|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 69 คน [?]
|
เจ้าของบล๊อคนี้ ชื่อแอร์นะค่ะ ชื่นชอบหลงใหลการแต่งหน้าเค้กค่ะ และแล้วชีวิตก็พลิกผันจากพนักงานออฟฟิสมากลายเป็นทำเค้กขายเต็มตัว หลังจากที่ทำงานสองอย่างในเวลาเดียวกันไม่ไหว ปัจจุบันนอกจากเป็นแม่ค้าขายเค้กแล้ว ก็รับจ๊อบเล็กๆน้อยๆ สอนทำเค้กและแต่งหน้าเค้กค่ะ
Blog นี้จะเป็น Blog รวมผลงานเค้กตั้งแต่เริ่มทำมานะค่ะ ตั้งแต่ปี 2551
โดยจะแยกหมวดการแต่งหน้าเค้กรูปแบบต่างๆไว้
หากใครเพิ่งเริ่มหัดอบเค้กหรือหัดแต่งหน้าเค้ก แล้วรู้สึกท้อแท้ว่าเราทำได้ไม่ดี แอร์แนะนะให้ให้เข้าไปดูบล๊อคแรกๆ ในหมวด My Cake(1) ค่ะ จะได้มีกำลังใจ เพราะว่าเค้กก้อนแรกแอร์กินไม่ได้เลย แต่มันก็เป็นที่มาของการทำเค้กในทุกวันนี้ เป็นโชคดีที่พบว่า การทำขนมโดยเฉพาะการแต่งหน้าเค้กเป็นสิ่งที่เราชอบและรัก นอกจากนี้ยังมีโอกาสทำบ่อยๆ จึงทำให้ผลงานเค้กได้มีการพัฒนาขึ้นมาเรื่อยในวันนี้ และก็หวังว่าจะพัฒนาได้ต่อไปอีก
หากใครสนใจสั่งเค้ก ก็สามารถเข้าไปดูรายละเอียดได้ที่ RaSiNee BaKeRy ตาม Link ข้างล่างได้เลยนะค่ะ
หรือ ติดต่อทางอีเมล์ rasineebakery@hotmail.com ค่ะ
ส่วนคลาสเรียนเค้กและแต่งหน้าเค้ก สามารถติดต่อได้ทางอีเมล์ rasineebakinghouse@hotmail.com
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ประมาณว่าเขาล้อมหน้าล้อมหลัง แต่ใช้ชีวิตเหมือนอยู่เกาะ ไม่ได้ไปไหน เพราะเวลาออกไปข้างนอก ก็ต้องนั่งเรือไปอย่างเดียว (ถนนมาน้ำงึม2อยู่ระหว่างการก่อสร้าง) แล้วที่นี่ก็ไม่มีเค้กขายด้วย ก็นะ เลยคิดว่าอยากทำเค้กวันเกิดให้คุณแฟน อุปกรณ์อะไรก็ไม่มีสักกะอย่าง มีแต่อุปกรณ์ทำกับข้าว ก็เลยตัดสินใจทำขนมสาลี่ละกัน มันก็ดูเหมือนเค้ก แทนเค้กได้ ว่าแล้ว ก็กด ตู๊ดๆๆ โทรกลับหาน้าที่บ้านนครนายก(น้าเขาก็เก่งเรื่องทำขนมไทย) ถามเขาว่าขนมสาลี่ทำไง น้าก็บอกสูตร ส่วนผสม แป้งสาลี:น้ำตาล:ไข่ =1:1:1 ตีไข่กะน้ำตาลให้ฟู แล้วค่อยใส่แป้ง เทใส่พิมพ์แล้วก็เอาไปนึ่ง จบการสนทนา ประมาณ 1-2 นาที ยิ้มในใจสบายมาก 
รูปร่างเหมือนพิมพ์ขนมมาก) เอาอันนี้แหละ ว่าแล้วก็เอาไปนึ่ง เขาบอกว่า ถ้านึ่งสุกได้ที่ เอาไม้จิ้มฟันจิ้มไปจะไม่มีอะไรติดขึ้นมา จ๊ากๆๆ นึ่งไปเป็น เกือบ 2 ชม มันก็ยังมีอะไรติดไม้จิ้มฟันขึ้นมา แต่หมดเวลา 2 ทุ่มพอดี ต้องเอาเค้กไปให้คุณแฟนเป่า วันเกิดในลาวปีนี้ ก็จัดที่ริมอ่างเก็บน้ำงึม 1 ด้านต้นน้ำ ซึ่งอยู่ติดกับแคมป์เราเลย พอไปถึงคุณแฟน ก็เป่าอ่ะ แล้วก็ทำท่าตัดดู จ๊ากๆๆ เนื้อมันก็เหมือนอะไรไม่รู้ คล้ายสังขยา หรืออะไรสักอย่าง คุณแฟนก็ไม่กิน แต่พวกน้องๆๆบางคนก็มาแงะดู ลองชิมครึ่งช้อน โอ้ว รสชาติใช้ได้ แต่ เนื้อทำไมมันเป็นแบบนี้ สรุปแล้ว ก็ไม่มีใครกินต่อ
คุณแฟนก็บอกว่า ตั้งใจทำหรือป่าวเนี้ย เราก็บ่นในใจ ตั้งใจสุดๆๆ แต่มันได้เท่านี้จะให้ทำไงเล่า มันก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นที่ว่าต้องทำขนมสาลี่ให้สำเร็จให้ได้ 
ความตั้งใจคือสุกยอดของการเริ่มต้นทุกๆๆสิ่งนะค่ะ
มาเป้นกำลังใจให้ค่ะ