กงซุนเย่าไป๋...เป็นสตรีผู้เพียบพร้อมที่นับว่าหาได้ยากยิ่ง ด้านรูปโฉม นางงามสะคราญเพริศแพร้ว ดวงหน้าหวานละมุน นัยน์ตาพราวระยับดุจดวงดาว ชวนพิศตรึงตา ด้านศักดิ์ฐานะ นางเป็นน้องสาวบุญธรรมของกงซุนอวิ๋น อดีตคุณชายแห่งเคหาสน์เมฆาผู้ทรงคุณธรรมความสามารถล้ำเลิศ ไม่ว่าจะมองอย่างไร หนทางชีวิตของนางล้วนมีแต่ความสว่างสดใสรุ่งโรจน์

แต่แล้ววันหนึ่ง...นางกลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย กว่าสิบปีนี้ไม่มีผู้ใดได้พบเห็นนางอีกเลย

กงซุนเสี่ยน...บุรุษผู้เป็นส่วนผสมของธรรมะและอธรรม เขามีศักดิ์เป็นหลานชายของนาง นางมักเรียกหาเขาเป็นหลานชาย ยกตัวเองเป็นอาเย่าไป๋อยู่เสมอ เป้าหมายหลักในชีวิตเขามีเพียงความสุขของนาง เพราะไม่กี่คำที่เขาเคยเขียนจดหมายถึงนางยังคงตราตรึงจารจำลึกในจิตใจ

‘ข้าจะแต่งงานกับเจ้า

กงซุนเสี่ยน ไม่ใช่หลาน’

สองอาหลานต่างสายเลือดเติบโตมาด้วยกัน นางสิบสองปี เขาสิบปี ถึงอายุต่างกันไม่มาก แต่นางก็มักวางท่าใหญ่โตเป็นผู้ใหญ่เมตตาเด็กน้อยเรื่อยไป

กาลเวลาผันผ่าน เหตุการณ์แปรผัน นางและเขาอยู่ด้วยกัน จากกัน กลับมาเจอกัน และห่างกันอีกครั้ง ครั้งนี้เขาห่างหายไปนานเหลือเกิน

นางรอต่อไปไม่ไหว จึงเดินทางออกจากเกาะ ออกมาตามหาเขา

หลานของนาง และสามีของนาง

ชอบมากกก อ๊ายยย กรีดร้องโหยหวน ป่าวประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน ฮ่าๆ

คือเล่มนี้คนเขียนมาไม่เหมือนใครอีกแล้วค่ะ 1. นางเอกอายุมากกว่าพระเอก 2. นางเอกเป็นอา พระเอกเป็นหลาน (ต่างสายเลือด) 3. นางเอกอ้วนนน //เสียงสะท้อนก้องรอบทิศทาง

ตอนอ่านโอกำลังอมลูกอมอย่างเมามัน พอฉากเปิดตัวนางเอกปุ๊บ แทบสำลักลูกอมออกเลย 

"นางอ้วน อย่าขวางทาง"  

สะดุ้งเฮือก เหมือนโดนด่าเอง ฮ่าๆ

เขาเล่นมุกเล็กๆ ด้วยนะ วัยเด็กบทแรก นางเอกให้จิตรกรมาวาดรูปเหมือนของตัวเอง จิตรกรก็วาดเสร็จแล้วก็ชม นี่ต่อไปคุณหนูต้องเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในยุทธภพแน่ แต่พอโตกลับ... เอิ๊ก

อ่านมาถึงตรงนี้ อาจมีคำถามว่า นางเอกอ้วนจริงเหรอ หรือแค่มีน้ำมีนวลเฉยๆ ต่อไปจะผอมไหม 

ตอบนะคะ นางเอกอ้วนจริงค่ะ เพราะนางกินตลอดเวลา แต่จะจินตนาการให้แค่อวบหรือพอมีน้ำมีนวลก็ตามแต่ใจแต่ละท่านเลย ต่อไปจะผอมไหมนี่ขอไม่ตอบค่ะ รอลุ้นตอนอ่านนะคะ

เนื้อเรื่องน่ารักค่ะ นางเอกน่ารัก นางตุ้ยนุ้ย กินตลอดเวลา พระเอกจะขรึมๆ ไม่ค่อยพูด แต่ทุ่มเททุกสิ่งเพื่อนางเอกค่ะ

อ่านช่วงแรก เนื้อเรื่องเหมือนจะเบาค่ะ แต่ไม่ค่ะ อวี๋ฉิงไม่เคยทำให้ผิดหวัง ช่วงหลังนี่น้ำตาคลอหน่วงจะไหลมิไหลแหล่หลายต่อหลายครั้ง

ทำไมทำกับคนอ่านเยี่ยงนี้!

ซึ้งในสิ่งที่ทั้งพระเอกและนางเอกต้องเผชิญ ยอมรับในทุกสิ่งที่พระเอกทำเพื่อนางเอก เข้าใจความรู้สึกของนางเอกที่รักแล้วอยากโลภ อยากเก็บพระเอกไว้กับตัวเองคนเดียว แต่ก็สงสารพระเอกเหลือเกิน ซึ้งในสิ่งที่ทุกคนพยายามเพื่อนางเอก

ถ้าใครเคยอ่านภูตรักปาฏิหาริย์ โอว่าอารมณ์เรื่องคล้ายๆ กันค่ะ มีฮา และมีช่วงที่บีบคั้นจิตใจ มีสายใยระหว่างคนรัก ระหว่างครอบครัว

ในเล่มนี้จะเห็นการทำงานของเคหาสน์เมฆาชัดเจนขึ้น เขามีแบ่งแยกกันด้วยนะ เป็นเหล่าคุณชายและจอมยุทธ์ ชั้นเก็บบันทึกก็มีข้อกำหนดให้ว่าแต่ละชั้นให้ใครเข้าไปได้

ถ้าเทียบกับเล่มก่อนที่ถือว่าเป็นชุดเดียวกันคือศึกรักประลองใจ โอว่าเล่มนี้อ่านง่ายกว่าค่ะ ไม่ค่อยมีจุดพลิกหรือต้องวิเคราะห์มาก แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีเลย เรื่องเดากับตีความนี่เป็นเอกลักษณ์ของคนเขียนไปแล้ว ชื่อตัวละครนี่สับสนบางครั้ง เพราะเล่มนี้ตัวละครก็ยังมีหลายชื่อเช่นเดิม อ่านไปก็มีหยุดนั่งคิดสักพักว่าคนนี้คือใครหว่า?  

โอชอบเรื่องนี้มากกว่าเล่มแรกค่ะ เพราะประทับใจในทุกเรื่องราวที่สองคนนี้มี วัยเด็ก เติบโตเป็นวัยรุ่น จนกลายมาเป็นผู้ใหญ่ ทั้งคู่ก็ยังไม่ย่อท้อ

ต่อไปอยากกรีดร้องเล็กน้อย ขอเปลี่ยนสีตัวอักษรนะคะ ถ้ายังไม่อ่านผ่านไปเลยค่ะ จะได้ไม่เสียอรรถรส 

ชอบมากๆ แนะนำให้อ่านค่ะ