ฉันไปงานพันธมิตรเชียงใหม่มา ทั้งที่ตั้งใจไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าจะไม่ไปงานชุมนุมอีกแล้ว หลังจากผ่านการชุมนุมช่วงพฤษภามหาโหดมาแล้ว
ถ้าถามว่าทำไม คงจะตอบสั้น ๆ ได้ว่า “กลัว”

ฉันรู้สึกกลัวจริง ๆ มันเป็นความกลัวที่เศร้ามาก และมันติดตามาตั้งแต่ช่วงพฤษภา บรรยากาศในการช่วงชุมนุมนั้นไม่น่ากลัวเท่าวันที่สิ้นสุด มันจะสิ้นสุดลงแบบไปไหน และอาจจะเป็นเพราะความกลัวนี่แหละทำให้ฉันคิดว่า น่าจะหาวิธีการอื่นหรือมันน่าจะมีวิธีการอื่นที่ไม่ต้องเสียใจกัน และมีงานระลึกถึงด้วยกรอบรูปของคนที่จากไป

อย่าพูดเลยว่า การต่อสู้ต้องมีการตายหรือการสูญเสียหากว่า คุณยังไม่เคยสูญเสียคนที่รักหรือคนที่รู้จัก และวันหนึ่งคุณไปพบชื่อที่ติดเอาไว้

อะไรทำให้ฉันไปงานพันธมิตรเมื่อวานนี้ อันดับแรกเขาแจ้งข่าวมาว่า เป็นเวทีวิชาการ และเมื่อดูคนที่พูดบนเวทีก็น่าจะไปฟัง ไปดูบรรยากาศ

มีป้ายห้ามเอารถเข้าไปจอดข้างในแต่ไม่ค่อยมีใครเชื่อป้าย เพื่อนฉันเชื่อเธอจึงเอารถไปจอดที่โรงพยาบาลช้างเผือก ก่อนเดินเข้าไปที่สนามกีฬา เราแวะกินบะหมี่กันก่อน

กินกันด้วยความอร่อยและเพื่อนฉันกล่าวชมแม่ค้าจึงได้เริ่มต้นพูดคุยสนทนากันเรื่องอื่น ๆ แม่ค้าถามว่า เรารู้เรื่องที่เขาชุมนุมกันไหม

“กำลังจะเข้าไป” เพื่อนบอกแม่ค้า

“เราจะสิ้นชาติกันไหม คุณว่าจะสิ้นชาติไหม กลัวมากเลย กลัวจะสิ้นชาติก่อนถึงลูกหลาน ”

ฉันไม่ได้ตอบคำถามแม่ค้าเพราะเป็นคำถามที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน แสดงว่าเขาคิดไปไกลกว่าเรา

เดินผ่านประตูเข้าไป เดินตามเสียงที่ดังอยู่ไกล ๆ สิ่งแรกที่เห็นคือตำรวจมากมาย และกลุ่มนักข่าว หยุดทักทายน้อง ๆ นักข่าว

ด้านหน้ากลุ่มหนึ่งชุมนุมกันอยู่ มีรถหนึ่งคัน เขียนว่า คนไทยตัวจริง มีเครื่องขยายเสียงเล็ก ๆ แต่ดังฟังชัดประกาศตัวต้านพันธมิตร มีคำว่าพันธมิตรออกไป มีการปาไข่เข้ามาแล้ว หนุ่มคนหนึ่งโดนเข้าเต็ม ๆ เพื่อนฉันเดินเข้าไปพอดีเหยียบเอาไข่ลื่นเกือบล้มโชคดีที่เธอเบรคกับหลังตำรวจได้

ใกล้ ๆ ประตูมีต่อลำโพงออกมาเสียงพูดคุยจากข้างในดังออกมาข้างนอก มีเสียงโห่ปรบมือดังมาจากข้างในเป็นระยะ


ฉันหยุดยืนดูกลุ่มข้างนอกอยู่พักหนึ่ง เพื่อนบอกว่าพวกเสื้อแดงมาชุมนุมคัดค้านพวกพันธมิตร พวกเขาบอกว่าร้อนอยากขอเข้าไปข้างใน หมายถึงในอาคารที่พันธมิตรประชุม ตำรวจมีแผงเหล็กกั้นเอาไว้ระหว่างสองฝ่าย ช่วงหนึ่งได้ยินพวกข้างนอกบอกว่า ขอเข้าไปสักสามก้าว ฉันกำลังลุ้นว่าตำรวจจะประนีประนอมไหม ในที่สุดตำรวจก็ยอมพวกเขาได้ขยับเข้ามาก้าวหนึ่ง ช่วงนี้ถือว่าเป็นบรรยากาศที่ดี แม้ว่าจะมีไข่และขวดน้ำลอยมาบ้าง

