พฤษภาคม 2562

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
17
20
22
25
26
27
28
29
30
31
 
 
๔ ปี นรกในเขมร / ยาสึโกะ นะอิโต


ชื่อเรื่อง : ๔ ปี  นรกในเขมร
ผู้แต่ง : ยาสึโกะ  นะอิโต
ผู้แปล : ผุสดี  นาวาวิจิต
สำนักพิมพ์ : ผีเสื้อ
พิมพ์ : ครั้งที่ ๑๑ เดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๕๑
ราคา : ๑๔๙ บาท
จำนวนหน้า : ๒๖๔ หน้า


"ฉันชื่อ  ยาสึโกะ  นะอิโต
เกิดวันที่ ๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๖  เป็นชาวโตเกียว
ขณะนี้อยู่ที่ศรีโสภณ  ลูกและสามีตายหมดแล้ว
ต้องอยู่คนเดียวในประเทศที่ไม่ใช่บ้านเกิด
อยากจะเดินทางกลับประเทศญี่ปุ่นโดยเร็วที่สุด
ขอให้ผู้ที่ได้รับจดหมายฉบับนี้
โปรดช่วยให้ได้เดินทางกลับประเทศญี่ปุ่นด้วย
ฉันถือหนังสือเดินทางของประเทศญี่ปุ่น
แต่ขณะนี้นายกเทศมนตรีเมืองศรีโสภณได้เก็บรักษาไว้
ขอให้นำจดหมายนี้ไปให้สถานทูตญี่ปุ่น
เพื่อที่จะได้ดำเนินการให้ฉันเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนด้วย"

คนที่ยืนบังอยู่รอบ ๆ ฉัน  มองดูข้อความในจดหมาย
แล้วต่างก็พูดด้วยความเป็นห่วงว่า
เขียนด้วยภาษาจีนอย่างนี้  ถ้าใครเห็นเข้าก็รู้ข้อความหมด

๙ พฤษภาคม ๒๕๒๒


ข้อความข้างต้นเป็นคำโปรยปกหลังของหนังสือเล่มนี้  และถ้าหากอ่านจนจบก็จะรู้ได้ว่ามันคือจดหมาย  จดหมายที่เป็นความหวังเดียวของสาวญี่ปุ่นภรรยาอดีตท่านทูตของกัมพูชา  ที่ต้องพบเจอกับการสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต  จากความโหดร้ายป่าเถื่อนที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ชาติกัมพูชาและประวัติศาสตร์โลก

'๔ ปี  นรกในเขมร' เป็นบันทึกเรื่องราวประจำวันของ 'ยาสึโกะ  นาอิโต' หลังจากที่สามีเกษียณ  ทั้งคู่ก็ลงหลักปักฐานที่ประเทศกัมพูชา  พร้อมด้วยลูก ๆ อีก ๒ คน ทว่าชีวิตที่ควรจะมีความสุขกลับต้องเจอกับความทุกข์ครั้งใหญ่  เมื่อสงครามระหว่างผู้นำทางการเมืองสองขั้วอุบัติขึ้น  เมฆหมอกแห่งหายนะจึงเข้าปกคลุมกัมพูชา  และชาวเขมรหรือใครในประเทศก็ตามไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เชื่อว่าหลายคนคงเคยอ่านหนังสือเล่มนี้  ผมเองได้มาไว้ในครอบครองนานแล้ว  แต่เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่าน  และต้องบอกว่าเมื่ออ่านจบก็รู้สึกหดหู่  สะเทือนใจ  รับรู้ได้ถึงร่องรอยของสงครามที่แม้จะผ่านมานานแล้วก็ยังคงอยู่ไม่จางหาย  แต่ละบรรทัดนั้นบอกถึงเรื่องราววิถีชีวิตของผู้คน  ความอดอยาก  ความทุกข์ยาก  ความป่าเถื่อน  หลาย ๆ สถานการณ์ทำให้เห็นถึงธาตุแท้ของคนโดยสัญชาตญาณที่ต้องการเอาชีวิตรอด แต่ละวันที่ผ่านไปจึงยาวนานนับปีเลยก็ว่าได้

