<<
กรกฏาคม 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
11 กรกฏาคม 2553

Icon of French Design จัดได้ดีกว่านี้อีกเยอะ



มีโอกาสแวะไปดูนิทรรศการงานดีไซน์ของประเทศฝรั่งเศส
ที่หอศิลป์กรุงเทพฯ สี่แยกปทุมวัน
ตลอดทางเห็นหนุ่มเหน้า สาวสวยเดินขวักไขว่ย่านสยามพารากอน
ดูไปก็นึกปลื้มว่าประชากรคนไทยมีรสนิยมการแต่งตัวที่ไม่แพ้ใคร
ก็หวังว่าจะมีหัวสุนทรีด้านศิลปะบ้างหน่อย(ก็ดีนะ)

เท้าสองข้างพาเดินไปถึงสี่แยกมาบุญครอง เดินเลี้ยวเข้าหอศิลป์ชั้น 7
ขึ้นบันไดเลื่อนก็เจอแล้ว อ้ายขอนของดีไซน์ฝรั่งเศส
แล้วก็ใช้เวลาเดินดูอย่างสงบเงี่ยม เหมาะแก่การเดินจงกรมมาก
เพราะแทบจะไม่มีคนมาเยี่ยมชมเลย
ถ้านับรอบชมวันนั้น บ่ายวันเสาร์ตอน 6 โมงเย็น มีสักสิบคนเห็นจะได้
โอ้..หนุ่มเหน้าสาวสวยหายไปไหนโหมด

เอาล่ะ เดินสักพักใหญ่ก็มานั่งตรองดู
เออ..เจ้านิทรรศการครั้งนี้ทำไมจัดอย่างขอไปทีหว่า
อุตส่าห์ขึ้นชื่อว่าเป็นงานดีไซน์แบบอ้ายคอนเชียวนะ
ว่ากันไปเป็นจุดๆดีกว่า

จุดแรกขึ้นบันไดเลื่อนขึ้นมากก็เจอแผงกระดานสรุปที่มาที่ไปของงาน
ก็น่าจะดูดีหรอกเสมือนเป็นประตูเปิดสู่นิทรรศการ
ถ้าไม่ตั้งติดทางขึ้นบนไดเลื่อนพอดี
เพราะเวลาอ่านก็ต้องยื่นขวางบันไดเลื่อน คนอื่นจะขึ้นมาก็เกะกะเขา
มิหนำซ้ำ ตัวหนังสือก็แสนบาง ไฟสักดวงจ่อให้อ่านก็ไม่มี
อดทนยืนอ่านไป พร้อมกับเหลียวดูข้างหลังว่าจะชนใคร
หรือถอยตกบันไดเลื่อนหรือเปล่า

เอาล่ะ ไม่เป็นไร บอกให้เจ้าหน้าที่รับรู้ เผื่อจะเปลี่ยนที่ต้งวางแผงอันนี้ได้

เดินเข้าไปในงาน ชะรอยจะเป็นนิทรรศการสไตล์มินิมัลลิสต์หรืออย่างไร
โล่งงงงงงงงงงง โจ้งงงงงงงงงงงงงง มากกกกกก
ของที่โชว์ก็วางไว้ที่มุมหนึ่ง ซึ่งจะเป็นเก้าอี้ โซฟา โคมฟ้า
ถัดมาอีกมุมเป็นรถจักรยานเวโลโซเลซ รถซีตรองถอดล้อออก
เดินไปตามทางโค้งก็เจอชิ้นงานในตู้กระจก
เครื่องคั่นน้ำผลไม้ที่รูปร่างเหมือนปลาหมึก(ไม่ใช่เจ้าพอลนะ)
ของฟิลิปป์ สตาร์ค อ้ายคอนคนสำคัญของงานดีไซน์
แก้วเครื่องดื่มเปอริเย้ เครื่องบินคอนคอร์ดจำลอง (ใครจะเอามาทั้งลำได้)
ปากกาบิค(ของจริง) หม้ออบความดัน แปรงสีฟันพร้อมฐานเสียบ
กระเป๋าเดินทางเปิดออกเป็นตู้เสื้อผ้าย่อมๆของหลุยส์ วิตตองค์ ฯลฯ