ช่วงข้าวยากหมากแพงอย่างนี้น่าเสียดายจริง ไข่ราคาลูกละ 4 บาท

ผ่านกลุ่มข้างนอกเสื้อแดง เข้าไปในรั้วเหล็กผ่านชั้นตำรวจก็ถึงชั้นผู้ดูแลความปลอดภัยของฝ่ายพันธมิตร มีชายหนุ่มหน้าใส ๆ ถือไม้ขนาดด้ามไม้กวาด ฉันอดขำไม่ได้ เพราะก่อนจะเข้ามามีพี่คนหนึ่งบอกว่าอย่าเข้าไปในอาคารพวกพันธมิตรมีชายฉกรรจถือไม้ด้วยฉันบอกเธอว่าไม่เป็นไรหรอกเขาคงไม่ทุบไม่ตีกันง่าย ๆ

กลุ่มพันธมิตรสีเหลือง อยู่ในอาคารยิมเนเซียม 3มีผู้คนมากมาย มีธงชาติเล็ก ๆ อยู่ในมือปลิวไสวบนเวทีกำลังพูดกันถึงเรื่องราวเขาพระวิหาร ความผิดพลาดของรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศ ที่พึ่งลาออกไป

เมื่อพูดถูกใจก็จะปรบมือ โบกธง เหมือนนักร้องที่ร้องเพลงแล้วต้องโชว์ท่อนงุบ และท่อนนี้แหละที่เสียงจะชัดเจนมาก บนเวทีมีการเปลี่ยนตัวผู้พูด หนุ่มคนหนึ่งพูดว่า พวกรายิ่งบ่ายเย็นยิ่งมา แต่พวกข้างนอกยิ่งบ่ายยิ่งกลับ เดี๋ยวก็กลับหมด

สิ่งที่พวกข้างนอกสีแดงกับข้างในสีเหลือพูดเหมือนกันคือ ต่างฝ่ายต่างหาว่าฝ่ายหนึ่งถูกจ้างมา ต่างฝ่ายต่างก็บอกว่ารักชาติ รักสถาบัน ฉันคุยกับผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ว่า ทำไมต้องเอาลำโพงไปไว้ข้างนอกด้วย ไม่คิดว่าเป็นการยั่วยุหรือ เขาตอบว่า ให้พวกข้างนอกได้ฟังด้วย

ปัญหาก็คือว่าไม่มีใครยอมฟังรายละเอียดกัน

เวทีแบบนี้ไม่ใช่เวทีวิชาการหรอกไม่มีใครฟังรายละเอียดเท่าไหร่ พวกเขาเอาเฮ เอามันกันมากว่า ทั้งคนพูดคนฟัง

ข้างในร้อนเกินไปฉันจึงออกมาข้างนอกอีกครั้งหนึ่ง พวกเสื้อแดงเริ่มถอยไปใต้ต้นไม้บ้าง ไปกินข้างบางดูบางตา พวกที่อยู่กลางแดดเริ่มร้องเพลง ทั้งเพลงแต่งเองเพื่อไล่พันธมิตร และเพลงอื่นๆ มีการเต้นกันด้วย ฉันเห็นตำรวจนายหนึ่งยิ้ม เสียงเพลงช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นจริง ๆ

น้องคนหนึ่งที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ถามว่า ถ้าไม่มีตำรวจคิดว่า พวกเขาจะบุกเข้ามาตีกันไหม

อีกคนหนึ่งตอบว่า ไม่หรอก ดูเขาก็เป็นชาวบ้านธรรมดา

“จ้างหรือไม่จ้างไม่รู้ แต่ต้องมีใจด้วยแหละ มันเหนื่อยและร้อนด้วยนะ ”น้องคนเดิมว่า

“เขาเชื่อของเขาอย่างนั้น เหมือนอีกฝ่ายหนึ่งเชื่อนั้นแหละ จริง ๆ เขาเชื่อว่าเขาทำในสิ่งที่ถูก ต่างก็เชื่อว่าตัวเองทำในสิ่งที่ถูก” เพื่อนฉันร่วมคุยด้วย

กลุ่มพันธมิตรที่ติดผ้าเหลืองเดินมากลุ่มหนึ่งเพื่อเข้าไปสมทบในอาคาร กลุ่มสีแดงโห่ฮา กลุ่มสีเหลือตะโกนกลับว่า “ เป็นคนไทยหรือเปล่า” คนเสื้อแดงโห่ตอบ ฉันเห็นสีเหลืองมองด้วยสายตาที่ขุ่นมัวก่อนเดินเข้าไป
คนสีเหลือไม่ได้เดินไปดูข้างรถคนสีแดง เขาเขียนว่า คนไทยตัวจริง และพูดอยู่บ่อย ๆ ว่า เป็นคนเชียงใหม่ตัวจริง พันธมิตรอย่ามาทำให้เมืองเชียงใหม่เดือดร้อน และพันธมิตรออกไป

