<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
6 กันยายน 2551

ราชาแห่งบาทาลาลับแล้ว



Canon in D (Piano) - Pachabel

บ้านเมืองอึมครึม จะอย่างไรก็ไม่รู้
ปลีกวิเวกไปอ่านข่าวในบางกอกโพสต์วันนี้
เจอว่าที่ตำนานอีกท่านหนึ่ง เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง

เพื่อนๆในเวปนี้คงมีรองเท้าบาจากันคนละคู่หรืออย่างน้อยก็ต้องรู้จักชื่อกันบ้าง
แบรนด์บาจา แผลงมาจากนามสกุลผู้ก่อตั้งคือ บาทา (Bata)
ซึ่งแปลว่า เท้า สอดคล้องอย่างแปลกประหลาด
ฟังเผินๆแล้วดูจะมีรากศัพท์จากภาษาสันสกฤต

แต่จะมีใครล่วงรู้บ้างมั้ย ต้นกำเนิดของ บาจา
(ขอเรียกชื่อนี้แทนเพราะเป็นแบรนด์ที่ใช้ในบ้านเรา)
มาจากยุโรปตะวันออก ประเทศเชคโกสโลวาเกีย
(ตอนยังไม่แบ่งประเทศเป็นเชคกับสโลวักเหมือนทุกวันนี้)
เป็นธุรกิจในครอบครัวของ Thomas Bata
ผู้เพิ่งลาลับโลกไปเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา
รวมอายุที่ย่ำเท้าผ่านโลก 93 ปี กว่าๆ เกือบ 94
สถานที่ละรอยเท้าสุดท้ายคือ โตรอนโต แคนาดา
เอ๋...ทำไมไปสงบชีวิตที่แคนาดาอีกทวีปหนึ่งเลยล่ะ
ต้องฟังต่อ มันมีเรื่องราว

Thomas Bata เกิดเมื่อวันที่ 17 กันยายน 1914 ที่เชคโกสโลวาเกีย
(อ้าว อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดแล้วนี่นา)
ดำเนินธุรกิจผลิตรองเท้าของครอบครัวซึ่งบิดาก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1894
จนสร้างชื่อเสียงโด่งดังประหนึ่งเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ
ประมาณ Nokia คือ ฟินแลนด์ บาทา คือ เชคโกสโลวาเกีย นั่นแหละ

ชีวิตมักจะถูกโชคชะตาทดสอบอยู่เสมอ
Thomas Bata ต้องลี้ภัยไปแคนาดา
เมื่อกองทัพนาซีของฮิตเลอร์บุกเชคฯในปี 1938
ระหว่างที่เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่ที่แคนาดาก็รับราชการเป็นทหารเกณฑ์อยู่ที่นั่น
กระทั่งสงครามโลกครั้งที่ 2 สงบ เจ้าตัวโล่งอก เดินทางกลับบ้านเกิด
เอาล่ะ จะได้กลับมาฟื้นฟูกิจการที่ห่างเหินไปเกือบ 6 ปีเสียที
แต่ที่ไหนได้.....

เมื่อแรกที่เท้าแตะบ้านเกิดอีกครั้ง
(จะถึงขนาดก้มลงจูบผืนดินหรือเปล่าก็ไม่รู้)
ความอิ่มเอมเปรมปรีดิ์เอ่อล้นเต็มหัวใจของ Thomas Bata
คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่น้ำโมเดา (ตามเสียงเพลง)
และยิ่งกว่าอื่นใด คิดถึงโรงงานผลิตรองเท้าบาทา
กลับมาหนนี้จะแน่วแน่ฟื้นอาณาจักรใหม่อีกครั้ง

ชีวิตถูกโชคชะตาทดสอบอีกแล้ว
ประหนึ่งครั้งเดียวไม่เคยพอ
หมดจากยักษ์นาซีไป เงาทะมึนของยักษ์อีกตัวก็แผ่สะพรึงเข้ามา
ปล่อยรังสีอำมหิตปกคลุมยุโรปตะวันออกทั้งหมด
เมื่อเชคโกสโลวาเกียตกอยู่ใต้อำนาจรัฐบาลเผด็จการคอมมิวนิสต์
โรงงานผลิตรองเท้าบาทาของเขาถูกประณามว่าเป็น ซาตานแห่งทุนนิยม (Capitalist Evil)
ต้องถูกยึดกิจการ จนตกเป็นของรัฐในที่สุด