แต่ที่น่าเสียดายมากๆก็คือตรงบอร์ดให้ความรู้
ตัวหนังสือบางอีกล่ะ ไฟก็ไม่มีช่วยการอ่านเลย
อีกทั้งเป็นถ้อยตัวเรียงแนะนำความรู้ยาวเป็นพรืด
ว่าด้วย เกร็ดประวัติงานดีไซน์แต่ละชิ้น แต่หามีรูปไม่
อ่านจบหนึ่งชิ้นก็ต้องเดินไปดูชิ้นงานที่โชว์ไว้อีกที่
แล้วก็เดินกลับมาอ่านใหม่ เพราะหลายชิ้นโดยเฉพาะเก้าอี้ เฟอร์นิเจอร์มีเยอะมาก
ทำไมหนอไม่เอารูปมาแปะสักหน่อย พอให้รู้ว่ากำลังพูดถึงอ้ายคอนตัวนี้
จะได้พอจดจำได้ แล้วไปดูของจริงอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ

เออ..หรือว่าเป็นสไตล์ของฝรั่งที่ให้คนมาชม(ฟรี)
ต้องรู้จักขวนขวายเองบ้าง
จะให้ป้อนไปหมดทุกอย่างได้อย่างไรล่ะ

ถ้าเช่นนั้นก็ต้องโทษตัวเองที่ไม่เข้าใจคอนเซปท์ของงาน

สูจิบัตรก็ไม่มี อ้อ..ลืมไป มินิมัลลิสต์ มินิมัลบัดเจทส์ด้วยหรือเปล่า หึหึ

ถ้านิทรรศการแบบเดียวกันจัดที่ TCDC อาจจะลงทุนแสงสีมากกว่านี้
แม้หนังสือจะตัวเล็กๆไม่แพ้กัน
(ราวกับคิดว่าคนมาชมนิทรรศการไม่ชอบอ่านเนื้อหาหรือไร)
หากไฟที่ส่องตบลงมา ก็พอพยายามอ่านผ่านๆได้บ้าง

จัดคราวหน้าก็ลงทุนมากกว่านี้หน่อยดีกว่า
ไม่ได้หมายถึงต้องตระการตาจนกลบหัวใจของเนื้องาน
แต่ช่วยดึงเนื้อหาของนิทรรศการขึ้นมาให้น่าสนใจ
ชวนให้ติดตามได้มากกว่านี้ก็จะดี




Create Date : 11 กรกฎาคม 2553
Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 18:44:44 น. 3 comments
Counter : 1177 Pageviews.  

 
ดีซายน์จากรูปที่ได้มา ก็ดูดีหนิ ถ้ามีรูปในงานอีก ส่งให้ดูหน่อยเดะ เผื่ออยากวิจารณ์ต่อบ้าง


โดย: มตรีก2 IP: 222.123.116.237 วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:09:41 น.  

 
ข้างบนเป็นรูปจากเวป
ของจริงอันเล็กนิดเดียว ใส่ในตู้กระจกอีกต่างหาก
ถ่ายออกมาไม่เห็น

ถ้าอยากเห็นว่าเป็นเช่นไร ต้องไปงานเองจ้า


โดย: กูรูขอบสนาม วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:46:14 น.  

 
ไปดูมาแล้วค่ะ...ผิดหวังเล็กน้อย นึกว่างานจะใหญ่กว่านี้

แต่ไปดูก็ดีค่ะ :)


โดย: Jan IP: 183.89.146.211 วันที่: 19 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:18:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รุ้งพลบ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ใช้ชีวิตแสวงหามาหลายปี ปัจจุบันก็ยังแสวงหาไม่รู้จักเสร็จ
บางอารมณ์เหนื่อยๆ ก็หยุดพัก แล้วตรองนิ่งเขียนบันทึกในสิ่งที่พบเห็น

บางอารมณ์ที่โมแรนติค ชอบดูสายรุ้งตอนโพล้เพล้
New Comments
[Add รุ้งพลบ's blog to your web]