Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
พฤศจิกายน 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
2 พฤศจิกายน 2552
ตอนที่ 16 จุดเริ่ม
All Blogs
ตอนที่ 45 อวสาน
ตอนที่ 44 แรงกรรม
ตอนที่ 43 ส่งนางด้วยหัวใจ
ตอนที่ 42 ความลับกับทางออก
ตอนที่ 41 แรงรักที่กลับมา
ตอนที่ 40 ผู้ปลดปล่อย
ตอนที่ 39 ความลับจากอดีต
ตอนที่ 39 นางผู้จากไปกับการรอคอยที่เริ่มขึ้น
ตอนที่ 38 กลอุบาย
ตอนที่ 37 ผจญทุกข์เข็ญ
ตอนที่ 36 ผลจากแผนร้าย
ตอนที่ 35 แผนร้าย
ตอนที่ 34 ปริศนาที่ซ่อนเร้น
ตอนที่ 33 ผู้เปิดทาง
ตอนที่ 32 เปลี่ยน
ตอนที่ 31 น้ำผึ้งหวานยามค่ำ
ตอนที่ 30 วันวิวาห์
ตอนที่ 29 สัญญาณดีๆ
ตอนที่ 28 ทางออกที่หายไป
ตอนที่ 27 แนวร่วม
ตอนที่ 26 ผู้ร้องขอ
ตอนที่ 25 ความลับ
ตอนที่ 24 มัดมือชก
ตอนที่ 23 ไอรักบนแรงชัง
ตอนที่ 22 แรงชัง
ตอนที่ 21 พายุที่สงบ
ตอนที่ 20 คืนสุข
ตอนที่ 19 หวานชื่น
ตอนที่ 18 เหนือกาลเวลา
ตอนที่ 17 ทับซ้อน
ตอนที่ 16 จุดเริ่ม
ตอนที่ 15 ตัวช่วย
ตอนที่ 14 คว้าเดือนดาว
ตอนที่ 13 ผู้ทุกข์ทน
ตอนที่ 12 นางรำปริศนา
ตอนที่ 11 จูบแรก
ตอนที่ 10 ตัวป่วนบุกเรือน
ตอนที่ 9 ผูกพัน
ตอนที่ 8 คู่หมาย
ตอนที่ 7 แผนแรก
ตอนที่ 6 ชายไม่จริงหญิงแท้
ตอนที่ 5 ตัวช่วย
ตอนที่ 4 ผู้รอคอย
ตอนที่ 3 เดอะช๊อค
ตอนที่ 2 ผิดแปลก
ตอนที่ 1 มนต์นางรำ
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ 16 จุดเริ่ม
ณชนกจ้องผู้ชายร่างใหญ่ตรงหน้าตาเขม็งเพราะไม่วางใจนักว่าเจ้านั่นจะบ้าระห่ำขนาดไหน ธีรดลย์ที่แสบตาจนน้ำตาเล็ดยืดตัวเต็มความสูงลดมือที่ขยี้ตาลงและยกขึ้นเท้าสะเอว ดวงตาคู่เล็กหากมีเสน่ห์จนน่าหลงไหลไล่สายตามองเรือนร่างบอบบางอ้อนแอ้นอย่างใช้ความคิด....