กระนั้นก็ยังได้เห็นแสงสว่างรำไรในความมืดมิดอยู่บ้าง  เพราะถึงแม้ความตายจะพรากคนที่รัก  ความทุกข์จะทับถมชีวิตหนักหนาสาหัสเพียงไหน  ก็ยังพบเห็นน้ำใจ  เมื่อเทียบกับชาวเขมรสายเลือดแท้แล้ว  ยาสึโกะ  นับว่ายังโชคดีอยู่บ้างที่ได้รับความช่วยเหลือจากคนดี ๆ อยู่ตลอด  ตอนจบของหนังสือที่เป็นเสมือนบันทึกเล่มนี้  อาจเป็นไปอย่างที่ยาสึโกะหวังไว้  แต่ใครเลยจะรู้ว่าบาดแผลในจิตใจนั้นจะมีวันสมานและหายดีหรือไม่

นับว่า '๔ ปี  นรกในเขมร' มีส่วนช่วยย้ำเตือนถึงผลกระทบจากสงครามที่ไม่ว่าจะเกิดขึ้นด้วยเหตุผลใดก็ล้วนแต่นำความสูญเสียมาให้ทั้งนั้นและผู้ที่ได้รับผลกระทบโดยตรงก็คือประชาชนผู้บริสุทธิ์  ผมเองได้แต่หวัง...ขออย่าให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีกเลย  

"...ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ เมื่ออยู่ที่นั่นฉันไม่เคยเห็นกระดาษชำระ  พบเห็นแต่การถูกบังคับให้ทำงาน  การถูกลงโทษ  สิ่งเหล่านี้คงเป็นเรื่องที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดขึ้นในโลก  แต่เมื่อมาคิดดูเดี๋ยวนี้  ฉันรู้สึกเหมือนสิ่งเหล่านั้นเป็นฝันร้าย  ประจำเดือนของฉันที่ขาดหายไปตลอดเวลา ๔ ปี ก็กลับมามีอีกครั้ง  หลังจากกลับถึงญี่ปุ่นได้เดือนเดียว  แต่ความทรงจำเกี่ยวกับการสูญเสียสามี  สูญเสียลูก  ความอดอยาก  โรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ที่ได้ประสบมาตลอด ๔ ปี  คงจะอยู่ตลอดไป  ฉันนึกชมตัวเองอีกครั้งที่ไม่เสียสติไปเสียก่อนระหว่างที่อยู่ในกัมพูชา..."



Create Date : 18 พฤษภาคม 2562
Last Update : 24 พฤษภาคม 2562 3:55:42 น.
Counter : 873 Pageviews.

6 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณวลีลักษณา

  
เล่มนี้เคยอ่าน
แต่ไม่ใช่ปกนี้ค่ะ
อ่านแล้วเขมรโหดจริงๆ
้เจิมบอกต่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:5:42:02 น.
  
สวัสดียามเช้าครับ

เล่มนี้เคยอ่านครับ
เป็นบันทึกที่สะเทือนใจมากๆ
เห็นถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้น
ท่ามกลางความเห็นต่างทางการเมือง
แล้วกัมพูชาก็ต้องสูญเสียอะไรไปมากมายจริงๆ
จากเหตุการณ์ครั้งนั้น

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:6:56:20 น.
  
เรื่องจริงไม่อิงนิยาย อ่านแล้วคงมองเห็นภาพนรกในเขมรจริง ๆ
ได้แต่หวังว่าคงไม่เกิดขึ้นอีก ไม่ว่าที่ไหนในโลกนี้นะคะ
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:7:17:18 น.
  
พี่เกิดทันเขมรยุคนั้น
แค่อ่านข่าวหนังสือพิมพ์ก็ซึ้งความโหดแล้ว
ยิ่งเอามาเป็นเล่มเช่นนี้
อ่านแต่รีวิวย้อนรอยอดีตก็พอเนอะ
ขอบคุณค่ะ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:8:06:44 น.
  
เหมือนพี่จะเคยอ่านที่ไหนสักแห่ง
อ่านแล้วเศร้าสะเทือนใจมาก ๆ
ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนที่โชคร้ายแบบเธอ
ในโลกใบนี้ และเธอเป็นคนที่เข้มแข็งมาก ๆ

เคยคิดนะว่าถ้าพี่เจอแบบนี้
พี่คงไม่มีชีวิตรอดเหมือนเธอแน่ ๆ เลย

โดย: JinnyTent วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:18:24:56 น.
  
มนุษย์โหดร้ายที่สุดในโลก
โดย: วลีลักษณา วันที่: 18 พฤษภาคม 2562 เวลา:22:23:21 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ruennara
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]