Bloggang.com : oreocream : ส า ม สั ป ด า ห์ ผ่ า น ไ ป เ ร็ ว ไ ม่ ใ ช่ เ ล่ น

ส า ม สั ป ด า ห์ ผ่ า น ไ ป เ ร็ ว ไ ม่ ใ ช่ เ ล่ น

ผ่านไปแล้วกับการทำงาน สามสัปดาห์ ตอนนี้เริ่มคิดและตัดสินใจอะไรๆได้แล้ว

ที่บ้านไม่คัดค้าน แล้วก็ไม่ว่าด้วย อี้บอกว่า อย่าไปคิดแทนคนอื่น ให้ทำในสิ่งที่

เราสบายใจ และคิดว่า ดีสำหรับตัวเราเอง อย่าคิดอะไรมากกกก .....

เริ่มงานวันจันทร์ ไปแบบ สบายใจมากๆเลย ก็พี่เรา กะ อี้ใหญ่ บอกว่า

ถ้าไม่มีคนมาเตือนเราเรื่องกลับบ้าน ด้วยตัวเค้าเอง ก็อย่าไปสนใจ ให้ถือซะว่า

มันเป็นเสียงนก เสียงกา เราก็เลยทำอย่างง้านเลย กลับบ้านมาด้วยความสบายใจ

แล้วที่นี่พอมาวันอังคาร เวลาแห่งการตัดสินใจก็มาถึง เริ่มจาก พี่คนที่ย้ายมาทำ

ตำแหน่งจัดไกด์ ยื่นใบลาออกวันจันทร์ วันอังคาร นายย้ายพี่ที่ทำงานกะเรา

ไปช่วยงานตรงจัดไกด์คนหนึ่ง แล้วก็เรียกให้พี่อีกคน ที่อยู่งานกะเพื่อนเรา มาช่วย

จองสปา หรือ คีย์ งานแทนเค้า แต่พอเอาเข้าจริงๆ เค้าไม่ได้ช่วยอะไรเราเลย

กลับมาโยนงานให้อีก แล้วเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกถึงความเป็นเพื่อนคือ .....

เราเริ่มงาน 17 กันยา เราคีย์งานในส่วนของวันที่ 15 16 กันยา เรื่อยๆไป

แล้วเมื่อวาน ในเมื่อนายย้ายพี่เค้าไป เราก็เลยจะช่วยคีย์งานในส่วนที่เป็น

ของพี่เค้าที่ตกลงกันไว้ แต่ปรากฏว่า พี่คนนี้ได้คีย์งานช่วงที่เรามาทำแล้ว

เป็นไปได้ไงว่ะ ก็ในเมื่อช่วงนั้นเรามาทำแล้ว ส่วนการคีย์งานของเพื่อนเรา

พวกเค้าก็น่าจะรับไปคีย์เองได้แล้ว แต่ทำไมต้องเอากลับมาให้พี่ๆงานเราคีย์ว่ะ

ไม่เข้าใจจริงๆ โคตรซึ่งเลยอ่ะ เราไม่เคยเอาเปรียบใคร พอมาเจออย่างงี้ ซึ้งมากก

แล้ว วันนี้เราก็เข้าไปเคลียร์งานในส่วนที่ยังไม่เสร็จ ก็เลยรู้อะไรอีกหลายๆอย่าง

วันจันทร์นี้ พี่ที่จัดไกด์ จะออกโดยไม่บอกนาย 1 คน คือพี่คนที่เข้ามาพร้อมเรา

วันจันทร์สนุกแน่ ......

ส่วนวันนี้ไปขึ้นทะเบียนบัณฑิตมาหละ ตอนแรกเพื่อนๆนัดกินข้าวกัน แต่เราไม่ไป

เราบอกว่า เราต้องรีบเคลียร์งาน แต่คือ เราไม่อยากไปไหนมาไหนกะเพื่อนกลุ่มนี้

อีกแล้ว เค้าก็ถามๆเรา เราก็เลยบอกว่า เราอ่ะ มอบกายถวายชีวิตให้งานแล้ว

เพราะงั้น ก็ไม่ไป จะรีบทำงาน .... แต่ความจริง ทำงานไปแป๊บเดียวหละ

แล้วตอนเกือบเที่ยง เพื่อนอีกคนก็มารับ แล้วไปกินข้าง แล้วก็ไปมหาลัยพร้อมกัน

ก็คุยกัน คิดเหมือนกันเลยคือ ไม่อยากเจอเพื่อนกลุ่มนี้จริงๆ ถ้าไม่จำเป็น

ดูสิ พอเรียนจบ ความคิดอะไรๆก็เปลี่ยนไป เฮ้ย ไม่รู้ว่า เราเปลี่ยนไป

หรือว่า เพื่อนกลุ่มนี้ เค้าเป็นงี้มาตั้งแต่แรกๆแล้ว แต่เราไม่รู้สึกเอง .....

เฮ้ย แล้วตอนนี้รับปริญญาจะเหลือเพื่อนอีกกี่คนกันเนี่ย มะกี้คุยกะแม่

แม่บอกว่า ถ้า 10 กุมภา รับจริงตรงกับตรุษจีนนะ อ้อมก็จะเป็นบัณฑิตไร้ญาติ

แบบ ตอนนี้ขึ้นหัวเอ็มเลย ว่ารับจริงมะไหร่ ซ้อมมะไหร่ ไม่อยากเป็น บัณฑิตไม่มีญาติ

ส่วนวันซ้อมก็ 29 มกรา อิอิ ใครว่างก็มาได้นะ ชวนไว้เลย .....

เมื่อวานนี้ไปกินข้าวกะเพื่อนสมัยมัธยมมาหละ ได้อะไรกลับมาเยอะเลย

มะช่ายเราคนเดียวนะ ที่คิดว่า งานมันไม่เหมาะกะเราแล้วออก

เพื่อนเรา (กิ๊กเก่า) บอกว่า เค้าทำงานได้แค่ 1 วันเค้าก็ลาออกแล้ว

แบบ คิดจะลาออกตั้งแต่ 10 โมงเช้าของวันน้านหละ ตอนนี้เราก็เลยตกลงกันไว้

ว่าเดือนหน้าจะไปชะอำกัน แต่วันไหนไม่รู้ โดยที่กิ๊กเราจะขับรถให้

ไอ้คุณเพื่อนอีกคนก็แซวเรากะเค้าอยู่ได้ เขินวุ้ยยยย อิอิ ความจริงก็ไม่มีอะไรหรอก

เราแค่แอบปลื้มเค้าตั้งแต่สมัยมัธยม จนถึงปัจจุบันเท่านั้นเอง .... แต่คิดไว้แล้ว

ว่าจะไปเที่ยววววว พอมีเวลาแต่ไม่มีเงิน ก็จะไปเที่ยวมันหละ อิอิ เฮ้ย แค่คิด

ก็มีความสุขซะแล้ว ..... สาธุ พรุ่งนี้ขอให้เป็นวันทำงานที่ดีด้วยหละกัน

Create Date : 07 ตุลาคม 2550

Last Update : 7 ตุลาคม 2550 20:32:47 น.

11 comments

Counter : 571 Pageviews.