คุณเอานิ้วมาจิ้มตาผมแบบนั้นถ้าเกิดตาผมบอดขึ้นมาคุณจะทำยังไง
ชายหนุ่มถามน้ำเสียงเอาเรื่อง
คุณอยากบ้ากามทำไมล่ะถ้าตามันจะบอดก็สมควรแล้วนี่
เสียงใสๆ สวนกลับพลางยักไหล่อย่างไม่แยแส
ผมก็แค่พูดยังไม่ทันได้ลงมือทำอะไรเลยด้วยซ้ำ คุณมาทำร้ายผมแบบนี้มันไม่แฟร์เลยนะณชนก
ถ้าฉันไม่ปรามคุณฉันจะรู้ได้ยังไงว่าตัวฉันจะยังปลอดภัยดี หญิงสาวปรายตามองคู่กรณีแววตาอ่อนลง
ผมจะไปทำอะไรคุ๊ณ ทำยังกับตัวคุณมันมีอะไรน่าสนใจนักนี่ บอกตรงๆ แค่อยู่ใกล้ๆ ขนบนหัวก็ตั้งเป็นขนเม่นแล้ว ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นอย่างเหลืออด
คิดได้แบบนี้ก็ดีฉันจะได้รู้สึกปลอดภัย ฉันจะกลับแล้ว ณชนกเชิดหน้าแล้วทำท่าจะเดินออกไป
เดี๋ยวสิเมื่อกี้คุณบอกว่ามีอะไรจะคุยกับผมไม่ใช่เหรอ
ฉันแค่จะบอกว่าไม้สักทองที่คุณสั่ง ทางโรงเลื่อยแจ้งว่ามีปัญหาด้านการขนส่งบางทีอาจต้องใช้เวลาอีกเป็นอาทิตย์หรืออาจมากกว่านั้นกว่าของจะมาถึงครบตามจำนวน
อืม...แค่นี้ใช่ไหมที่คุณจะบอก
แค่นี้แหละ....ฉันไปได้หรือยัง ถามน้ำเสียงห้วนๆ
ก็ไปสิมีใครมัดแขนมัดขาไว้หรือไง เมื่ออดไม่ได้ธีรดลย์จึงออกปากไล่ เพราะสุดที่จะทนกับสภาพของหญิงสาวที่มันขัดอกขัดใจจนอยากมีมนต์วิเศษเสกให้เธอกลายเป็นผู้หญิงเต็มร้อยซะให้รู้แล้วรู้รอด
หญิงสาวไม่รีรออีกแม้เพียงเสี้ยววินาที เมื่ออีกคนเสือกไสไล่ส่งเธอจึงรีบหมุนตัวเดินตรงดิ่งไปที่ประตู มือเรียวสวยผลักบานประตูออกไปเร็วๆ
แอ๊ด....พอบานประตูเปิดอ้าหญิงสาวถึงกับผงะเซไปด้านหลังเล็กน้อย ดวงหน้าเรียวหากสวยเฉี่ยวตวัดกลับไปหาคนที่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องด้วยแววตาตื่นตระหนก ชายหนุ่มเอียงหน้าเล็กน้อยเมื่อเห็นสีหน้าซีดเผือดของเจ้าแต๋วแหววจอมซ่าส์
ณชนกคุณเป็นอะไร?
ตอนนี้กี่โมงแล้ว น้ำเสียงคนถามสั่นเล็กน้อย
หกโมงเย็นทำไมเหรอ? คนถามนิ่วหน้าอย่างสงสัย
อะไรกันตอนที่ฉันมามันบ่ายสองไม่ใช่เหรอ?
เอ้า....มันจะแปลกอะไรก็คุณเล่นนอนหลับสบายมาตั้งหลายชั่วโมง
ไม่จริงฉันรู้สึกว่ามันแค่ไม่กี่นาที ณชนกส่ายหน้าไปมา
ไม่กี่นาทีบ้าอะไรคุณน่ะหลับสนิทไปตั้งนาน นานจนผมแทบผวากลัวว่าคุณไหมแก้วจะมาพาคุณไปอยู่ด้วย แล้วคุณจะตกใจอะไรนักหนาช่วงนี้มันปลายฝนต้นหนาวเวลามันเดินเร็วส่วนอากาศก็เย็นแล้วก็มืดเร็วมันเป็นเรื่องธรรมดาไม่เห็นมันจะแปลกอะไร