Thomas Bata ลี้ภัยไปแคนาดาอีกรอบ
หนนี้หอบหิ้วแบรนด์รองเท้าไปเริ่มธุรกิจใหม่ที่โน่น
ตั้งสำนักงานใหญ่ที่โตรอนโต และกลายเป็นเมืองของรองเท้าบาทาโดยปริยาย

กระทั่ง 40 ปีให้หลัง ปี 1989 หลังจากที่อาณาจักรคอมมิวนิสต์ล่มสลาย
กำแพงเบอร์ลินที่ถูกทุบเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 1989
ปลดปล่อยให้พลเมืองทั้ง 2 ฝั่งกำแพงโผหน้าเข้าหากัน
คือจุดเริ่มของจุดจบระบอบคอมมิวนิสต์
ต่อจากนั้นไม่นาน เกิดการแตกตัวของประเทศใหม่ๆ
ประกาศอิสรภาพจากพี่บิ๊กสหภาพโซเวียต
ประเทศเกิดใหม่เหล่านี้เริ่มเปิดหมวกต้อนรับระบบทุนนิยม
เพราะเห็นเป็นวิถีทางเดียวที่จะพัฒนาให้ประชาชนรอดพ้นจากภาวะอดอยาก

รัฐบาลเชค (แยกประเทศกับสโลวักแล้ว) โดยผู้นำคนใหม่ ประธานาธิบดี Vaclav Havel
(พื้นเพเดิมเคยเป็นกวีมาก่อน เอ๋..อย่างนี้คนเขียนบทความบ่อยๆก็มีสิทธิ์ฝันถึงได้นะเนี่ย)
ได้เชิญ Thomas Bata กลับประเทศอีกครั้ง
คราวนี้ไม่เพียงแต่สนับสนุนการบูรณะฟื้นฟูกิจการรองเท้าเดิม
หากยังได้รับมอบเหรียญตราและเครื่องราชอิสสริยาภรณ์
ในฐานะผู้ทำคุณประโยชน์เผยแพร่ชื่อเสียงของเชคว่าเก่งเรื่องรองเท้า

ในบั้นปลายของชีวิต
Thomas Bata มอบกิจการทั้งหมดในความดูแลของลูกชาย
ส่วนตัวเองหันเหความสนใจไปทำงานในองค์กรทางเศรษฐกิจระดับประเทศ
เพื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างการค้าในภาคพื้นยุโรป

ตราบจนสิ้นลม

จบกระทู้นี้ เดี๋ยวกูรูจะไปค้นรองเท้าบาจาในตู้
เอามาใส่เดินเตาะแตะ เตาะแตะ เพื่อคารวะตำนานผู้ให้กำเนิด
เป็นครั้งสุดท้าย



Create Date : 06 กันยายน 2551
Last Update : 25 ตุลาคม 2551 22:23:49 น. 4 comments
Counter : 1060 Pageviews.  

 
เข้ามาดูค่ะ
BATA รองเท้าที่เคยใส่ตอนอนุบาล ประถม มัธยม


โดย: หนูปุ๊ก IP: 58.64.77.106 วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:20:23:45 น.  

 
- ขบอคุณครับ


โดย: ซาเบ้ง วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:0:57:56 น.  

 
เรื่องนี้เป็นสีสันของความรู้จริง ๆ ค่ะ


โดย: Liege วันที่: 10 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:59:44 น.  

 
สมัยที่ผมเป็นนักเรียน ก่อนเปิดเทอม พ่อแม่ ต้องไป ร้านบาจา

แต่ พอผมเติบโตมีครอบครัว และ มีลูกชาย ชวนไป ร้านบาจา ลูกชายไม่ไป แต่ ไปใช้ นันยาง แทน ไม่เข้าใจเลย


โดย: moonfleet วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:50:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รุ้งพลบ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ใช้ชีวิตแสวงหามาหลายปี ปัจจุบันก็ยังแสวงหาไม่รู้จักเสร็จ
บางอารมณ์เหนื่อยๆ ก็หยุดพัก แล้วตรองนิ่งเขียนบันทึกในสิ่งที่พบเห็น

บางอารมณ์ที่โมแรนติค ชอบดูสายรุ้งตอนโพล้เพล้
New Comments
[Add รุ้งพลบ's blog to your web]