ขวัญสงฆ์ : ถ้อยธรรม วรรณกรรมเด็ก
เราจะมักเปรยๆกันเสมอว่า หาวรรณกรรมเด็กกลิ่นน้ำพริกปลาทูไทยๆไม่ค่อยมี ต้องไปพึ่งบรรดานิยายพ่อมด แม่มดจากแดนไกลทั้งหลาย ยิ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมะด้วยยิ่งแล้ว จะให้ลูกเล็ก เด็กแดงของเรามาซาบซึ้ง จับใจนะหรือ เหอะ เหอะ ดูอิคิวซัง เณรน้อยเจ้าปัญญาสนุกกว่าเยอะ
เอาเถอะ ในอุโมงค์มืดก็พอมีแสงสว่างรำไรอยู่บ้างล่ะน่า
ขวัญสงฆ์ : ถ้อยธรรม วรรณกรรมเด็ก จากปลายปากกาของ บุณฑริกา (ชมัยภร แสงกระจ่าง) เป็นนวนิยายลงเป็นตอนๆในนิตยสารเก่าแก่เล่มหนึ่งของประเทศ เพิ่งได้อ่านตอนจบวันนี้เอง แล้วรู้สึก โดน จริงๆ เลยนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง
นอกจากเรื่อง หลวงตา ของแพรเยื่อไม้ หาวรรณกรรมพุทธศาสนายากมากๆ ที่จะให้เด็กอ่าน และเข้าใจหลักธรรมคำสั่งสอน ปฏิบัติแบบง่ายๆ เพื่อให้เป็นคนสมบูรณ์แบบ โดยใช้เนื้อเรื่อง ตัวละครและบทสนทนาเป็นสื่อนำ ให้ความเพลิดเพลิน ชวนติดตามแบบนวนิยาย ขณะเดียวกัน สามารถส่งสาสน์แห่งธรรมเข้าถึงแก่นแท้ของชีวิต
เหนืออื่นใด แทนการเล่าเรื่องแบบร้อยแก้วธรรมดา ขวัญสงฆ์ ถ่ายทอดออกมาเป็นกลอน 8 ด้วยคำร้อยที่เรียบง่าย สละสลวย ได้อารมณ์ ไม่ได้ใช้ศัพท์วิลิศมาหราแต่ประการใด แสดงถึง "คลังศัพท์" ที่ผู้ประพันธ์สะสมไว้แล้วหยิบมาใช้อย่างพิถีพิถัน พลอยให้นึกถึงสมัยอ่านพระอภัยมณี ขุนช้าง ขุนแผน
เนื้อเรื่องก็แสนสามัญธรรมดา ชีวประวัติของเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่ถูกนำมาทิ้งไว้ที่ลานวัด หลวงตา เจ้าอาวาสเห็นจึงเอ็นดู นำมาเลี้ยง ตั้งชื่อเด็กน้อยอย่างมีความหมายว่า ขวัญสงฆ์ เด็กชายเติบโตภายใต้ร่มธรรมคำพร่ำสอนของหลวงตาผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
แต่เด็กก็คือเด็ก ฟุ้งเฟื่องด้วยจินตนาการ ซุกซน ชอบหาเรื่องวุ่นวายสารพัด เช่น ฝันฟุ้งว่าตัวเองอาจเป็นลูกของลูกสาวมหาเศรษฐีที่ยังไม่พร้อมจะเลี้ยงดู เลยเอามาฝากพระเลี้ยง รอวันจนโต ค่อยเดินทางกลับไปหาแม่เศรษฐีที่แท้จริง ฝันกระเจิงไปโน่น ถูกหลวงตาทำโทษ เลยหนีไปผจญภัยหาแม่ กลับเจอแก๊งค์ลวงเด็กในเมืองหลวง โชคดีที่กลับลำได้ รีบกลับมาหาหลวงตา แม่..เมื่อ ไม่ต้องเจอก็ได้(ฟะ)