คนบนเรือนนี้ไม่ใช่ย่าไหมแก้ว หญิงสาวโพล่งออกไป
อะไรนะ? ธีรดลย์ถึงกับหูผึ่ง
เมื่อกี้ฉันเจอผู้หญิงคนที่เราเห็นคืนนั้น เธอบอกว่าเธอชื่อไหมงาม
อ้อ...ผมรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่คุณไหมแก้ว ชายหนุ่มพยักหน้าหงึกหงักเหมือนไม่ได้ประหลาดใจกับคำบอกเล่าซักเท่าไหร่
อะไรนะ! ณชนกหูผึ่งบ้าง
ผมเคยเห็นคุณไหมแก้ว เธอสวยหวานกว่าคุณคนนั้นเยอะแต่รูปร่างบอบบางไม่ต่างกัน คุณเห็นผีนางรำคนนั้นอีกเหรอ ณชนกคุณอย่าบอกผมนะว่าคุณไปเจรจากับเธอมา ชายหนุ่มถามสีหน้าหวาดๆ
อือ....เธอบอกฉันว่าเธอต้องการความช่วยเหลืออะไรซักอย่างนี่แหละ เธอกำลังพาฉันไปดูอะไรก็ไม่รู้ฉันกำลังเดินตามเธอไปแต่คุณก็มาเขย่าตัวฉันเสียก่อน
ณชนกคุณรีบขอบคุณผมเลย ดีนะที่ผมปลุกคุณก่อนไม่งั้นไม่อยากคิด คราวหน้าคราวหลังหัดปฏิเสธไว้บ้างก็ดีนะคนเฒ่าคนแก่ที่บ้านคุณเขาไม่เคยสอนไว้หรือไงว่าเวลาผีชวนไปไหนห้ามไปเด็ดขาด
ถึงคำพูดจะเหมือนตำหนิ แต่ในน้ำเสียงที่เปล่งออกไปฟังดูมีความห่วงใยเต็มล้นอยู่ในนั้น
นาทีนั้นมันจะคิดได้ไหมล่ะขนาดฉันแขวนพระองค์เบ่อเร่อผีบ้านคุณยังไม่เผ่นเลย หญิงสาวดึงสร้อยพระออกมาโชว์
แค่องค์เดียวคิดเหรอว่าจะเอาอยู่ ดูของผมซะก่อนเป็นพวงขนาดนี้แม่ผีตนนั้นยังบอกเฉยว่าจะกลัวไปทำไม พระเจ้าก็เอาไม่อยู่ ผมเลยหมดหนทางที่จะไปหาของขลังเข้ามาเสริมทัพ ธีรดลย์ชูสร้อยพระที่ห้อยหลวงพ่อสารพัดวัดขึ้นมาโชว์ออฟบ้าง
ณชนกยืนอึ้งแล้วหลุดขำออกมาก๊อกใหญ่ เมื่อเห็นหลวงพ่อองค์เล็กองค์ใหญ่แขวนหราอยู่เต็มคอของชายหนุ่ม แขวนเยอะขนาดนั้นคอไม่หักตายก็นับว่าเป็นโชค หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะเหน็บ
แหมทำยังกับหลวงพ่อของคุณองค์เล็กนักนี่ ชายหนุ่มยัดหลวงพ่อทุกองค์ลงในเสื้อแล้วถามขึ้น
คุณว่าคน เอ๊ย ผี ไม่ใช่สิวิญญาณของคนที่อยู่บ้านหลังนี้จะกลัวกระเทียมกับไม้กางเขนไหมฮึ
จะบ้ารึไงคิดอะไรพิสดาร บนเรือนนี่ผีไทยร้อยเปอร์เซ็นต์ขนาดนี้มีเหรอจะกลัวอะไรแบบนั้น พวกเขาไม่ใช่ผีดูดเลือดของฝรั่งที่จะไม่ชอบกระเทียม
