Group Blog All Blog
|
นาวากลางสายหมอก ชั่นเฟย เขียน เป็นชุดนะคะ แต่มีแค่ตัวละครที่เกี่ยวกันบ้างเท่านั้น อ่านแยกได้สบายๆ สองเรื่องนี้นางเอกเป็นเพื่อนกัน นาวากลางสายหมอก พระเอกของเรื่องนาวาฯ เคยโผล่มาแล้วในกรุ่นกลิ่นฯ  นาวากลางสายหมอก ชั่นเฟย เขียน มิถุนาสลาลม แปล ตำหนักชิงซิน เรียบเรียง สำนักพิมพ์แจ่มใส แนวมากกว่ารัก 219 บาท 300 หน้า หลังปก เป็นเพราะองค์จักรพรรดิต้องการควบคุมสำนักหลิ่วเยวี่ยที่มีอิทธิพลมากล้นทั้งยังกุมอำนาจทางการค้ามากมายในเจียงซู จึงมีราชโองการให้มีการแต่งงานเพื่อผูกสัมพันธ์ขึ้น โดยมีเหตุผลอีกมากมายซับซ้อนซ่อนอยู่เบื้องหลัง เขาเต๋อเจินเป้ยเล่อมิใช่ว่าที่เจ้าบ่าวที่ต้องแต่งกับคุณหนูใหญ่สำนักหลิ่วเยวี่ย เป็นเพียงผู้ที่ถูกส่งมาช่วยทำให้ทุกอย่างสำเร็จราบรื่นตามพระประสงค์ของฝ่าบาทเท่านั้น ประมือกับสำนักหลิ่วเยวี่ยมิใช่งานง่าย... เขารู้ดี แต่คาดไม่ถึงว่าการรับมือกับ หลิ่วผิงจี ว่าที่เจ้าสาวนั้นกลับยากยิ่งกว่า เมื่อนางช่างเจ้าเล่ห์มากแผนการ มิหนำซ้ำเขายังถูกสายตาดุดันเย็นชาของนางทำให้สั่นสะท้านในใจได้อย่างที่ไม่เคยเป็น จนถูกนางยั่วเย้าคล้ายเขาเป็นลูกไก่ในกำมือ! ยุ่งยาก...งานนี้ทำเขายุ่งยากทั้งกายและใจแล้วจริงๆ! เล่าเรื่องเอง เต๋อเจินเป้ยเล่อได้รับมอบหมายจากจักรพรรดิให้ดูแลงานแต่งงานของคู่ชายหญิงหนึ่งให้เรียบร้อย ซึ่งแท้จริงแล้วการแต่งงานนี้มีเพื่อควบคุมอำนาจของสำนักหลิ่วเยวี่ยที่นับวันราชสำนักจะควบคุมได้ยากเต็มที และอีกเป้าหมายหนึ่งเพื่อจะรับของที่ควรเป็นของราชวงศ์กลับคืนมา ฝ่ายเจ้าบ่าวจัดการได้ไม่ยากนัก แม้ฝ่ายนั้นจะไม่ชมชอบผู้หญิง หากแต่อุปนิสัยขี้ขลาดจึงสามารถบังคับชักให้เป็นไปตามประสงค์อย่างง่ายดาย ฝ่ายที่เป็นปัญหาคือฝ่ายเจ้าสาว ข้อมูลที่สืบมามีเพียงน้อยนิด ว่ากันว่าหญิงสาวเป็นน้องที่เจ้าสำนักหลิ่วเยวี่ยไม่ไยดีนัก และไม่มีบทบาทสำคัญใดๆ ในสำนัก ต่อเมื่อพบตัวจริง เต๋อเจินเป้ยเล่อเสมือนเจอตอใหญ่ เพราะหลิ่วผิงจีเหมือนลมที่ไม่สามารถอ่านทิศทางได้ บางครั้งโหมกระหน่ำ บางครั้งโชยเย็นสบาย ฉากหน้าระหว่างเต๋อเจินและผิงจีเป็นสหายที่สามารถจิบชาคุยกันออกรสชาติ แต่ฉากหลังต่างฝ่ายต่างสรรหาวิธีมาพิชิตอีกฝ่ายให้ได้ เต๋อเจินเป้ยเล่อรู้สึกว่าตัวเองพบคู่ต่อสู้คนสำคัญก็คราวนี้ คุยกันหลังอ่าน เปิดตัวสนุกมาก ชอบมาก พระนางต่างฝ่ายต่างก็แรง หยิ่ง แผนเยอะ พระเอก เต๋อเจินเป้ยเล่อ ชายหนุ่มรูปงาม ผิวขาว สูงโปร่ง หญิงเห็นแล้วเพ้อ ชายเห็นลุ่มหลง เต๋อเจินเป็นคนที่โอจับจิ้น (ตามประสาสาววาย) ไปในเล่มกรุ่นกลิ่นกลางรอยจำ พอมาอ่านเล่มนี้รู้เลยว่าไม่ได้คิดไปเอง แต่คนเขียนจงใจให้คนอ่านคิด เพราะเต๋อเจินเป็นคนที่มีเสน่ห์ต่อทั้งชายและหญิงจริงๆ ค่ะ ส่วนคู่ที่โอจิ้นกับเต๋อเจินนั้นก็โผล่มาในเล่มนี้ด้วยเช่นกัน พวกเขาเป็นเพื่อนกันค่ะ แบบมิตรภาพลูกผู้ชายยย น่ะ! นางเอก ผิงจี น้องสาวที่ไม่มีปากเสียงในสำนักหลิ่วเยวี่ย รูปโฉมจัดว่าดีกว่ามาตรฐาน แต่ไม่ขนาดงามล่มเมือง จุดเด่นอยู่ที่ดวงตา ...ดวงตาพยัคฆ์ ครึ่งเล่มแรกจะเป็นการฟาดฟันกันระหว่างพระนาง แม้จะไม่เกลียดกัน แต่ต่างฝ่ายก็มีเหตุผลที่ต้องทำ เอาจริงๆ โอว่าทั้งเต๋อเจินและผิงจีต่างประทับใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ เพราะเป็นคนแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน แต่ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างเลยแสดงออกไปไม่ได้ เนื้อเรื่องมีอะไรให้แปลกใจ เหนือความคาดหมายออกมาเรื่อยๆ จุดเด่นของชั่นเฟยที่โอรู้สึกในทุกเล่มก็คือมีความเป็นธรรมชาติสูง ใส่ตัวตน และรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ทำให้น่าสนใจ น่าค้นหา เล่มนี้ก็เช่นเดียวกัน โอชอบฉากดวลเหล้าของกลุ่มพระเอกมากกก ให้ความรู้สึกแก๊งเพื่อนออกไปดื่มแล้วต้องมีมุมหลุดบ้าๆ บอๆ น่ารักปนฮาดี แต่ขณะเดียวกันเล่มนี้ก็มีจุดด้อยที่โอคาดไม่ถึงแบบที่เล่มอื่นในชุดไม่มี คือ เข้าใจยาก มีความซ้ำซ้อนวกวน ย้ำคิดย้ำทำ ไม่ต่อเนื่องลื่นไหล เห็นภาพไม่ชัดเจน ทำให้เนื้อเรื่องขาดความคม ฉากที่น่าจะอ่านแล้วรู้สึกประทับใจเลยอ่านได้แบบเรื่อยๆ แทน และบางครั้งก็รู้สึกว่าเหตุผลกับการกระทำของตัวละครมันประกบกันไม่สนิท จากให้ 5 ช่วงแรกเลยค่อยๆ ลดลง จนจบเล่มอยู่ที่ 3.5 ส่วนที่ซ้ำซ้อนวกวน ย้ำคิดย้ำทำ ขาดความต่อเนื่อง คิดว่ามาจากเนื้อหา ส่วนที่เข้าใจยาก บางส่วนมากจากการเลือกใช้คำและสำนวนแปล โอรู้สึกว่าพยายามเลือกคำที่สวย แต่แทนที่จะรู้สึกงดงาม กลับทำให้เนื้อเรื่องไม่ชัดเจน และเข้าใจยาก