 
ถูกต้อง

เราคิดถึงสิ่งได้บ่อยๆ เรามักกระทำสิ่งนั้นก่อน

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ


โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:7:23:34 น.  

 

*** สวัสดีคะ แวะมาทักทาย มีความสุขมาก ๆ นะคะ ***



โดย: หน่อยอิง วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:10:38:18 น.  

 
สู้ๆ น่ะค่ะ แล้วอธิฐานใหม่น่ะค่ะ ลูกค้ากำลังมาค่ะ


โดย: คนใกล้ๆ IP: 125.24.32.113 วันที่: 16 ธันวาคม 2551 เวลา:9:32:33 น.  

 

ความสุข..มาส่งจ๊ะ


โดย: Nissan_n วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:16:36:15 น.  

 

สวัสดีจ๊ะ พรุ่งนี้วันหยุดแล้ว มีความสุขนะจ๊ะ



โดย: หน่อยอิง วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:15:40:20 น.  

 


สวัสดีปีใหม่ 2009 เจ้าของบล็อคด้วยน่ะคะ เจนนี่ขอให้เจ้าของบล็อคมีความสุข สนุกสนานในวันสำคัญปีนี้ด้วยน่ะคะ เดินทางไปไหนมาไหน ขอให้ปลอดภัย เป็นที่รักใคร่ของคนรอบข้าง คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมดังใจปรารถนา ขอให้เจ้าของบล็อคมีสุขภาพที่แข็งแรงตลอดปีและตลอดไปค่ะ เพี้ยง เพี้ยง เพี้ยง


โดย: สาวอิตาลี วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:19:26:38 น.  

 



ดีใจจังเลยด้วยนะค่ะขอหัยมีความสุขทุกเวลานะคะแต่ต้องเลี้ยงแม่ พ่อดีๆๆนะคะเพราะท่านคือพระในใจเราเสมอ


โดย: นัด ทีเคคอม IP: 118.172.173.247 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:12:32:06 น.  

 
ว่ามันเป็นเรื่องของกฎแห่งแรงดึงดูด ซึ่งตามหลักศาสนาพุทธ เขาก็เรียกว่าพระพุทธเจ้าช่วย กรรมดีช่วย ศาสนาคริสต์ก็พระเจ้าช่วย เหมือนเป็นการอ้อนวอน ร้องขอ ให้ได้บ่อยๆ แต่ต้องใช้เจตนาที่แน่วแน่พอ แล้วสิ่งที่เราขอก็จะบังเกิดขึ้นจริง ขอเพียงขอให้มากพอ ศึกษาเพิ่มเติมให้ไปซื้อหนังสือเรื่อง มนตราสั่นสะเทือนมาอ่าน ของคุณวิศิษฐ์ ที่ซีเอ็ด ร้านนายอินทร์อาจมีหลงเหลือ
เล่มไม่เกิน 100 แต่อาจทำชีวิตคุณเปลี่ยน ถ้าเข้าใจถึงศาสตร์นี้อย่างจริงจัง


โดย: อยากบอก IP: 222.123.202.115 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:11:44:53 น.  

 
ขอบคุณค่ะ..


โดย: ซ่อนทรายแก้ว วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:22:54:35 น.  

 
เปิดร้านเสริมสวยอยู่ เป็นแบบนั้นเหมือนกัน จิตสั่งด้าย


โดย: ดาลัดดา IP: 101.109.66.17 วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:15:08:07 น.  

 
ตอนนี้ดิฉันยุในสถานการณ์เเบบนี้เลยค่ะ 😑


โดย: นก IP: 223.206.144.24 วันที่: 29 พฤษภาคม 2560 เวลา:18:59:22 น.  

 
แปลใจกจังเรืองราวคลายๆกับชิวิดแนนเลยและคนเขืยนกอชือแนน


โดย: ฉันชือแนน IP: 139.99.104.95 วันที่: 28 เมษายน 2563 เวลา:7:37:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ซ่อนทรายแก้ว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
















สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา...ก้อคือชีวิตเรา
สิ่งที่ มีค่าที่สุดในหัวใจเรา...ก้อคือหัวใจเรา
อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ ใคร
อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว
อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดของเรา ไปให้ใครดูแล
เพราะไม่มีใคร...ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่าตัวเราเอง
อย่าปิด กั้นความรู้สึกของหัวใจ
อย่าบอกว่าเราเกิดมาเพื่อจะรักคน ๆ เดียว
คนใจ แคบเท่านั้นที่เกิดมาเพื่อที่จะรักคนได้คนเดียว
เราสามารถที่จะรักใครได้มากมาย
ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก
หน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารัก
รัก ต่างแบบ...ปฏิบัติในหน้าที่ต่างกัน
แล้วเมื่อวันใดวันหนึ่งคนบางคนไม่แยแสกับ ความรักที่เรามีให้
เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมาย
และไม่เห็นจะต้องเจ็บเจียนตาย
ถ้าเรามั่นใจ...ว่าเราทำหน้าที่ให้กับรักนั้นสมบูรณ์และเต็มที่แล้ว
ถ้าอากาศร้อนอบอ้าว...ลองออกมายืนคุยกับแสงแดด
อากาศหนาวแทบขาดใจ...ลองออกมาหาไออุ่นลมหนาว
เราจะรู้ว่าร้อนหรือหนาวก็ต่อเมื่อเราได้ไป สัมผัสกับมัน
ก็เหมือนกับความรัก ....
ถ้าอยากรู้ว่ารสชาดเป็นอย่างไรก็ต้อง ไปสัมผัสกับมัน
แต่อย่าทรมานตัวเองโดยการออกไปยืนตากแดดนาน ๆ
หรือยืนต้านทานลมหนาว ถ้ารู้ว่าร้อนนักก็หลบหาที่ร่ม
ถ้ารู้ว่าหนาวก็ก่อเตาผิง
ความรักจะ ไม่ทำร้ายเรา ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง
...ถ้าคุณรู้จักรัก..
แสงแดดจะทำให้คุณอบอุ่น
ลมหนาวก็จะทำให้คุณหลับสบาย...















Color Codes ป้ามด



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


ธรรมะไทย



ผู้ชมทั้งหมด คน
Friends' blogs
[Add ซ่อนทรายแก้ว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.