อ้าวก็ผมเห็นว่าเขาไม่กลัวพระ เราก็ต้องหาอย่างอื่นที่เขากลัวมาป้องกันตัวเองสิ ผีมันก็ต้องมีจุดอ่อนบ้างล่ะมันต้องมีสักอย่างแหละน่าที่ทำให้เขากลัว ดูอย่างคุณสิมีที่ไหนดวงดูดผีเป็นคนไม่ปกติยังไม่พอยังจะมีสัมผัสสยองอีกแน่ะ ธีรดลย์ยังมั่วไม่เลิก
เพ้อเจ้อ....คิดแต่ว่าคนอื่นผิดปกติไม่ลองก้มมองดูตัวเองบ้าง คุณน่ะยิ่งกว่าพวกไม่ปกติเสียอีกอยู่ได้ยังไงบนเรือนหลังนี้คนเดียว ตื่นเช้ามาเคยส่องดูผมในกระจกมั่งไหมไม่ใช่ล่วงจนจะโกร๋นหมดหัวแล้วเหรอ
ปากคุณนี่มัน.... ธีรดลย์ส่ายหน้าไปมาพลางทำเสียงจิ๊จ๊ะ
มันอะไร? พูดให้สวยนะ พอเห็นท่าทางเหมือนเปรี้ยวปากของอีกฝ่ายหญิงสาวก็เริ่มสำแดงเดช
น่าจับเย็บซักสองชั้นแล้วเอากาวปิดทับอีกซักรอบ ชายหนุ่มเสบอกเป็นอย่างอื่นเพราะไม่กล้าแม้แต่คิดจะกระโดดประกบปากแล้วลากลิ้นออกมาปลิ้นเล่น... หยึ๋ย...ถ้าเป็นหญิงแท้มันก็พอฝันแต่นี่สภาพเป็นแบบนี้.....แค่คิดขนหัวก็ชูสลอนเพราะความสยองจนเกินรับได้
ปากคุณมันก็ดีเหลือรับฝากเย็บปากตัวเองบ้างก็ดี บอกพลางกระทืบเท้าตึงตังแล้วพุ่งตัวออกไป
ร่างบอบบางชะงักกึกเมื่อขาข้างหนึ่งก้าวพ้นธรณีประตูมาได้เพียงข้างเดียว ใบหน้าเรียวสวยนิ่งงันแล้วค้างอยู่อย่างนั้นเมื่อเห็นสายหมอกสีขาวพร่างพรายที่เกลื่อนกระจายปกคลุมไปทั่วลานมองแล้วคล้ายม่านบางๆ ที่ธรรมชาติสรรสร้างได้อย่างงดงาม
คะ....คะ...คุณ มือเรียวกวักเรียกตัวช่วยเดียวที่คิดได้อยู่ไหวๆ
อะไร? ณชนกคุณเป็นอะไร ธีรดลย์ก้าวเท้าเร็วๆ ไปหาร่างบอบบางที่กำลังสั่นเทาอยู่ตรงประตู
นะ...นะ....นั่น ใบหน้าเรียวสวยขาวซีดราวกระดาษ ขณะปากก็อ้าพะงาบๆ เหมือนกำลังตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เห็นหญิงสาวชี้ไม้ชี้มือไปเบื้องหน้าจนคนที่เดินรี่เข้ามานึกสงสัย
โอ๊ะ!....คุณพระ! ธีรดลย์ถึงกับผงะแล้วผวาเข้ากอดรัดคนร่างเล็กอย่างลืมตัว
โอ๊ย!!...คุณธีรดลย์คุณจะรัดฉันทำไมฉันหายใจไม่ออก หญิงสาวดิ้นขยุกขยิกอยู่ในอกแกร่ง
ณชนกคุณดูดพวกนั้นมาใช่ไหม? คุณไล่เขาไปเดี๋ยวนี้เลยนะ แค่หนึ่งผมก็ผวาจะแย่แต่นี่มันมากเกินไป ทำไมมันถึงมีเยอะแยะแบบนี้ คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกช้างด้วย ธีรดลย์จ้องไปที่กลางลานสีหน้าหวาดผวา ชายหนุ่มหน้าซีดปากสั่นเมื่อเห็นชัดๆว่าที่กลางลานกำลังคึกคักไปด้วยผู้คนนับยี่สิบชีวิต....ไม่สิวิญญาณนับยี่สิบตน.....