จากหน้า 110 "พวกเราหนึ่งคนต่อหนึ่งจอก หลังดื่มเสร็จหนึ่งรอบก็นำจอกสุราไปโยนคล้องบนลูกศรสั้น เล่นไปสักหลายรอบ ผู้ใดคล้องไม่ลงมากที่สุดผู้นั้นคือฝ่ายแพ้" เหตุการณ์เล่นเกมแข่งกันโยนจอกสุราคล้องศร คำว่า "นำจอกสุราไป" ให้ความรู้สึกถึงการถือจอกไปยังจุดหมาย ต้องอ่านทวนหลายรอบถึงจะเข้าใจกลวิธีการเล่น ลองเปลี่ยนเป็น "พวกเราหนึ่งคนต่อหนึ่งจอก หลังดื่มเสร็จหนึ่งรอบต้องโยนจอกสุราให้คล้องบนลูกศรสั้น เล่นไปสักหลายรอบ ผู้ใดคล้องไม่ลงมากที่สุดเป็นฝ่ายแพ้" จากหน้า 171 "เต๋อเจิน อย่าได้ล้อเล่นอีกเลย" สีหน้านางเย็นชา "เวลานี้มิใช่ท่านเป็นคนตัดสินใจให้ข้าอยู่หรือไป" จริงๆ ก็เข้าใจนะคะ แต่ถ้าให้ชัดเจน นางเอกเธอย้ำว่า ไม่ใช่พระเอกเป็นคนตัดสินใจแล้วนะตอนนี้ เป็นการพลิกเกม เปลี่ยนอารมณ์ ลองเปลี่ยนเป็น "เวลานี้มิใช่ท่านที่จะเป็นคนตัดสินใจให้ข้าอยู่หรือไป" หรือ "เวลานี้มิใช่ท่านเป็นคนตัดสินใจให้ข้าอยู่หรือไปอีกต่อไปแล้ว" ประมาณนี้ค่ะ มีอีกหลายประโยคที่อ่านแล้วต้องวกมาอ่านซ้ำเพราะไม่เข้าใจในทันที . . . เขาไม่เหมือนผู้อื่นที่มักจะต้องการกดนางลงหรือต้องการที่จะเป็นผู้นำต่อหน้านาง เต๋อเจินไม่เคยแม้แต่คิดที่จะทำเช่นนั้น เขารักความหยิ่งทะนงของนาง เขาชื่นชมความสามารถของนาง เขายอมให้นางเป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่ มีเพียงชายหนุ่มที่มั่นใจในตนเองอย่างที่สุดเท่านั้น จึงจะสามารถวางใจปล่อยให้สตรีข้างกายเขาเจิดจรัสเช่นนี้ . . . โดยรวมก็ดีค่ะ ฉากปะทะกัน ใช้ไหวพริบ ประลองแผนการ เอาชนะคะคานกัน สนุก น่าตื่นเต้น แต่ไม่ใช่แนวหวานๆ อ่านสบายๆ นักนะคะ
ออกมาเยอะ ชักจำไม่ได้ ตามไม่ทันแล้วค่ะ 55
 โดย: kunaom
 วันที่: 11 ธันวาคม 2558 เวลา:14:43:00 น.คุณอ้อม ออกมาเรื่อยๆ ค่ะ น่าจะยังไม่หมดชุดด้วย แต่ปกชุดนี้จำง่ายดีนะ ฉากหลังแนวเดียวกันเด๊ะเลยค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 13 ธันวาคม 2558 เวลา:21:52:14 น.จำสลับกัน นิดหน่อย น้องพนักงานถามว่า ของ สนพ อะไร ก็ยังบอกไปว่า ไม่สถาพร ก็หน้อง สมุด พอ พนง ขายหามาได้ ก็ให้คิดเงิน โดยไม่ได้เปิดดูเลยอ่ะ
 โดย: primmavista
วันที่: 14 ธันวาคม 2558 เวลา:10:55:31 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [