Group Blog |
รักเร่ เร่ร้างรัก / ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ชื่อเรื่อง : รักเร่ เร่ร้างรัก ผู้แต่ง : ศรีฟ้า ลดาวัลย์ สำนักพิมพ์ : เพื่อนดี พิมพ์ : ครั้งที่ ๓ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ ราคา : ๒๐๐ บาท จำนวนหน้า : ๓๑๗ หน้า นัยน์ตาหล่อนแปลก... เพราะดูเหมือนมันจะมีปริศนา ที่ทำให้หล่อนดูลึกลับอยู่เสมอ หล่อนทำให้เขานึกเปรียบเทียบหล่อนกับผู้หยิงอีกสามคน ผู้หญิงซึ่งล้วนแต่ 'ทันสมัย' อยู่ในสังคมยุคนี้ ผู้หญิงซึ่งเห็นความรักและการหย่าร้างเป็นเรื่องธรรมดา 'ร้าง' แล้วก็ 'เร่รัก' ต่อไปได้เรื่อย ๆ ห่างหายจากการรีวิวหนังสือไปนานมากมาย กลับมาอีกครั้งบอกกับตัวเองว่าจะพยายามเข้ามาเขียนให้บ่อย ๆ เพราะกว่าจะขุดตัวเองออกมาจากหลุมแห่งความขี้เกียจได้ก็ยากเย็นแสนสาหัส ขอประเดิมเล่มแรกของปีนี้ ด้วยผลงานของ 'ศรีฟ้า ลดาวัลย์' เรื่อง 'รักเร่ เร่ร้างรัก' ชื่อเรื่องดูน่าสนใจไม่น้อยทีเดียว ดูไปดูมาก็คล้ายวรรคหนึ่งของบทกลอนอะไรทำนองนั้น ซึ่งในความเป็นจริงก็เป็นเช่นนั้นแล เนื้อเรื่องกล่าวถึงความรักของหนุ่มสาวในยุคสมัยใหม่ ผู้โลดโผนโจนทะยานอยู่ในแวดวงสังคมชั้นสูง มีเกียรติ มีเงินตรา มากมายเสียจนไม่รู้คุณค่าของชีวิตหรือแม้แต่ความรัก พวกเขาจึงต่าง 'เร่รัก' ต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อหน้าตาทางสังคมบ้าง เพื่อปากท้องบ้าง หรือบางคนก็เพื่อความสะใจของตัวเอง กว่าจะตระหนักรู้ได้ชีวิตก็เหมือนถูกพันธนาการไว้เสียแล้ว รักที่เร่หานั้นดูเหมือนจะมิใช่รักแท้ หากแต่เป็นกรงขังทั้งร่างกายและจิตใจ ผู้เขียนบอกเล่าเรื่องราวผ่านตัวละครหลัก ๖ ตัว คือ ก่องกนก อินทิวร แจ่มเจรียง ทองริน กระถิน และ อรภัทร ผู้ซึ่งผ่านประสบการณ์ 'รัก' และ 'ร้าง' ด้วยกันมาทั้งสิ้น และต้องมาพัวพันกันด้วยบ่วงแห่งความใคร่ ผลประโยชน์ ความเห็นแก่ตัวอันเป็นวิสัยของมนุษย์ปุถุชน ที่ต่างไขว่คว้าหาความสุขจอมปลอมอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทว่ามีเพียงบางคนเท่านั้นที่สามารถหลุดพ้นจากวังวนนั้นได้ ด้วยการกล้าที่จะยอมรับความจริงและเอาอดีตมาเป็นบทเรียนในการก้าวเดินต่อ ลดทิฐิและเปิดใจยอมมอบรักแท้ให้ใครสักคน หรืออย่างน้อยก็คือการรักตัวเองให้มาก ๆ 'รักเร่ เร่ร้างรัก' จึงเป็นนวนิยายที่มีเนื้อหาเข้มข้น แต่ก็ไม่ได้เคร่งเครียดมากจนเกินไป พฤติกรรมของตัวละครมีที่มาที่ไป ทั้งยังตีแผ่ด้านมืดของมนุษย์ในท่ามกลางสังคมศิวิไลซ์ได้เป็นอย่างดี ค่านิยมฉาบฉวยตามแบบยุคสมัยใหม่ อาจนำมาให้ทั้งความดีงามและความเสื่อมทรามขึ้นอยู่กับมุมมองและประสบการณ์สุดแล้วแต่ว่าใครจะเลือกดำเนินไปในทิศทางไหน แม้กระทั่งปัจจุบันก็ยังมีคนอีกมากมายที่หลงทาง 'รักเร่ เร่ร้างรัก' ไม่ผิดกับตัวละครในเรื่องนี้เลย "...คนเรามีความทุกข์ มีปัญหาด้วยกันแทบทั้งนั้น มากบ้าง น้อยบ้าง เวลาผจญกับปัญหาหรือความทุกข์ เมื่อมันเกิดขึ้นใหม่ ๆ เราคิดว่าเราตายดีกว่า ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว...แต่ถ้าเราไม่ตายตอนนั้น เราก็อยู่ได้"
แวะมาทักทายครับ เรื่องนี้เคยอ่านนานมาก แต่ยังจำชื่อก่องกนก อินทิวร ตัวเอกของเรื่องได้เลยครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 17 พฤษภาคม 2562 เวลา:8:11:24 น.
ดูแล้วอ่านคงเครียดน่าดูเลยน้องโจ
ดีใจนะคะ ที่น้องโจกลับมาเขียนบล็อกอีก เป็นยังไงบ้าง ชีวิตที่ผ่านมา โอเคมั้ย จัดการอะไร ๆ ลงตัวหรือยังคะ ชีวิตคนเราไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไปเนอะ อดทน มีความเพียร ไม่ย่อท้อ ต้องประสบความสำเร็จที่คาดหวังไว้แน่นอน พี่เองก็มีเวลาให้กับบล็อกเป็นพัก ๆ อัพถี่บ้างห่างบ้าง แล้วแต่เวลาว่างที่มี สุขภาพก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ อากาศร้อนมากซะจน ไมเกรนมาถามหาบ่อยมาก ยังไงน้องโจเองก็รักษาสุขภาพด้วยนะ ไว้คุยกันใหม่จร้า โดย: JinnyTent วันที่: 17 พฤษภาคม 2562 เวลา:18:53:34 น.
ขอบคุณคุณโจสำหรับกำลังใจค่ะ
แล้วจะแวะมาอีกนะคะ โดย: Sweet_pills วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:0:11:21 น.
|
ruennara
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?] Friends Blog
Link |
เป็นนิยายที่น่าสนุกและให้ข้อคิดด้วยนะคะ