บรรยากาศโพล้เพล้เปลี่ยนผันจนย่ำค่ำอย่างรวดเร็ว แสงสีขาวจางๆ คล้ายหมอกควันที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งบริเวณแบ่งกั้นโลกของอดีตและปัจจุบันเป็นดังม่านอันบางเบา ถึงแม้คนที่อยู่อีกฝากจะไม่ได้ก้าวล้ำเข้ามาหาแต่ก็ยังซ่อนแฝงไว้ซึ่งความความเคลือบแคลงและน่าหวาดเกรง
ธีรดลย์ยังไม่ยอมคลายวงแขนที่กำลังกอดรัดหญิงสาวออก ตรงกันข้ามเขากลับยิ่งรัดเธอแน่นขึ้นๆ จนหญิงสาวประท้วงด้วยกำปั้นน้อยๆ ซัดลงที่อกแรงๆ
โอ๊ย!! คุณต่อยผมทำไมฮึ ร่างสูงใหญ่ถึงกับสะดุ้งเฮือกจนลืมกลัวผีไปชั่วขณะเมื่อเจอหมัดหนักๆ ซัดลงบนอกจนจุกนิดๆ
ก็คุณรัดฉันเป็นงูเหลือมแบบนี้ฉันก็หายใจไม่ออกน่ะสิ ผู้ชายอะไรตัวโตซะเปล่าเจอไปแค่นี้แต๋วแตกเลยหรือไง ปรายตาตำหนิ
พูดยังกับตัวเองไม่กลัวก็เห็นยืนสั่นเป็นเจ้าเข้า ผมรึอุตส่าห์สงเคราะห์ถ่ายเทความอบอุ่นไปให้ยังไม่เห็นว่าดีอีกเหรอ
ถึงฉันจะกลัวฉันก็ยังมีสติมากกว่าคุณก็แล้วกัน
มันก็แน่นะสิเพราะคุณดูดพวกนั้นมาไงสติถึงได้เต็มร้อยแบบนี้ ผู้หญิงอะไรน่าผวาชะมัดดวงดูดผีแบบนี้น่าจะไปทำอาชีพสัปเหร่อให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ชายหนุ่มประชดประชันน้ำเสียงกระแทกกระทั้น
หนอย...ไอ้ตี๋นรกปากแบบนี้ก็เชิญอยู่กับผีไปคนเดียวเถอะ ณชนกกระทืบเท้าลงบนหลังเท้าของเจ้าตี๋ปากมอมเต็มแรง แล้วตัดใจหลับหูหลับตาวิ่งพรวดเพื่อพุ่งข้ามธรณีประตูออกไป
กรี๊ด!!
ณชนก! ธีรดลย์ตะโกนเสียงตระหนกเมื่อเห็นคลื่นควันสีขาวเหมือนผืนม่านบางๆ กำลังโอบร่างบอบบางให้อยู่ในคลื่นควันขาวขุ่นแล้วทำท่าจะพัดพาเธอไปกับไอหนาว ชายหนุ่มกระโจนไขว่คว้าดึงรั้งกอดรัดเธอไว้กับตัว แต่หากพอเขาและเธอก้าวพ้นธรณีประตูอยู่ๆ ก็เหมือนกำลังถูกอะไรบางอย่างดูดดึงพวกเขาไปที่ไหนซักแห่ง
หญิงสาวกลั้นหายใจซบหน้ากับอกแกร่งเมื่อไอเย็นกำลังหมุนเป็นเกรียวอยู่รอบกาย....หนี....คือสิ่งเดียวที่คิดได้....แต่ดูเหมือนว่ามันจะทำได้ยากยิ่ง ร่างกายของเธอเหมือนถูกตรึงอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น....คล้ายกับคุ้นชินนักหนา......และโหยหาเหลือเกินกับไออุ่นที่อบอวลไปด้วยความรัก....
ณชนกหลับตาปี๋ทั้งกลั้นใจสวดมนต์ในบทที่พอจดจำได้เพื่อขออำนาจพระคุณศรีรัตนตรัยเป็นที่พึ่งในยามนี้ หญิงสาวรวบรวมพละกำลังที่มีพยายามหลีกหนีจากคลื่นพลังบางอย่างที่กำลังฉุดกระชากพาเธอและเขาไปสู่ดินแดนแห่งใหม่.....
พลังงานและไอเย็นที่ทวีขึ้นมหาศาลดึงร่างบอบบางให้ข้ามผ่านสู่กาลเวลาที่หมุนกลับไปยัง....จุดเริ่ม.....จุดเริ่มแห่งชีวิต.......จุดเริ่มแห่งความพลัดพราก......และจุดเริ่มแห่งการรอคอย......