หรือเมื่อหลวงตาตัดสินใจให้ ขวัญสงฆ์ไปเป็นบุตรบุญธรรมของครอบครัวครูที่โรงเรียน เพื่อเรียนรู้ชีวิตแบบฆราวาส หากเมื่อพ่อแม่บุญธรรมมีลูกของตัวเอง เจ้าตัวกลับน้อยใจในโชคชะตา ใครๆก็เริ่มหมดรัก จึงเตลิดจากครอบครัวไปไกล เกือบจะไถลลื่นหลุดขอบชีวิตไปร่วมแก็งคอันธพาล ก็ได้หลวงตาอีกนั่นแหละที่ให้สติกลับเนื้อ กลับตัวใหม่
และอีกสารพัดเรื่องราวที่เด็กชายแก่นแก้วอย่างขวัญสงฆ์ ทำวีรกรรมไว้ให้หลวงตาผู้เฒ่าต้องลุกขึ้นมาปราบเซียนตัวน้อย ทั้งขู่ เฆี่ยน ตีให้หลาบจำ ทั้งกักขังให้ไปนั่งสมาธิในป่าช้า ผีก็กลัว แต่กลัวหลวงตามากกว่า..แห่ะ แห่ะ
ด้วยคำพร่ำสอนของหลวงตาที่ซึมลงไปในใจแก่นเสี้ยวของเด็กน้อย กลายเป็นความรัก ความผูกพันระหว่างบุคคลสอง กระทั่งหลวงตาอาพาธ เสียชีวิตลง ท่ามกลางสายตาเฝ้าอาวรณ์ของผู้น้อย ขวัญสงฆ์จึงขอบวชทดแทนคุณ ระหว่างบวชก็ศึกษาธรรมจนแตกฉาน พร้อมย้อนรำลึกคำเทศนาของหลวงตาที่จำติดตรึงใจตั้งแต่เด็ก ดื่มด่ำในการแสวงหาความรู้ทางธรรม ขอต่ออายุบวชออกไป แล้วออกเดินธุดงด์เป็นพระป่า จนถึงวุฒิภาวะ กลับมาประจำวัดเดิมของหลวงตา รับภาระกิจของสงฆ์สืบไป
จากทารกถูกทิ้งวางกลางลานวัด วันนี้งามเจิดจรัสเป็นพระใหญ่ มีธรรมดีมีธรรมงามประจำใน เป็นผู้สอนเป็นผู้ให้ไม่ธรรมดา
พระขวัญสงฆ์กลับมาจากลานวัด ใดติดขัดจัดการงามสง่า ซ่อมกุฏิซ่อมใจไม่รอช้า ค่อยปรับวัดพัฒนาคนและใจ
ปลูกต้นไม้ท้ายวัดจนเต็มเขียว ผลิใบอ่อนโค้งเรียวแตกต้นใหม่ มีอบรมธรรมะประจำไว้ ให้ญาติโยม ผ่องใสไม่ทุกข์ท้อ
เมื่อจะเกิดเลือกไม่ได้ไม่ใช่หรือ แต่เกิดแล้วนั่นคือต้องสานต่อ หากเลือกทำเลือกเป็นเห็นเพียงพอ กรรมย่อมก่อกรรมให้ได้กรรมดี
เมื่อจะเป็นเลือกได้ไม่ใช่หรือ มีสองมือสรรค์สร้างไปให้เต็มที่ เมื่อเลือกเป็นแล้วเป็นเต็มชีวี ทุกนาทีคือชีวิตลิขิตตน
ขวัญสงฆ์ : วรรณกรรมถ้อยธรรม ผู้ใหญ่อ่านได้ เด็กยิ่งอ่านดี คาดการณ์ล่วงหน้าเลยว่า จะได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาในวิชาภาษาไทย หรือหน้าที่ศีลธรรมต่อไป เออ..ยังมีสอนอยู่หรือเปล่าเนี่ย
รอวันรูปเล่มออกจำหน่ายเร็วๆนี้แล้วกัน
Create Date : 03 กรกฎาคม 2551 |
|
10 comments |
Last Update : 3 กรกฎาคม 2551 21:00:58 น. |
Counter : 6005 Pageviews. |
|
|
จะติดตามนะค่ะท่าน
มีความสุขนอนหลับฝันดีนะค่ะ