|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
1 พฤศจิกายน 2550
|
|
|
|
|
|
รุ้งพลบ |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ใช้ชีวิตแสวงหามาหลายปี ปัจจุบันก็ยังแสวงหาไม่รู้จักเสร็จ บางอารมณ์เหนื่อยๆ ก็หยุดพัก แล้วตรองนิ่งเขียนบันทึกในสิ่งที่พบเห็น
บางอารมณ์ที่โมแรนติค ชอบดูสายรุ้งตอนโพล้เพล้
|
|
|
ได้ส่งเนื้อร้องเพลง กาลิเลโอ
ที่ร้องในการแสดงละครเรื่องนี้ของคณะ 28
"กาลิเลโอ"
คำร้อง ทำนอง ...สุรชัย จันทิมาธร
(พูด) ท่านผู้ทรงเกียรติ ท่านสุภาพบุรุษ ท่านสุภาพสตรี
ก่อนที่ขบวนแห่ของผู้ประกอบการจะมาถึง
เราขอเสนอ
บทเพลงที่สร้างขึ้นด้วยความยากลำบาก
และความพยายามอันมากมายมหาศาล
กว่าจะได้นำเสนอต่อท่านในที่นี้
บทเพลงนี้มีชื่อว่าความฝัน
และความคิดอันชั่วร้าย
ของนักฟิสิกซ์ ประจำราชสำนัก ท่าน กาลิเลโอ
หรืออีกชื่อหนึ่งว่า การลิ้มลองอนาคต
(ดนตรี)
อันลูกโลกเรามีมากาเล
พระเจ้าแสร้งเสปั้นทรงลงลาย
ทรงสร้างคนทรงสร้างดินทรงสร้างน้ำ
สร้างความชุ่มช่ำ สร้างไฟส่องฉาย
ให้ดวงอาทิตย์หมุนรอบโลกเรา
มีทุกข์สุขเศร้าเวียนวนกันไป
สุขโศกสีสันดั่งวันราตรี
ใจเราน้องพี่ต่างพลีกาย
(ใจกาย..ใจกาย)
ถวายชีวิตไกล้ชิดพระองค์
ภักดีมั่นคงไม่เคยแหนงหน่าย
เมื่อใครหน่ายแหนงสำแดงฤทธิ์
ความพินาจบัดสีจะมาเยี่ยมกราย
(เยี่ยมกราย...)
เยี่ยมกราย ความพินาจบัดสีจะมาเยี่ยมกราย
(เยี่ยมกราย...)
รอบสันตะปาปา ก็คือคาดินัล
รอบลงไปอีกนั่นก็ลดลั่นกันไป
บิชอพเสนาข้าทาสบริวาร
ขโมย ขอทาน คนโซโคควาย
สังคมยอมเขาพระเจ้าคือจอม
คุมความเหม็นหอม คุมความเป็นตาย
(เป็นตาย....)
ข้าแต่พระองค์ (เดี๋ยวก่อน....)
ข้าแต่พระองค์ (เดี๋ยวก่อน....)
(ดนตรี)
ยังมีชายหนึ่งชื่อ กาลิเลโอ
หัวโตพุงโรทิ้งพระคัมภีร์
ส่องกล้องดูดาวด้วยวิทยาการ
อันฉลาดอาจหาญไม่กลัวบัดสี
ไม่มีพระเจ้าไม่มีพระองค์
มีแต่ความหลุ่มหลงงมโง่สิ้นดี
โลกเราดวงเราก็คือบริวาร
ดวงดาวไพศาลเปรียบดั่งผงธุลี
(ธุลี....)
ดวงสุริยันมันก็ลอยอยู่เฉยๆ
ชะเออเอิ่งเอยแบบใหนกันนี่
(ดนตรี)
เอ๊ะมันไม่เข้าที อ๊ะหรือว่าเข้าที
(อะไรกันนะ อะไรกันนะ..)
(ไม่รู้ซิ ไม่รู้ซิ เอ๊ะอะไรกัน ฮึม..)
(ดนตรี)
หนุ่มสาวที่แข็งกระด้าง สุนัขที่แข็งกระด้าง
เด็กวัดที่แข็งกระด้าง
คนงานขิ้เมาไม่ยอมไปทำงาน
(ดนตรี)
เมื่อเป็นเช่นนิ้จะได้ไฉน
พี่น้องทั้งหลายนั่นพระคัมภีร์
กฏเกณฑ์โบราณมันไม่ตลก
สวรรค์นรกมีเชิงบ่งชี้
เชือกที่แขวนคอคนกำแหง
มันยังแข็งแรงหักคอได้ดี
ชีวิตขื่นขมแทบล้มกระอัก
ใครหนอไม่รักอิสระเสรี
(เสรี....)
(ดนตรี)
ฮึม....
ช่างก่อสร้างขุดดินก่อสร้าง
ก่ออิฐจัดวางโบกหิน โบกปูน
สร้างเสร็จสม เขาก็เข้าไปอยู่
เหมือนดั่งปูมันขุดรูของมันอยู่เอง
(ดนตรี)
เมื่อเป็นเช่นนิ้จะได้ไฉน
พี่น้องทั้งหลายนั่นพระคัมภีร์
ไม่ใช่เรื่องราวต้องสาวความเปลือง
เชือกบ่วงเขื่องๆพิษสงยังมี
ชีวิตขื่นขมแทบจมอาจม
อิสราสุขสมคืออิสระเสรี
(เสรี....)
(ดนตรี)
ฉันกำลังมองหา ดวงอาทิตย์ฆ่าเวลา
ส่องโลมไล้จันทราของฉัน
ทั้งอาทิตย์ดวงจันทร์ ขอให้เป็นของเรา
(ดนตรี)
ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้หรอกหนา
ฟังคำร้องขอเถอะกาลิเลโอ
จะถอดตะกร้อออกจากปากหมาบ้า
มันหมายความว่าอันตรายอักโข
ความหายนะระรานชีวิต
ความถูกกลับผิดลุกลาม
โอโฮ โอโฮ.....กาลิเลโอ...กาลิเลโอ...
มวลมิตรทั้งผองต้องทุกข์ลำเค็ญ
ไม่ว่าจะอยู่หรือเป็น ต้องลำบากลำบน
จงปลดโซ่ตรวน ที่มันกวนรังควาน
ด้วยความกล้าหาญเยี่ยงนรชน
กาลิเลโอ กาลิเลอี
คือเทียนช่วยชี้พ้นทางมืดมน
ความคิดอ่อนแอแพ้ภัยทั้งปวง
คือสิ่งเหนี่ยวหน่วงหัวใจของตน
อิสระเสรีก็คือดวงวิญญาณ
ตัวเรานี่แหละหนาที่เรียกว่าคน
(คน.......)