วูบหนึ่งในความรู้สึกทั้งสองเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงอวกาศ สรรพสิ่งรอบกายนิ่งสงบ เหมือนคนกำลังอยู่ในห้วงของนิทราอันล้ำลึกจนสุดหยั่ง.....ฝัน....มันคือความฝัน.....ความเงียบงันที่กำลังเผชิญช่างน่าฉงนใจ ดวงตาคู่สวยหลับพริ้ม แต่หากรับรู้ถึงไอเย็นของม่านหมอกบางๆ
****************
ไหมแก้ว... วงแขนแข็งแรงเกี่ยวกระหวัดกอดรัดเอวคอดบาง หญิงสาวผละออกจากกรอบหน้าต่างหมุนร่างหันเผชิญหน้า ใบหน้าสวยหวานแย้มยิ้มเมื่อนิ้วมืออุ่นหนาไล้ไปตามวงหน้าด้วยความคนึงหา ศีรษะได้รูปค่อยๆ โน้มกายเอนซบลงบนอกกว้าง ไออุ่นจากร่างกายแข็งแกร่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ซ่านกระจายมาจากร่างแกร่งกำยำช่างหอมหวนซ่านใจ
เจ้าพี่กลับมาแล้วเหรอเจ้า เสียงหวานเอื้อนเอ่ยอย่างยินดี
ณชนกเบิกตาโพลงเมื่อเห็นใบหน้าคร้ามคมโน้มลงมาช้าๆ ริมฝีปากหนาประกบลงบนเรียวปากของเธอ แล้วเกลี่ยไล้ไปมาอย่างถือสิทธิ์ หญิงสาวพยายามดิ้นรนหากร่างกายกลับเปิดรับความซาบซ่านของเรียวปากหยักหนา
ใบหน้าของเธอกำลังแย้มยิ้มๆ และหัวเราะเบาๆ กับอาการหยอกเอินจากจุมพิตอุ่นร้อนของชายแปลกหน้า หากความรู้สึกเธอกำลังต่อสู้ดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดที่กำลังล่วงเกินอยู่
เจ้าพี่กลับมาเหนื่อยๆ มีใครจัดน้ำจัดท่าต้อนรับหรือยังเจ้า
ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนพอมาเห็นหน้าเมียพี่ก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้วล่ะจ๊ะ กระซิบบอกเสียงอ่อนเสียงหวาน
ปากหวานไม่เปลี่ยน หลบตาเอียงอาย
พี่คิดถึงไหมแก้ว คิดถึงจนแทบขาดใจ เมียจ๋า...ขอพี่ชื่นใจให้หายคิดถึงได้ไหม มือหนาเชยคางมนขึ้นสบตา บอกเล่าน้ำเสียงออดอ้อนเป็นหนักหนาพลางแกะกระดุมเสื้อออกจากรังดุม
อย่า..... หญิงสาวคว้าหมับลงบนข้อมือหนาพลางหลบตาอย่างเอียงอาย
พี่คิดถึง.... ใบหน้าคร้ามคมแย้มยิ้มกระซิบเสียงพร่าแนบชิดติดริมฝีปากอิ่ม ก่อนตระหวัดร่างงามขึ้นแนบอกเดินดุ่มๆ ตรงไปที่เตียงกว้าง ชายหนุ่มวางร่างนุ่มนิ่งลงอย่างทะนุถนอม และประคองกอดร่างบอบบางด้วยแขนแกร่งข้างหนึ่งปลายนิ้วอุ่นร้อนไล่ปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออกจากรังดุมด้วยความชำนาญแล้วค่อยๆ ไต่ไปตามสาบเสื้อที่แยกกว้างอย่างถือสิทธิ์
แต่.... เรียวปากงามเผยออ้าประท้วงแต่กลับเป็นการเปิดทางให้ริมฝีปากอุ่นร้อนที่ทาบทับลงมาแทรกซอนค้นหาความหลานล้ำซ่านใจ
.......ไม่....ไม่....อึดอัด...ช่วยด้วย...ปล่อยฉัน.....ปล่อยฉัน.....ณชนกพยายามหยัดกายตะโกนร้องขอหากแต่สิ่งที่โพล่งออกไปกลับกลายเป็นเพียงสามัญสำนึกที่กำลังล่องลอย.....
.....อืม....ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่ซ้อนทับอยู่ในเรือนกายแกร่งของใครอีกคนครวญครางบางเบาเมื่อไฟราคะกำลังกระพือโหม เขาเหมือนกำลังหลับใหลแต่สามัญสำนึกกลับแผ่ซ่านอยู่ในห้วงแห่งตัณหาในสัมปชัญญะของใครอีกคน.....