พวกหนึ่งโห่ฮาอยู่ข้างนอกมี แผงเหล็กและตำรวจกั้นกลาง อีกพวกเตรียมพร้อมอยู่ที่หน้าประตู ทำท่าเหมือนโกรธแค้นกันมาทั้งที่บางคนไม่เคยรู้จักกันมาเลย และต่างไม่เคยทำร้ายกันมาก่อน ดูชุดที่เราสวมใส่กันมาเถอะต่างยากจนค้นแค้นพอ ๆ กัน ไม่ว่าจะอยู่ข้างในที่มีหลังคาหรือข้างนอกก็ร้อนรุ่มพอ ๆ กัน

“ฉันว่าจะกลับบ้านแล้ว ใครจะแพ้หรือชนะมันก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นกับประชาชนอย่างพวกเราสักเท่าไหร่” ได้ยินหญิงสาวคนหนึ่งว่า
ฉันเห็นด้วยกับเธอ และคิดว่าฉันควรจะกลับบ้านเหมือนกัน ฉันรู้สึกว่าเรากำลังต่อสู้กันเอง ต่อสู้กับพวกเราเอง ต่างไม่พูดกันด้วยความรักแต่เหมือนพูดกันด้วยความเกลียดเสียแล้ว

เมื่อเช้าฉันยืนคุยอยู่กับเพื่อนที่เป็นพันธมิตรเธอบอกว่า เธอหลบขวดกระทิงแดงได้หวุดหวิดตรงที่หน้าประตู ในขณะที่เรายืนคุยกันอยู่คนเสื้อแดงตรงเข้ามากอดเธอถามไถ่ทุกข์สุขบอกว่าดีใจเหลือเกินที่ได้เจอ หลังจากนั้นลาจากไปอยู่คนละฝ่าย

ฉันรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก

“คนกู้ชาติหน้าเป็นอย่างไร ขอดูหน้าคนกู้ชาติหน่อย” เสียงดังมาจากข้างหน้า

“พวกเราประชาชนต่างเป็นเหยื่อ ต่างเหมือนจิ้งหรีดที่ถูกปั่นให้กัดกัน”น้องที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ กันคุยกับเพื่อน


ฉันตัดสินใจเดินทางกลับไป

ยังไม่ทันถึงบ้านเพื่อนโทร.กลับมาบอกว่า พวกเสื้อแดงจะบุกเข้าไปข้างในแล้ว เป็นรายงานครั้งที่ 1

ถามเพื่อนว่า เพื่อนอยู่ที่ไหน เธอบอว่ายังสังเกตการณ์อยู่ข้างนอก
รายงานครั้งที่ 2 บอกว่า พวกข้างนอกปิดประตูเข้าออกอาคารและประกาศว่าให้คนที่เข้าฟังออกมาจะไม่ทำอะไร จะจัดการแต่แกนนำ

เพื่อนรายงานครั้งที่ 3 ว่า มีผู้หญิงสองคนเดินออกมาเอาร่มกันไข่ พวกข้างนอกตะโกนว่าออกมาแล้วเอาร่มปิดหน้า และสองคนนั้นถูกรุมด้วยไข่และอื่น ๆ ที่ปาได้ตำรวจต้องมากอดผู้หญิงสองคนนั้นไว้ รายงานข่าวครั้งที่ 4 บอกว่า พันธมิตรออกมาได้หมดแล้วตำรวจกันให้ออกทางประตูหลัง

เมื่อเช้าก่อนเดินทางไปเพื่อนบอกว่า เดี๋ยวนี้เขาไม่มีการล้อมจับ ล้อมปราบกันแล้ว ไม่น่ากลัว ไม่รุนแรงเหมือนเมื่อก่อน เย็นนี้ฉันไม่รู้ว่าเพื่อนยังคิดแบบเดิมไหม ความรุนแรงมันเปลี่ยนรูปแบบไป ถ้าเราต้องปราบกันเองมันน่ากลัวไหม

เขาว่ากันว่า ที่ในสภาเมื่อพวกนักการเมืองฝ่ายค้านกับรัฐบาล อภิปรายไม่ไว้วางใจกันพวกเขาชัดกันอย่างรุนแรง แต่พอจบการอภิปรายเขาจับมือดีกัน แต่ชาวบ้านเราทำอย่างนั้นเป็นหรือ ดูดวงตาแต่ละคู่จริงจังและเจ็บปวดจริง ไม่ไช่กำลังแสดง

Create Date : 14 สิงหาคม 2551
Last Update : 16 สิงหาคม 2551 6:50:40 น.		37 comments
Counter : 1227 Pageviews.
Share Tweet