เจ้าฟ้าครามจ้องใบหน้าสวยหวานที่แดงซ่านอยู่ใต้ร่างด้วยความเสน่หา ไหมแก้วช่างงดงามจนไม่อาจหาสิ่งใดมาเทียบเทียม งามเหลือเกินเมียรักของพี่ มือหนาไล้ไปตามเรือนร่างของหญิงสาวขณะเสียดสีกายแกร่งกับร่างบอบบางอย่างกระหาย ไฟแห่งปรารถนาที่ประทุเริ่มร้อนแรงขึ้นทุกขณะ
ไหมงามของพี่ เจ้าหนุ่มพึมพำพลางซุกปลายจมูกโด่งคมสันไปตามซอกคองามระหง หญิงสาวแอ่นกายตอบรับกับไฟร้อนที่กำลังลามเลียไปตามเนื้อผิว ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไล้เคล้าคลึงปทุมถันคู่งามแผ่วเบา ร่างบางบิดเร่าเมื่อซิวหาร้อนแทรกซอนดูดดื่มสองเต้างามดังทารกน้อยที่ดูดดึงกลืนไล้อย่างหิวกระหายกษีรา * (น้ำนม) เป็นนักหนา
สัมปชัญญะของณชนกเตลิดไปไกลกับการปรนเปรอของชายหนุ่มจนแทบไม่รู้ตัวว่าตอนนี้เธอกำลังถูกล่วงเกินจากชายแปลกหน้า ความรู้สึกของเธอเหมือนกำลังแบ่งข้าง....หนึ่งปฏิเสธ....แต่อีกหนึ่งกลับยินดี.....ความรู้สึกปฏิเสธพยายามห้ามปรามหลบลี้แต่ร่างกายกลับอิ่มเอมกลับรสรักที่อีกฝ่ายกำลังตักป้อน....
ฝ่ามือหนาสากลูบไล้น่องเนียนได้รูปเรื่อยขึ้นมาถึงขาอ่อนอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะปลดเปลื้องอาภรณ์ที่เหลือให้หลุดออก ณชนกหลับตาปี๋ทั้งกรีดร้องเมื่อรับรู้ไออุ่นของกายแกร่งที่กำลังทาบทับลงมา.....
ณชนกพยายามเขยิบหนีแต่ร่างกายของเธอกลับแอ่นเย้าเชิญชวน สองมือเรียวเล็กพยายามยกขึ้นกางกั้นผลักไส แต่สิ่งที่รับรู้ได้คือเธอกำลังไล้มือไปตามแผ่นหลังเปล่าเปลือยหากกำยำ ใบหน้าสวยเฉี่ยวเหยเกอย่างหวาดกลัวแต่ดวงหน้าสวยหวานกลับแย้มยิ้มหวานละไมเหมือนพึงใจนักหนากับบทรักที่กำลังจะดำเนินไป
บทลำนำแห่งความใคร่ของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังบรรเลงอย่างรื่นรมย์ในขณะที่หญิงชายอีกคู่หนึ่งภายใต้สัมปชัญญะที่คล้ายหลุดลอยกำลังแตกซ่านไปกับความฝันแปลกประหลาดที่กำลังเผชิญ เสียงกระเส่าเร่าร้อนของคนทั้งสองขับกล่อมอย่างไพเราะคลอเคลียไปกับเสียงแผ่วเบาของสายลมที่กำลังพัดพลิ้วยอดไม้อยู่ไกลๆ สองร่างกระหวัดรัดเกี่ยวมอบความสุขอันหวานล้ำให้แก่กันและกันอย่างลึกซึ้ง
ชายหนุ่มโอบกอดแนบชิดหมายมอบความหฤหรรษ์ให้หญิงงามตรึงใจในรสรัก ไออุ่นจากอกแกร่งแผ่ซ่านไปทั้งความรู้สึก วงแขนแข็งแรงโอบรัดร่างบางให้แนบชิดด้วยความเสน่หา ใบหน้าคร้ามคมแย้มยิ้มเมื่อเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยของหญิงงามแว่วแผ่วอยู่ข้างหู ปลายจมูกโด่งเป็นสันซุกไซ้ไปทั่วทั้งเรือนร่างที่หอมกรุ่นราวกลีบกุหลาบจากสรวงสวรรค์
หญิงสาวร่างบางน้อมรับกับความสุขอันหอมหวานอย่างยินดี มือบางไขว่คว้าบีบคลึงกอดรัดกายแกร่งอย่างลืมตัว เม็ดเหงื่อบางๆ ผุดซึมตามไรผมของหญิงสาวเมื่อร่างกายใกล้เหยียบย่างขึ้นสู่ภูผาสูง
ไหมแก้วของพี่....พี่รักเจ้าเหลือเกิน เสียงเข้มของชายหนุ่มพ่นเพ้อเมื่อความสุขในลำนำแห่งรักกำลังพุ่งทะยานไปข้างหน้าแรงขยับแห่งจังหวะลำนำที่เร่งร้อนรุกเร้าจนหญิงสาวครวญครางอย่างเป็นสุข ดวงตาคู่งามหลับพริ้มเมื่อร่างกายโผนทะยานขึ้นสู่ที่สูงจนสั่นเกร็งไปทั้งร่างด้วยความสุขล้นที่เอิบอิ่มเต็มหัวใจ
ร่างแกร่งกำยำตอกย้ำจังหวะลำนำแห่งรักบทสุดท้ายที่คลอเคล้ากับเสียงครวญกระเส่าด้วยอารมณ์ปรารถนาที่เดินทางถึงขีดสุด พร้อมปลดปล่อยรสรักแผ่ซ่านไปทั่วอณูสู่กายหญิง...
เมื่อบทลำนำยุติลงหนึ่งหญิงปวดร้าวเมื่อกายสาวถูกรังแก....หากหญิงหนึ่งกลับสุขล้นกับรสรักที่สัมผัสด้วยหัวใจ....หนึ่งชายอิ่มเปรมเกษมสันต์กับไอรักที่พ้นผ่าน.....หากหนึ่งชายกลับสั่นไหวกับนินทราอันแสนหวานและนิมิตงดงามที่เผชิญ....
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2552 13:30:31 น.
6 comments
Counter : 535 Pageviews.
Share
Tweet
ตอนนี้แฟนๆ ไม่โหวต ไม่เม้น ไม่ยอมนะคะ อิอิ ตอนนี้เขียนสดๆ ร้อนๆ แถมเขียนขณะตัวเองเดี้ยงอีกต่างหาก ฮ่าๆ เมื่อวานขี่มอร์ไซด์อยู่ดีๆ ก็มีรถอีกคันมาเฉี่ยวซะงั้น ทั้งถ่อสังขารไปช่วยทำเวทีงานลอยกระทง ทั้งไม่เจียมสังขารเขียนนิยายให้แฟนๆ ที่รักยิ่งอีก ตอนนี้เดี้ยงไปแล้วคร๊าบบบบ.......เฮ้ออนาถแท้.... แต่จะปั่นใฟ้ชนิดบ่หยั่นกับอะไร ......สังขารไม่ให้แต่ใจรักค่า
โดย:
sansook
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:28:52 น.
ลุ้นสุดๆ เลยค่ะ สนุกจริงๆ ค่า
โดย:
tuk_ora
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:52:33 น.
สวัสดีครับคุณแสงสุข
ขอให้หายจากอาการบาดเจ็บเร็วๆนะครับ
ชื่นชมกับความตั้งมั่น และตั้งใจในการทำงานครับ
โดย:
Insignia_Museum
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:04:15 น.
ขอให้หายเร็วๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
เอ..ถ้าสองคนนี้ออกมาจากโลกนั้นแล้ว
จะมองหน้ากันได้ไหมเนี่ย คิดว่าณชาคงกรี๊ดแทบแตก
อายไปเลย ส่วนตาดลนี่ท่าทางจะหน้าหนาคงไม่เป็นไร 555
โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:46:55 น.
อ้าว.. พิมพ์ตกไปค่ะ ณชาคงกรี๊ดบ้านแทบแตก
ดีไม่พาเอาตาดลเลือดอาบ
โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:49:29 น.
หายไวๆๆๆๆ นะค้า
ใครนะใครชั่งกล้ามาชนพี่เอ๋ได้
ยังงัยก็ห่วงสุขภาพตัวเองบ้างนะค่ะ เป็นห่วง
จุ๊บุ๊ๆๆๆๆ
โดย: น้องเอ๋ IP: 61.47.26.155 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:08:06 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.